Unë po e lexoja Biblën time të përditshme duke lexuar disa ditë më parë dhe erdha në kapitullin e Lukës 12. E kam lexuar këtë fragment shumë herë më parë, por këtë herë ishte sikur dikush të më kishte smakur në ballë.

"Në ndërkohë, kur një turmë prej kaq mijëra ishin mbledhur së bashku se ata po shkelnin njëri-tjetrin, ai filloi t'u thoshte së pari dishepujve të tij:" Kini kujdes për majanë e farisenjve, që është hipokrizi. 2 Por nuk ka asgjë të fshehur me kujdes që nuk do të zbulohet, dhe asgjë sekrete që nuk do të bëhet e njohur. 3 Prandaj, çdo gjë që thoni në errësirë ​​do të dëgjohet në dritë dhe ajo që ju pëshpëritni në dhoma private do të predikohet nga çatitë. "(Lu 12: 1-3)

Mundohuni të parashikoni skenarin.
Ka kaq shumë mijëra të mbledhur rreth e rrotull, saqë po shkelin njëri-tjetrin. Afër Jezusit janë bashkëpunëtorët e tij më intimë; apostujt dhe dishepujt e tij. Së shpejti ai do të jetë zhdukur dhe këto do të zënë vendin e tij. Turmat do t'u drejtohen atyre për udhëzim. (Veprat 2:41; 4: 4) Jezui e di mirë se apostujt kanë një dëshirë të pahijshme për t'u bërë i njohur.
Nisur nga kjo situatë, me një turmë ndjekësish të etur për ta, gjëja e parë që bën Jezui është t'u thotë dishepujve të tij të kujdesen për mëkatin e hipokrizisë. Pastaj ai menjëherë shton paralajmërimin shpalljen se hipokritët nuk qëndrojnë të fshehur. Sekretet e tyre të treguara në errësirë ​​zbulohen në dritën e ditës. Pëshpëritjet e tyre private duhet të bërtasin nga çatitë. Në të vërtetë, dishepujt e tij do të bëjnë shumë nga bërtitjet. Sidoqoftë, ekziston një rrezik i vërtetë që dishepujt e tij do të bien pre e kësaj majase korruptive dhe të bëhen vetë hipokritë.
Në fakt, kjo është pikërisht ajo që ndodhi.
Sot, ka shumë burra që e portretizojnë veten si të shenjtë dhe të drejtë. Për të ruajtur fasadën hipokrite, këta burra duhet të mbajnë shumë gjëra të fshehta. Por fjalët e Jezuit nuk mund të mos realizohen. Kjo sjell në mendje një paralajmërim të frymëzuar nga apostulli Pavël.

“Mos u mashtroni: Zoti nuk është ai që duhet të tallet. Për çfarëdo që mbjell një person, edhe ai do të korrë; "(Ga 6: 7)

Një zgjedhje interesante e fjalëve, a nuk është kështu? Pse do të kishte çfarë të bëje metaforikisht ndonjë lidhje me talljen e Perëndisë? Sepse, si hipokritët që mendojnë se mund ta fshehin mëkatin e tyre, njerëzit përpiqen të tallen me Zotin duke menduar se mund të sillen vetë në mënyrë të padrejtë dhe të mos pësojnë pasojat. Në thelb, ata mendojnë se mund të mbjellin barëra të këqija dhe të korr grurë. Por Perëndia Jehova nuk mund të tallet. Ata do të korrin atë që mbjellin.
Sot gjërat që pëshpëriten në dhoma private po predikohen nga çatitë. Qendra jonë globale është interneti.

Hipokrizia dhe Mosbindja

Vëllai Anthony Morris III kohët e fundit foli për temën e Zoti e bekon bindjen. E kundërta është gjithashtu e vërtetë. Jehovai nuk do të na bekojë nëse jemi të pabindur.
Ekziston një fushë e rëndësishme në të cilën ne kemi vepruar si në mënyrë të pabindur dhe hipokrite për shumë dekada. Ne kemi mbjellë një farë në fshehtësi duke besuar se nuk do ta shihte kurrë dritën e ditës. Ne arsyetuam se po mbillnim për të korrur një korr të drejtësisë, por tani po korrim hidhërim.
Në çfarë mënyre kanë qenë të pabindur? Përgjigja vjen përsëri nga kapitulli i Lukës 12, por në një mënyrë që është e lehtë të humbasësh.

"Atëherë dikush nga turma i tha:" Mësues, thuaj vëllait tim që të ndajë trashëgiminë me mua. " 14 Ai i tha: "Njeriu, i cili më caktoi mua gjyqtar apo arbitër midis jush dy?" "(Lu 12: 13, 14)

Mund të mos e shihni lidhjen menjëherë. Jam mjaft e sigurt që nuk do të kisha, sikur të mos ishin për lajmet që kanë qenë shumë në mendjen time për javët e kaluara.
Ju lutem mbajeni me mua ndërsa përpiqem ta shpjegoj këtë.

Trajtimi i çështjes së abuzimit të fëmijëve në Kongregacion

Abuzimi seksual i fëmijëve është një problem serioz dhe i përhapur në shoqërinë tonë. Vetëm mbretëria e Zotit do ta zhdukë plotësisht këtë mjerim që ka qenë me ne që nga fillimi i historisë njerëzore. Nga të gjitha organizatat dhe institucionet në tokë sot, cilat prej tyre bien më në mend kur përmendet abuzimi i fëmijëve? Sa është për të ardhur keq që shpesh janë religjionet e krishtera ato transmetime të lajmeve shfaqin kur raportojnë për këtë skandal. Kjo nuk do të thotë se ka më shumë ngacmues të fëmijëve në bashkësinë e krishterë sesa jashtë saj. Askush nuk po e pohon atë. Problemi është se disa nga këto institucione nuk merren me krimin si duhet, duke përkeqësuar në masë të madhe dëmin që ai shkakton.
Nuk mendoj se do të zgjasja besueshmërinë për të sugjeruar se institucioni i parë fetar që bie në mendjen e publikut kur përmendet kjo çështje është Kisha Katolike. Për shumë dekada, priftërinjtë pedofilë janë mbrojtur dhe mbrojtur, shpesh duke u shmangur famullive të tjera vetëm për të kryer përsëri krimet e tyre. Duket se qëllimi kryesor i kishës ka qenë mbrojtja e emrit të saj para bashkësisë botërore.
Prej disa vitesh, një tjetër besim i krishterë i publikuar gjerësisht ka bërë edhe tituj në të gjithë botën në të njëjtën zonë dhe për arsye të ngjashme. Organizata e Dëshmitarëve të Jehovait është detyruar që pa dëshirë të ndajë një shtrat me rivalin e saj historik lidhur me keqtrajtimin e çështjeve të abuzimit të fëmijëve brenda radhëve të saj.
Kjo mund të duket shumë e çuditshme në shikim të parë kur konsideroni se ekzistojnë miliardë 1.2 katolikë në botë kundër një pakët 8 milion Dëshmitarë të Jehovait. Ka shumë emërtime të tjera të krishtera me një bazë anëtarësie shumë më të madhe. Këta me siguri do të kishin një numër proporcionalisht më të madh të abuzuesve të fëmijëve sesa Dëshmitarët e Jehovait. Atëherë pse nuk përmenden fetë e tjera krahas katolikëve. Për shembull, gjatë seancave dëgjimore të fundit nga Komisioni Mbretëror në përgjigjet institucionale ndaj abuzimit seksual të fëmijëve në Australi, të dy fetë që morën vëmendjen më të madhe ishin katolikët dhe Dëshmitarët e Jehovait. Duke pasur parasysh që ka 150 herë më shumë katolikë në botë sesa Dëshmitarët e Jehovait, ose Dëshmitarët e Jehovait kanë 150 herë më të predispozuar të kryejnë abuzim të fëmijëve, ose këtu ka ndonjë faktor tjetër në punë.
Shumica e Dëshmitarëve të Jehovait do ta shohin këtë përqendrim si dëshmi të përndjekjes nga bota e Satanait. Ne arsyetojmë që Satanai nuk i urren fetë e tjera të krishtera sepse ato janë në anën e tij. Ata të gjithë janë pjesë e fesë së rreme, Babilonia e Madhe. Vetëm Dëshmitarët e Jehovait janë feja e vërtetë dhe kështu Satanai na urren dhe na sjell persekutimin në formën e akuzave të marra nga apostujt duke pretenduar rrejshëm ne kemi mbrojtur ngacmuesit e fëmijëve dhe kemi keqpërdorur çështjet e tyre.
Një vetë-mashtrim i përshtatshëm, sepse ai anashkalon një fakt shumë të rëndësishëm: Për katolikët, skandali i abuzimit të fëmijëve është shumë i kufizuar për klerikët e tij. Nuk është se anëtarët e laikëve - të gjithë 1.2 miliardë prej tyre - nuk janë të lirë nga kjo çoroditje e rëndë. Përkundrazi, është se Kisha Katolike nuk ka asnjë sistem gjyqësor për t'u marrë me të tilla. Nëse një Katolik akuzohet për abuzim të fëmijëve, ai nuk është paraqitur para një komiteti të priftërinjve dhe nuk gjykohet nëse ai mund të mbetet apo jo në Kishën Katolike. I takon autoriteteve civile të merren me kriminelë të tillë. Vetëm kur një klerik është i përfshirë që historikisht Kisha ka dalë nga rruga e saj për të fshehur problemin nga autoritetet.
Sidoqoftë, kur shohim fenë e Dëshmitarëve të Jehovait, e kuptojmë mëkatet e të gjithë anëtarëve, jo vetëm të pleqve, trajtohen nga brenda. Nëse një njeri akuzohet për abuzim të fëmijëve, policia nuk thirret. Në vend të kësaj ai takohet me një komitet prej tre pleqve që përcaktojnë nëse ai është fajtor apo jo. Nëse e konsiderojnë fajtor, ata më pas duhet të përcaktojnë nëse ai është i penduar. Nëse një njeri është edhe fajtor dhe jo i penduar, ai shoqërohet nga kongregacioni i krishterë i Dëshmitarëve të Jehovait. Sidoqoftë, përveç nëse ka ligje specifike për të kundërtën, pleqtë nuk i raportojnë këto krime tek autoritetet civile. Në fakt, këto gjykime mbahen sekrete dhe madje as anëtarëve të kongregacionit nuk u thuhet se ka një fëmijë fëmijësh në mes të tyre.
Kjo shpjegon pse katolikët dhe Dëshmitarët e Jehovait janë shtretër kaq të çuditshëm. Shtë matematikë e thjeshtë.
Në vend të miliardë 1.2 ndaj 8 milion, kemi Priftërinjtë 400,000 kundër 8 milion Dëshmitarë të Jehovait. Duke supozuar se ka po aq abuzues të mundshëm të fëmijëve midis katolikëve sa ka midis Dëshmitarëve të Jehovait, kjo do të thotë se Organizata është dashur të merret me 20 herë më shumë raste të abuzimit të fëmijëve sesa kisha katolike. (Kjo ndihmon të shpjegoni pse të dhënat tona zbulojnë një rast mahnitës të 1,006 abuzimeve të fëmijëve në Organizatë në një histori të 60 vjet të Dëshmitarëve të Jehovait në Australi, megjithëse ne numërojmë vetëm 68,000 atje.)[A]
Supozoni, vetëm për hir të argumentit, që Kisha Katolike është keqpërdorur të gjithë të rasteve të abuzimit të fëmijëve mes priftërisë. Tani, le të themi që Dëshmitarët e Jehovait kanë trajtuar keq vetëm 5% të çështjeve të tyre. Kjo do të na barazonte me Kishën Katolike për sa i përket numrit të rasteve. Sidoqoftë, Kisha Katolike është shumë më shumë se 150 herë më e pasur se Organizata e Dëshmitarëve të Jehovait. Përveçse ka 150 herë më shumë kontribues, ajo ka qenë duke mbledhur para dhe pasuri të paluajtshme për rreth 15 shekuj. (Veprat e artit vetëm në Vatikan vlejnë shumë miliarda.) Sidoqoftë, shumë raste të abuzimit të fëmijëve që Kisha ka luftuar ose zgjidhur në heshtje gjatë 50 viteve të fundit kanë sjellë një tendosje serioze të arkave katolike. Tani imagjinoni një numër potencialisht të barabartë të çështjeve që vijnë kundër një organizate fetare me madhësinë e Dëshmitarëve të Jehovait dhe ju mund të shihni mundësinë e këtij problemi.[B]

Mosbindja ndaj Zotit nuk sjell Bekime

Does'lidhje ka ndonjë nga kjo me fjalët e Krishtit, të regjistruara në kapitullin Luke 12? Le të fillojmë me Luke 12: 14. Në përgjigje të kërkesës së burrit që Jezui të gjykojë çështjet e tij, Zoti ynë tha: "O njeri, kush më caktoi mua gjyqtar ose arbitër midis jush?"
Jezu Krishti ishte gati të emërohej gjyqtar i botës. Megjithatë, si njeri, ai nuk pranoi të arbitronte punët e të tjerëve. Atje kemi Jezusin, të rrethuar nga mijëra njerëz të gjithë që e kërkojnë atë për udhëzim, duke refuzuar të veprojë si gjykatës në një çështje civile. Messagefarë mesazhi po u dërgonte ai këtyre ndjekësve? Nëse askush nuk e kishte caktuar atë për të gjykuar çështje të thjeshta civile, a do të mendonte ai të gjykonte edhe më shumë krime më serioze? Dhe nëse Jezusi nuk do të ndodhte, a duhet të ishim ne? Kush jemi ne për të marrë një petk që Zoti ynë e hodhi poshtë?
Ata që do të argumentojnë për një gjyqësor në kongregacionin e krishterë mund t'u referohen fjalëve të Jezuit në Matthew 18: 15-17 si mbështetje. Le të konsiderojmë se, por para se të fillojmë, ju lutemi mbani në mend dy fakte: 1) Jezusi kurrë nuk kundërshtoi veten dhe 2) ne duhet ta lejojmë Biblën të thotë çfarë do të thotë, të mos vërë fjalë në gojë.

“Për më tepër, nëse vëllai juaj bën një mëkat, shkoni dhe zbuloni fajin e tij midis jush dhe vetëm ai. Nëse ai ju dëgjon, ju keni fituar vëllain tuaj. 16 Por nëse ai nuk dëgjon, merrni me vete një ose dy më shumë, në mënyrë që të dëshmohet nga dy ose tre dëshmitarë çdo çështje. 17 Nëse ai nuk i dëgjon ata, bisedoni me kongregacionin. Nëse ai nuk dëgjon as asamblenë, le të jetë për ju ashtu si një njeri i kombeve dhe si mbledhës i taksave. "(Mt 18: 15-17)

Palët e përfshira drejtpërdrejt duhet të zgjidhin vetë çështjen, ose duke mos arritur atë, të përdorin dëshmitarët, jo gjyqtarët, në hapin e dytë të procesit. Po në hapin e tretë? A thua hapi i fundit ndonjë gjë në lidhje me përfshirjen e pleqve? A nënkupton edhe një takim i komitetit me tre persona në një mjedis të fshehtë nga i cili përjashtohen vëzhguesit?[C] Jo! Ajo që thotë është të "flasim me kongregacionin".
Kur Pali dhe Barnabas sollën një çështje serioze që po prishte kongregacionin në Antioki në Jeruzalem, nuk u mor në konsideratë nga komiteti dhe as në seancë private. Ata u pritën nga "kongregacion dhe apostujt dhe pleqtë. "(Veprat 15: 4) Mosmarrëveshja u zhvillua para kongregacion. "Në atë gjithë turma u hesht… ”(Veprat 15: 12)" Atëherë apostujt dhe pleqtë së bashku me kuvend i tërë… ”Vendosi si të përgjigjet. (Veprat 15: 22)
Fryma e Shenjtë funksiononte në të gjithë kongregacionin e Jeruzalemit, jo vetëm apostujt. Nëse apostujt 12 nuk ishin një organ qeverisës që merrte vendime për tërë vëllazërinë, nëse ishte përfshirë i gjithë kongregacioni, atëherë pse sot kemi braktisur atë model biblik dhe e vendosëm të gjithë autoritetin për kongregacionin mbarëbotëror në duart e vetëm shtatë individëve?
Kjo nuk do të thotë që Matthew 18: 15-17 autorizon kongregacionin si një e tërë ose pjesërisht të trajtojë krime si përdhunim, vrasje dhe abuzim të fëmijëve. Jezusi u referohet mëkateve të një natyre civile. Kjo përputhet me ato që tha Pali në 1 Corinthians 6: 1-8.[D]
Bibla shpjegon qartë se çështjet penale, me dekret hyjnor, janë juridiksion i autoriteteve qeveritare botërore. (Romakët 13: 1-7)
Mosbindja e Organizatës në anashkalimin e ministrit të caktuar hyjnisht të Zotit (Ro 13: 4) duke supozuar të trajtojë krime të perversionit seksual ndaj fëmijëve të pafajshëm brenda vendit, dhe duke irrituar policinë nga kryerja e detyrave të tyre për të mbrojtur popullsinë civile, nuk ka rezultuar në Zotin bekim, por në korrjen e një korrje të hidhur të asaj që ata kanë mbjellë për shumë dekada. (Ro 13: 2)
Me emërimin e pleqve për t'u gjykuar në çështjet civile dhe penale, Trupi Udhëheqës u ka dhënë një ngarkesë këtyre njerëzve që vetë Jezusi nuk ishte i gatshëm t'i merrte. (Lluka 12: 14) Shumica e këtyre burrave nuk janë të përshtatshëm për çështje të tilla me peshë. Për të porositur rojet, rondelet e dritareve, peshkatarët, plumbers, dhe të ngjashme me të, të merren me veprimtari kriminale për të cilën atyre u mungon përvoja dhe trajnimi është t’i vendosësh ato për dështim. Kjo nuk është një dispozitë e dashur dhe nuk është qartë ajo që Jezusi u imponoi shërbëtorëve të tij.

Hipokrizia e ekspozuar

Pali e konsideroi veten si baba për ata që ai do të ngjallte në të vërtetën e fjalës së Perëndisë. (1Co 4: 14, 15) Ai e përdori këtë metaforë, për të mos kërkuar rolin e Jehovait si Ati Qiellor, por përkundrazi për të shprehur llojin dhe shtrirjen e dashurisë së tij për ata që ai i quante fëmijët e tij, megjithëse ata ishin në të vërtetë vëllezërit e tij dhe motrat.
Të gjithë e dimë se një baba ose nënë do të japin me dëshirë jetën e tyre për fëmijët e tyre. Trupi Drejtues ka shprehur dashuri atërore për këta të vegjël në botimet, në faqen e transmetimit dhe së fundmi nga anëtari i GB, Geoffrey Jackson, para Komisionit Mbretëror në Australi.
Hipokrizia është e ekspozuar kur veprat nuk përputhen me fjalët.
Impulsi i parë i një babai të dashur do të ishte të ngushëllonte vajzën e tij ndërsa imagjinonte sa keq do të dëmtonte dhunuesin. Ai do të merrte përsipër përgjegjësinë, duke kuptuar që vajza e tij ishte shumë e dobët dhe e prishur emocionalisht për ta bërë këtë vetë, as nuk do që ta dëshironte. Ai do të dëshironte të ishte «burime uji në një tokë pa ujë» dhe një shkop masiv për t’i dhënë asaj hije. (Isaiah 32: 2) kindfarë babai do ta informonte vajzën e tij të plagosur se «ajo ka të drejtë të shkojë vetë në polici.» Cili njeri do të thoshte se duke bërë kështu që ajo mund të sillte turp për familjen?
Me kohë dhe përsëri veprat tona kanë treguar që dashuria jonë është për Organizatën. Ashtu si Kisha Katolike, edhe ne dëshirojmë të mbrojmë fenë tonë. Por Ati ynë qiellor nuk është i interesuar për Organizatën tonë, por për të vegjlit e tij. Kjo është arsyeja pse Jezusi na tha që të pengohesh pak duhet të kishe lidhur një zinxhir rreth qafës së vet, një zinxhir të ngjitur në një gur gurësh, të cilin Zoti do ta hedhë në det. (Mt 18: 6)
Mëkati ynë është mëkati i Kishës Katolike që nga ana tjetër është mëkati i farisenjve. Shtë mëkati i hipokrizisë. Në vend që të pranojmë haptazi raste të mëkatit të madh në radhët tona, ne kemi fshehur këtë lavanderi të ndyrë për më shumë se gjysmë shekulli, duke shpresuar se vetë-imazhi ynë si i vetmi popull me të vërtetë i drejtë në tokë mund të mos njolloset. Sidoqoftë, gjithçka që ne kemi "fshehur me kujdes" po zbulohet. Sekretet tona po bëhen të njohura. Ajo që ne thamë në errësirë ​​tani është duke parë dritën e ditës, dhe ajo që 'pëshpëritëm në dhoma private po predikohet nga shtëpitë e internetit'.
Ne jemi duke korrur atë që kemi mbjellë dhe fyerja që shpresonim të shmangnim është zmadhuar 100 herë nga hipokrizia jonë e dështuar.
__________________________________
[A] Edhe më tronditëse është se asnjë nga këto raste nuk ishte raportuar tek autoritetet nga dega e Australisë dhe as nga pleqtë vendas të përfshirë.
[B] Ne thjesht mund t'i shohim efektet e kësaj në një njoftim të fundit të bërë në komunitetin botëror të betelit. Organizata po shkurton stafin e shërbimit mbështetës si pastruesit dhe personelin e lavanderisë. E gjithë ndërtimi i RTO-ve dhe degëve po rishikohet duke u ndalur shumica. Anije në Warwick ka të ngjarë të vazhdojë megjithatë. Arsyeja e dhënë është gjoja për të liruar më shumë punëtorë për veprën e predikimit. Kjo ka një unazë të zbrazët. Mbi të gjitha, shkurtimi i 140 zyrave rajonale të përkthimit nuk duket se i sjell dobi përpjekjes predikuese në mbarë botën.
[C] Në çështjet gjyqësore, Bariu i kopesë së Perëndisë manuali për pleqtë udhëzon që "vëzhguesit nuk duhet të jenë të pranishëm për mbështetje morale." - ks f. 90, par. 3
[D] Disa do të tregojnë 1 Korintasve 5: 1-5 për mbështetjen e rregullimit gjyqësor siç praktikohet nga Dëshmitarët e Jehovait. Sidoqoftë, nuk ka asnjë detaj në atë fragment që mbështet procedurat gjyqësore në praktikë sot. Në fakt, nuk u përmendet burrave të moshuar që marrin vendimin për kongregacionin. Përkundrazi, në letrën e tij të dytë drejtuar Korintasve Pali thotë: «Ky qortim i dhënë nga shumica është i mjaftueshëm për një njeri të tillë…» Kjo tregon se ishte për kongregacionin që të dy letrat ishin drejtuar dhe se ishin anëtarët e kongregacionit ata që individualisht bënë vendosmërinë për t'u shkëputur nga njeriu. Asnjë gjykim nuk përfshihej, sepse mëkatet e këtij njeriu ishin njohuri publike, ashtu si mungesa e pendimit. Mbeti vetëm që secili individ të përcaktojë nëse do të shoqërohej apo jo me këtë vëlla. Dukej se shumica zbatoi këshillën e Palit.
Sjellja e kësaj përpara në ditët tona, nëse një vëlla arrestohej dhe gjykohej për abuzim të fëmijëve, kjo do të ishte njohuri publike dhe secili anëtar i kongregacionit mund të përcaktonte nëse do të shoqërohej apo jo me një njeri të tillë. Kjo marrëveshje është shumë më e shëndetshme se ajo e fshehtë që ekziston brenda kongregacioneve të Dëshmitarëve të Jehovait nëpër botë deri më sot.

Meleti Vivlon

Artikuj nga Meleti Vivlon.
    52
    0
    Ju pëlqejnë mendimet tuaja, ju lutemi komentoni.x