Roli i grave në kongregacionin e krishterë (Pjesa 4): A mund të luten dhe të mësojnë gratë?

Nga tre videot e mëparshme në këtë seri, mund të duket mjaft e qartë se kishat dhe organizatat e të ashtuquajturit krishterim, si kishat katolike dhe protestante dhe grupe më të vogla si mormonët dhe dëshmitarët e Jehovait, nuk e kanë kuptuar saktë rolin e grave në kongregacionin e krishterë . Duket se ata u kanë mohuar atyre shumë nga të drejtat që u jepen lirisht burrave. Mund të duket se gratë duhet të lejohen të japin mësim në kongregacion pasi ato profetizuan si në kohën hebraike ashtu edhe në atë të krishterë. Mund të duket se gratë e afta mund dhe duhet të ushtrojnë një mbikëqyrje në kongregacionin e dhënë, siç tregon një shembull, Perëndia përdori një grua, Deborah, si gjykatëse, profete dhe shpëtuese, ashtu edhe faktin që Fibi ishte - si Dëshmitarë pa dashur pranoni — një shërbëtor ndihmës në kongregacion me Apostullin Pavël.

Sidoqoftë, ata që kundërshtojnë çdo zgjerim të roleve tradicionale të caktuara grave në kongregacionin e krishterë historikisht tregojnë për tre pjesë në Bibël për të cilat ata pretendojnë se flasin shumë qartë kundër çdo lëvizjeje të tillë.

Mjerisht, këto fragmente kanë bërë që shumë njerëz të etiketojnë Biblën si seksiste dhe misogjine, pasi duket se i ulin gratë, duke i trajtuar ato si krijime inferiore që u duhet të përkulen para burrave. Në këtë video, ne do të merremi me pjesën e parë të këtyre pasazheve. E gjejmë në letrën e parë të Palit drejtuar kongregacionit në Korint. Ne do të fillojmë duke lexuar nga Bibla e Dëshmitarëve, Përkthimi Bota e Re e Shkrimeve të Shenjta.

“Sepse Zoti është [një Zot], jo i çrregullimit, por i paqes.

Ashtu si në të gjitha kongregacionet e të shenjtëve, gratë le të heshtin në kongregacione, sepse nuk u lejohet të flasin, por le të jenë nënshtruar, madje siç thotë Ligji. Nëse, pra, ata duan të mësojnë diçka, le të marrin në pyetje burrat e tyre në shtëpi, sepse është e turpshme për një grua të flasë në një kongregacion. " (1 Korintasve 14: 33-35 NWT)

Epo, kjo shumë e përmbledh atë, apo jo? Fundi i diskutimit. Ne kemi një deklaratë të qartë dhe të qartë në Bibël për mënyrën se si duhet të sillen gratë në kongregacion. Asgjë më shumë për të thënë, apo jo? Le të vazhdojmë tutje.

Vetëm një ditë më parë, unë e detyrova dikë të bënte një koment në një nga videot e mia duke pretenduar se e gjithë historia rreth Evës që u modelua nga brinja e Adamit ishte një marrëzi e dukshme. Sigurisht, komentuesi nuk ofroi asnjë provë, duke besuar se mendimi i tij (ose i saj) ishte gjithçka që duhej. Unë ndoshta duhet ta kisha injoruar, por kam një gjë në lidhje me njerëzit që i hedhin mendimet e tyre dhe presin që ato të merren si e vërteta e ungjillit. Mos më keqkupto. Unë e pranoj që të gjithë kanë një të drejtë të dhënë nga Zoti për të shprehur mendimin e tyre për çdo temë, dhe më pëlqen një diskutim i mirë ndërsa rri ulur para fireplace duke pirë ndonjë skocez të maltit, mundësisht 18 vjeç. Problemi im është me njerëzit që mendojnë se mendimi i tyre ka rëndësi, sikur vetë Zoti të fliste. Unë mendoj se kam pasur vetëm pak nga ai qëndrim nga jeta ime e mëparshme si Dëshmitare e Jehovait. Në çdo rast, unë u përgjigja duke thënë, "Meqenëse mendoni se është e pakuptimtë, mirë, duhet të jetë kështu!"

Tani nëse ajo që kam shkruar do të ekzistonte ende në 2,000 vjet, dhe dikush do ta përkthente atë në çfarëdo gjuhe që do të ishte e zakonshme atëherë, a do të përkthente sarkazma përkthimi? Apo do të supozonte lexuesi se unë isha duke marrë anën e personit që mendoi se tregimi i krijimit të Evës është i pakuptimtë? Kjo është qartë ajo që thashë. Sarkazma nënkuptohet nga përdorimi i "pusit" dhe pasthirrmës, por mbi të gjitha nga video që nxiti komentin - një video në të cilën unë shpreh qartë se besoj në historinë e krijimit.

E shihni pse nuk mund ta marrim një varg të izoluar dhe thjesht të themi: “Epo, ja ku e keni. Gratë duhet të heshtin. ”

Ne kemi nevojë për kontekst, si tekstual ashtu edhe historik.

Le të fillojmë me kontekstin e menjëhershëm. Edhe pa dalë jashtë letrës së parë drejtuar Korintasve, kemi Palin që flet brenda kontekstit të mbledhjeve të kongregacionit duke thënë këtë:

“ . .do grua që lutet ose profetizon me kokën e zbuluar turpëron kokën e saj ,. . " (1 Korintasve 11: 5)

“ . .Gjykoni për veten tuaj: A është e përshtatshme për një grua që t'i lutet Zotit të zbuluar? " (1 Korintasve 11:13)

E vetmja kërkesë që Pali po propozon është që kur një grua lutet ose profetizon, ajo duhet ta bëjë këtë me kokën të mbuluar. (Pavarësisht nëse kjo kërkohet në ditët e sotme është një temë që ne do të trajtojmë në një video të ardhshme.) Pra, ne kemi një dispozitë të deklaruar qartë kur Pali pranon që gratë të dy luteshin dhe profetizonin në kongregacion së bashku me një dispozitë tjetër të shprehur qartë se ato janë të heshtin. A po tregon hipokrit Apostulli Pal këtu, apo përkthyesit e ndryshëm të Biblës i kanë rënë topit? E di në cilën mënyrë do të vija bast.

Askush nga ne nuk po lexon Biblën origjinale. Të gjithë jemi duke lexuar produktin e përkthyesve të cilët tradicionalisht janë të gjithë meshkuj. Që disa paragjykime duhet të hyjnë në ekuacion është e pashmangshme. Pra, le të kthehemi te sheshi një dhe të fillojmë me një qasje të re. 

Realizimi ynë i parë duhet të jetë se nuk kishte asnjë shenjë pikësimi ose ndërprerje paragrafësh në Greqisht, siç përdorim në gjuhët moderne për të sqaruar kuptimin dhe për të ndarë mendimet. Po kështu, ndarjet e kapitujve nuk u shtuan deri në 13^th shekulli dhe ndarjet e vargjeve erdhën edhe më vonë, në 16^th shekulli. Pra, përkthyesi duhet të vendosë se ku do të vendosë ndërprerjet e paragrafëve dhe çfarë pikësimesh do të përdorë. Për shembull, ai duhet të përcaktojë nëse thonjëzat janë thirrur për të treguar se shkrimtari po citon diçka nga diku tjetër.

Le të fillojmë duke demonstruar se si një ndarje paragrafi, e futur në diskrecionin e përkthyesit, mund të ndryshojë rrënjësisht kuptimin e një pjese të Shkrimit.

La Përkthimi Bota e Re, të cilën sapo citova, vë një ndërprerje paragrafi në mes të vargut 33. Në mes të vargut. Në anglisht, dhe në shumicën e gjuhëve moderne perëndimore, paragrafët përdoren për të treguar se po paraqitet një tren i ri mendimi. Kur lexojmë interpretimin e dhënë nga Përkthimi Bota e Re, ne shohim se paragrafi i ri fillon me thënien: "Si në të gjitha kongregacionet e të shenjtëve". Pra, përkthyesi i Përkthimit Bota e Re i Shkrimeve të Shenjta botuar nga Watchtower Bible & Tract Society ka vendosur që Pali kishte për qëllim të komunikonte idenë se ishte zakon në të gjitha kongregacionet e kohës së tij që gratë të heshtnin.

Kur skanoni përkthimet në BibleHub.com, do të zbuloni se disa ndjekin formatin që shohim në Përkthimi Bota e Re. Për shembull, Versioni Standard anglisht gjithashtu ndan vargun në dy me një ndarje paragrafi:

“33 Sepse Perëndia nuk është një Perëndi i hutimit por i paqes.

Si në të gjitha kishat e shenjtorëve, 34 gratë duhet të heshtin në kisha. " (ESV)

Sidoqoftë, nëse ndryshoni pozicionin e thyerjes së paragrafit, ju ndryshoni kuptimin e asaj që shkroi Pali. Disa përkthime me reputacion, të tilla si New American Standard Version, e bëjnë këtë. Vini re efektin që prodhon dhe si e ndryshon kuptimin tonë të fjalëve të Palit.

33 sepse Perëndia nuk është një Perëndi i hutimit, por i paqes, si në të gjitha kishat e shenjtorëve.

34 Gratë duhet të heshtin në kisha; (NASB)

Në këtë lexim, ne shohim se zakoni në të gjitha kishat ishte ai i paqes dhe jo konfuzionit. Nuk ka asgjë për të treguar, bazuar në këtë interpretim, se zakoni në të gjitha kishat ishte që gratë të heshtnin.

A nuk është interesante që vetëm vendosja se ku duhet thyer një paragraf mund ta vendosë përkthyesin në një pozitë të vështirë politike, nëse rezultati shkon kundër teologjisë së institucionit të tij të veçantë fetar? Ndoshta kjo është arsyeja pse përkthyesit e Bibla Shqiptare prisheni me praktikën e zakonshme gramatikore në mënyrë që të kapërceni rrethimin teologjik duke vendosur një ndërprerje paragrafi në mes të një fjalie!

33 sepse Perëndia nuk është një Perëndi i hutimit, por i paqes. Si në të gjitha kuvendet e shenjtorëve,

34 gratë tuaja le të heshtin në Asamble (Bibla Shqiptare)

Kjo është arsyeja pse askush nuk mund të thotë: "Bibla ime e thotë këtë!", Sikur të thotë fjalën e fundit nga Zoti. E vërteta e çështjes është, ne po lexojmë fjalët e përkthyesit bazuar në kuptimin dhe interpretimin e tij të asaj që shkrimtari synonte fillimisht. Të futësh një ndërprerje paragrafi, në këtë rast, është të vendosësh interpretimin teologjik. A bazohet ai interpretim në një studim ekzegjik të Biblës - duke e lënë Biblën të interpretojë vetveten - apo është rezultat i paragjykimeve personale ose institucionale - eisegesis, duke lexuar teologjinë e dikujt në tekst?

Unë e di nga 40 vitet e mia që shërbej si plak në Organizatën e Dëshmitarëve të Jehovait se ata janë shumë të njëanshëm ndaj dominimit të meshkujve, kështu që paragrafi thye Përkthimi Bota e Re fut nuk është befasi. Sidoqoftë, Dëshmitarët i lejojnë gratë të flasin në kongregacion - duke dhënë komente në Studimin e Kullës së Rojës, për shembull - por vetëm sepse një burrë po kryeson mbledhjen. Si e zgjidhin ato konfliktin e dukshëm midis 1 Korintasve 11: 5, 13 - që kemi lexuar - dhe 14: 34 - që sapo kemi lexuar?

Ka diçka të dobishme për të mësuar nga leximi i shpjegimit të tyre nga enciklopedia e tyre, Njohuri mbi Shkrimet:

Takime kongregacionale. Kishte mbledhje kur këto gra mund të luteshin ose profetizonin, me kusht që të kishin një mbulesë koke. (1Ko 11: 3-16; shih SHPALLJEN E KOKADS.) Sidoqoftë, në çfarë ishin dukshëm takimet publike, kur «I gjithë kongregacioni» si edhe "Jobesimtare" të mbledhura në një vend (1 Kor. 14: 23-25), gratë duhej të ishin "mbaj qetesi." Nëse 'ata donin të mësonin diçka, mund të merrnin në pyetje burrat e tyre në shtëpi, sepse ishte e turpshme për një grua të fliste në një kongregacion.' - 1 Kor. 14: 31-35. (it-2 f. 1197 Gruaja)

Unë do të doja të përqendrohesha në teknikat eizgetike që ata përdorin për të ngatërruar të vërtetën. Le të fillojmë me fjalë-fjalë "qartë". Me sa duket do të thotë ajo që është «e qartë ose e qartë; parë qartë ose kuptuar. ” Duke e përdorur atë dhe fjalë të tjera si "pa dyshim", "pa dyshim" dhe "qartë", ata duan që lexuesi të pranojë atë që thuhet me vlerë nominale.

Unë ju sfidoj të lexoni referencat e shkrimeve të shenjta që ato japin këtu për të parë nëse ka ndonjë tregues se kishte "mbledhje kongregacioni" ku mblidhej vetëm një pjesë e kongregacionit dhe "takime publike" ku mblidhej e gjithë kongregacioni, dhe që në gratë e dikurshme mund të luten dhe profetizojnë dhe te këto të fundit u duhej të mbanin gojën mbyllur.

Kjo është si marrëzi e brezave të mbivendosur. Ata thjesht po përgatisin gjëra, dhe për t'i bërë gjërat edhe më keq, ata madje nuk ndjekin interpretimin e tyre; sepse sipas saj, ato nuk duhet t'i lejojnë gratë të bëjnë komente në mbledhjet e tyre publike, si Studimi i Kullës së Rojës.

Ndërsa mund të duket se thjesht po shënjestroj Kullën e Rojës, Biblën dhe Shoqërinë e Trakteve këtu, unë ju siguroj se shkon shumë më larg se kaq. Ne duhet të jemi të kujdesshëm ndaj çdo mësuesi të Biblës që pret që ne të pranojmë interpretimin e tij ose të saj të Shkrimeve bazuar në supozimet e bëra në bazë të disa "teksteve provë" të zgjedhura. Ne jemi "njerëz të pjekur ... të cilët përmes përdorimit kanë aftësitë tona perceptuese të trajnuara për të dalluar të drejtën dhe të gabuarën". (Hebrenjve 5:14)

Pra, le të përdorim ato fuqi perceptuese tani.

Ne nuk mund të përcaktojmë se kush ka të drejtë pa më shumë prova. Le të fillojmë me pak perspektivë historike.

Shkrimtarët e Biblës në shekullin e parë si Pali nuk u ulën për të shkruar ndonjë letër duke menduar: "Epo, unë mendoj se do të shkruaj një libër të Biblës tani për të përfituar nga të gjithë pasardhësit." Këto ishin letra të gjalla të shkruara në përgjigje të nevojave aktuale të ditës. Pali i shkruajti letrat e tij siç mund të bëjë një baba kur i shkruan familjes së tij që janë të gjithë larg. Ai shkroi për të inkurajuar, për të informuar, për t'iu përgjigjur pyetjeve të bëra në korrespondencën e mëparshme dhe për të adresuar problemet që ai nuk ishte i pranishëm për t'i rregulluar vetë. 

Le të shohim letrën e parë drejtuar kongregacionit korintas në atë dritë.

Kishte ardhur në vëmendjen e Palit nga njerëzit e Chloe (1 Ko 1:11) se kishte disa probleme serioze në kongregacionin korintas. Kishte një rast famëkeq të imoralitetit bruto seksual që nuk po trajtohej. (1 Ko 5: 1, 2) Kishte grindje dhe vëllezërit po e çonin njëri-tjetrin në gjyq. (1 Ko 1:11; 6: 1-8) Ai e kuptoi se ekzistonte rreziku që administratorët e kongregacionit mund ta shihnin veten të lartësuar mbi pjesën tjetër. (1 Ko 4: 1, 2, 8, 14) Dukej se ata mund të kishin shkuar përtej gjërave të shkruara dhe duke u bërë mburrur. (1 Bashkë 4: 6, 7)

Nuk është e vështirë për ne të shohim se kishte kërcënime shumë serioze për shpirtërore të kongregacionit korintas. Si i trajtoi Pali këto kërcënime? Ky nuk është i mirë, le të jemi-të-gjithë-miqtë Apostulli Pal. Jo, Pali nuk po grind asnjë fjalë. Ai nuk po bën pidhi rreth çështjeve. Ky Pal është plot me paralajmërime të ashpra dhe ai nuk ka frikë të përdorë sarkazmin si një mjet për të çuar drejt shtëpisë. 

“A jeni tashmë të kënaqur? A jeni tashmë i pasur? A keni filluar të sundoni si mbretër pa ne? Unë me të vërtetë uroj që ju të keni filluar të sundoni si mbretër, kështu që ne gjithashtu të mund të sundojmë me ju si mbretër. " (1 Korintasve 4: 8)

“Ne jemi budallenj për shkak të Krishtit, por ju jeni të matur në Krishtin; ne jemi të dobët, por ju jeni të fortë; ju mbaheni në nder, por ne në çnderim ". (1 Korintasve 4:10)

“Apo nuk e dini se të shenjtët do ta gjykojnë botën? Dhe nëse bota do të gjykohet nga ju, a nuk jeni i aftë të provoni çështje shumë të parëndësishme? " (1 Korintasve 6: 2)

"Apo nuk e dini se njerëzit e padrejtë nuk do të trashëgojnë Mbretërinë e Perëndisë?" (1 Korintasve 6: 9)

«Apo 'po e nxisim Jehovain për xhelozi'? Ne nuk jemi më të fortë se ai, apo jo? ” (1 Korintasve 10:22)

Kjo është vetëm një kampionim. Letra është plot me gjuhë të tillë. Lexuesi mund të shohë që apostulli është i bezdisur dhe i pikëlluar nga qëndrimi i Korintasve. 

Diçka tjetër me rëndësi të madhe për ne është se toni sarkastik ose sfidues i këtyre vargjeve nuk është gjithçka e përbashkët. Disa prej tyre përmbajnë fjalën greke eta. Tani eta thjesht mund të thotë "ose", por gjithashtu mund të përdoret në mënyrë sarkastike ose si një sfidë. Në ato raste, mund të zëvendësohet me fjalë të tjera; për shembull, "çfarë". 

"Çfarë!? A nuk e dini se të shenjtët do ta gjykojnë botën? " (1 Korintasve 6: 2)

"Çfarë!? A nuk e dini se njerëzit e padrejtë nuk do të trashëgojnë Mbretërinë e Zotit ”(1 Korintasve 6: 9)

"Çfarë!? 'A po e nxisim Jehovain për xhelozi'? " (1 Korintasve 10:22)

Do të shihni pse e gjithë kjo është e rëndësishme në një moment.  Tani për tani, duhet të vendoset një pjesë tjetër e enigmës. Pasi apostulli Pavël paralajmëroi Korintasit për gjërat që kishte dëgjuar përmes njerëzve të Kloes, ai shkruan: “Tani për gjërat për të cilat keni shkruar…” (1 Korintasve 7: 1)

Nga kjo pikë e tutje, ai duket se po u përgjigjet pyetjeve ose shqetësimeve që ata i kanë bërë në letrën e tyre. Çfarë letre? Ne nuk kemi të dhëna për ndonjë letër, por ne e dimë se kishte një të tillë sepse Pali i referohet asaj. Nga kjo pikë e tutje, ne jemi si dikush që dëgjon gjysmën e bisedës telefonike - vetëm anën e Palit. Ne duhet të nxjerrim përfundime nga ato që dëgjojmë, ato që thotë personi në anën tjetër të rreshtit; ose në këtë rast, çfarë shkruajnë Korintasit.

Nëse keni kohë për momentin, unë do t'ju rekomandoja të ndaloni këtë video dhe të lexoni të gjithë kapitullin 1 të 14 Korintasve. Mos harroni, Pali po adreson pyetje dhe çështje të ngritura në një letër drejtuar tij nga Korintasit. Fjalët e Palit për gratë që flasin në kongregacion nuk janë shkruar të veçuara, por janë pjesë e përgjigjes së tij ndaj letrës nga pleqtë e Korintasve. Vetëm në kontekst mund të kuptojmë se çfarë do të thotë ai në të vërtetë. Ajo me të cilën Pavli po merret në kapitullin 1 të 14 Korintasve është problemi i çrregullimit dhe kaosit në mbledhjet e kongregacionit në Korint.

Pra, Pali u tregon atyre gjatë gjithë këtij kapitulli se si ta rregullojnë problemin. Vargjet që çojnë në fragmentin e diskutueshëm meritojnë vëmendje të veçantë. Ata lexojnë kështu:

Ç'do të themi, pra, vëllezër? Kur bashkoheni, të gjithë kanë një psalm ose një mësim, një zbulesë, një gjuhë ose një interpretim. Të gjitha këto duhet të bëhen për të ndërtuar kishën. Nëse dikush flet në një gjuhë, dy, ose më së shumti tre, duhet të flasin me radhë, dhe dikush duhet të interpretojë. Por nëse nuk ka përkthyes, ai duhet të heshtë në kishë dhe të flasë vetëm me veten dhe Perëndinë. Dy ose tre profetë duhet të flasin dhe të tjerët duhet të peshojnë me kujdes atë që thuhet. Dhe nëse një zbulesë i vjen dikujt që është ulur, folësi i parë duhet të ndalet. Sepse të gjithë mund të profetizoni nga ana tjetër, në mënyrë që të gjithë të udhëzohen dhe të inkurajohen. Shpirtrat e profetëve u nënshtrohen profetëve. Sepse Zoti nuk është një Perëndi i çrregullimit, por i paqes - si në të gjitha kishat e shenjtorëve.
(1 Korintasve 14: 26-33 Bibla e Studimit Berean)

Përkthimi Bota e Re jep vargun 32, "Dhe dhuratat e frymës së profetëve duhet të kontrollohen nga profetët".

Pra, askush nuk i kontrollon profetët, por vetë profetët. Mendoni për këtë. Dhe sa e rëndësishme është profecia? Pavli thotë: “Ndiqni me dashuri dashurinë dhe dëshironi me padurim dhurata shpirtërore, veçanërisht dhuratën e profecisë… ai që profetizon ndërton kishën.” (1 Korintasve 14: 1, 4 BSB)

Dakord Sigurisht, ne jemi dakord. Tani mbani mend, gratë ishin profete dhe ishin profetët ato që kontrolluan dhuratën e tyre. Si mund ta thotë Pali atë dhe pastaj menjëherë të vendosë një surrat mbi të gjitha profetët femra?   

Thatshtë në atë dritë që ne duhet të marrim parasysh fjalët e ardhshme të Palit. Janë nga Pali apo po u citon përsëri Korintasve diçka që ata vendosin në letrën e tyre? Sapo kemi parë zgjidhjen e Palit për zgjidhjen e problemit të çrregullimit dhe kaosit në kongregacion. Por a mund të ndodhë që Korintasit të kishin zgjidhjen e tyre dhe kjo është ajo që Pali po i drejtohet më tej? A ishin burrat mburravecë korintas që mbanin të gjithë fajin për kaosin në kongregacion mbi kurrizin e grave të tyre? A mund të ndodhte që zgjidhja e tyre për çrregullimin të ishte që të mbytnin gratë, dhe ajo që ata po kërkonin nga Pali ishte miratimi i tij?

Mos harroni, në greqisht nuk kishte thonjëza. Prandaj, i takon përkthyesit t'i vendos ato atje ku duhet të shkojnë. A duhet që përkthyesit t’i vendosnin vargjet 33 dhe 34 në thonjëza, siç bënë me këto vargje?

Tani për çështjet për të cilat keni shkruar: "isshtë mirë që një burrë të mos ketë marrëdhënie seksuale me një grua". (1 Korintasve 7: 1 NIV)

Tani për ushqimin e flijuar për idhujt: Ne e dimë se "Ne të gjithë kemi njohuri". Por dija fryhet ndërsa dashuria ndërtohet. (1 Korintasve 8: 1 NIV)

Tani nëse Krishti proklamohet si i ringjallur nga të vdekurit, si mund të thonë disa nga ju, "Nuk ka ringjallje të të vdekurve"? (1 Korintasve 15:14 HCSB)

Mohoni marrëdhëniet seksuale? Mohimi i ringjalljes së të vdekurve ?! Duket se Korintasit kishin disa ide mjaft të çuditshme, apo jo? Disa ide mjaft të çuditshme, me të vërtetë! A kishin ata gjithashtu ide të çuditshme për mënyrën se si duhej të silleshin gratë? Ku përpiqen t'u mohojnë grave në kongregacion të drejtën për të lavdëruar Perëndinë me frytin e buzëve të tyre?

Ekziston një e dhënë në vargun 33 se këto nuk janë fjalët e vetë Palit. Shihni nëse mund ta dalloni.

“... gratë nuk duhet të lejohen të flasin. Ata duhet të heshtin dhe të dëgjojnë, siç mëson Ligji i Moisiut. " (1 Korintasve 14:33) Version bashkëkohor anglisht)

Ligji i Moisiut nuk thotë diçka të tillë dhe Paul, si një studiues i ligjit që studionte në këmbët e Gamalielit, do ta dinte këtë. Ai nuk do të bënte një pretendim kaq të rremë.

Ka prova të mëtejshme se kjo është Pali që u citon korintasve diçka me të vërtetë budallallëk të bërë nga vetë ata - ata qartë kishin më shumë se pjesën e tyre të ideve budallaqe nëse kjo letër është diçka për të shkuar. Mos harroni se kemi folur për përdorimin e Paul-it nga sarkazma si një mjet mësimor gjatë gjithë kësaj letre. Mos harroni gjithashtu përdorimin e tij të fjalës greke eta që ndonjëherë përdoret në mënyrë tallëse.

Shikoni vargun pas këtij citati.

Së pari, ne lexojmë nga Përkthimi Bota e Re:

“ . . A ishte nga ju që fjala e Zotit filloi, apo arriti vetëm deri atje? " (1 Korintasve 14:36)

Tani shikojeni në interlinear.  

Pse NWT nuk fut një përkthim të dukurisë së parë të eta?

Versionet King James, American Standard dhe English Revised të gjitha e paraqesin atë si "Çfarë?", Por mua më pëlqen kjo paraqitje më e mira:

ÇFARË? Fjala e Zotit ka origjinën tek ju? Apo ju erdhi vetëm juve dhe askujt tjetër? (Një Version Besnik)

Ju pothuajse mund ta shihni Paulin duke hedhur duart lart në ajër i dëshpëruar nga absurdi i idesë së Korintasve se gratë duhet të heshtin. Kush mendojnë se janë? A mendojnë ata se Krishti ua zbulon të vërtetën atyre dhe askujt tjetër?

Ai vërtet e vë këmbën në vargun tjetër:

“Nëse dikush mendon se është një profet ose është i talentuar me frymën, ai duhet të pranojë se gjërat që po ju shkruaj janë urdhërimi i Zotit. Por nëse ndokush nuk e përfill këtë, ai nuk do të merret parasysh ”. (1 Korintasve 14:37, 38 NWT)

Pali madje nuk harxhon kohë duke u thënë atyre se kjo është një ide budallaqe. Kjo është e qartë. Ai tashmë u ka treguar atyre se si ta rregullojnë problemin dhe tani ai u thotë atyre se nëse ata e injorojnë këshillën e tij, që vjen nga Zoti, ata do të injorohen.

Kjo më kujton diçka që ndodhi disa vjet mbrapa në kongregacionin lokal, i cili është i mbushur me pleq të vjetër të Bethelit - mbi 20 vjeç. Ata menduan se ishte e papërshtatshme për fëmijët e vegjël të jepnin komente në studimin e Kullës së Rojës, sepse këta fëmijë do të bënin, me komentet e tyre , këshillo këta burra të shquar. Pra, ata ndaluan komentet nga fëmijët e një grupmoshe të caktuar. Sigurisht, kishte një nuancë dhe thirrje të shkëlqyeshme nga prindërit të cilët donin vetëm të udhëzonin dhe inkurajonin fëmijët e tyre, kështu që ndalimi zgjati vetëm disa muaj. Por, si ndiheni tani kur keni dëgjuar për një iniciativë të tillë me proshutë është ndoshta ajo që Paul u ndie kur lexoi idenë që pleqtë korintas kishin për të heshtur gratë. Ndonjëherë ju thjesht duhet të tundni kokën në nivelin e marrëzisë që ne njerëzit jemi të aftë të prodhojmë.

Pali e përmbledh këshillën e tij në dy vargjet e fundit duke thënë: “Prandaj, vëllezërit e mi, dëshirojnë me zell të profetizojnë dhe nuk ndalojnë të flasin në gjuhë. Por të gjitha gjërat duhet të bëhen siç duhet dhe në një mënyrë të rregullt. ” (1 Korintasve 14:39, 40) New American Standard Bible)

Po, mos e mbani askënd të flasë, vëllezërit e mi, por thjesht sigurohuni që t'i bëni të gjitha gjërat në një mënyrë të mirë dhe të rregullt.

Le të përmbledhim atë që kemi mësuar.

Një lexim i kujdesshëm i letrës së parë drejtuar kongregacioneve korintase tregon se ata po zhvillonin disa ide mjaft të çuditshme dhe ishin përfshirë në një sjellje shumë jokristiane. Zhgënjimi i Palit me ta është i dukshëm nga përdorimi i përsëritur i sarkazmës thumbuese. Një nga të preferuarat e mia është kjo:

Disa prej jush janë bërë arrogantë, sikur të mos vija tek ju. Por unë do të vij te ju së shpejti, nëse Zoti dëshiron, dhe atëherë unë do të zbuloj jo vetëm atë që thonë këta njerëz arrogantë, por çfarë fuqie kanë. Për mbretërinë e Zotit nuk është çështje bisede por fuqie. Cfare preferoni ju? A duhet të vij te ti me një shufër, apo të dashuruar dhe me një shpirt të butë? (1 Korintasve 4: 18-21 BSB)

Kjo më kujton një prind që merret me disa fëmijë të këqij. “Ju po bëni shumë zhurmë atje lart. Më mirë të qetësohesh ose do të afrohem, dhe ti dëshiron kështu. "

Në përgjigjen e tij ndaj letrës së tyre, Pavli bën një numër rekomandimesh për vendosjen e dekorit të duhur dhe paqes dhe rregullit në mbledhjet e kongregacionit. Ai inkurajon profetizimin dhe konkretisht shprehet se gratë mund të luten dhe profetizojnë në kongregacion. Deklarata në vargun 33 të kapitullit 14 se ligji kërkon që gratë të nënshtrohen në heshtje është e rremë duke treguar se nuk mund të kishte ardhur nga Paul. Pali u citon fjalët e tyre përsëri dhe më pas vijon me një deklaratë që përdor dy herë thërrmijën ndarëse, eta, e cila në këtë rast si një ton tallës ndaj asaj që ai thotë. Ai i qorton ata duke supozuar se ata dinë diçka që ai nuk e njeh dhe e përforcon apostullimin e tij që vjen drejtpërdrejt nga Zoti, kur ai thotë: "Çfarë? A ishte nga ju që fjala e Zotit doli? Apo ju erdhi vetëm? Nëse dikush mendon se është një profet ose shpirtëror, le të njohë gjërat që ju shkruaj, se ato janë urdhërimi i Zotit. Por nëse dikush është injorant, le të jetë injorant ”. (1 Korintasve 14: 36-38) Bibla Shqiptare)

Unë marr pjesë në disa takime në internet në anglisht dhe Spanjisht duke përdorur Zoom si platformën tonë. Unë e bëj këtë për disa vite. Disa kohë më parë, ne filluam të shqyrtojmë nëse gratë mund të lejohen ose jo të luten në këto mbledhje. Pasi shqyrtuan të gjitha provat, disa prej të cilave ende nuk i kemi zbuluar në këtë seri video, ishte konsensusi i përgjithshëm i bazuar në fjalët e Palit në 1 Korintasve 11: 5, 13, që gratë të mund të luteshin.

Disa nga meshkujt në grupin tonë kundërshtuan fuqimisht këtë dhe përfunduan duke u larguar nga grupi. Ishte e trishtuar t'i shihje ata të shkonin, dyfish, sepse ata humbën diçka të mrekullueshme.

E shihni, ne nuk mund të bëjmë atë që Zoti dëshiron të bëjmë pa pasur bekime përreth. Nuk janë vetëm gratë ato që janë të bekuara kur heqim këto kufizime artificiale dhe jobiblike mbi adhurimin e tyre. Burrat gjithashtu janë të bekuar.

Unë mund të them pa asnjë dyshim në zemrën time se unë kurrë nuk kam dëgjuar lutje kaq të përzemërta dhe lëvizëse nga goja e njerëzve siç kam dëgjuar nga motrat tona në këto takime. Lutjet e tyre më kanë emocionuar dhe pasuruar shpirtin tim. Ata nuk janë rutinë dhe as formalistë, por vijnë nga një zemër e prekur nga fryma e Zotit.

Ndërsa luftojmë kundër shtypjes që vjen nga qëndrimi mishi i burrit të Zanafillës 3:16, i cili dëshiron vetëm të dominojë femrën, ne jo vetëm që çlirojmë motrat tona, por edhe veten. Gratë nuk duan të konkurrojnë me burrat. Ajo frikë që kanë disa njerëz nuk vjen nga fryma e Krishtit, por nga fryma e botës.

E di që për disa është e vështirë të kuptohet. E di se ka akoma shumë për të marrë në konsideratë. Në videon tonë të ardhshme do të merremi me fjalët e Palit drejtuar Timoteut, të cilat pas një leximi të rastësishëm duket se tregojnë se gratë nuk lejohen të japin mësim në kongregacion dhe as të ushtrojnë autoritet. Ekziston edhe një deklaratë mjaft e çuditshme që duket se tregon se lindja e fëmijëve është mjeti me të cilin gratë do të shpëtohen.

Siç kemi bërë në këtë video, ne do të shqyrtojmë kontekstin biblik dhe historik të asaj letre në mënyrë që të përpiqemi të marrim kuptimin e vërtetë prej saj. Në videon që ndjek atë, ne do të hedhim një vështrim të hollësishëm te 1 Korintasve kapitulli 11: 3, i cili flet për kryesinë. Dhe në videon përfundimtare të kësaj serie do të përpiqemi të sqarojmë rolin e duhur të kryesisë brenda marrëveshjes martesore.

Ju lutemi duroni me ne dhe mbani një mendje të hapur sepse të gjitha këto të vërteta thjesht do të na pasurojnë dhe do të na çlirojnë - si meshkuj ashtu edhe femra - dhe do të na mbrojnë nga ekstremet politike dhe shoqërore të përhapura në këtë botë tonën. Bibla nuk promovon feminizmin, as nuk promovon maskulinizmin. Zoti i bëri mashkullin dhe femrën të ndryshme, dy gjysma të një tërësie, në mënyrë që secila të plotësonte tjetrën. Qëllimi ynë është të kuptojmë rregullimin e Zotit në mënyrë që të mund t'i përmbahemi asaj për përfitimin tonë reciprok.

Deri atëherë, faleminderit për shikimin dhe për mbështetjen tuaj.