آیا نجات ما به عنوان مسیحی به رعایت سبت بستگی دارد؟ مردانی مانند مارک مارتین، یکی از شاهدان سابق یهوه، موعظه می کنند که مسیحیان باید یک روز شنبه هفتگی را رعایت کنند تا نجات پیدا کنند. همانطور که او آن را تعریف می کند، حفظ سبت به معنای کنار گذاشتن بازه زمانی 24 ساعته بین ساعت 6 بعد از ظهر جمعه تا 6 بعد از ظهر روز شنبه برای توقف کار و عبادت خداست. او قاطعانه ادعا می کند که نگه داشتن یک سبت (بر اساس تقویم یهودی) چیزی است که مسیحیان واقعی را از مسیحیان دروغین جدا می کند. او در ویدیوی Hope Prophecy خود به نام " قصد تغییر زمان و قانون" این را می گوید:

«شما می بینید که مردمی که خدای یگانه را می پرستند در روز سبت گرد هم آمدند. اگر خدای یگانه را می پرستید، این روزی بود که او انتخاب کرد. مردم او را شناسایی می کند و آنها را از بقیه جهان جدا می کند. و مسیحیان که این را می دانند و به روز سبت اعتقاد دارند، آنها را از بسیاری از مسیحیت جدا می کند.

مارک مارتین تنها کسی نیست که موعظه می کند که فرمان حفظ سبت یک الزام برای مسیحیان است. 21 میلیون عضو غسل تعمید یافته کلیسای ادونتیست روز هفتم نیز باید سبت را نگه دارند. در واقع، برای ساختار الهیات عبادت آنها بسیار مهم است، به طوری که آنها خود را با نام "ادونتیست های روز هفتم"، که به معنای واقعی کلمه "آدونتیست های شنبه" است، نام گذاری کرده اند.

اگر واقعاً این درست است که ما باید سبت را نگه داریم تا نجات پیدا کنیم، به نظر می رسد که عیسی اشتباه کرده است که می گوید عشق معرف مسیحیان واقعی است. شاید یوحنا 13:35 باید بخواند: «از این طریق همه خواهند دانست که شما شاگردان من هستید – اگر این را نگه دارید سبت.اگر به یکدیگر محبت کنید، از این طریق همه خواهند دانست که شما شاگردان من هستید.»

پدرم به عنوان یک پروتستان بزرگ شد، اما در اوایل دهه 1950 به یکی از شاهدان یهوه تبدیل شد. با این حال، عمه و مادربزرگ من، ادونتیست های روز هفتم را انتخاب کردند. پس از انجام این تحقیق در مورد کلیسای ادونتیست روز هفتم، من شباهت های نگران کننده ای بین این دو دین دیده ام.

من معتقد نیستم که ما باید یک شنبه هفتگی را به روشی که مارک مارتین و کلیسای SDA موعظه می کنند برگزار کنیم. بر اساس تحقیقات من این یک شرط نجات نیست. فکر می‌کنم در این مجموعه ویدیویی دو قسمتی خواهید دید که کتاب مقدس از آموزش ادونتیست‌های روز هفتم در مورد این موضوع پشتیبانی نمی‌کند.

مطمئناً، عیسی سبت را نگه داشت، زیرا او یک یهودی بود که در زمانی که قانون قانون هنوز در حال اجرا بود زندگی می کرد. اما این فقط در مورد یهودیان طبق قانون اعمال می شد. رومیان، یونانیان و سایر غیریهودیان تحت روز سبت نبودند، بنابراین اگر این شریعت یهودی پس از اجرای شریعت همانطور که پیش‌بینی شده بود به قوت خود ادامه می‌داد، می‌توان انتظار داشت که دستور روشنی از سوی خداوند در این مورد داشته باشیم. هیچ چیز از او و هیچ نویسنده مسیحی دیگری به ما نمی گوید که سبت را نگه داریم. پس این آموزش از کجا می آید؟ آیا ممکن است منبع استدلالی که میلیون‌ها ادونتیست را به نگه‌داشتن سبت سوق می‌دهد، همان منبعی باشد که میلیون‌ها شاهد یهوه را از خوردن نان و شراب سمبل گوشت و خون نجات‌بخش عیسی خودداری کنند. چرا انسانها به جای اینکه صرفاً آنچه را که در کتاب مقدس به وضوح بیان شده است بپذیرند، با استدلال عقلانی خود سرگردان می شوند؟

چه استدلال فکری ای است که این کشیش ها و وزیران را به ترویج برگزاری سبت سوق می دهد؟ اینجوری شروع میشه:

10 فرمانی که موسی از کوه بر روی دو لوح سنگی فرود آورد نشان دهنده یک قانون اخلاقی بی انتها است. به عنوان مثال، فرمان ششم به ما می گوید نباید قتل، هفتم، زنا نکنیم، هشتم، دزدی نکنیم، نهم، نباید دروغ بگوییم... آیا هیچ کدام از این احکام منسوخ شده است؟ البته که نه! پس چرا چهارمین قانون مربوط به استراحت روز سبت را منسوخ می‌دانیم؟ از آنجایی که ما دیگر احکام - قتل، دزدی، دروغ - را نمی‌شکنیم، پس چرا فرمان حفظ سبت را بشکنیم؟

مشکل تکیه بر عقاید و عقل انسان این است که ما به ندرت همه متغیرها را می بینیم. ما همه عوامل مؤثر بر یک موضوع را درک نمی کنیم و به دلیل غرور، به جای اینکه به خود اجازه دهیم توسط روح القدس هدایت شویم، به دنبال تمایلات خود پیش می رویم. همانطور که پولس به مسیحیان قرنتی که از خود جلوتر بودند گفت:

کتاب می‌گوید: «حکمت خردمندان را از بین می‌برم و عقل علما را کنار می‌گذارم». پس آن وقت عاقل کجا را ترک می کند؟ یا علما؟ یا مناظره کنندگان ماهر این دنیا؟ خدا نشان داده است که حکمت این دنیا حماقت است!» (اول قرنتیان 1:1، 19 کتاب مقدس بشارت)

برادران و خواهران من، ما هرگز نباید بگوییم: "من این یا آن را باور می کنم، زیرا این مرد می گوید یا آن مرد می گوید." همه ما فانی هستیم، اغلب در اشتباهیم. اکنون، بیش از هر زمان دیگری، انبوهی از اطلاعات در نوک انگشتان ما وجود دارد، اما همه آنها از ذهن برخی از انسان ها سرچشمه می گیرند. ما باید یاد بگیریم که برای خودمان استدلال کنیم و فکر نکنیم که فقط به این دلیل که چیزی در مکتوب یا در اینترنت ظاهر می‌شود باید درست باشد، یا صرفاً به این دلیل که کسی را دوست داریم که به نظر زمینی و معقول است، پس آنچه می‌گویند باید درست باشد.

پولس همچنین به ما یادآوری می‌کند که «رفتار و آداب و رسوم این جهان را کپی نکنیم، بلکه بگذار خدا با تغییر طرز فکرت، تو را به فردی جدید تبدیل کند. آنگاه خواهید آموخت که اراده خدا را در مورد خود که نیکو و پسندیده و کامل است، بشناسید.» (رومیان 12:2 NLT)

پس این سوال باقی می ماند که آیا ما سبت را نگه داریم؟ ما آموخته‌ایم که کتاب مقدس را به صورت تفسیری مطالعه کنیم، به این معنی که به کتاب مقدس اجازه می‌دهیم تا معنای نویسنده کتاب مقدس را آشکار کند، نه اینکه با یک ایده از پیش تعیین شده درباره منظور نویسنده اصلی شروع کنیم. بنابراین، فرض نمی کنیم که می دانیم سبت چیست و چگونه آن را نگه داریم. در عوض، اجازه می دهیم کتاب مقدس به ما بگوید. در کتاب خروج می گوید:

«روز سبت را به خاطر داشته باشید تا آن را مقدس نگه دارید. شش روز کار کنید و تمام کارهای خود را انجام دهید، اما روز هفتم سبت یهوه خدای شماست. هیچ کاری روی آن انجام نده، نه تو، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت یا کنیزت، و نه چهارپایت و نه ساکنی که نزد تو می ماند. زیرا خداوند در شش روز آسمانها و زمین و دریا و هر آنچه را در آنهاست آفرید و در روز هفتم آرام گرفت. به همین دلیل خداوند روز سبت را برکت داد و آن را مقدس کرد.» (خروج 20:8-11 کتاب مقدس استاندارد جدید آمریکایی)

خودشه! این مجموع قانون سبت است. اگر در زمان موسی اسرائیلی بودید، برای نگه داشتن سبت چه می‌کردید؟ آسان است. شما باید آخرین روز هفته هفت روزه را بگذرانید و هیچ کاری انجام ندهید. شما یک روز مرخصی می گیرید. روزی برای استراحت، استراحت، آرام گرفتن. این خیلی سخت به نظر نمی رسد، اینطور است؟ در جامعه مدرن، بسیاری از ما دو روز از کار خود مرخصی می گیریم... «آخر هفته» و ما عاشق تعطیلات آخر هفته هستیم، اینطور نیست؟

آیا فرمان روز سبت به بنی‌اسرائیل گفته بود که در روز سبت چه کار کنند؟ نه! به آنها می گفت چه کاری انجام ندهند. به آنها گفته بود که کار نکنند. هیچ دستوری برای عبادت در روز سبت وجود ندارد، وجود دارد؟ اگر یَهُوَه به آنها گفته بود که باید او را در روز سبت پرستش کنند، آیا این بدان معنا نیست که آنها مجبور نبودند شش روز دیگر او را پرستش کنند؟ پرستش آنها از خدا محدود به یک روز نبود و همچنین بر اساس مراسم رسمی در قرون پس از زمان موسی نبود. در عوض، آنها این دستورالعمل را داشتند:

«ای اسرائیل بشنو: یهوه خدای ماست. یهوه یکیه یَهُوَه خدای خود را با تمام دل و با تمام جان و با تمام قوت محبت کن. این سخنانی که امروز به شما امر می کنم در دل شما خواهد بود. و آنها را با جدیت به فرزندان خود بیاموزید، و وقتی در خانه خود می نشینید، و وقتی در راه می روید، و هنگامی که دراز می کشید، و هنگامی که برخیزید، از آنها صحبت کنید. (تثنیه 6:4-7 کتاب مقدس انگلیسی جهانی)

خوب، اسرائیل بود. ما چطور؟ آیا ما به عنوان مسیحی باید سبت را نگه داریم؟

خوب، سبت چهارمین فرمان از ده فرمان است و ده فرمان اساس شریعت موسی است. آنها مانند قانون اساسی آن هستند، اینطور نیست؟ بنابراین اگر باید سبت را نگه داریم، پس باید شریعت موسی را نگه داریم. اما ما می دانیم که لازم نیست قانون موزاییک را حفظ کنیم. از کجا بدانیم؟ زیرا کل این مسئله 2000 سال پیش زمانی حل شد که یهودیان خاص سعی در ترویج معرفی ختنه در میان مسیحیان غیر یهودی داشتند. ببینید، آنها ختنه را به عنوان لبه نازک گوه می دیدند که به آنها اجازه می داد تا به آرامی کل شریعت موسی را در میان مسیحیان غیریهودی معرفی کنند تا مسیحیت را برای یهودیان مقبولتر کنند. انگیزه آنها ترس از طرد شدن یهودیان بود. آنها می خواستند به جامعه بزرگ یهودی تعلق داشته باشند و به خاطر عیسی مسیح مورد آزار و اذیت قرار نگیرند.

پس کل موضوع به جماعت اورشلیم رسید و با هدایت روح القدس، این سؤال حل شد. حکمی که برای همه جماعتها صادر شد این بود که مسیحیان غیریهودی زیر بار ختنه و بقیه قوانین یهود نخواهند بود. به آنها گفته شد که فقط از چهار چیز اجتناب کنند:

«به نظر روح‌القدس و ما خوب بود که شما را با چیزی فراتر از این نیازهای اساسی بار نکنیم: باید از غذاهای قربانی شده برای بت‌ها، از خون، از گوشت حیوانات خفه‌شده، و از فسق جنسی خودداری کنید. بهتر است از این چیزها اجتناب کنید.» (اعمال رسولان 15:28، 29 کتاب مقدس مطالعه بریان)

این چهار چیز همگی در معابد بت پرست رایج بود، بنابراین تنها محدودیتی که برای این مشرکان سابق که اکنون مسیحی شده بودند، این بود که از چیزهایی که ممکن است آنها را به پرستش بت پرستی بازگرداند، خودداری کنند.

اگر هنوز برای ما روشن نیست که این قانون دیگر برای مسیحیان نافذ است، به این سخنان توبیخ شده پولس به غلاطیان که مسیحیان غیریهودی بودند و برای پیروی از یهودیان (مسیحیان یهودی) که در حال عقب نشینی بودند اغوا می شدند توجه کنید. اتکا به اعمال قانون برای تقدیس:

«ای غلاطیان نادان! چه کسی شما را جادو کرده است؟ در مقابل چشمان شما عیسی مسیح به وضوح مصلوب شده به تصویر کشیده شد. من دوست دارم فقط یک چیز از شما یاد بگیرم: آیا روح را با اعمال شریعت دریافت کردید یا با شنیدن با ایمان؟ اینقدر احمق هستی؟ پس از شروع در روح، آیا اکنون در جسم به پایان می رسانید؟ اگر واقعاً بیهوده بود، این همه برای هیچ رنجی کشیدی؟ آیا خدا روح خود را بر شما تسلیم می کند و در میان شما معجزه می کند، زیرا به شریعت عمل می کنید؟یا چون می شنوید و باور می کنید؟» (غلاطیان 3:1-5 BSB)

«برای آزادی است که مسیح ما را آزاد کرده است. پس محکم بایستید و یک بار دیگر گرفتار یوغ بردگی نشوید. توجه کنید: من، پولس، به شما می گویم که اگر اجازه دهید ختنه شوید، مسیح برای شما هیچ ارزشی نخواهد داشت.. من دوباره به هر کسی که خود را ختنه می کند شهادت می دهم که موظف است از تمام قانون پیروی کند. شما که می خواهید به وسیله شریعت عادل شوید، از مسیح جدا شده اید. تو از فضل دور شده ای.»  (غلاطیان 5:1-4 BSB)

پولس می گوید که اگر یک مسیحی قرار بود خود را ختنه کند، آنها موظف به اطاعت از کل قانون هستند که شامل 10 فرمان و قانون آن در روز سبت و صدها قانون دیگر می شود. اما این بدان معناست که آنها سعی می‌کردند توسط قانون عادل شمرده شوند یا عادل اعلام شوند و بنابراین «از مسیح جدا شدند». اگر از مسیح جدا شده اید، پس از رستگاری جدا شده اید.

اکنون، استدلال هایی را از ساباتریان شنیده ام که ادعا می کنند 10 فرمان از قانون متمایز است. اما در هیچ کجای کتاب مقدس چنین تمایزی وجود ندارد. شواهدی مبنی بر اینکه 10 فرمان با شریعت گره خورده است و اینکه کل قانون برای مسیحیان از بین رفته است در این سخنان پولس یافت می شود:

«پس هیچ‌کس شما را بر اساس آنچه می‌خورید یا می‌نوشید، یا در مورد عید، ماه نو یا سبت قضاوت نکنید.» (کولسیان 2:16 BSB)

قوانین رژیم غذایی که یک اسرائیلی می تواند بخورد یا بنوشد، بخشی از قانون توسعه یافته بود، اما قانون سبت بخشی از 10 فرمان بود. اما در اینجا، پولس هیچ تمایزی بین این دو قائل نیست. بنابراین، یک مسیحی می‌توانست گوشت خوک بخورد یا نه، و این کار کسی نبود جز خودش. همان مسیحی می‌توانست روز سبت را نگه دارد یا اینکه آن را نگه ندارد، و باز هم قضاوت در مورد خوب یا بد بودن آن به عهده کسی نبود. این یک موضوع وجدان شخصی بود. از این رو، می‌توان دریافت که برگزاری سبت برای مسیحیان در قرن اول موضوعی نبود که نجات آنها به آن وابسته باشد. به عبارت دیگر، اگر می‌خواهید سبت را نگه دارید، آن را نگه دارید، اما موعظه نکنید که نجات شما یا نجات هر کس دیگری در گرو حفظ سبت است.

این باید برای رد این ایده کافی باشد که حفظ سبت یک مسئله نجات است. بنابراین، چگونه کلیسای ادونتیست روز هفتم این موضوع را حل می کند؟ مارک مارتین چگونه می تواند این ایده خود را ترویج کند که ما باید سبت را نگه داریم تا مسیحی واقعی در نظر گرفته شویم؟

بیایید به این موضوع بپردازیم زیرا این یک مثال کلاسیک از چگونگی آن است برون مرزی می تواند برای انحراف آموزه های کتاب مقدس استفاده شود. یاد آوردن برون مرزی جایی است که ما ایده‌های خود را بر کتاب مقدس تحمیل می‌کنیم، اغلب آیه‌ای را انتخاب می‌کنیم و بافت متنی و تاریخی آن را نادیده می‌گیریم تا از عقاید یک سنت مذهبی و ساختار سازمانی آن حمایت کنیم.

ما دیدیم که سبت همانطور که در 10 فرمان توضیح داده شد صرفاً در مورد مرخصی یک روز از کار بود. با این حال، کلیسای ادونتیست روز هفتم بسیار فراتر از آن است. به عنوان مثال، این بیانیه از وب سایت Adventist.org را در نظر بگیرید:

سبت «نماد رستگاری ما در مسیح، نشانه تقدیس ما، نشانه وفاداری ما، و پیش طعم آینده ابدی ما در ملکوت خدا، و نشانه همیشگی عهد ابدی خدا بین او و قومش است. ” (از Adventist.org/the-sabbath/)

کلیسای ادونتیست روز هفتم سنت هلنا در وب سایت خود ادعا می کند:

کتاب مقدس تعلیم می دهد که کسانی که عطای شخصیت مسیح را دریافت می کنند، سبت او را به عنوان نشانه یا مهر تجربه روحانی خود رعایت خواهند کرد. بنابراین افرادی که دریافت می کنند مهر روز آخر خدا نگهبانان سبت خواهند بود.

مهر روز آخر خدا به آن دسته از ایمانداران مسیحی داده می شود که نمی میرند اما با آمدن عیسی زنده خواهند بود.

(وب سایت Adventist روز هفتم سنت هلنا [https://sthelenaca.adventistchurch.org/about/worship-with-us/bible-studies/dr-erwin-gane/the-sabbath-~-and-salvation])

در واقع، این حتی یک مثال خوب نیست برون مرزی زیرا در اینجا هیچ تلاشی برای اثبات هر یک از اینها از کتاب مقدس وجود ندارد. اینها فقط جملات کچلی هستند که به عنوان آموزه هایی از جانب خداوند منتقل شده اند. اگر قبلاً شاهد یهوه هستید، این باید برای شما بسیار آشنا به نظر برسد. همانطور که هیچ چیزی در کتاب مقدس وجود ندارد که از ایده یک نسل همپوشانی برای اندازه گیری طول روزهای آخر حمایت کند، به همین ترتیب هیچ چیزی در کتاب مقدس وجود ندارد که در مورد سبت به عنوان مهر روز آخر خدا صحبت کند. هیچ چیزی در کتاب مقدس وجود ندارد که یک روز استراحت را با تقدیس، عادل شدن یا عادل بودن در نظر خدا برای زندگی ابدی برابری کند. کتاب مقدس در مورد مهر، نشان یا علامت یا تضمینی صحبت می‌کند که منجر به نجات ما می‌شود، اما ربطی به مرخصی یک روز کاری ندارد. نه. در عوض، به عنوان نشانه ای از فرزندخواندگی ما توسط خدا به عنوان فرزندانش به کار می رود. به این آیات توجه کنید:

«و شما نیز با شنیدن پیام حقیقت، انجیل نجات خود، در مسیح قرار گرفتید. وقتی ایمان آوردی در او با الف مشخص شدی مهر، وعده داده شده روح القدس که ودیعه ای است که میراث ما را تضمین می کند تا رستگاری کسانی که دارایی خدا هستند، برای ستایش جلال او.» (افسسیان 1:13,14،XNUMX BSB)

«اکنون این خداست که هم ما و هم شما را در مسیح استوار می کند. او ما را مسح کرد، مهر خود را بر ما نهاد و روح خود را در دلهای ما به عنوان وثیقه آنچه قرار است قرار داد" (دوم قرنتیان 2:1،21,22 BSB)

«و خداوند ما را برای همین هدف آماده کرده و به ما داده است روح به عنوان یک تعهد از آنچه قرار است بیاید.» (دوم قرنتیان 2:5 BSB)

ادونتیست های روز هفتم مهر یا نشانه منحصر به فرد روح القدس را گرفته اند و به طرز ناپسندی آن را هتک حرمت کرده اند. آنها استفاده واقعی از علامت یا مهر روح القدس را به منظور شناسایی پاداش زندگی ابدی (میراث فرزندان خدا) با یک فعالیت مبتنی بر کار نامربوط جایگزین کرده اند که هیچ پشتیبانی مشروعی در جدید ندارد. میثاق. چرا؟ زیرا عهد جدید مبتنی بر ایمان است که از طریق عشق عمل می کند. این به انطباق فیزیکی با اعمال و مناسکی که در یک قانون قانون تنظیم شده است - به کارها، نه ایمان - بستگی ندارد. پل این تفاوت را به خوبی توضیح می دهد:

«زیرا به‌واسطه‌ی روح، با ایمان، ما مشتاقانه منتظر امید عدالت هستیم. زیرا در مسیح عیسی نه ختنه شدن و نه ختنه نشدن ارزش دارد، بلکه فقط ایمانی است که از طریق محبت عمل می کند.» (غلاطیان 5:5,6،XNUMX ESV)

شما می توانید ختنه را جایگزین روز سبت کنید و آن کتاب مقدس به همان خوبی کار خواهد کرد.

مشکلی که مروجین سبت با آن روبرو هستند این است که چگونه سبت را که بخشی از قانون موزاییک است، در زمانی که آن قانون تحت میثاق جدید منسوخ شده است، به کار ببرند. نویسنده عبرانیان این را روشن کرده است:

«او با صحبت از عهد جدید، عهد اول را منسوخ کرد. و آنچه کهنه شده و پیری به زودی ناپدید می شود.» (عبرانیان 8:13 BSB)

با این حال، ساباتاریان به طرز عجیبی راهی برای رسیدن به این حقیقت می سازند. آنها این کار را با این ادعا انجام می دهند که قانون سبت قبل از قانون موزاییک است، بنابراین باید امروز نیز معتبر باشد.

برای اینکه این حتی شروع به کار کند، مارک و همکارانش باید تعدادی از تفسیرها را انجام دهند که هیچ مبنایی در کتاب مقدس ندارند. اول از همه، آنها آموزش می دهند که شش روز خلاق به معنای واقعی کلمه روزهای 24 ساعته بودند. پس وقتی خداوند در روز هفتم استراحت کرد، 24 ساعت استراحت کرد. این فقط احمقانه است. اگر فقط 24 ساعت استراحت می کرد، پس از آن روز هشتم به سر کار برمی گشت، درست است؟ اون هفته دوم چیکار کرد؟ دوباره شروع به ایجاد؟ بیش از 300,000 هفته از زمان خلقت می گذرد. آیا خداوند به مدت شش روز کار کرده است، سپس از زمانی که آدم روی زمین راه رفته است، بیش از 300,000 بار روز هفتم را مرخصی گرفته است؟ تو فکر می کنی؟

من حتی قصد ندارم وارد شواهد علمی شوم که این باور پوچ را که جهان تنها 7000 سال قدمت دارد، نفی کند. آیا واقعاً از ما انتظار می رود که باور کنیم که خدا تصمیم گرفت از چرخش یک ذره ناچیز غبار که سیاره زمین را به عنوان نوعی ساعت مچی آسمانی می نامیم استفاده کند تا او را در زمان سنجی خود راهنمایی کند؟

باز هم، برون مرزی از ساباتاریان می خواهد که برای ترویج ایده خود، شواهد متناقض کتاب مقدس را نادیده بگیرند. شواهدی مانند این:

«برای هزار سال در نظر تو
مثل دیروز که گذشته است ،
و مانند ساعتی در شب.»
(مزمور 90:4 NKJV)

دیروز برای شما چیست؟ برای من، این فقط یک فکر است، از بین رفته است. یک ساعت در شب؟ تو شیفت 12 تا 4 صبح برو، سرباز. این برای یهوه هزار سال است. لفظ گرایی که باعث می شود مردان به معنای واقعی شش روز خلاقیت را ترویج کنند، کتاب مقدس، پدر آسمانی ما و تدارکات او برای نجات ما را به سخره می گیرد.

مروجین سبت مانند مارک مارتین و ادونتیست های روز هفتم به ما نیاز دارند که بپذیریم که خدا در یک شبانه روز به معنای واقعی کلمه استراحت کرده است تا اکنون بتوانند این ایده را ترویج کنند - که باز هم هیچ مدرکی در کتاب مقدس کاملاً تأیید نشده است - که انسان ها روز سبت را دور نگه داشته اند. زمان خلقت تا زمان معرفی شریعت موسی. نه تنها هیچ پشتیبانی برای آن در کتاب مقدس وجود ندارد، بلکه زمینه ای را که در آن 24 فرمان را می یابیم نادیده می گیرد.

از نظر تفسیری، ما می خواهیم زمینه را همیشه در نظر بگیریم. وقتی به 10 فرمان نگاه می کنید، متوجه می شوید که هیچ توضیحی در مورد معنای عدم قتل، دزدی نکردن، زنا نکردن و دروغ نگفتن وجود ندارد. با این حال، هنگامی که به قانون سبت می رسد، خدا توضیح می دهد که منظور او چیست و چگونه باید اعمال شود. اگر یهودیان تمام مدت سبت را نگه می داشتند، چنین توضیحی لازم نبود. البته، چگونه می توانستند هر نوع سبت را با توجه به اینکه برده بودند و مجبور بودند کار کنند، زمانی که اربابان مصری به آنها گفته بودند که کار کنند، نگه داشته باشند.

اما، دوباره، مارک مارتین و ادونتیست‌های روز هفتم به ما نیاز دارند که همه این شواهد را نادیده بگیریم، زیرا آنها می‌خواهند باور کنیم که سبت قبل از قانون است تا بتوانند این واقعیت را که به وضوح در کتاب‌های مقدس مسیحی برای همه توضیح داده شده است دور بزنند. از ما که شریعت موسی دیگر برای مسیحیان قابل اجرا نیست.

چرا آه چرا این همه تلاش می کنند؟ دلیل آن چیزی است نزدیک به بسیاری از ما که از اسارت و ویرانی مذهب سازمان یافته فرار کرده ایم.

همانطور که جامعه 8: 9 می گوید، دین همه چیز در مورد تسلط انسان بر انسان است تا به او آسیب برساند. اگر می خواهید افراد زیادی شما را دنبال کنند، باید چیزی را به آنها بفروشید که هیچ کس دیگری ندارد. شما همچنین به آنها نیاز دارید که در انتظاری ترسناک زندگی کنند که عدم توجه به آموزه های شما منجر به لعنت ابدی آنها خواهد شد.

برای شاهدان یهوه، هیئت حاکم باید پیروان خود را متقاعد کند که باور کنند باید در همه جلسات شرکت کنند و از هر آنچه که نشریات به آنها می گویند انجام دهند اطاعت کنند، از ترس اینکه اگر این کار را نکنند، وقتی پایان ناگهانی فرا می رسد، از دست بدهند. بر اساس دستورالعمل ارزشمند و نجات بخش

ادونتیست های روز هفتم به همان ترسی وابسته هستند که آرماگدون هر لحظه قرار است بیاید و اگر مردم به جنبش ادونتیست روز هفتم وفادار نباشند، از بین خواهند رفت. بنابراین، آنها به سبت می چسبند، که همانطور که دیدیم صرفاً یک روز استراحت بود و آن را به یک روز عبادت تبدیل می کنند. شما باید در روز سبت طبق تقویم یهودیان عبادت کنید - که اتفاقاً در باغ عدن وجود نداشت، درست است؟ شما نمی توانید به کلیساهای دیگر بروید، زیرا آنها در روز یکشنبه عبادت می کنند، و اگر روز یکشنبه عبادت کنید، توسط خدا نابود خواهید شد زیرا او از دست شما عصبانی خواهد شد زیرا آن روز نیست که او می خواهد او را پرستش کنید. میبینی چطور کار میکنه؟ شباهت‌های کلیسای ادونتیست روز هفتم و سازمان شاهدان یهوه را می‌بینید؟ کمی ترسناک است، اینطور نیست؟ اما بسیار واضح و قابل درک توسط فرزندان خدا که می‌دانند پرستش خدا در روح و حقیقت به معنای پیروی نکردن از قوانین انسان، بلکه رهبری روح‌القدس است.

یوحنای رسول وقتی نوشت:

«این چیزها را می‌نویسم تا درباره کسانی که می‌خواهند شما را گمراه کنند هشدار دهم. اما شما روح القدس را دریافت کرده اید... بنابراین نیازی ندارید که کسی به شما حقیقت را بیاموزد. زیرا روح هر آنچه را که باید بدانید به شما می آموزد... دروغ نیست. پس همانطور که [روح القدس] به شما تعلیم داده است، با مسیح در مشارکت باشید. (اول یوحنا 1:2،26,27 NLT)

آیا سخنان زن سامری به عیسی را به خاطر دارید؟ به او آموخته شد که برای عبادت خدا به گونه ای که او قابل قبول است، باید این کار را در کوه گریزیم، جایی که چاه یعقوب بود، انجام دهد. عیسی به او گفت که عبادت رسمی در یک مکان خاص مانند کوه جریزیم یا در معبد اورشلیم متعلق به گذشته است.

اما زمانی فرا می رسد – در واقع اکنون اینجاست – که پرستندگان واقعی پدر را در روح و حقیقت پرستش خواهند کرد. پدر به دنبال کسانی است که او را به این طریق پرستش کنند. زیرا خدا روح است، پس کسانی که او را می‌پرستند باید در روح و حقیقت پرستش کنند.» (یوحنا 4:23,24،XNUMX)

خداوند در پی پرستندگان واقعی است تا هر جا که بخواهند و هر زمان که بخواهند او را با روح و حقیقت پرستش کنند. اما اگر بخواهید دینی را سازماندهی کنید و مردم را وادار به اطاعت از شما کنید، کارساز نخواهد بود. اگر می خواهید دین سازمان یافته خود را راه اندازی کنید، باید خود را متمایز از بقیه بدانید.

بیایید آنچه را که تاکنون از کتاب مقدس در مورد سبت آموخته ایم، خلاصه کنیم. ما مجبور نیستیم بین ساعات 6 بعد از ظهر جمعه تا 6 بعد از ظهر شنبه خدا را عبادت کنیم تا نجات پیدا کنیم. ما حتی مجبور نیستیم بین آن ساعت ها یک روز استراحت کنیم، زیرا ما تحت قانون موزاییک نیستیم.

اگر هنوز اجازه نداریم نام خداوند را بیهوده ببریم، بت ها را بپرستیم، والدین خود را بی احترامی کنیم، قتل کنیم، دزدی کنیم، دروغ بگوییم، پس چرا سبت به ظاهر استثناست؟ در واقع، اینطور نیست. ما باید سبت را نگه داریم، اما نه آن گونه که مارک مارتین یا ادونتیست های روز هفتم از ما می خواهند.

بر اساس نامه به عبرانیان، شریعت موسی فقط یک بود سایه از چیزهای آینده:

"قانون فقط سایه ای از چیزهای خوبی است که در راه است - نه خود واقعیت ها. به همین دلیل هرگز نمی‌تواند با همان فداکاری‌هایی که سال به سال بی‌پایان تکرار می‌شود، کسانی را که به عبادت نزدیک می‌شوند، کامل کند.» (عبرانیان 10:1)

سایه هیچ ماده ای ندارد، اما نشان دهنده وجود چیزی با جوهر واقعی است. شریعت با چهارمین فرمانش در روز سبت، در مقایسه با واقعیتی که مسیح است، سایه‌ای بی‌اساس بود. با این حال، سایه بیانگر واقعیتی است که آن را افکنده است، بنابراین باید بپرسیم واقعیتی که توسط قانون در روز سبت بازنمایی می شود چیست؟ در ویدیوی بعدی به بررسی آن خواهیم پرداخت.

ممنون که تماشا کردید اگر می‌خواهید از انتشار ویدیوهای آینده مطلع شوید، روی دکمه اشتراک و زنگ اعلان کلیک کنید.

اگر می‌خواهید از کار ما حمایت کنید، پیوند کمک مالی در توضیحات این ویدیو وجود دارد.

از شما بسیار سپاسگزارم.