Dlaczego Świadkowie Jehowy głoszą windykację zwierzchnictwa Jehowy?

Tak więc ludzie, a także duchowi synowie Boży, mają niezwykły przywilej przyczyniania się do wykazania słuszności zwierzchnictwa Jehowy, postępując nieskazitelnie wobec Niego. (it-1 str.1210 Integralność)

Tytuł tego artykułu może wydawać się zbędnym pytaniem. Kto nie chciałby, aby zwierzchnictwo Jehowy zostało potwierdzone? Problem z pytaniem polega na jego przesłance. Zakłada, że ​​zwierzchnictwo Jehowy wymaga potwierdzenia. To może być jak pytanie: „Kto nie chciałby, aby Jehowa został przywrócony do tego prawowitego miejsca w niebiosach?” Założenie opiera się na sytuacji, która nie jest możliwa. Postawa Świadków Jehowy w nauczaniu tej doktryny może wydawać się pozytywna i wspierająca z zewnątrz, ale założenie, że suwerenność Jehowy wymaga potwierdzenia, jest zawoalowaną zniewagą dla Wszechmocnego - aczkolwiek nieumyślną.
Jak widzieliśmy w poprzedni artykuł, tematem Biblii nie jest usprawiedliwienie suwerenności Boga. W rzeczywistości słowo „suwerenność” nie pojawia się nigdzie w Piśmie Świętym. Biorąc to pod uwagę, dlaczego stało się to główną kwestią? Jakie są konsekwencje błędnego nauczania ośmiu milionów ludzi, aby głosili coś, czego Bóg od nich nie żąda? Co tak naprawdę kryje się za tym nauczaniem?

Zaczynając złą ścieżkę

W zeszłym tygodniuprzeanalizowaliśmy ilustrację z książki Prawda, która prowadzi do życia wiecznego który był używany w 1960-ach i 70-ach, aby przekonać naszych badaczy Biblii, że Pismo Święte naprawdę uczy windykacji Bożej suwerenności.[ZA]  Możesz pamiętać, że cytowanie zakończyło się odniesieniem do Przysłów 27: 11 i Isaiah 43: 10.
Izajasz 43: 10 to podstawa imienia Świadkowie Jehowy.

„Wy jesteście moimi świadkami” - oświadcza Jehowa - „Tak, mój słudze, którego wybrałem…” (Iz. 43: 10)

Uczy się nas, że jesteśmy jak świadkowie w sądzie. To, co jest osądzane, to prawo Boga do panowania i jego sprawiedliwość. Powiedziano nam, że żyjemy pod jego rządami; że Organizacja Świadków Jehowy to prawdziwa teokracja - naród rządzony przez Boga, którego populacja jest większa niż w wielu dzisiejszych krajach. Swoim postępowaniem i pokazując, że życie w naszym narodzie jest „najlepszą formą życia w historii”, mamy potwierdzać zwierzchnictwo Jehowy. W duchu „upewniania się wszystkiego” przeanalizujmy zasadność tych twierdzeń.
Przede wszystkim słowa z Izajasza 43:10 skierowano do starożytnego narodu izraelskiego, a nie do zboru chrześcijańskiego. Żaden pisarz chrześcijański nie stosuje ich do zboru z I wieku. To sędzia Rutherford w 1931 roku zgłosił je do Międzynarodowych Stowarzyszeń Badaczy Pisma Świętego, przyjmując nazwę „Świadkowie Jehowy”. (To ten sam człowiek, którego typowe / pozafiguralne proroctwa nauczyły nas, że odmawia się nam nadziei na to, że zostaniemy nazwani dziećmi Bożymi.[B]Przyjmując to imię na podstawie Izajasza 43:10, tworzymy de facto typowe / pozafiguralne zastosowanie - praktyka, której ostatnio się wyparliśmy. I nie poprzestajemy na nowoczesnej aplikacji; nie, stosujemy tę nazwę z mocą wsteczną, aż do pierwszego wieku.[° C]
Po drugie, jeśli poświęcimy czas na przeczytanie całego 43^rd W rozdziale Izajasza nie znajdujemy żadnego odniesienia do usprawiedliwienia zwierzchnictwa Jehowy jako przyczyny metaforycznego dramatu sądowego. To, o czym Bóg mówi i czego chce, aby Jego słudzy dawali świadectwo, to jego charakter: On jest jedynym, prawdziwym Bogiem (w. 10); jedyny zbawiciel (w. 11); potężny (w. 13); stwórca i król (w.15). Wersety od 16 do 20 dostarczają historycznych przypomnień o jego zbawczej mocy. Werset 21 pokazuje, że Izrael został utworzony, aby nieść mu chwałę.
W języku hebrajskim nazwa to coś więcej niż zwykła nazwa, etykieta odróżniająca Harry'ego od Toma. Odnosi się do charakteru osoby - kim naprawdę jest. Jeśli zdecydujemy się nosić imię Boga, nasze postępowanie może Go szanować lub odwrotnie, przynosić hańbę Jego osobie, Jego imieniu. Izraelowi zawiedli w tym pierwszym i swoim postępowaniem zganili imię Boże. Cierpieli z tego powodu (w. 27, 28).
Drugi werset cytowany jako poparcie dla Prawda Ilustracja książkowa to Przysłowia 27: 11.

„Bądź mądry, mój synu i rozwesel moje serce, abym mógł odpowiedzieć Temu, który mnie drwi.” (Pr 27: 11)

Ten werset nie odnosi się do Jehowy. Kontekst jest ludzkim ojcem i synem. Z wyjątkiem sporadycznych metafor lub porównań, w Pismach Hebrajskich Jehowa nie nazywa ludzi swoimi dziećmi. Ten zaszczyt został objawiony przez Chrystusa i jest głównym składnikiem nadziei chrześcijańskiej. Jednak nawet jeśli przyjmiemy ideę, że zasada z Księgi Przysłów 27:11 może odnosić się do naszej relacji z Bogiem, nadal nie potwierdza ona nauki, że nasze postępowanie może w jakiś sposób usprawiedliwić Bożą sprawiedliwość i prawo do panowania.
Co sugeruje ten werset? Aby to odkryć, musimy najpierw zrozumieć, kto szydzi z Boga. Kto inny, jak tylko szatan diabeł? Szatan to imię; diabeł, tytuł. W języku hebrajskim Szatan oznacza „przeciwnika” lub „ten, który się opiera”, podczas gdy Diabeł oznacza „oszczerca” lub „oskarżyciel”. Zatem szatan diabeł jest „oszczerczym przeciwnikiem”. On nie jest „uzurpującym się przeciwnikiem”. Nie stara się o oczywistą niemożność uzurpowania sobie miejsca Jehowy jako suwerennego. Jego jedyną prawdziwą bronią jest oszczerstwo. Kłamie, rzuca błotem na dobre imię Boga. Jego naśladowcy naśladują go, udając ludzi światłości i prawości, ale kiedy są osaczeni, wracają do tej samej taktyki, której używa ich ojciec: kłamliwych oszczerstw. Podobnie jak on, ich celem jest zdyskredytowanie tych, których nie mogą pokonać prawdą. (John 8: 43-47; 2 Cor. 11: 13-15)
Dlatego chrześcijanie nie są wzywani do udowadniania słuszności sposobu, w jaki Jehowa panuje, ale raczej do wychwalania Go słowem i czynem, aby zniesławienie przeciwko niemu zostało udowodnione fałszywie. W ten sposób jego imię zostaje uświęcone; błoto jest zmywane.
To szlachetne zadanie - uświęcenie świętego imienia Bożego - zostało nam powierzone, ale Świadkom Jehowy to nie wystarczy. Mówi się nam, że musimy także uczestniczyć w obronie jego suwerenności. Dlaczego bierzemy na siebie to domniemane i niebiblijne zlecenie? Czy nie należy to do kategorii rzeczy, które znajdują się poza naszą jurysdykcją? Czy nie wkraczamy na domenę Boga? (Dzieje 1: 7)
Uświęcenie imienia naszego Ojca jest czymś, czego można dokonać indywidualnie. Jezus uświęcił to jak żaden inny człowiek i zrobił to sam. Rzeczywiście, na samym końcu, Ojciec wycofał swoje poparcie dla naszego brata i Pana, aby jasno pokazać, że oszczerstwo diabła było całkowicie fałszywe. (Mt 27: 46)
Indywidualne zbawienie nie jest czymś, w co nasi przywódcy zachęcają nas do wiary. Aby zostać zbawionym, musimy być częścią większej grupy, narodu pod ich przywództwem. Wejdź do doktryny „Potwierdzenie zwierzchnictwa Jehowy”. Suwerenność jest sprawowana nad grupą narodową. Jesteśmy tą grupą. Tylko pozostając w grupie i działając w harmonii z grupą, możemy naprawdę obronić suwerenność Boga, pokazując, że nasza grupa jest dziś lepsza od wszystkich innych na ziemi.

Organizacja, organizacja, organizacja

Nie nazywamy siebie kościołem, ponieważ łączy nas to z religią fałszywą, kościołami chrześcijaństwa, Babilonem Wielkim. Na szczeblu lokalnym używamy słowa „zbór”, ale termin określający ogólnoświatowe stowarzyszenie Świadków Jehowy to „organizacja”. Wywodzimy się z naszego „prawa” do bycia nazywanym „jedną organizacją pod Bogiem, niepodzielną, z wolnością i sprawiedliwością dla wszystkich” na mocy nauczania, że ​​jesteśmy ziemską częścią powszechnej organizacji Boga w niebie.[RE]

„Upewnij się, co ważniejsze” (w13 4 / 15 str. 23-24 par. 6
Ezechiel widział niewidzialną część organizacji Jehowy przedstawioną przez kolosalny niebiański rydwan. Ten rydwan mógł się szybko poruszać i zmieniać kierunek w jednej chwili.

Ezechiel nie wspomina o organizacji w swojej wizji. (Ezek. 1: 4-28) W rzeczywistości słowo „organizacja” nie pojawia się nigdzie w Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata. Ezechiel również nie wspomina o rydwanie. Nigdzie w Biblii nie przedstawiono Jehowy jadącego na niebiańskim rydwanie. Musimy przejść do mitologii pogańskiej, aby znaleźć Boga jadącego na rydwanie.[MI]  (Widzieć "Początki niebiańskiego rydwanu")
Wizja Ezechiela symbolicznie przedstawia zdolność Jehowy do natychmiastowego wysłania swojego ducha w dowolne miejsce, aby spełnić swoją wolę. Stwierdzenie, że wizja przedstawia niebiańską organizację Bożą, jest czystą, bezpodstawną spekulacją, zwłaszcza że nigdzie w Biblii Jehowa nie mówi o nim ma niebiańska organizacja. Niemniej jednak Ciało Kierownicze uważa, że ​​tak jest, a to z kolei daje im podstawę do nauczania, że ​​istnieje ziemski składnik, którym rządzą. Na podstawie Pisma Świętego możemy udowodnić, że istnieje zbór chrześcijański, którym rządzi Chrystus. To zbór pomazańców. (Ef. 5: 23) Jednakże organizacja składa się z milionów ludzi, którzy uważają się za „drugie owce”, którzy nie należą do namaszczonego zboru pod Chrystusem. Jehowa jest głową Organizacji, a następnie Ciało Kierownicze i warstwy średniego kierownictwa, jak na tej ilustracji ze strony 29 z 15 kwietnia 2013 Strażnica przedstawia. (Zauważysz wyraźną nieobecność naszego Pana Jezusa w tej hierarchii).

Na tej podstawie jako obywatele tego narodu jesteśmy posłuszni Jehowie, a nie Jezusowi. Jednak Jehowa nie zwraca się do nas bezpośrednio, ale przemawia do nas przez Swój „wyznaczony kanał komunikacji”, czyli Ciało Kierownicze. Tak więc w rzeczywistości przestrzegamy przykazań ludzkich.

Niebiański rydwan Jehowy w ruchu (w91 3 / 15 p. 12 par. 19)
Oczy wokół kół rydwanu Bożego wskazują na czujność. Tak jak niebiańska organizacja jest czujna, tak musimy być czujni, aby wspierać ziemską organizację Jehowy. Na poziomie kongregacyjnym możemy okazać to wsparcie, współpracując z lokalnymi starszymi.

Rozumowanie jest proste i logiczne. Ponieważ Jehowa musi udowodnić swoją suwerenność, potrzebuje przykładu, który pokaże jakość jego rządów. Potrzebuje narodu lub królestwa na ziemi, które rywalizowałoby z różnymi formami ludzkiego rządu Szatana. On nas potrzebuje. Świadkowie Jehowy! Jedyny prawdziwy naród Boży na ziemi !!
Jesteśmy rządem teokratycznym - kontynuuje logika - rządzonym przez Boga. Bóg używa ludzi jako „wyznaczonego kanału komunikacji”. Dlatego Jego sprawiedliwe rządy są kierowane przez grupę ludzi, którzy wydają rozkazy i kierują poprzez sieć kierowników średniego szczebla, posiadających władzę nadaną z góry, aż dotrze do pojedynczego członka lub obywatela tego wielkiego narodu.
Czy to wszystko prawda? Czy Jehowa naprawdę ma nas jako swój naród, żebyśmy pokazali światu, że Jego sposób rządzenia jest najlepszy? Czy jesteśmy testem Boga?

Rola Izraela w potwierdzaniu suwerenności Boga

Jeśli to nauczanie Ciała Kierowniczego jest błędne, powinniśmy być w stanie wykazać, że stosując zasadę z Księgi Przysłów 26: 5

„Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie sądził, że jest mądry.” (Pr 26: 5)

Oznacza to, że kiedy ktoś ma głupi lub głupi argument, często najlepszym sposobem na jego obalenie jest doprowadzenie go do logicznego wniosku. Głupota argumentu stanie się wtedy oczywista dla wszystkich.
Świadkowie Jehowy twierdzą, że Jehowa ustanowił naród izraelski jako swego rodzaju rząd rywalizujący z szatanem, aby pokazać prawdziwe korzyści płynące z życia pod jego rządami. Izrael stałby się lekcją poglądową tego, jak by to było żyć pod wszechświatowym zwierzchnictwem Boga. Gdyby się nie udało, zadanie spadłoby na nasze barki.

Wzywając naród, aby powrócił do Jehowy
Od czasów proroka Mojżesza aż do śmierci Pana Jezusa Chrystusa ziemski naród naturalnego, obrzezanego Izraela był widzialną organizacją Jehowy Boga. (Psalm 147: 19, 20) .Ale od wylania ducha Bożego na wiernych uczniów Jezusa Chrystusa w święto Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. duchowy Izrael z obrzezanymi sercami stał się „świętym narodem” Boga i jego widzialnym ziemskim organizacja. (Raj przywrócony ludzkości - dzięki teokracji, 1972, facet. 6 p. 101 par. 22)

Kierując się tą logiką, Jehowa powołał naród Izraela, aby pokazać, jak jego panowanie jest najlepsze; zasada, która przynosi korzyści wszystkim jego poddanym, zarówno mężczyznom, jak i kobietom. Izrael da Jehowie szansę pokazania nam, jak wyglądałby Jego panowanie nad Adamem i Ewą oraz ich dziećmi, gdyby nie zgrzeszyli i nie odrzucili Go.
Jeśli przyjmiemy tę przesłankę, musimy przyznać, że panowanie Jehowy obejmowałoby niewolnictwo. Obejmowałaby również poligamię i pozwalała mężczyznom na rozwód z żonami dla kaprysu. (Deut. 24: 1, 2) Pod rządami Jehowy kobiety musiały być poddawane kwarantannie przez siedem dni podczas menstruacji. (Lew. 15: 19)
To oczywiście nonsens, ale to nonsens, który musimy zaakceptować, jeśli chcemy dalej propagować naszą ideę, że Jehowa potwierdza swoją suwerenność poprzez swoją tak zwaną ziemską organizację.

Dlaczego powstał Izrael?

Jehowa nie buduje domu z wadliwych i gorszych materiałów. Na pewno upadnie. Jego suwerenność ma być sprawowana nad doskonałym ludem. Jaki był więc powód, dla którego stworzył naród izraelski? Zamiast akceptować to, co mówią ludzie, bądźmy mądrzy i słuchajmy powodów, dla których Bóg ustanawia Izrael zgodnie z kodeksem praw.

„Jednak zanim nadeszła wiara, byliśmy strzeżeni przez prawo, oddawani razem pod opiekę, patrząc na wiarę, która miała zostać objawiona. ²⁴ W konsekwencji Prawo stało się naszym wychowawcą prowadzącym do Chrystusa, abyśmy mogli zostać uznani za prawych z powodu wiary. ²⁵ Ale teraz, gdy nadeszła wiara, nie jesteśmy już pod opieką nauczyciela. ²⁶ W rzeczywistości wszyscy jesteście synami Boga przez SWOJĄ wiarę w Chrystusa Jezusa. ”(Ga 3: 23-26)

Prawo służyło ochronie nasion przepowiedzianych w Rodzaju 3:15. Służył również jako nauczyciel prowadzący do kulminacji tego nasienia w Jezusie. Krótko mówiąc, Izrael został uformowany w naród w ramach Bożego sposobu zachowania nasienia i ostatecznie zbawienia ludzkości od grzechu.
Chodzi o zbawienie, a nie o suwerenność!
Jego panowanie nad Izraelem było względne i subiektywne. Musiał brać pod uwagę słabości i zatwardziałość tych ludzi. Dlatego poszedł na ustępstwa.

Nasz grzech

Uczymy, że Izraelowi nie udało się bronić suwerenności Jehowy, więc to do nas, jako Świadków Jehowy, spoczywa obowiązek udowodnienia, że ​​Jego zwierzchnictwo jest najlepsze na podstawie korzyści, jakie z niej wynikają. Widziałem w swoim życiu niezliczone przykłady rządów mężczyzn, a zwłaszcza miejscowych starszych, zgodnie z wytycznymi kierownictwa wyższego szczebla, i mogę zaświadczyć, że gdyby był to naprawdę przykład panowania Jehowy, przyniósłby wielką hańbę jego imię.
Na tym polega mucha w naszej maści. Niech Bóg okaże się prawdą, chociaż każdy człowiek będzie kłamcą. (Ro 3: 4) Nasza promocja tej idei jest zbiorowym grzechem. Jehowa nie powiedział nam nic o potwierdzeniu swego zwierzchnictwa. Nie przydzielił nam tego zadania. Przyjmując ją zuchwale, nie udało nam się wykonać jednego ważnego zadania, które nam zlecił - uświęcenia jego imienia. Przedstawiając się światu jako przykład Bożego panowania, a potem marnie go zawodząc, zniesławiliśmy święte imię Jehowy - imię, które mieliśmy nosić i publikować jako własne, ponieważ twierdzimy, że tylko my spośród wszystkich Chrześcijanie świata są Jego świadkami.

Nasz grzech rozszerzony

Poszukując historycznych przykładów do zastosowania w życiu chrześcijańskim, publikacje sięgają daleko bardziej do czasów Izraela niż chrześcijaństwa. Nasze trzy doroczne zgromadzenia opieramy na modelu izraelskim. Patrzymy na naród jako nasz przykład. Robimy to, ponieważ staliśmy się tym, czego nienawidzimy, kolejnym przykładem zorganizowanej religii, rządów ludzi. Siła tego ludzkiego panowania została ostatnio zwiększona do tego stopnia, że ​​teraz jesteśmy proszeni o oddanie naszego życia w ręce tych ludzi. Absolutne - i ślepe - posłuszeństwo wobec Ciała Kierowniczego jest teraz kwestią zbawienia.

Siedmiu pasterzy, ośmiu książąt - co dzisiaj dla nas znaczą (w13 11 / 15 p. 20 par. 17)
W tym czasie kierunek ratowania życia, jaki otrzymujemy od organizacji Jehowy, może nie wydawać się praktyczny z ludzkiego punktu widzenia. Wszyscy musimy być gotowi do wykonania wszelkich instrukcji, jakie możemy otrzymać, niezależnie od tego, czy wydają się one brzmieć z punktu widzenia strategicznego, czy też ludzkiego.

Co z suwerennością Boga?

Jehowa rządził Izraelem w ograniczonym sensie. Jednak to nie wskazuje na jego panowanie. Jego rządy są przeznaczone dla ludzi bezgrzesznych. Ci, którzy się buntują, są wyrzucani na zewnątrz, aby umrzeć. (Obj. 22:15) Ostatnie sześć tysięcy lat mniej więcej to część epoki poświęconej ostatecznemu przywróceniu prawdziwej teokracji. Nawet przyszłe panowanie Jezusa - mesjańskie królestwo - nie jest zwierzchnictwem Boga. Jego celem jest doprowadzenie nas do stanu, w którym możemy ponownie wejść w sprawiedliwe panowanie Boga. Dopiero pod koniec, gdy wszystko wróci do porządku, Jezus odda swoją władzę Bogu. Dopiero wtedy Ojciec stanie się wszystkim dla wszystkich ludzi. Dopiero wtedy zrozumiemy, na czym naprawdę polega zwierzchnictwo Jehowy.

„Następnie koniec, kiedy przekaże królestwo swojemu Bogu i Ojcu, kiedy nie doprowadzi do niczego całego rządu, wszelkiej władzy i władzy….²⁸ Ale kiedy wszystkie rzeczy zostaną mu poddane, wtedy sam Syn również podda się Temu, który mu wszystko poddał, aby Bóg mógł być wszystkim dla wszystkich. ”(1Co 15: 24-28)

Gdzie idziemy nie tak

Być może słyszałeś, jak mówiono, że najlepszą formą rządu byłaby łagodna dyktatura. Wierzyłem, że to kiedyś prawda. Łatwo można wyobrazić sobie Jehowę jako najłagodniejszego władcę wszech czasów, ale także jako władcę, którego należy bezwzględnie słuchać. Nieposłuszeństwo powoduje śmierć. Pomysł łagodnego dyktatora wydaje się pasować. Ale pasuje tylko dlatego, że patrzymy na to z cielesnego punktu widzenia. To jest punkt widzenia fizycznego człowieka.
Każda forma rządu, na którą możemy wskazać, opiera się na zasadzie kija i marchewki. Jeśli zrobisz to, czego chce twój władca, zostaniesz pobłogosławiony; jeśli mu nie posłuchasz, zostaniesz ukarany. Więc jesteśmy posłuszni z połączenia własnego interesu i strachu. Nie ma dziś ludzkiego rządu, który rządzi się miłością.
Kiedy myślimy o boskiej władzy, często zastępujemy Człowieka Bogiem i na tym poprzestajemy. Innymi słowy, podczas gdy prawo i władca zmieniają się, proces pozostaje taki sam. Nie jesteśmy całkowicie winni. Znamy tylko odmiany jednego procesu. Trudno wyobrazić sobie coś zupełnie nowego. Jako Świadkowie wracamy więc do tego, co znane. Dlatego ponad 400 razy w publikacjach odnosimy się do Jehowy jako do „władcy wszechświata”, mimo że tytuł ten nie pojawia się ani razu w Biblii.
W tym momencie możesz rozumować, że jest to wybredne. Oczywiście Jehowa jest wszechświatowym władcą. Kto inny mógłby być? To, że nie jest to wyraźnie powiedziane w Piśmie Świętym, nie ma znaczenia. Oczywiste, uniwersalne prawdy nie muszą być prawdziwe.
Przyznaję, że to rozsądny argument. Długo mnie to zdezorientowało. Dopiero gdy odmówiłem przyjęcia założenia, że ​​żarówka zgasła.
Ale zostawmy to w artykule z przyszłego tygodnia.

_______________________________________________
[ZA] Zobacz ilustrację w rozdziale 8, akapit 7 z Prawda, która prowadzi do życia wiecznego.
[B] Widzieć "Sieroty"I"Zbliżając się do Miejsca Pamięci 2015 - Część 1"
[° C] Patrz w10 2 / 1 p. 30 par. 1; w95 9 / 1 p. 16 par. 11
[RE] Jest to kolejny niebiblijny termin wymyślony w celu wzmocnienia pomysłu.
[MI] Nie obchodzimy urodzin, nie dlatego, że Biblia wyraźnie je potępia, ale dlatego, że jedyne dwa obchody urodzin w Biblii są związane ze śmiercią kogoś. Uważa się, że urodziny mają pochodzenie pogańskie, dlatego Świadkowie Jehowy jako chrześcijanie nie mają z nimi nic wspólnego. Od wszystkiego referencje Bogu jeżdżąc na rydwanie są pogańscy, dlaczego łamiemy nasze własne zasady i uczymy tego jako biblijnego?

Meleti Vivlon

Artykuły Meleti Vivlon.