Мо дар созмони Шоҳидони Йеҳӯва ба таври мустақил фикр намекунем. Барои намуна,
Мағрурӣ метавонад нақш дошта бошад ва баъзеҳо ба доми тафаккури мустақил гирифтор мешаванд.
(w06 7 / 15 саҳ. 22 пар. 14)
Бо сабаби замина ва тарбия, баъзеҳо назар ба дигарон ба тафаккури мустақил ва иродаи худ бештар дода мешаванд.
(w87 2 / 1 саҳ. 19 пар. 13)
Ин ҳеҷ гоҳ ба рушди охирин дахл надорад.
Ягон курси дигар тафаккури мустақилро ба вуҷуд меорад ва ба ҷудоӣ оварда мерасонад.
(w64 5 / 1 саҳ. 278 пар. 8 Бунёди устувор дар Масеҳ)
Вай дорои тафаккури мустақил нест. Фикрҳо бояд ба Масеҳ итоат кунанд.
(w62 9 / 1 саҳ. 524 пар. 22: саъй кардан ба воситаи афзоиш додани дониш)
Ҷаҳон, дар тафаккури мустақили худ, Худо ва ниятҳои ӯро нисбати инсон, чунон ки гӯё Офаридгор нест, рад мекунад.
(w61 2 / 1 саҳ. 93 қобилияти муҳофизати тафаккур барои вазорат)
Ин тафаккури мустақил буд, ки инсониятро аз роҳи фоҷиабори ҳозирааш оғоз кард. Одам интихоби мустақилонаи Яҳуваро интихоб кард. Барои мардум танҳо ду курс вуҷуд дорад. Фикр кардан, ки аз Яҳува вобаста аст ва фикрронии мустақил аз Ӯ вобаста аст. Охирин фикр мекунад, ки аз мардон вобаста аст, хоҳ худи ва ҳам дигарон. Фикр кардан, аз Худо вобаста будан - Хуб! Фикр кунед, новобаста аз Худо - бад!
Содда аст, ҳамин тавр не?
Аммо чӣ мешавад агар мардон мехоҳанд ин масъаларо ба ҳайрат гузоранд? Онҳо чӣ гуна метавонанд бо чунин формулаи оддӣ бетартибӣ кунанд? Бо боварӣ ба мо, ки онҳо дар бораи Худо гап мезананд. Агар мо ба ин боварӣ дошта бошем, пас бовар хоҳем кард, ки тафаккури мустақил, новобаста аз он мардон, яъне бад аст. Ҳамин тавр марди шарир вазифаи худро иҷро мекунад. Вай дар маъбад нишаста, худро Худо эълон мекард. (2 Th 2: 4) Аз ин рӯ, мустақилона дар бораи ӯ гуноҳ аст. Ин усулро истифода бурда, вай метавонад моро боварӣ бахшад, ки мо ба Худо итоат мекунем, дар сурате ки баръакс амал карда истодаем.
Инро гуфтан аламовар аст, аммо бо суханони худи онҳо маълум аст, ки ин тактикаест, ки Ҳайати Роҳбарикунанда дар тӯли даҳсолаҳо истифода кардааст. Дида мебароем:
Аммо рӯҳияи тафаккури мустақил мо дар ташкилоти Худо бартарӣ надорем ва барои ин сабабҳои асоснок дорем боварӣ ба мардон дар байни мо пешсафанд.
(w89 9 / 15 саҳ. 23 пар. 13 ба шахсони раҳбар итоат кунед)
Аммо дар дохили онҳо рӯҳан нопок буда, ба тафаккури мустақилона ва мустақилона дода шудаанд. Онҳо ҳама чизеро ки дар бораи Яҳува, ном ва хусусиятҳои муқаддаси Ӯ фаҳмида буданд, фаромӯш карданд. Онҳо дигар эътироф намекунанд, ки ҳамаи онҳо дар бораи ҳақиқати Китоби Муқаддас, яъне умеди пурҷалоли Салтанат ва дар биҳишти замин ва хароб кардани таълимоти бардурӯғ, аз қабили Сегона, рӯҳи намирандаи инсонӣ, азобҳои ҷовидона ва поксозӣ, омӯхтаанд - ҳа, Ҳамаи ин чизҳо тавассути «ғуломи мӯътамад ва доно» ба даст оварда шуданд.
(w87 11 / 1 саҳ. 19-20 пар. 15 шумо дар ҳама ҷиҳатҳо пок ҳастед?)
20 Шайтон аз аввали исёни худ тарзи кори Худоро зери шубҳа гузошт. Вай тафаккури мустақилро тарғиб мекард. «Шумо худатон қарор карда метавонед, ки хуб ва бад чӣ аст, - гуфт Шайтон ба Ҳавво. 'Шумо набояд Худоро гӯш кунед. Ӯ аслан ба шумо рост намегӯяд. ' (Ҳастӣ 3: 1-5) То ба имрӯз, тарҳи маккоронаи Шайтон буд, ки ба халқи Худо чунин тарзи тафаккурро сироят кард (2 Тимотиюс 3: 1, 13).
21 Чӣ гуна чунин тафаккури мустақил зоҳир карда мешавад? Роҳи маъмул ин савол додани маслиҳате мебошад, ки созмони намоёни Худо медиҳад.
(w83 1 / 15 саҳ. 22 парчамҳо. 20-21 Тарҳҳои зеризаминии иблисро фош мекунанд)
Имрӯз низ, шахсоне ҳастанд, ки бо тафаккури мустақили худ қобилияти Масеҳро дар рӯи замин доранд ва як ҳайати роҳбарикунандаи одамони нокомилро истифода мебаранд, ки ба онҳо тамоми манфиатҳои Салтанат ё чизҳои заминиро ба ӯ супоридаанд. (Мат. 24: 45-47) Вақте ки чунин мутафаккирони мустақил дар асоси Китоби Муқаддас маслиҳат ва роҳнамоӣ мегиранд, онҳо ба чунин фикр майл доранд: “Ин танҳо аз ҷониби одамизод аст, аз ин рӯ ман қарор мекунам, ки онро қабул кунам ё не. . '
(w66 6 / 1 саҳ. 324 Озодии ақлӣ ё асорат ба Масеҳ?)
Шумо дар ин иқтибосҳо хоҳед дид, ки чӣ гуна мо аз гузоштани таҳкурсии боэътимод ба ҳақиқати қабулшуда шурӯъ мекунем, ки фикр дар бораи Худо мустақил нест. Сипас, мо бидуни он ки ин ҳақиқатро ба дурӯғ гузорем, дар бораи фикрҳое, ки мустақили Ҳайати Роҳбарикунанда / ғуломи мӯътамад ва онҳое мебошанд, ки роҳбариро ба ӯҳда доранд чунон бад аст. Ин баъзе одамонро ба ҳамсолони Худо табдил медиҳад.
Ин як фиреб дар кораш дар изҳороти охирин (1966) шаффофтарин аст, зеро он ба Ҳайати Роҳбарикунанда 10 сол пеш аз он ки чунин воқеият вуҷуд дошт, ишора мекунад. Дар он вақт Натан Норр ва Фред Франц натиҷаҳои ташкилотро идора мекарданд.
Бо дарназардошти он, ки ин истифодаи нодурусти принсипи Навиштаҳо то чӣ андоза аён аст, кас наметавонад ҳайрон нашавад, ки чаро онро миллионҳо Шоҳидони Яҳува ба осонӣ аз худ мекунанд? Ҷавоби ин саволро аз принсипе, ки Петр гуфтааст, ёфтан мумкин аст. Гарчанде ки он ба вазъияти мухталиф татбиқ мешавад, ба мисли ҳамаи принсипҳо, истифодаи васеъ дорад.
". . .Барои, мувофики хохиши худ, ин далел аз мадди назари онҳо дур мемонад. . . ” (2 Pe 3: 5)
Он кофирон ин далелро ҳамчун ҳақиқат қабул накарданд онҳо намехостанд. Чаро онҳо намехоҳанд? Принсипро дар рӯзҳои мо татбиқ карда, мо метавонем пурсем: Чаро одамоне, ки худро «дар ростӣ» меҳисобанд, ҳақиқатро ҳангоми навиштан аз Навиштаҳо ба онҳо инкор мекунанд? Бисёре аз мо имкони пайдо кардани хулосаҳои худро дар бораи соли 1914 ё системаи дутабақаи наҷотро бо дӯстони гуногуни Шоҳидон доштем ва аксар вақт аз посухҳои манфӣ ва раднашавандаи мо дар ҳайрат монданд. Агар мо каме сахттар бошем, мо аксар вақт бо маҳкумияти хашмгин дучор мешавем. Чаро ин бародарон ва хоҳарон намехоҳанд ба далелҳои дар наздашон буда бовар кунанд?
Ба наздикӣ ман як эпизоди як намоиши телевизиониро дидам идрок. Бо ин монологи ҷолиб анҷом ёфт.
“Касе бадтар аз дурӯғгӯй аст. Ҳамаи мо чунин ҳис мекунем. Аммо барои чӣ? Чаро мо чунин истисноро ба истиснои касе мегирем, ки пашмро аз чашмони мо кашида мегирад? 'Сабаби он хеле бад аст ...аслан. Кофирӣ тавассути кортексияи cingulate системаи лимбик ва изолятсияи қаблӣ коркард мешавад; ҳамон қисмҳои майна, ки ҳиссиёти висералиро, ба монанди дард ва нафрат тасвир мекунанд. Ҳамин тавр, ин на танҳо мефаҳмонад, ки чаро мо дурӯғгӯёнро бад мебинем, балки барои чӣ мо ҳамчун инсон мехоҳем ба чизе бовар кунем: Хоҳ Санта Клаус бошад ё хоҳ илм мағзи сари мо моро ҳиссиётӣ вақте мукофот медиҳад. Боварӣ доштан ҳис кардан хуб аст; хис карда шавад. Аммо чӣ гуна мо метавонем ба системаи эътиқоди худамон эътимод кунем, вақте ки майнаи мо ба онҳо зарбаҳои эҳсосӣ медиҳад? Бо мувозинати ҳамаи он бо тафаккури интиқодӣ; бо пурсиш кардани ҳама чиз ... ва ҳамеша ҳамеша ба имкониятҳо ҳамеша омода аст. "Доктор Даниел Пирс, ТВ Шоу идрок [Boldface илова карда шуд]
Вақте ки касе ба мо дурӯғ мегӯяд, ин моро на танҳо аз ҷиҳати ақлӣ, балки аз ҷиҳати визуалӣ халал мерасонад. Яҳува моро ба ин тарз офаридааст. Мисли ин, вақте ки мо як ҳақиқати навро хоҳ аз Китоби Муқаддас, хоҳ илмӣ ёд гирем, мо худро хуб ҳис мекунем. Мо баландии каме химиявӣ мегирем. Мо чунин ҳиссиётро дӯст медорем. Вақте ки мо имон дорем, мо худро хуб ҳис мекунем, ва мо худро тасаллӣ мебахшем. Аммо хатар вуҷуд дорад.
". . .Зеро замоне фаро мерасад, ки онҳо ба таълимоти солим тоб наоварда, балки мувофиқи хоҳишҳои худ, барои онҳо муаллимон ҷамъ меоранд, то ки гӯшҳояшонро ламс кунанд; 4 Ва гӯшҳои худро аз ростӣ гардонанд. Ва ҳол он ки онҳо ба афсонаҳои фиръавн бозгардонида мешаванд. 5 Аммо, шумо дар ҳама чиз ҳушёриро нигоҳ доред. . . ” (2Ti 4: 3-5)
Монанди нашъамандӣ ба мо, ки шахси баланд ҳаст, ки медонем, барои мо бад аст, хоҳишҳои шахсии мо метавонанд моро водор кунанд, ки ба афсонаҳои фиребгарона афтем. Онҳо моро хуб ҳис мекунанд. Майнаи мо моро барои бовар кардан бо зарба ба эҳсосот мукофот медиҳад. Мо бояд танҳо ба хидмат меравем (ҳатто агар мо рисолаҳоро тақсим кунем), дар ҳама вохӯриҳо иштирок кунед, мунтазам пешравон бошед (Бинед, ки онҳо бо талаботи нави 30-соат онро осонтар кардаанд) ва аз ҳама муҳимтар , ба Ҳайати Роҳбарикунанда итоат кунед; ва мо ҳамчун инсонҳои ҷавон ҳамчун абадӣ дар биҳишт зиндагӣ хоҳем кард.
Тавре ки хислати доктор Пирс пурсидааст, "Вақте ки майнаи мо ба зарбаҳои эҳсосӣ дода мешавад, мо чӣ гуна ба системаи эътиқоди худ боварӣ дошта метавонем?" Ҷавоб: "Бо ин ҳама ҳамаро бо тафаккури интиқодӣ мувозинат кардан."
Тафаккури интиқодӣ чист?
Аз соли 1950 инҷониб, нашрияҳои Ҷамъияти Инҷили Бурҷи дидбонӣ дар ин бора чизе гуфта наметавонанд. Дар асл, ин мафҳум дар ин муддат танҳо дар се ҷой тасодуфан номида мешавад.[I]
Гарчанде ки NWT истилоҳро истифода намебарад, консепсия дорои матн буда, дар истилоҳи “қобилияти фикрӣ” пайдо мешавад.
“Дар бораи таҷриба андӯхтан; Ба ҷавонӣ дониш ва қобилияти фикрронӣ додан. "(Pr 1: 4)
«Қобилияти фикрӣ шуморо нигоҳ хоҳад кард, ва фаросат шуморо муҳофизат хоҳад кард, 12 Барои он ки шуморо аз роҳи бад наҷот диҳад, аз одами бадгӯӣ сухан ронам "(Pr 2: 11, 12)
“Писарам, аз пеши назарам дур нашав. Ҳикмати амалӣ ва қобилияти тафаккурро нигоҳ доред; 22 Онҳо ба шумо ҳаёт мебахшанд ва дар гарданатон зинат хоҳанд буд. "(Pr 3: 21, 22)
Калимаҳои «фаҳмиш» ва «фаҳмиш» бо ҳам зич алоқаманданд ва дар Навиштаҳо хеле хуб тасдиқ шудаанд.
Агар мо тайёрии ақлро барои бовар кардан ба зарбаҳои эҳсосии худ паси сар кунем, тафаккури интиқодӣ аҳамиятнок аст. Ин як мафҳуми Навиштаҷот аст ва ба мо барои иҷрои он амр шудааст.
Як таърифи ибораи “тафаккури интиқодӣ” ин “омӯзиши тафаккури равшан ва номуайян” мебошад. Он пеш аз ҳама дар соҳаи таълим истифода мешавад, на дар психология (он ба назарияи тафаккур ишора намекунад).[1]
Шӯрои Миллии Аълочии тафаккури интиқодӣ (созмони ғайритиҷоратӣ дар ИМА)[2] тафаккури интиқодӣ ҳамчун раванди зеҳнии интизомии фаъолона ва моҳирона консептуализатсия, татбиқ, таҳлил, синтез ва / ё арзёбии маълумоти ҷамъоваришуда ё тавлидшуда, мушоҳида, таҷриба, инъикос, тафаккур ё иртиботро ҳамчун дастури эътиқод ва амал муайян мекунад .[3]
Этимология: Як маънии истилоҳ муҳимтар маънои "ҳалкунанда" ё "ниҳоят муҳим" -ро дорад; ҳисси дуюм аз κριτικός (критикос), ки маънои "қобилияти шинохтан" -ро дорад.
Агар мо хоҳем, ки ба тарзи нодурусти тафаккури мустақил (тафаккуре, ки аз Худо мустақил нест) иштирок накунем, мо бояд тафаккури интиқодӣ дошта бошем. Ин маслиҳатро аз «Бурҷи дидбонӣ»:
Ба ақидаи рӯҳониён, додани саволи дурусти динӣ нишонаи набудани имон ба Худо ва калисо аст. Дар натиҷа, мардуми Ирландия тафаккури мустақили хеле кам доранд. Онҳо қурбони рӯҳониён ва тарс ҳастанд; аммо озодӣ ба назар намоён аст.
(w58 8 / 1 саҳ. 460 барои ирландӣ давраи навро оғоз мекунад)
Боварӣ дорам, ки иронии ин иқтибос шуморо раҳо намекунад. Калисои Ирландия мардумро дар торикӣ нигоҳ дошта, иродаи худро ба онҳо гузошта, онҳоро бо тарсу ҳарос маҷбур сохт. Вақте ки католикҳои Ирландия мустақилона ба калисо фикр карданро сар карданд, давраи нав оғоз ёфт. Ба ин монанд, Шоҳидони Йеҳӯва такроран рӯҳафтода мешаванд, ки мустақилона дар бораи ташкилоти мо ё калисоамон як гурӯҳи динии ба ҳам баробар тақозо мекунанд, ки тарси аз ҷамъомад хориҷ шуданро дар ҷои худ нигоҳ медорад.
Дарси аз компютерҳо
Ин метавонад шуморо ба ҳайрат орад, ки соддатарин давраҳои электронӣ асоси ҳама компютерҳо мебошанд. Силсилаи флиппопт танҳо ду транзисторро истифода мебарад ва қисмҳои дигари ҷузъӣ надоранд. Он метавонад танҳо дар яке аз ду ҳолат бошад: Фурӯзон ё Хомӯш; Як ё сифр. Ин ҳамчун пайванди мантиқи бинарӣ шинохта шудааст ва бо такрори ин схема миллионҳо миллион мураккабтарин дастгоҳҳои электрониро эҷод мекунем - мушкилӣ аз соддаӣ.
Ман мефаҳмам, ки зиндагӣ зуд-зуд чунин аст. Корбурди мураккабии бениҳоят ҳамкориҳои инсон аксар вақт тавассути ҷӯшонидани он ба як мафҳуми оддии дуӣ ба даст оварда мешавад. Ё мо ба Офаридгор итоат карда манфиат меорем ё ба офариниш итоат карда азоб мекашем. Он қариб ки хеле содда ба назар мерасад, аммо ин кор мекунад. Мисли занҷири флип-флопи компютер, он ё 1 ё 0. Роҳи Худо ё роҳи инсон.
Офаридгор мехоҳад, ки мо интиқодкорона фикр кунем. Ӯ моро ташвиқ мекунад, ки қобилияти тафаккур, фаросат, фаҳмиш ва хирадро инкишоф диҳем. Ӯ мехоҳад, ки мо Ӯро гӯш кунем. Офариниш ҳамаи инҳоро рад мекунад. Агар касе шуморо аз қобилияти фикрронӣ боздоштанӣ кунад, вай ба муқобили Худо баромад. Ҳатто агар ин шахс худатон бошад. Барои шумо ва ман як ҷузъи офариниш ҳастем ва бисёр вақт мо худро аз танқид, аз санҷиши далелҳо бозмедорем, зеро дар қисмати торикии майнаи мо овози каме ба мо мегӯяд, ки ба он ҷо наравем, зеро мо мехоҳанд бо оқибатҳои раванди фикрӣ рӯ ба рӯ шавед. Ҳамин тавр, мо деворҳоеро боло мебардорем, ки моро аз арзёбии танқидӣ ба вазъ бозмедоранд. Мо ба худамон дурӯғ мегӯем, зеро мо ба эҳсосоти воқеияти ҳозира маъқулем.
Ин дар сатҳи ин схемаи флип-флопи маҷозӣ, масъалаи соҳибихтиёрӣ мебошад. Оё Офаридгор моро ҳукмронӣ мекунад ё мо худамон? Интихоби дуӣ - аммо интихоби ҳаёт ва мамот.
Барои мулоҳиза вақт ҷудо кунед
Дар 1957 бозгашт, «Бурҷи дидбонӣ» назари тафаккури мустақилона нисбат ба ҳозира то андозае фарқ дошт. Дар сегменти зебо навишта ба мо инҳо омӯхта мешаванд:
Гарчанде ки аксарият мисли Исо толиб набуданд, пайравони ӯ имрӯз низ ҳастанд Зиндагии муосир ба мушкил дучор мегашт, то ки барои мулоҳиза танҳоӣ. Дар бисёр ҷойҳои олам соддагии ҳаётро зиндагии мураккаб иваз намуд, ва соатҳои бедоршуда ҳам ба масъалаҳои муҳим ва ҳам хурдсолон пур буданд. Гузашта аз ин, имрӯзҳо мардум нафрати фикррониро инкишоф медиҳанд. Онҳо метарсанд, ки танҳо бо фикрҳои худ. Агар одамони дигар дар гирду атроф набошанд, он ҷои холиро аз телевизор, филмҳо, материяи хониши сабук пур мекунанд, ё агар онҳо ба соҳил ё парки радиои сайёр гузаранд, аз ин рӯ, набояд бо фикрҳои худ бошанд. Фикри онҳоро бояд барои онҳо равона кард, ки аз ҷониби пропагандистон омода бошад. Ин ба ҳадафи шайтон мувофиқат мекунад. Вай тафаккури оммаро бо ягон чиз ва ҳама чиз иваз мекунад, ба ҷуз ҳақиқати Худо. Барои он ки фикрронии Худоро аз худ дур кунед, Шайтон онҳоро боз бо фикрҳои ночиз ё худобеҳ маҷбур мекунад. Он тафаккури фарқкунанда аст ва фармоишгари он Иблис аст. Ақлҳо кор мекунанд, аммо дар роҳе, ки асп роҳбарӣ мекунад. Тафаккури мустақил душвор аст, ғайримуқаррарӣ ва ҳатто гумонбар. Мувофиқати фикрӣ тартиби имрӯзаи мост. Ҷустуҷӯи танҳоӣ барои мулоҳиза чун антисосиализм ва невротикӣ аст (Ваҳй). 16: 13, 14.
8 Чун хизматгорони Яҳува мо бояд ба амри Ӯ оиди мулоҳиза кардан итоат кунем. Шикастани ҳодисаҳо, баъзан моро мисли як чипи болои дарё фаро мегирад, агар мо бар зидди ҷараён мубориза набарем ва роҳи худро ба ҳавзи паҳлӯ ё ором барои истироҳат ва андеша накунем. Мо мисли паррандагони тундбоде мебошем, ки дар доираҳои гирду атроф давр мезананд ва даврҳои ҳамарӯзаро давр мезананд ва бидуни истироҳат наметавонем, агар мо роҳи худро дар чашми оромии тӯфон барои давраҳои мунтазами мулоҳизаронӣ оид ба масъалаҳои рӯҳонӣ равона карда натавонем. Барои мулоҳиза кардан, мо бояд сулҳу оромӣ дошта, садоҳоеро, ки ба гӯши худ меандохтанд, бубинем ва чашмҳоеро, ки чашмро парешон мекунанд, нобино кунем. Мақомоти ақл бояд ором карда шаванд, то онҳо бо паёмҳои худ ақлро ишғол накунанд ва ҳамин тариқ ақлро дар бораи чизҳои дигар, чизҳои нав ва чизҳои гуногун озод мекунанд ва ба ҷои оне, ки берун аз он таҳқир карда намешаванд. Агар ҳуҷра пур бошад, бештар одамон ворид шуда наметавонанд. Агар ҳушдорро ишғол кунад, фикрҳои нав омада наметавонанд. Ҳангоми мулоҳиза бояд мо бояд ҳуҷраеро соҳиб шавем. Мо бояд бозуи ақлро ба фикрҳои нав кушоем ва инро бо роҳи тоза кардани тафаккури ҳамарӯза ва ташвишҳои ҳамарӯза, хомӯш кардани рӯзмарраи зиндагии мураккаби муосири муосир иҷро намоем. Барои холӣ мондан ва халос кардани шӯру ғавғои ҳамарӯза вақт ва танҳо лозим аст, аммо агар мо ин тавр кунем, ин ақл роҳи худро аз чарогоҳҳои сабзаи Каломи Худо мегузорад ва бо оби боқимондаи ҳақиқат ором мешавад. Мулоҳиза ба шумо бисёр оҳангҳои тару тоза ва зебо меорад; Мунтазам иҷро кардани он шуморо рӯҳан эҳё, тоза ва қувват мебахшад. Он гоҳ шумо дар бораи Яҳува гуфта метавонед: «Ӯ маро дар чарогоҳҳои сабз вонамуд кард. Вай маро назди канори баҳр роҳнамоӣ мекунад; ӯ «ҷони маро барқарор мекунад». Ё: «Ӯ ба ман ҳаёти нав медиҳад» (Заб. 26: 3, 4). 23: 2, 3, RS; АТ.
(w57 8 / 1 саҳ. 469 пар. 7-8 Оё шумо дар рӯи замин то абад зиндагӣ хоҳед кард?)
Дар партави мавқеи кунунии мо дар бораи тафаккури мустақил, иронии ин порча ҳайратовар аст. Шумо борҳо мешунавед, ки чӣ тавр бародарон шикоят мекунанд, ки онҳо бо корҳои теократӣ банд ҳастанд ва барои омӯзиши шахсӣ, мулоҳиза ва мулоҳиза вақт надоранд. Ин шикоят дар байни байтилчиён он қадар паҳн шудааст, ки он ба як шӯхӣ дар байни мо ҳассос гашт, ки масъулияти ҷамъомадро бо вазифаҳои ҷаҳонӣ мувозинат медиҳад.
Ин аз ҷониби Худо нест. Писари Яҳува барои иҷрои хизматаш ҳамагӣ 3 ministry сол дошт, вале мунтазам барои мулоҳиза кардан вақт ҷудо мекард. Воқеан, пеш аз оғоз, ӯ барои дуо кардан, мулоҳиза кардан ва мулоҳиза кардан танҳо як моҳ истироҳат кард. Вай барои мо намунае гузоштааст, ки ҳеҷ гоҳ намегузорад, ки кори теократии вай тамоми вақташро сарф кунад. Яҳува мехоҳад, ки мо барои мулоҳизаронӣ бо ҳам вақт ҷудо кунем.
Ҳоло кӣ «тафаккури моро равона мекунад»? Кӣ «тафаккури мустақилро гумонбар мекунад» мешуморад? Кӣ «мутобиқати фикрро ба тартиби имрӯза» табдил медиҳад?[Ii]
Ин оддӣ аст. Интихоби дуӣ. Офаридгор мехоҳад, ки мо ба Ӯ таваккал кунем ва ба мо мегӯяд, ки танқидона фикр кунем ва ҳама чизро санҷем. (Фил 1: 10; 1 Th 5: 21; 2 Th 2: 2; 1 Юҳанно 4: 1; 1 Co 2: 14, 15) Офариниш мехоҳад, ки мо фикрҳои онҳоро бешубҳа қабул кунем; ба онхо вобаста аст.
1 ё 0.
Ин интихоби мост. Ин интихоби шумост.
________________________________________
[I] w02 12 / 1 саҳ. 3 додан то он даме, ки шитоб кунад; g99 1 / 8 саҳ. 11 Озодиҳои муҳофизаткунанда - Чӣ тавр ?; g92 9 / 22 саҳ. 28 Тамошои дунё
[Ii] «Мо бояд аз инкишоф додани рӯҳияи истиқлолият худдорӣ кунем. Бо сухан ё амал, мо набояд ҳеҷ гоҳ ба воситаи муоширате, ки Яҳува имрӯз истифода мебарад, шубҳа кунем. "(W09 11 / 15 саҳ. 14 пар. 5 Ҷои худро дар ҷамъомад қадр кунед)
Барои «дар мувофиқа фикр кардан», мо наметавонем ғояҳои хилофи… нашрияҳои худро дошта бошем (CA-tk13-E № 8 1/12)
Вай estado leyendo sus comentarios y el artículo tan interesante y como decimos nosotros “parece que fuera escrito para mi”; aunque se que todos hemos pasado por esto .que comentarios tan sabios los de todos y que gran artículo hermano siento que no estoy solo en mi lucha contra las enseñanzas falsas de la organización. Muchas gracias. … .Десде богота, Колумбия los saluda un hermano y amigo mas
Бисёр чизҳо барои мо сахт маъқуланд. Es muy difícil cuando piensas que eres el único, pero tan alentador cuando encuentras una comunidad entera de hermanos y hermanas de fik afines.
[…] Аммо, дар манзараи мо як нуқтаи бузурги кӯр ҷой дорад. Мо воқеан аз истифодаи тафаккури танқидӣ ҳангоми дидани дини асосӣ, ки худамон ба он дучор мешавем, рӯҳафтода мешавем [...]
Чаро мо ин маслиҳатро дар 1 Петрус 2: 21, ки “аз паи вай, (Масеҳ) қадам мезанем, ба кор намебарем?” Петрус медонист, ки ин то чӣ андоза муҳим аст, зеро дар Луқо 22: 54 вай Исоро “аз дур”, ё "Аз дур" омада, хотима меёбад, ки вай се маротиба инкор мекунад. Мо ба як гурӯҳи одамон иҷозат додем, ки аз болои зинаҳои устод гузаранд ва моро роҳнамоӣ кунанд (моро идора кунед, шумо мегӯед) ба самти дигар ва гумроҳ.
Гузашта аз ин, ин барномаи ғизохӯрӣ чизҳоеро дар бар мегирад, ки шояд мо ҳоло онҳоро истеъмол накунем. Шояд ман намехоҳам барои омӯхтани китоби "Ба Яҳува наздик шавам". Шояд ман мехоҳам танҳо Каломро хонам ва диққати худро ба Устод, Масеҳ равона кунам. Чаро мо мегузорем, ки дигарон менюи рӯҳонии моро барои мо якҷоя кунанд ва менюи хеле нарм. Манзурам, ду бор тавассути ин китоб, ба ман дам диҳед.
Оё мо ба воситаи китоби авҷи ваҳй чор маротиба нагузаштем. Омӯзиши беохир дар китобе бо номи "авҷи авҷ". Тааҷҷуб!
Бале, яке аз китобҳои нофаҳмое, ки ман то ҳол хондаам. Ман ягон бародар ё хоҳари бурро доштам, (одамони фикркунанда), аз ман навбатҳо пурсед, ки ман ба онҳо ҷавобе надоштам, зеро онҳо эътироф карданд, ки ин маъное надорад. "Ба Худованд мунтазир шавед, бародар" ман ҷавоб медиҳам. Оё шумо дарк мекунед, ки ман чӣ қадар бемор будам, ки ҳамеша инро мегуфтам? Рӯзи гузашта ба як бародар гуфтам, ки наметавонистам аз таблиғи вебсайти jw.org ба ҳаяҷон оям. Ман ба ӯ гуфтам, ки Павлус гуфтааст, ки "калимаро мавъиза кун", на "вебсайтро мавъиза кун". Ман медонам, ки дар ин бора аз Пирон мешунавам.
Доктринаҳо ба монанди фиаскои соли 1914 ва «ин насл» авҷи авҷро пешгирӣ мекунанд. Итоат накардан ба Аъмол 1: 7 ба авҷи баланд пешгирӣ мекунад. Ибодат ба одами қонуншиканӣ авҷи онро пешгирӣ мекунад. Бояд ман идома диҳам?
Фикрҳои ман дақиқан
«Инак! Рӯзҳо фаро мерасад, - мегӯяд Худованд, - вақте ки ман бо хонадони Исроил ва хонадони Яҳудо аҳди наве бастам. Он ба аҳде, ки ман бо падарони онҳо дар рӯзе, ки онҳоро аз Миср берун овардам, баста будам, «аҳде, ки онҳо вайрон карданд, гарчанде ки ман устоди ҳақиқии онҳо будам», мегӯяд Яҳува. " "Ин аст аҳде ки ман бо хонадони Исроил пас аз он рӯзҳо хоҳам баст", мегӯяд Яҳува. "Қонуни худро дар дохили онҳо хоҳам гузошт, ва дар дили онҳо... Маълумоти бештар "
Дар ҳақиқат, оё марди спритуалии ба камолрасида бояд аз ҷониби касе ғизо гирад? Ман аз ҷиҳати физикӣ пухта ҳастам ва худамро сер мекунам. Одами рӯҳонӣ ҳама чизро месанҷад, зеро вай онҳоро аз ҷиҳати рӯҳонӣ месанҷад. Ин имтиҳон имкон медиҳад, ки рӯҳулқудси Яҳува ба «қобилияти тафаккури» ӯ таъсир расонад.
Ман боварӣ дорам, ки шумо ҳақ ҳастед. Мувофиқи Ирмиё, онҳое, ки аҳди нав доранд, ба касе ниёз надоранд. Чунин аст фикри ман: Ба онҳое, ки аҳди нав ҳастанд, дар робита бо падари осмонӣ ва писари ӯ чизе омӯхтан лозим нест, зеро Падар онҳоро ба муносибати наздик наздик кард. Ҳеҷ кас наметавонад бо ягон таълимоти худ ин муносибатро илова кунад. Яҳува ин муносибатро дар дили онҳо нақш бастааст. Ман боварӣ дорам, ки Исо инро ҳангоми дар назар доштанаш дар назар дошт », то ки онҳо шуморо бишносанд... Маълумоти бештар "
Шарҳи аҷиб. Ин таълимоти Худо ба мо имконият медиҳад, ки рӯҳи Ӯ ба мо чунон таъсир расонад, ки мо бидуни маҷбур кардани андешаи ягон каси дигар маҷбур нашавем, ки рӯҳ дар ҳаёти мо чӣ гуна амал мекунад.
Бояд бигӯям, ки ман барои ин мақолаҳо то чӣ андоза миннатдорам. Дар ҳоле ки муаллифони дигар дар сайтҳои дигар дар бораи доктринаи WT таҳрикоти талх нашр мекунанд, ин блог ба мавзӯъҳои қаблан саволкардаам асоснок аст. Худое, ки ман мешиносам ва дӯсташ медорам, наметавонист аз ман хашмгин кунад, то таълимот ва эътиқодҳоро бисанҷад, ки оё онҳо об доранд ё не. Ман шодам, ки ман ягона касе нестам, ки ин эътиқодро дорад. Боз ҳам, ташаккур!
Оё ин маънои онро дорад, ки "насби тоза" онро масеҳӣ намекунад? Ман фикр мекунам, ки ин маънои "Outlook" -и навро низ надорад.
Пас, оё мо бояд бо истифода аз танҳо манбаи кушода ба Системаи нав такмил диҳем?
Шумо хеле зиракед, ман бояд ин қадар ба шумо бидиҳам!
Пас бори дигар, танҳо барои он, ки шумо тамоми хотираро нест накунед, шояд тоза кардани руткит калид бошад. Дар ниҳоят, ин директорияи решавӣ аст, ки дар он муҳимтарин, вале барномаҳои манипулятсионӣ насб карда шудаанд. Мисли он аспҳои троянии замонҳои қадим, онҳо тӯҳфаҳои безарар ба назар мерасанд ва ба минтақаҳои муҳофизатнашуда ҷалб карда мешаванд, то ҳамлаҳои марговартаринро раҳо кунанд.
Mailman гуфт, ки "Мушкилот дар он аст: WT дар зеҳни мо баъзе ДНК-и доимиро ҷой додааст, ки бозсозии оддӣ системаи моро тоза намекунад. Ба фикри шумо, мардум чӣ? :) ”
Ман фикр мекунам, ки ин як мушовири дақиқи Mailman аст. Перезагрузка роҳи ҳал нест. Танҳо "насби тоза" кор хоҳад кард. Онҳо танҳо "ҳақиқат" -и кофӣ доранд, то онро ба таври тантанавӣ воқеӣ кунанд. Тавре ки ягон каси дигар қайд кард, онҳо баъзе чизҳои дуруст доранд, ки онҳоро рад кардан мумкин нест.
Ин чунин қиёси хуб аст ва бо 'маълумотҳои вайроншуда' 'вирус' 'зараровар' ва ғайра. Вобаста аз он, ки ҳар як шоҳид дар кадом версияи нармафзор кор мекунад, шумо ҳамеша метавонед аз GB "такмил додани фаҳмиши маънавӣ" гиред. Зеро пас аз чанд сол онҳо дигар нармафзори кӯҳнаро дастгирӣ намекунанд 😉 Бисёр пирон нохост "нармафзори ҷосусӣ" -ро зеркашӣ кардаанд, ки аз онҳо ҳисобот доданро ба пойгоҳи марказӣ дар бораи фаъолияти бародарон ва хоҳарон бо истифодаи коди сарчашма, ки бевосита аз Инҷил гирифта шудаанд, талаб мекунанд. Бародарон ва хоҳарон бо истифода аз коди сарчашма аз Инҷил !!!! Онҳо бояд дар ҳақиқат аз он ки Худо барои ин кор фосид аст, ғамгин шаванд... Маълумоти бештар "
Салом Кристиан ва imacountrygirl2, ва бародароне, ки ин сайтро пайгирӣ мекунанд, саломат бошед. ГБ ҳамаи ин такмил додани фаҳмиши рӯҳониро ба Созмони пешрафта баробар мекунад. Дирижёри WT-и мо гуфт, ки ин шумо савор мешавед ва бо Org муросо мекунед ё шумо ақибнишинӣ мекунед. Акнун иҷозат диҳед, ки дар Пров. 4:18, "нур равшантар мешавад", ояи машҳури Инҷил, ки Созмон барои тасҳеҳи тасҳеҳоти бепоёни худ дар фаҳмиш пешниҳод кардааст. Тасвири №1: Фарз мекунем, ки дар манора гурӯҳе иборат аз 5 мард дар атрофи қалъа тадқиқот мекунанд. Як рӯз, ҳангоми иҷрои вазифаи маъмулии худ, онҳо мебинанд, ки махлуқот наздик мешаванд... Маълумоти бештар "
Оё ҷавоби оғои ҳалқаҳо ду бурҷи олӣ аст.
Вой! Ин порчаи 57 бурҷи дидбонӣ ба ҳайрат афтода зебо буд. Яке аз он чанд маротиба, ки нафасам ҳамеша дар Орг гирифта шудааст. Ва он гоҳ аз W 89 ин ҷо навиштаед: "Аммо дар ташкилоти Худо рӯҳияи тафаккури мустақил бартарӣ надорад ва мо барои эътимод ба мардони роҳбарикунанда сабабҳои асоснок дорем". Агар дар бораи киноя сухан ронем, чӣ гуна мо оятҳои зеринро нахонем ва калимаҳои дар боло овардаро пахш накунем? Матто 23:10 - Ҳеҷ кадоме аз шумо набояд роҳбар номида шавад. Масеҳ пешвои ягонаи шумост... Маълумоти бештар "
Дар маҷмӯъ на ба фаҳмиши худ такя кунед. Қисми рушди ҳикмат ин шунидани масъала барои хулоса аст. Баъзеҳо фикр мекунанд, ки танҳо ба гӯш кардани JW ва иҷрои як пурсиши онлайн дар jw.org маънои ба фаҳмиши худ такя кардан нест. Ин оғози хуб аст, аммо тавре ки дар боло гуфтем, шумо ҳоло танҳо ба фаҳмиши марди дигар такя мекунед. Баъзеҳо танҳо ба фаҳмиши худ такя мекунанд ва гумон мекунанд, ки беҳтар медонанд. Инҳо низ пас аз гуфтаҳои боло бадтаранд (агар бадтар набошанд), зеро онҳо ҳама чизро тафтиш карда наметавонанд ва гӯшҳои худро ба хирад майл мекунанд.... Маълумоти бештар "
Шарҳи аъло Мелитӣ ташаккур, ман фикр мекунам. Масеҳ бо сабабе саволҳо медод, масалҳоро барои як сабаб истифода мебурд, то шахсро водор созад, ки худ фикр кунад ва худаш тасмим гирад, бо овардани иқтибоси калимаи худо ба дил, таълим диҳед. Маҳз фарисиён шахсияти муртадеро барои онҳо муттаҳам карданд, ки ба гуфтаҳои онҳо итоат накарданд ва гӯсфандонро аз маъбад, роҳи худ ё роҳи автомобилгард бадар ронданд. Яҳува ба саволҳои халқи худ иҷозат дод ва Ҳабаққуқ дар мисоли дигарон намунаи хубест, аммо ман чунин мешуморам, ки чӣ гуна посухи Яҳува меҳрубон буд ва гарчанде ки Ҳабаққуқ чунин кард... Маълумоти бештар "
Агар шумо узвро аз пайравӣ ба таҳсилоти олӣ сахт рӯҳбаланд созед, ба ҷои дониши амиқи библиявӣ танҳо "шири рӯҳонӣ" диҳед, дар бораи ҳама чизе, ки JW бояд хонад, омода кунад, дар хона кунад ва ё ҳатто бо шумо чӣ кор кунад, тавсия диҳед, пас шумо ба таври худкор одамонро аз худ фикр карданро бозмедорад, ба истиснои татбиқи баъзе тафаккури интиқодӣ. Ман худам пай бурдам, ки ман чунин шудам. Танҳо он чизеро, ки аз платформаҳо интишор, эълон ва суханрониро фурӯ бурд.
Мутаассифона, Созмон мехоҳад, ки ҳар як JW ҳар як хатти ғизоӣ ва ғарқшударо қабул кунад. Боварӣ ҳосил кунед, ки ҳатто кӯдакони мо хӯрокеро, ки ба онҳо пешкаш карда мешаванд, бӯй ва бичашонем, хусусан агар он ба назари онҳо нав ба назар расад. Агар завқ ба онҳо маъқул набошад, мо онҳоро маҷбур намекунем, ки ба табақашон чизҳои зиёдро андозанд. 🙂
Ба монанди ин, мисли калонсолон ва масеҳиёни баркамол, ки хӯрокҳои сахтро меҷӯянд, оё мо ҳаққи фикрронии худро ҳангоми истеъмоли хӯрок дар партави оятҳои дар боло овардашуда истифода намекунем?
Танҳо 1 сенария мавҷуд аст, ки дар он системаи ҷамъият ба таври аъло кор мекунад ва агар онҳо ба таври комил илҳом гирифта бошанд. АГАР онҳо воқеан чунин мебуданд, ҳар касе мехоҳад чизеро аз канали Худо дида барояд, беақл мебуд ва шумо дар ҳақиқат бояд гӯш кунед, итоат кунед ва баракат ёбед. Ҳадафи омӯзиши шумо бояд на санҷидани ҳақиқати он бошад, балки донистани ақидаи онҳо бошад, бинобар ин шумо метавонед рафта мавъиза кунед ва ба дигарон кӯмак расонед. Дар назария, ин хеле хуб аст teaching Таълими ягона, як паём. Масъала дар он аст, ки таълимоти онҳо аз ҷониби Худо илҳом гирифта нашудааст, чунон ки инро исбот кардаанд... Маълумоти бештар "
Хуб, ман гумон мекунам, ки ин тахмин ТАНҲО ба рушди рӯҳонӣ рост аст. Маълумоти HIgher ба ин бисёр кор надорад. Он ба рушди малакаҳое кумак мекунад, ки метавонанд ба ҷамъияте, ки дар он зиндагӣ мекунад, арзишманд бошанд / муфид бошанд. Ман шодам, ки духтуроне ҳастанд, ки таҳсил кардаанд ва малакаҳои худро барои пешниҳоди имконоти беҳтар ба беморон таҳия кардаанд. Ва ҳамин барои бисёре аз касбҳои дигар. Аз нуқтаи назари Навиштаҳо, ин таълимот нест, балки ҳолати дили марбут аст.
Коммунизми рӯҳонӣ бо роҳи пинҳонӣ инро ман мебинам.
Аслан ин ҷарима, аммо дар татбиқи он камбудиҳо хеле зиёданд, зеро он ба як унсури марказии мардон такя мекунад, ки ҳамеша барномаи худро доранд.
Ҳангоме ки онҳо ба омма муроҷиат мекунанд, ки ба эътиқод пайравӣ кунанд ва барои он таблиғот ва ватандӯстӣ ба вуҷуд оранд, худашон дар болои он боқӣ мемонанд.
Мақолаи хуб Мелети.
Аммо дар куҷо он оятест, ки дар он гуфта шудааст, ки мо ба фаҳмиши худ такя накунем, балки ба фаҳмиши дигарон такя кунем?
Дар инҷо каме бадгумонӣ ҳаст, аммо оё набояд маълум шавад, ки агар мо ба фаҳмиши худ такя накунем, мо бояд ба фаҳмиши дигарон такя накунем?
Ғайр аз ин, агар Яҳува моро «ҳатто экспрессияҳои АСЛ inspired илҳомбахшишударо» маъқул шуморад, оё озмоиши ибораҳои мардон камтар ҷиддӣ нест?
Ҳамин тавр, ҳақиқат, аммо таъсири таблиғотии мо он қадар маккорона аст, ки он ақлҳои моро нобино кардааст ва ҳатто дар бораи дастурҳои оддии Навиштаҳо дар дохили созмон ҳатто фикр ҳам намекунем.
Хеле дуруст - "таъсири таълими мо чунон маккор аст, ки зеҳни моро кӯр кардааст". Онро бо як барномаи компютерӣ, ки даҳсолаҳо боз истифода мешавад, муқоиса кунед. Барнома тамоми додаҳоеро, ки ба он дода мешаванд, ба таври худкор кор мекунад ё кор карда мебарояд. Ба ин монанд, тавассути ин таъқиби пинҳонӣ, зеҳни мо ба дараҷае расидааст, ки онҳо табиатан иттилооти "бегона" -ро, ки дар асл бегона нест, мегузаранд. Дастурҳо ва сиёсатҳои созмон ҷузъи зиндагии мо шуданд. Шахсияти JW табиати дуюми мо шудааст. Мо дар асоси ғаризаҳои JW амал мекунем. Бо назардошти ин вазъ, душвор аст... Маълумоти бештар "
Мелети, ман хусусан ин постро хеле дӯст медоштам ва ман онро тароватбахш ва рӯҳбаландкунанда меҳисобам.
Ман бо тарзи тасвир кардани он розӣ ҳастам ... .. мо танҳо як интихоб дорем. 1 ё 0. Ё мо ба Исо итоат мекунем ... ё итоат намекунем. Ё, тавре ки Ёда гуфтааст: «Бикун ё накун. Кӯшиш нест ”.
🙂
Ба назари ман, масеҳият ба маънои муайян тафаккури мустақили аслӣ аст. Дар ҷаҳони қадим шахсоне, ки ақаллияти бой ва пурқудрат набуданд, аҳамият надоштанд. Онҳо танҳо аъзои империя, қабила ё оила буданд. Масеҳият мегӯяд, ки "ҳама баробаранд ва муҳим он аст, ки муносибати ШАХСИИ шумо бо Худо муҳим аст." Барои ман, ин хеле инқилобист. Ман фикр мекунам барои бисёре аз мо, ки дар ҷаҳони озод, ҳарчанд нокомил, ғарбӣ зиндагӣ мекунем, қадр кардан душвортар аст. Аз насрониҳои аввал метарсиданд, зеро онҳо сатрро намешуниданд, худоёнро ибодат намекарданд ва дар маросимҳои давлатӣ ширкат намекарданд.... Маълумоти бештар "
Шумо хеле ҳақ ҳастед. Ман дар ин бора чунин фикр намекардам, аммо агар ҳақиқат моро озод кунад, аз ин бармеояд, ки ҳамаи онҳое, ки ин чизро надоранд, озод нестанд. Масеҳият моро аз зулми мардум озод мекунад.
Ман солҳои пешро дар ёд дорам, вақте ки ман як наврас дар гурӯҳи мошинҳо будам, яке аз бародарон - дӯсти хуби солҳо - аз гурӯҳ пурсида буд, ки "бандагӣ ба Худо аз ҳама намудҳои ғуломӣ чӣ фарқ дорад?" Ҷавоб: Ғуломӣ ба Худо ягона шакли ғуломист, ки дар он ғулом нисбат ба замони оғоз озодтар ба анҷом мерасад.
Барои он ки кофӣ тафаккури мустақилона дошта бошед, ки ин ҷаҳони шарирро тарк кунед ва пас аз он ки ба JW расед, онро хомӯш кунед. Ё дар сурати таваллуд шудани JW, ҳеҷ гоҳ ин фурӯзонро фаъол накунед. Ҳама кинояҳо як тараф, ман аз ҳама чиз аз он метарсам, ки ман барои бисёре аз дӯстони азизам дар ташкилот метарсам. Дар ҳоли ҳозир он чизҳое ҳастанд, ки ГБ мепурсад, ки онҳоро бо ин ё он тарз тавассути Навиштаҳо шарҳ додан мумкин нест, аммо ман ҳис мекунам, ки онҳо роҳи ба католик монандро пеш мегиранд. Калисои Рум ба табдил наёфт... Маълумоти бештар "
Ташаккур барои дигар мақолаи хуби meleti. Ман дар бораи он нуқтаҳои охирини нашрияҳо фикр мекардам .Мо бояд аз рӯҳияи истиқлолият эҳтиёт бошем .мояд мо ҳеҷ гоҳ канали иртиботро, ки худо имрӯз истифода мебарад, зери шубҳа нагирем ва фикр кунем, ки мо бар хилофи нашрияҳои худ ғояҳоро таҳриф карда наметавонем. Худи имрӯзҳо худо истифода мекунад, худи Библия аст .Ва хатари он аст, ки ғарқ кардани идеяҳо бар хилофи Библия бошад .Нашрияҳои нашрияҳо .Мутаассифона, аз калимаи худо биҳишт хато мекунад. Ба ман хотиррасон мекунад, ки Ишаъё 55 фикрҳои ман фикрҳои шумо нестанд .нест... Маълумоти бештар "
Ташаккур Мелети. Ин воқеан хандаовар аст. Вақте ки ман бори аввал дастамро барои посух додан ба саволҳои омӯзишӣ гузоштам, аксари ҷавобҳои ман мисолҳои берун аз бино ба назар гирифта шуданд - шумо медонед, ки ҳодисаҳои ҳаррӯзае, ки шумо шояд дучор оед. Ҷавобҳо бо эҳсосот издивоҷ карданд ва дар он ҷое ки ман метавонистам ҷасур бошам, каме таърих (ба туфайли Китоби Муқаддас, ман ин сафари таърихиро дӯст медорам - чизҳое, ки ман меомӯзам ва кашф мекунам ва баъд ба кор мебарам - ace! Ба ҳар ҳол - бозгашт ба нуқтаҳои ман - - -). Аммо, ҳар қадаре ки ман иштирок мекардам, ҳамон қадар бештар ман... Маълумоти бештар "
Ташаккур барои мубодилаи Бренда. Мероси фаврии ман ба Бритониё бармегардад, гарчанде ки ман дар тарафи дигари ҳавз аз ту таваллуд шудаам. Қисми зиёди муҳаббати ман ба забон аз падари ман сарчашма мегирад, ки ӯ ҳеҷ гоҳ забони "амрикоӣ" -ро ёд нагирифтааст. 😉
Ташаккур Мелети, аз ҳама ҷолиб. Гумон мекунам, ин ҳама аз намояндагони ВТ вобаста аст, ки оё шахси мушаххас танқид ё мустақилона фикр мекунад. Дар айни замон, ман боварӣ дорам, ки натиҷа як хел хоҳад буд. Мутаассифона.