شاهدان و خون خداوند ، قسمت 5

در سه مقاله اول این مجموعه جنبه های تاریخی ، سکولار و علمی موجود در آموزه بدون خون شاهدان یهوه را در نظر می گیریم. در مقاله چهارم ، ما اولین متن کتاب مقدس را که شاهدان یهوه برای حمایت از آموزه بدون خون خود استفاده می کنند ، تجزیه و تحلیل کردیم: پیدایش 9: 4.

با تجزیه و تحلیل چارچوب های تاریخی و فرهنگی در متن کتاب مقدس ، نتیجه گرفتیم که از متن نمی توان برای حمایت از دکترین استفاده کرد که منافع حفظ زندگی را از طریق درمان پزشکی با استفاده از خون انسان یا مشتقات آن منع می کند.

این مقاله نهایی این مجموعه ، دو متن آخر کتاب مقدس را که شاهدان یهوه برای توجیه عدم پذیرش انتقال خون از آنها استفاده می کنند ، مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد: لاویان 17:14 و اعمال 15:29.

لاویان 17:14 بر اساس قانون موسی است ، در حالی که اعمال 15:29 قانون رسولان است.

قانون موزائیک

تقریباً 600 سال پس از قانون خون دادن به نوح ، موسی ، به عنوان رهبر امت یهود در زمان خروج ، یک قانون قانونی به طور مستقیم از طرف خداوند یهوه داده شد که شامل قوانینی در مورد استفاده از خون است:

"و هر کس از خانه اسرائیل باشد ، یا از غریبه هایی که در بین شما اقامت دارند ، هر نوع خون بخورد. من حتی چهره خود را در برابر آن روحي كه خون مي خورد قرار خواهم داد و او را از ميان قوم خود بري خواهم كرد. 11 زیرا حیات گوشت در خون است: و من آن را به شما بر روی قربانگاه داده ام تا کفاره ای برای روح خود بجا آورد ، زیرا این خون است که کفاره روح را می دهد. 12 بنابراین به بنی اسرائیل گفتم ، هیچ روح شما نباید خون بخورد ، و هیچ غریبه ای که در بین شما اقامت داشته باشد خون نخورد. 13 و هر کس از بنی اسرائیل یا غریبه هایی باشد که در میان شما اقامت می کنند ، هر گونه جانور یا مرغی را که ممکن است خورده شود شکار و صید می کند. حتی خون آن را ریخته و آن را با گرد و غبار می پوشاند. 14 زیرا این زندگی تمام بدن است. خون آن برای زندگی آن است: بنابراین به بنی اسرائیل گفتم: شما خون بدون گوشت را می خورید ، زیرا زندگی همه گوشتها خون آن است: هر کس که بخورد آن را می خورد. 15 و هر انسانی که بخورد آنچه را که از جان خود افتاده است بخورد ، یا آنکه با جانوران پاره شده باشد ، خواه یکی از کشور شما باشد ، یا غریبه ، باید هر دو لباس خود را بشوید ، خود را در آب حمام کند و تا نجس باشد. یکنواخت: پس او پاکیزه می شود. 16 اما اگر آنها را شست وشو دهد ، و بدن خود را غسل ندهد. آنگاه او ناشایست ناشایست خود را خواهد کرد. "(Leviticus 17: 10-16)

آیا در قانون موزائیک چیز جدیدی وجود دارد که قانونی را که به نوح داده شده اضافه یا تغییر داده است؟

علاوه بر تكرار ممنوعيت مصرف گوشتي كه خونريزي نشده باشد ، و اعمال آن براي هر دو يهودي و ساكنان بيگانه ، قانون نياز داشت كه خون را ريخته و با خاك پوشانده شود (در مقابل 13)

علاوه بر این ، هر کسی که از این دستورالعمل ها سرپیچی کند ، قرار شد به قتل برسد (در مقابل 14).

وقتی حیوان به علتهای طبیعی مرده بود و یا توسط جانوران وحشی کشته شده بود ، استثنایی ایجاد شد زیرا در چنین مواردی امکان توزیع خون مناسب وجود ندارد. جایی که کسی از آن گوشت استفاده می کرد ، برای مدتی ناپاک محسوب می شود و مراحل تصفیه را طی می کند. عدم انجام این کار مجازات سنگینی به همراه خواهد داشت (بندهای 15 و 16).

چرا خداوند قانون خون با بنی اسرائیل را از آنچه به نوح داده شده تغییر می دهد؟ ما می توانیم جواب را در آیه 11 بیابیم:

"زیرا زندگی بدن در خون است. و من آن را به شما بر روی قربانگاه داده ام تا کفاره روح خود را بسازد ، زیرا این خون است که کفاره روح را می دهد".

یهوه نظر خود را تغییر نداد. اکنون او مردمی داشت که به او خدمت می کردند و در حال وضع قوانینی بود تا رابطه خود را با آنها حفظ کند و اساس آنچه را که قرار است تحت مسیح قرار گیرد را بنیان نهد.

براساس قانون موسی ، خون حیوانات از تشریفات استفاده کرده است: رستگاری گناه ، مانند آنچه در آیه 11 می بینیم. این استفاده تشریفاتی از خون حیوانات ، قربانی رستگاری مسیح را ترجیح داد.

متن فصل های 16 و 17 را در نظر بگیرید که در مورد استفاده از خون حیوانات برای اهداف تشریفاتی و آیینی یاد می گیریم. این شامل:

1. تاریخ مناسک
2. یک محراب
3. یک کاهن اعظم
4. یک حیوان زنده برای قربانی کردن
5. یک مکان مقدس
6. ذبح حیوانات
7. خون حیوان دریافت کنید
8. طبق قوانین آیینی استفاده از خون حیوانات

تأکید بر این نکته مهم است که اگر این آیین طبق قانون مقرر نشده باشد ، کاهن اعظم می تواند درست مانند هر شخص دیگری برای خوردن خون قطع شود.

با توجه به این نکته ، ممکن است بپرسیم ، دستور لاویان 17:14 با آموزه بدون خون شاهدان یهوه چه ارتباطی دارد؟ به نظر می رسد که هیچ ارتباطی با آن ندارد. چرا می توانیم این حرف را بزنیم؟ بیایید عناصر مندرج در لاویان 17 را برای استفاده آیینی خون برای رستگاری گناهان مقایسه کنیم زیرا ممکن است این موارد برای انجام تزریق خون نجات دهنده اعمال شود تا ببینیم آیا ارتباطی وجود دارد.

تزریق بخشی از آیین رستگاری گناه نیست.

1. هیچ محراب وجود ندارد
2. هیچ حیوانی وجود ندارد که قربانی شود.
3. از خون حیوانات استفاده نمی شود.
4. کشیشی وجود ندارد.

طی یک روش پزشکی آنچه انجام می دهیم موارد زیر است:

1. یک متخصص پزشکی
2. خون یا مشتقات انسانی اهدا کرد.
3. گیرنده

بنابراین ، شاهدان یهوه هیچ پایه ای برای استفاده از Leviticus 17: 14 به عنوان پشتیبانی از سیاست منع انتقال خون ندارند.

شاهدان یهوه در حال مقایسه استفاده از خون حیوانات در یک مراسم مذهبی برای بازخرید گناه و استفاده از خون انسان در یک روش پزشکی برای نجات یک زندگی هستند. شکاف منطقی بزرگی وجود دارد که این دو عمل را از هم جدا می کند ، به گونه ای که هیچ مکاتبه ای بین آنها وجود ندارد.

نجیب و خون

رومی ها از خون حیوانات در قربانی کردن بت ها و همچنین برای غذا استفاده می کردند. معمول بود که یک پیشکش را خفه ، ​​پخته و سپس می خوردند. در صورت خونریزی آن پیشکش ، گوشت و خون به بت تقدیم می شد و سپس گوشت توسط حاضران به مناسک خورده می شد و کاهنان خون را می نوشیدند. یک جشن آیینی از ویژگیهای مشترک پرستش آنها بود و شامل خوردن گوشت قربانی شده ، نوشیدن بیش از حد و عیاشی های جنسی بود. فاحشه های معبد ، چه زن و چه مرد ، یکی از ویژگی های پرستش بت پرستی بودند. رومی ها همچنین خون گلادیاتورهای کشته شده در این عرصه را می نوشیدند که تصور می شد صرع را التیام می بخشد و مانند یک داروی ضد تبخال عمل می کند. این قبیل اعمال فقط به رومیان محدود نمی شد ، اما در میان بیشتر مردمان غیر اسرائیلی مانند فنیقی ها ، هیتی ها ، بابلی ها و یونانیان معمول بود.

از این نتیجه می توان نتیجه گرفت که قانون موزائیک با ممنوعیت خود در برابر خوردن خون در خدمت ایجاد تمایز بین یهودیان و بت پرستی ایجاد یک دیوار فرهنگی که از زمان موسی به بعد غالب بود.

قانون ارتداد

در حدود سال 40 قبل از میلاد ، رسولان و بزرگان جماعت در اورشلیم (از جمله رسول ملاقات پولس و برنابا) نامه ای نوشتند تا با مطالب زیر به جماعت قبیله ها ارسال شود:

"زیرا برای روح القدس و ما خوب به نظر می رسید که هیچ مسئولیتی بیش از این چیزهای ضروری بر شما وارد نشود. 29این که شما از گوشتهایی که به بتها ، از خون ، از چیزهای خفه شده و زناشویی خویش داری می کنید خودداری کنید. از این طریق اگر خود را حفظ کنید ، خوب عمل خواهید کرد. خوب بخرید. "(اعمال 15: 28,29)

توجه کنید که این روح مقدس است که این مسیحیان را راهنمایی می کند تا به مسیحیان نجیب دستور دهند که از این امر خودداری کنند:

1. گوشت های ارائه شده به بت ها.
2. خوردن حیوانات خفه شده؛
3. خون؛
4. زناشویی

آیا در اینجا چیز جدیدی وجود دارد ، نه در قانون موزاییک؟ ظاهراً کلمه "استراحت کن"توسط رسولان استفاده می شود و"استراحت کن"به نظر می رسد کاملاً محرمانه و مطلق گرا نیز باشد. به همین دلیل است که شاهدان یهوه از "استراحت کن"برای توجیه امتناع آنها از استفاده از خون انسان برای اهداف پزشکی. اما قبل از اینکه به پیش تصورات ، تفسیرهای شخصی و دیدگاههای غلط بپردازیم ، اجازه خواهیم داد که کتب مقدس به خودی خود به ما بگویند که رسولان از منظر آنها به چه معناست "استراحت کن".

زمینه فرهنگی در جماعت بدوی مسیحی

همانطور که گفته شد ، اعمال مذهبی بت پرستانه شامل خوردن گوشت قربانی شده در جشن های معبد بود که مست و مست اخلاقی بود.

وقتی پیتر اولین غیر یهودی ، کورنلیوس را تعمید داد ، انجمن مسیحیان غیر یهودی رشد کردند. از آن زمان ، فرصت ورود افراد ملل به جماعت مسیحیان باز بود و این گروه بسیار سریع در حال رشد بودند (اعمال 36: 10-1).

این همزیستی در میان مسیحیان یهودی و یهودی یک چالش بزرگ بود. چگونه افرادی با چنین مذهب های مختلف می توانند در کنار هم به عنوان برادران ایمان زندگی کنند؟

از یک طرف ، ما یهودیان را با کد قانون خود از موسی کنترل می کنیم که چه چیزی می توانند بخورند و بپوشند ، چگونه می توانند عمل کنند ، بهداشت آنها و حتی زمانی که می توانستند کار کنند.

از طرف دیگر ، سبک زندگی جنتها تقریباً همه جنبه های قانون قانون موزائیک را نقض می کرد.

زمینه کتاب مقدس از قانون ارتداد

از خواندن فصل 15th 15 کتاب اعمال ، اطلاعات زیر را از متن های کتاب مقدس و تاریخی دریافت می کنیم:

• بخشي از برادران يهودي مسيحي ، برادران مسيحي مسيحي را تحت خدشه دار كردند تا قانون موزائيك را ختنه كنند و نگهداري كنند.
• رسولان و بزرگان بیت المقدس برای بررسی اختلافات جمع می شوند. پیتر ، پولس و برنابا شگفتی ها و نشانه هایی را كه مسیحیان غیر یهود در آن اعمال می كردند توصیف می كنند (نسخه 6-18).
• پیتر اعتبار این قانون را زیر سوال می برد با توجه به اینکه هم یهودیان و هم غیرتها به لطف عیسی مسیح (در مقابل 10,11) نجات یافته اند.
• جیمز خلاصه ای از بحث را بیان می کند و تأکید می کند که مبلغ فرقه گرایان فراتر از چهار مورد ذکر شده در نامه که همه مربوط به اعمال مذهبی بت پرست هستند (vs. 19-21).
• نامه با پولس و برنابا به انطاکیه ارسال شده است (نسخه 22-29).
• نامه در انطاکیه خوانده می شود و همه شاد می شوند (مقابل 30,31).

توجه داشته باشید که کتاب مقدس در مورد این مشکل به ما چه می گوید:

به دلیل اختلاف در زمینه های فرهنگی ، همزیستی بین مسیحیان غیر یهودی و مسیحیان یهودی با مشکلات بسیاری رو به رو شد.

مسیحیان یهودی در تلاش بودند تا قانون موزائیک را بر غیر یهودیان تحمیل کنند.

مسیحیان یهودی عدم اعتبار قانون موزائیک را به دلیل لطف پروردگار عیسی مسیح تشخیص دادند.

مسیحیان یهودی نگران بودند كه مسیحیان غیر یهودی ممكن است به سمت عبادتهای دروغین برگردند ، بنابراین چیزهایی را كه مربوط به اعمال مذهبی بت پرستانه است منع كنند.

عبادت بت قبلاً برای مسیحیان ممنوع بود. این داده شده بود آنچه جماعت بیت المقدس انجام می داد صریحاً ممنوعیت اعمال مرتبط با عبادت دروغین ، پرستش بت پرستی است که ممکن است ملت ها را از مسیح دور کند.

حال ، ما می فهمیم که چرا جیمز چیزهایی مانند خوردن حیوانات غرق شده یا گوشتی را که در قربانی کردن یا خون استفاده می شود در همان سطح زنا قرار داده است. اینها همه اعمال متداول به معابد بت پرست بود و می توانست مسیحیان غیرتمند را به پرستش دروغین بازگرداند.

"پرهیز" به چه معنی است؟

کلمه یونانی استفاده شده توسط جیمز "apejomai " و طبق هر همخوانی شدید به معنی "به دور نگه داشتن" or "دور بودن"

کلمه apejomai از دو ریشه یونانی ناشی می شود:

• "Apó" ، به معنی دور ، جدایی ، معکوس.
• "اکو" ، به معنی بخور ، لذت ببر یا استفاده کنید.

باز هم فهمیدیم که کلمه مورد استفاده جیمز مربوط به عمل خوردن یا مصرف دهان است.

با این حساب ، بیایید دوباره Acts 15: 29 را با استفاده از معنای اصلی یونانی "abstain" در نظر بگیریم:

"نه به خوردن غذای اختصاص داده شده به بتها ، نه خوردن خون اختصاص داده شده به بتها ، نه خوردن خفه شده (گوشت با خون) اختصاص داده شده به بتها و عدم تمرین غیر اخلاقی جنسی و فحشا مقدس. اگر شما برادران این کار را کنید ، برکت خواهید یافت. با احترام".

بعد از این تجزیه و تحلیل ممکن است بپرسیم: Acts 15: 29 چه ارتباطی با انتقال خون دارد؟ یک نقطه اتصال واحد وجود ندارد.

این سازمان در تلاش است تا خوردن خون حیوانات را به عنوان بخشی از آیین بت پرست معادل یک روش پزشکی مدرن برای نجات زندگی تبدیل کند.

آیا قانون ارتداد هنوز معتبر است؟

هیچ دلیلی وجود ندارد که فرض کنیم چنین نیست. بت پرستی هنوز محکوم است. فحاشی هنوز محکوم است. از آنجا که خوردن خون در زمان نوح محکوم شد ، این ممنوعیت در قوم اسرائیل تقویت شد و مجدداً در مورد اقوامی که مسیحی شدند اعمال شد ، بنابراین به نظر می رسد هیچ دلیلی وجود ندارد که این پیشنهاد اعمال شود. اما دوباره ، ما در مورد خوردن خون به عنوان غذا صحبت می کنیم ، نه یک روش پزشکی که هیچ ارتباطی با تغذیه ندارد.

قانون مسیح

کتاب مقدس درباره بت پرستی ، زنا و مصرف خون به عنوان غذا روشن است. در مورد اقدامات پزشکی ، آنها عاقلانه ساکت هستند.

با ذکر همه موارد فوق ، توجه داشته باشید که ما اکنون تحت قانون مسیح هستیم و به همین دلیل هر تصمیمی که فردی مسیحی درمورد هر روش پزشکی که او مجاز یا رد کند گرفته شده است ، وجدان شخصی است و نه چیزی. نیاز به درگیری دیگران ، به ویژه در هر شخصیت قضایی.

آزادی مسیحی ما شامل الزام عدم تحمیل دیدگاه شخصی ما به زندگی دیگران است.

در نتیجه

به یاد داشته باشید که خداوند عیسی آموزش داده است:

"هیچ کس بزرگتر از این عشق شخصی نیست که مردی جان خود را برای دوستانش بگذارد". (یوحنا 15:13)

از آنجا که زندگی در خون است ، آیا یک خداوند دوست داشتنی شما را محکوم می کند که بخشی از زندگی ما (خون انسان) را برای نجات جان یک خویشاوند یا همسایه ما اهدا کنید؟

خون نماد زندگی است. اما ، آیا نماد مهمتر از نمادی است که نماد آن است؟ آیا باید واقعیت را فدای نماد کنیم؟ یک پرچم نمادی از کشوری است که نماینده آن است. با این حال ، آیا هیچ ارتشی کشور خود را برای حفظ پرچم خود فدا می کند؟ یا اگر آنها با این کار کشور خود را نجات دهند حتی می توانند پرچم را بسوزانند؟

امید ما این است که این مجموعه مقالات به برادران و خواهران شاهدان یهوه کمک کرده اند که از کتاب مقدس درباره این مسئله زندگی و مرگ استدلال کنند و به جای پیروی کورکورانه از دستورات گروهی از خود تعیین شده ، وجدان خود را تعیین کنند. مردان.

جودو بن هور