قسمت 2: آیا وقتی امید بهشتی خود را برای بهشت ​​زمینی رد می کنیم روح خدا را غمگین می کند؟

در ویدیوی قبلی ما با عنوان "آیا وقتی امید بهشتی خود را برای بهشت ​​زمینی رد می کنیم روح خدا را غمگین می کند؟  ما این سؤال را مطرح کردیم که آیا واقعاً می توان به عنوان یک مسیحی عادل، امیدی زمینی در زمین بهشت ​​داشت؟ ما با استفاده از کتاب مقدس نشان دادیم که این امکان پذیر نیست زیرا این مسح با روح القدس است که ما را عادل می کند. از آنجایی که دکترین JW در مورد دوست یَهُوَه بودن و داشتن امید زمینی بر اساس کتاب مقدس نیست، می‌خواهیم از کتاب مقدس توضیح دهیم که تنها امید نجات واقعی برای مسیحیان چیست. ما همچنین بحث کردیم که نگاهمان به بهشت ​​این نیست که به بهشت ​​به گونه‌ای نگاه کنیم که گویی مکانی فیزیکی است که در آن زندگی خواهیم کرد. اینکه ما واقعاً کجا و چگونه زندگی و کار خواهیم کرد، چیزی است که ما به خدا اعتماد می کنیم تا در کمال زمان آشکار کند، زیرا می دانیم که هر چیزی یا هر طور که باشد، بهتر و رضایت بخش تر از وحشیانه ترین تصورات ما خواهد بود.

قبل از ادامه مطلب باید چیزی را در اینجا روشن کنم. من معتقدم که مردگان روی زمین زنده خواهند شد. این رستاخیز ستمکاران خواهد بود و اکثریت قریب به اتفاق انسان هایی که تا به حال زندگی کرده اند خواهند بود. بنابراین یک لحظه فکر نکنید که من باور ندارم که زمین تحت پادشاهی مسیح ساکن شود. با این حال، من در مورد زنده شدن مردگان در این ویدیو صحبت نمی کنم. در این ویدیو در مورد رستاخیز اول صحبت می کنم. رستاخیز اول. ببینید رستاخیز اول، رستاخیز مردگان نیست، زنده هاست. این امید مسیحیان است. اگر این برای شما منطقی نیست، به این سخنان خداوند ما عیسی توجه کنید:

«به یقین به شما می‌گویم، هر که کلام مرا می‌شنود و به فرستنده‌ی من ایمان می‌آورد، حیات جاودانی دارد و به داوری نخواهد رسید، بلکه از مرگ به حیات در آمده است.» (یوحنا 5:24 نسخه جدید کینگ جیمز)

ببینید مسح از جانب خداوند ما را از دسته کسانی که خدا مرده می داند خارج می کند و وارد گروهی می شود که او زنده می داند، هرچند که ما هنوز گناهکار هستیم و ممکن است از نظر جسمی مرده باشیم.

اکنون بیایید با مرور امید نجات مسیحی همانطور که در کتاب مقدس ذکر شده است شروع کنیم. بیایید با نگاه کردن به اصطلاحات "بهشت" و "بهشت" شروع کنیم.

وقتی به بهشت ​​فکر می کنید، آیا به آسمان شب پر نور، مکانی با نور غیرقابل دسترس یا تختی فکر می کنید که خداوند در آن بر روی سنگ های قیمتی درخشان می نشیند؟ البته بسیاری از آنچه در مورد بهشت ​​می دانیم توسط پیامبران و رسولان به زبان نمادین واضح به ما داده شده است زیرا ما موجوداتی فیزیکی با ظرفیت های حسی محدود هستیم که برای درک ابعاد فراتر از زندگی خود در مکان و زمان طراحی نشده ایم. همچنین، ما باید در نظر داشته باشیم که کسانی از ما که به دین سازمان‌یافته وابستگی داشته یا داشته‌ایم، احتمالاً تصورات نادرستی در مورد بهشت ​​داریم. بنابراین، بیایید از آن آگاه باشیم و رویکردی تفسیری برای مطالعه خود از بهشت ​​داشته باشیم.

در یونانی کلمه بهشت ​​οὐρανός (o-ra-nós) به معنای جو، آسمان، آسمان های پر ستاره و قابل مشاهده است. آسمان های روحانی نامرئی، چیزی که ما به سادگی آن را "بهشت" می نامیم. یادداشتی در Helps Word-studies در Biblehub.com می‌گوید که «بهشت» مفرد و «آسمان» جمع دارای رنگ‌های متمایزی هستند و بنابراین باید در ترجمه از هم متمایز شوند، اگرچه متأسفانه به ندرت چنین می‌شوند.»

برای هدف ما به عنوان مسیحیان که می‌خواهیم امید نجات خود را درک کنیم، نگران آسمان روحانی هستیم، آن واقعیت آسمانی ملکوت خدا. عیسی می‌گوید: «در خانه پدرم اتاق‌های زیادی وجود دارد. اگر اینطور نبود، آیا به شما می گفتم که می روم آنجا تا جایی برای شما آماده کنم؟» (یوحنا 14:2 BSB)

چگونه بیان عیسی را از یک مکان واقعی، مانند خانه ای با اتاق، در ارتباط با واقعیت ملکوت خدا درک کنیم؟ ما واقعا نمی توانیم فکر کنیم که خدا در یک خانه زندگی می کند، می توانیم؟ می دانید، با یک پاسیو، یک اتاق نشیمن، اتاق خواب، یک آشپزخانه، و دو یا سه حمام؟ عیسی گفت که در خانه او اتاق های زیادی وجود دارد و او نزد پدرش می رود تا جایی برای ما آماده کند. واضح است که او از یک استعاره استفاده می کند. بنابراین باید از فکر کردن به یک مکان دست برداریم و به چیز دیگری فکر کنیم، اما دقیقاً چه چیزی؟

و در مورد بهشت ​​از پولس چه می آموزیم؟ او پس از رؤیای اسیر شدن به «آسمان سوم» گفت:

من گرفتار شدم بهشت و چیزهایی شنیده است که آنقدر شگفت انگیز است که نمی توان آنها را با کلمات بیان کرد، چیزهایی که هیچ انسانی اجازه ندارد بگوید. (دوم قرنتیان 2:12 NLT)

جای تعجب است، اینطور نیست که پل از کلمه «بهشت"به یونانی بهشت، (pa-rá-di-sos) که به عنوان «پارک، باغ، بهشت» تعریف شده است. چرا پولس از کلمه بهشت ​​برای توصیف مکانی ناملموس مانند بهشت ​​استفاده می کند؟ ما تمایل داریم بهشت ​​را مکانی فیزیکی مانند باغ عدن با گل های رنگارنگ و آبشارهای بکر بدانیم. جالب است که کتاب مقدس هرگز مستقیماً از باغ عدن به عنوان بهشت ​​یاد نمی کند. این کلمه فقط سه بار در کتاب مقدس یونانی مسیحی آمده است. با این حال، این به کلمه باغ مربوط می شود، که ما را به باغ عدن فکر می کند، و چه چیزی در آن باغ خاص منحصر به فرد بود؟ این خانه ای بود که خدا برای اولین انسان ها ایجاد کرد. بنابراین، شاید در هر بار ذکر بهشت، بدون فکر به آن باغ عدن نگاه می کنیم. اما ما نباید بهشت ​​را به عنوان یک مکان واحد در نظر بگیریم، بلکه باید به عنوان چیزی که توسط خدا برای زندگی فرزندانش آماده شده است. بنابراین، هنگامی که جنایتکار در حال مرگ بر روی صلیب در کنار عیسی از او خواست که "من را به یاد بیاور هنگامی که به خانه خود آمدی. پادشاهی!" عیسی می‌تواند پاسخ دهد: «به راستی به شما می‌گویم، امروز با من خواهید بود بهشت" (لوقا 23:42,43،XNUMX BSB). به عبارت دیگر، شما در مکانی که خداوند برای فرزندان بشرش آماده کرده است، با من خواهید بود.

آخرین وقوع این کلمه در مکاشفه یافت می شود، جایی که عیسی با مسیحیان مسح شده صحبت می کند. «کسی که گوش دارد، بشنود که روح به کلیساها چه می گوید. به کسی که پیروز می شود، از درخت حیات که در آن است بخورم بهشت از خدا.» (مکاشفه 2:7 BSB)

عیسی در حال آماده‌سازی مکانی برای پادشاهان و کاهنان در خانه پدرش است، اما خدا همچنین زمین را آماده می‌کند تا انسان‌های رستاخیز ناعادل در آن ساکن شوند—کسانی که باید از خدمات کشیشی پادشاهان و کاهنان مسح‌شده با عیسی بهره‌مند شوند. به راستی که پس از آن، همانطور که در عدن قبل از سقوط بشر به گناه بود، آسمان و زمین به یکدیگر خواهند پیوست. اراده معنوی و جسمانی با هم تداخل دارند. خدا به وسیله مسیح با نوع بشر خواهد بود. در وقت نیک خداوند، زمین بهشت ​​می شود، یعنی خانه ای که خداوند برای خانواده بشری خود آماده کرده است.

با این وجود، خانه دیگری که خدا از طریق مسیح برای مسیحیان مسح شده، یعنی فرزندان خوانده او آماده کرده است، به درستی می تواند بهشت ​​نامیده شود. ما در مورد درختان و گل ها و جویبارها صحبت نمی کنیم، بلکه خانه ای زیبا برای فرزندان خدا است که هر شکلی که او تصمیم بگیرد به خود می گیرد. چگونه می توانیم افکار معنوی را با کلمات زمینی بیان کنیم؟ ما نمی توانیم.

آیا استفاده از عبارت «امید بهشتی» اشتباه است؟ نه، اما ما باید مراقب باشیم که این عبارت تبدیل به یک عبارت جذاب که امیدی کاذب را در بر می گیرد، نشود، زیرا یک عبارت کتاب مقدس نیست. پولس در مورد امیدی صحبت می کند که برای ما در آسمان ها محفوظ است - جمع. پولس در نامه خود به کولسیان به ما می گوید:

«هنگامی که برای شما دعا می کنیم، همیشه خدا، پدر خداوندمان عیسی مسیح را شکر می کنیم، زیرا از ایمان شما به مسیح عیسی و محبتی که به همه مقدسین دارید به خاطر شنیده ایم. امیدی که در بهشت ​​برای شما محفوظ است.» (کولسیان 1:3-5 NWT)

"آسمان"، جمع، صدها بار در کتاب مقدس استفاده شده است. منظور این نیست که مکان فیزیکی را منتقل کند، بلکه چیزی در مورد وضعیت انسانی، منبعی از اقتدار یا حکومتی است که بر ما حاکم است. اقتداری که ما آن را قبول داریم و به ما امنیت می دهد.

اصطلاح «پادشاهی بهشت» یک بار هم در ترجمه دنیای جدید دیده نمی‌شود، اما صدها بار در نشریات برج دیده‌بان شرکت دیده می‌شود. اگر من بگویم "پادشاهی بهشت"، طبیعتاً به مکانی فکر خواهید کرد. بنابراین، نشریات در بهترین حالت در ارائه چیزی که دوست دارند «غذا در زمان مناسب» نامیده می‌شوند، بی‌تفاوت هستند. اگر بخواهند از کتاب مقدس پیروی کنند و به طور دقیق بگویند "ملکوت آسمانها" (به جمع توجه کنید) که 33 بار در کتاب متی آمده است، از اشاره به مکان اجتناب می کنند. اما شاید این امر از آموزه آنها مبنی بر ناپدید شدن مسح‌شدگان به بهشت ​​حمایت نکند و دیگر هرگز دیده نشوند. بدیهی است که به دلیل استعمال متکثر آن، به مکان های متعدد اشاره نمی کند، بلکه به حکمرانی برخاسته از جانب خداوند است. با در نظر گرفتن این موضوع، اجازه دهید آنچه را که پولس به قرنتیان می‌گوید، بخوانیم:

«ای برادران، اکنون این را می‌گویم که گوشت و خون نمی‌تواند وارث ملکوت خدا باشد و زوال نیز وارث جاودانگی نیست.» (اول قرنتیان 1:15 کتاب مقدس برین تحت اللفظی).

در اینجا ما در مورد یک مکان صحبت نمی کنیم، بلکه در مورد یک وضعیت وجودی صحبت می کنیم.

طبق متن اول قرنتیان 1، ما موجودات روحی خواهیم بود.

«در رستاخیز مردگان نیز چنین است. در فساد کاشته می شود. در فساد برانگیخته شده است. در ذلت کاشته می شود. در جلال برافراشته شده است. در ضعف کاشته می شود. آن را در قدرت مطرح می کند. این یک بدن فیزیکی کاشته می شود. آن مطرح شده است یک بدن روحانی. اگر بدن جسمانی وجود دارد، یک جسم روحانی نیز وجود دارد. پس نوشته شده است: «نخستین انسان آدم زنده شد». آخرین آدم تبدیل به یک روح حیات بخش شد" (اول قرنتیان 1:15-42)

علاوه بر این، یوحنا به طور خاص می گوید که این رستاخیزهای عادل بدنی آسمانی مانند عیسی خواهند داشت:

«ای عزیزان، ما اکنون فرزندان خدا هستیم و آنچه خواهیم بود هنوز آشکار نشده است. می دانیم که وقتی مسیح ظهور کند، شبیه او خواهیم بود، زیرا او را همانگونه که هست خواهیم دید.» (اول یوحنا 1:3 BSB)

عیسی هنگام پاسخ دادن به این سؤال فریسی به این موضوع اشاره کرد:

«عیسی پاسخ داد: «پسران این عصر ازدواج می‌کنند و ازدواج می‌کنند. اما کسانی که شایستگی شرکت در عصر آینده و رستاخیز از مردگان را دارند، نه ازدواج می کنند و نه ازدواج می کنند. در واقع، آنها دیگر نمی توانند بمیرند، زیرا آنها مانند فرشتگان هستند. و چون فرزندان قیامت هستند، فرزندان خدا هستند.» (لوقا 20:34-36 BSB)

پولس این مضمون یوحنا و عیسی را تکرار می کند که صالحان قیام کرده بدن روحانی مانند عیسی خواهند داشت.

"اما شهروندی ما در بهشت ​​است، و ما مشتاقانه منتظر نجات دهنده ای از آنجا هستیم، خداوند عیسی مسیح، که با قدرتی که او را قادر می سازد همه چیز را به خود تسلیم کند، بدن های فرومایه ما را مانند بدن شکوهمند خود تبدیل خواهد کرد." (فیلیپیان 3:21 BSB)

ما باید به خاطر داشته باشیم که داشتن بدن روحانی به این معنی نیست که فرزندان خدا برای همیشه در قلمروهای نور محبوس خواهند شد تا دیگر علف سبز زمین را نبینند (همانطور که آموزه های JW از ما می خواهند باور کنیم).

«آنگاه آسمانی جدید و زمینی جدید دیدم، زیرا آسمان و زمین اول گذشته بود و دریا دیگر وجود نداشت. من شهر مقدس، اورشلیم جدید را دیدم که از جانب خدا از بهشت ​​فرود آمد و مانند عروسی که برای شوهرش آراسته شده بود، آماده شد. و صدای بلندی از تخت شنیدم که می گفت: «اینک، خانه خدا نزد انسان است و او با آنها ساکن خواهد شد. آنها قوم او خواهند بود و خود خدا به عنوان خدای آنها با آنها خواهد بود. (مکاشفه 21:1-3 BSB)

و تو باعث شدی که آنها برای خدای ما پادشاهی کاهنان شوند. و بر روی زمین سلطنت خواهند کرد.» (مکاشفه 5:10 NLT)

سخت است تصور کنیم که خدمت به عنوان پادشاه و کشیش به معنای چیزی غیر از تعامل با انسان های ناصالح به شکل انسانی برای کمک به کسانی است که در پادشاهی مسیحایی یا در طول آن توبه کرده اند. احتمالاً فرزندان خدا پس از رستاخیز، بدنی جسمانی خواهند داشت (در صورت نیاز) تا مانند عیسی بر روی زمین کار کنند. به یاد داشته باشید، عیسی در 40 روز قبل از عروج بارها ظاهر شد، همیشه به شکل انسان، و سپس از دید ناپدید شد. هر زمان که فرشتگان در کتاب مقدس پیش از مسیحیت با انسان‌ها تعامل می‌کردند، شکل انسانی به خود می‌گرفتند و به عنوان انسان‌های عادی ظاهر می‌شدند. مسلماً در این مرحله ما درگیر حدس و گمان هستیم. به اندازه کافی منصفانه اما به یاد داشته باشید که در ابتدا در مورد چه چیزی بحث کردیم؟ مهم نیست. جزئیات در حال حاضر مهم نیست. آنچه مهم است این است که می دانیم خدا عشق است و محبت او فراتر از حد است، بنابراین هیچ دلیلی نداریم که پیشنهادی که به ما می شود شایسته هر خطر و هر فداکاری است.

ما همچنین باید در نظر داشته باشیم که به عنوان فرزندان آدم، ما حق نداریم که نجات پیدا کنیم، یا حتی امید نجات داشته باشیم، زیرا محکوم به مرگ هستیم. («زیرا مزد گناه مرگ است، اما عطای خدا حیات جاودانی در خداوند ما مسیح عیسی است.» رومیان 6:23) این فقط مانند فرزندان خدا است که به عیسی مسیح ایمان می آورند (یوحنا 1:12 را ببینید. ، 13) و توسط روح هدایت می شوند که به ما امید نجات داده شده است. لطفاً بیایید اشتباه آدم را مرتکب نشویم و فکر نکنیم که می توانیم با شرایط خود رستگاری داشته باشیم. ما باید از الگوی عیسی پیروی کنیم و آنچه را که پدر آسمانی به ما دستور داده است انجام دهیم تا نجات پیدا کنیم. «هر کس که به من بگوید «خداوندا، خداوند» وارد ملکوت آسمان نخواهد شد، بلکه تنها کسی که اراده پدر من در آسمان را انجام می‌دهد وارد خواهد شد.» (متی 7:21 BSB)

پس اکنون بیایید آنچه را که کتاب مقدس در مورد امید نجات ما می گوید مرور کنیم:

اول، ما می آموزیم که به فیض (از طریق ایمان) به عنوان هدیه ای از جانب خدا نجات یافته ایم. «اما به دلیل محبت زیاد خود به ما، خدا که از نظر رحمت غنی است، ما را با مسیح زنده کرد حتی زمانی که در گناهان خود مرده بودیم. به لطف خدا نجات یافتی!» (افسسیان 2:4-5 BSB)

دوم، این عیسی مسیح است که نجات ما را از طریق خون ریخته شده خود ممکن می سازد. فرزندان خدا عیسی را به عنوان میانجی خود در عهد جدید به عنوان تنها وسیله برای آشتی با خدا می دانند.

"رستگاری در هیچ کس دیگری وجود ندارد، زیرا هیچ نام دیگری در زیر آسمان به مردم داده نشده است که باید به وسیله آن نجات پیدا کنیم." (اعمال رسولان 4:12 BSB)

«زیرا یک خدا است و یک واسطه بین خدا و انسانها وجود دارد، آن مرد مسیح عیسی که خود را به عنوان فدیه برای همه داد.» (اول تیموتائوس 1:2،5,6 BSB).

«... مسیح میانجی عهد جدید است، تا کسانی که خوانده می‌شوند، میراث ابدی موعود را دریافت کنند – اکنون که او به عنوان فدیه مرده است تا آنها را از گناهانی که تحت اولین عهد مرتکب شده‌اند آزاد کند.» (عبرانیان 9:15 BSB)

سومنجات یافتن توسط خدا به معنای پاسخگویی به دعوت او از ما از طریق مسیح عیسی است: «هر کس باید زندگی را که خداوند به او اختصاص داده و به آن اختصاص داده است، انجام دهد. خداوند او را صدا کرده است"(1 Corinthians 7: 17)

متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که ما را در مسیح با هر برکت روحانی در قلمروهای آسمانی برکت داده است. برای او ما را قبل از بنای جهان در او برگزید در حضور او مقدس و بی عیب باشیم. او با عشق ما را از پیش تعیین کرد تا به‌وسیله عیسی مسیح به‌عنوان پسران خود، مطابق با خشنودی اراده او، به فرزندخواندگی بپذیریم.» (افسسیان 1: 3-5).

چهارم تنها یک امید واقعی نجات مسیحی وجود دارد که فرزند مسح شده خدا، فراخوانده شده توسط پدر و دریافت کننده زندگی ابدی است. «یک جسم و یک روح است، همانطور که وقتی فراخوانده شدی به یک امید فراخوانده شدی; یک پروردگار، یک ایمان، یک تعمید. خدای یگانه و پدر همه، که بر همه و از طریق همه و در همه است.» (افسسیان 4:4-6 BSB).

خود عیسی مسیح به فرزندان خدا می آموزد که تنها یک امید نجات وجود دارد و آن این است که یک زندگی سخت را به عنوان یک زندگی عادل تحمل کنند و سپس با ورود به ملکوت آسمانها پاداش بگیرند. «خوشا به حال کسانی که از نیاز روحانی خود آگاه هستند، زیرا ملکوت آسمانها از آن آنهاست (متی 5:3 NWT)

«خوشا به حال کسانی که به خاطر عدالت مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، زیرا پادشاهی آسمان‌ها از آن آنهاست.» (متی 5:10 NWT)

"خوشحال هستند شما وقتی مردم سرزنش می کنند شما و آزار و اذیت شما و به دروغ هر جور بدی را علیه می گویند شما به خاطر من. شادی کنید و از شادی بپرید، زیرا شما ثواب در آسمانها بزرگ است; زیرا آنها پیش از این پیامبران را مورد آزار و اذیت قرار دادند شما.(متی 5:11,12،XNUMX NWT)

پنجمو در نهایت، در مورد امید نجات ما: تنها دو رستاخیز در کتاب مقدس پشتیبانی می‌شود، نه سه رستاخیز (هیچ دوست عادل یهوه در زمین بهشتی رستاخیز نمی‌کنند یا بازماندگان عادل آرماگدون روی زمین می‌مانند). دو مکان در کتاب مقدس مسیحی از آموزش کتاب مقدس پشتیبانی می کند:

1) رستاخیز صالح با مسیح به عنوان پادشاهان و کاهنان در آسمان باشند.

2) رستاخیز بی عدالتی به زمین برای قضاوت (بسیاری از انجیل ها قضاوت را به عنوان "محکومیت" ترجمه می کنند - الهیات آنها این است که اگر با صالحان زنده نشوید، ممکن است پس از گذشت 1000 سال فقط برای پرتاب شدن در دریاچه آتش زنده شوید).

«و من همان امیدی را به خدا دارم که خودشان آن را گرامی می‌دارند، که رستاخیز نیکوکاران و بدکاران خواهد بود.» (اعمال رسولان 24:15 BSB)

 «از این تعجب نکنید، زیرا ساعتی فرا می‌رسد که همه کسانی که در قبرهای خود هستند صدای او را خواهند شنید و بیرون خواهند آمد، کسانی که برای رستاخیز حیات نیکی کرده‌اند و کسانی که بد کرده‌اند به رستاخیز داوری. " (یوحنا 5:28,29،XNUMX BSB)

در اینجا امید نجات ما به وضوح در کتاب مقدس بیان شده است. اگر فکر می‌کنیم که فقط با صبر کردن برای دیدن اتفاقی که می‌افتد می‌توانیم رستگاری پیدا کنیم، باید با دقت بیشتری فکر کنیم. اگر فکر می کنیم که مستحق نجات هستیم زیرا می دانیم خدا و پسرش عیسی مسیح خوب هستند و می خواهیم خوب باشیم، کافی نیست. پولس به ما هشدار می دهد که نجات خود را با ترس و لرز انجام دهیم.

«پس ای محبوب من، همانطور که همیشه اطاعت کردی، نه تنها در حضور من، بلکه اکنون حتی بیشتر در غیاب من. با ترس و لرز به نجات خود ادامه دهید. زیرا این خداست که در شما کار می‌کند تا اراده کنید و به نفع او عمل کنید.» (فیلیپیان 2:12,13،XNUMX BSB)

ذاتی تلاش برای نجات ما عشق به حقیقت است. اگر حقیقت را دوست نداریم، اگر فکر می کنیم حقیقت مشروط یا نسبت به خواسته ها و امیال جسمانی خودمان است، نمی توانیم انتظار داشته باشیم که خدا ما را پیدا کند، زیرا او به دنبال کسانی است که در روح و حقیقت پرستش می کنند. (یوحنا 4:23، 24)

قبل از پایان، می‌خواهیم روی چیزی تمرکز کنیم که به نظر می‌رسد بسیاری از امید نجات ما به عنوان مسیحی از آن غافل هستند. پولس در اعمال رسولان 24:15 گفت که او امیدوار است که رستاخیز صالحان و ناعادلان وجود داشته باشد؟ چرا او به رستاخیز ستمکاران امیدوار است؟ چرا به افراد ناصالح امیدوار باشیم؟ برای پاسخ به آن، به نکته سوم خود در مورد فراخوانی باز می گردیم. افسسیان 1: 3-5 به ما می گوید که خدا ما را قبل از تأسیس جهان برگزید و ما را برای نجات به عنوان پسران خود از طریق عیسی مسیح مقدر کرد. چرا ما را انتخاب کنید؟ چرا گروه کوچکی از انسان ها را برای فرزندخواندگی تعیین می کنید؟ آیا او نمی خواهد همه انسان ها به خانواده اش برگردند؟ البته، او این کار را انجام می دهد، اما ابزاری که می تواند انجام دهد این است که ابتدا یک گروه کوچک را برای یک نقش خاص واجد شرایط کند. این نقش هم به عنوان یک حکومت و هم به عنوان کشیشی، یک آسمان جدید و یک زمین جدید است.

این از سخنان پولس به کولسیان مشهود است: «او [عیسی] بر همه چیز مقدم است و همه چیز در او است. و او سر بدن یعنی کلیسا است. [این ما هستیم] او آغاز و نخست زاده از میان مردگان است، [اولین، اما فرزندان خدا از آن پیروی خواهند کرد] تا او در همه چیز برتری یابد. زیرا خدا خشنود شد که تمام کمال خود در او ساکن شود و به وسیله او همه چیز را با خود آشتی دهد، [که شامل ناعادلان می شود] چه چیزهای روی زمین و چه چیزهای در آسمان، با برقراری صلح از طریق خون صلیب خود.» (کولسیان 1:17-20 BSB)

عیسی و پادشاهان و کاهنان همراهش، مدیریتی را تشکیل خواهند داد که برای آشتی دادن همه بشریت به خانواده خدا تلاش خواهد کرد. بنابراین وقتی از امید نجات مسیحیان صحبت می‌کنیم، امیدی متفاوت از آن چیزی است که پولس برای افراد ناعادل قائل بود، اما پایان همان است: زندگی ابدی به عنوان بخشی از خانواده خدا.

بنابراین، برای نتیجه گیری، اجازه دهید این سؤال را بپرسیم: آیا وقتی می گوییم نمی خواهیم به بهشت ​​برویم، اراده خدا در ما کار می کند؟ اینکه ما می خواهیم در زمین بهشتی باشیم؟ آیا وقتی روی مکان تمرکز می‌کنیم و نه بر نقشی که پدرمان می‌خواهد در تحقق هدفش ایفا کنیم، روح‌القدس را غمگین می‌کنیم؟ پدر آسمانی ما وظیفه ای دارد که باید انجام دهیم. او ما را برای انجام این کار فراخوانده است. آیا ما فداکارانه پاسخ خواهیم داد؟

عبرانیان به ما می‌گویند: «زیرا اگر پیام فرشتگان الزام‌آور بود و هر تجاوز و نافرمانی مجازات عادلانه خود را دریافت می‌کرد، اگر از چنین رستگاری بزرگی غفلت کنیم، چگونه فرار خواهیم کرد؟ این نجات اولین بار توسط خداوند اعلام شد، توسط کسانی که او را شنیدند برای ما تأیید شد. (عبرانیان 2:2,3،XNUMX BSB)

«هر کس شریعت موسی را رد می کرد، به شهادت دو یا سه شاهد بی رحم می مرد. به نظر شما کسی که پسر خدا را زیر پا گذاشته، خون عهدی را که او را تقدیس کرده است، بی‌حرمت کرده و به روح فیض توهین کرده است، چقدر شدیدتر مستحق مجازات است؟(عبرانیان 10:29 BSB)

مراقب باشیم به روح لطف توهین نکنیم. اگر می‌خواهیم امید واقعی و یگانه مسیحی خود را برای نجات برآورده کنیم، باید اراده پدرمان را که در آسمان است انجام دهیم، از عیسی مسیح پیروی کنیم، و توسط روح‌القدس برای عمل به عدالت برانگیخته شویم. فرزندان خدا تعهدی قوی دارند که منجی حیات بخش ما را به بهشت، جایی که خدا برای ما آماده کرده است، دنبال کنند. این واقعاً شرط زندگی برای همیشه است ... و به همه آنچه که هستیم، می خواهیم و امیدوار است نیاز دارد. همانطور که عیسی بدون عبارات نامشخص به ما گفت: «اگر می‌خواهید شاگرد من باشید، باید در مقایسه با دیگران - از پدر و مادر، همسر و فرزندان، برادران و خواهرانتان - حتی از زندگی خود متنفر باشید. در غیر این صورت نمی توانی شاگرد من باشی. و اگر صلیب خود را حمل نکنی و از من پیروی نکنی، نمی‌توانی شاگرد من باشی.» (لوقا 14:26 NLT)

ممنون از وقت و حمایت شما