“… Is é d’fhear céile a bheidh ag iarraidh, agus beidh smacht aige ort.” - Gen. 3:16

Níl ach tuairim pháirteach againn faoi cad é mar a bhí sé i gceist go mbeadh ról na mban i sochaí an duine mar gheall go bhfuil peaca ag cur isteach ar an gcaidreamh idir na fir agus mná. Ag aithint conas a thiocfadh tréithe fir agus mná as a riocht mar gheall ar pheaca, thuar Jehovah an toradh i Genesis 3: 16 agus is féidir linn a fheiceáil go bhfuil na focail sin á bhfíorú i bhfianaise ar fud an domhain inniu. Go deimhin, tá forlámhas na bhfear os cionn na mná chomh forleatach go n-éiríonn sé as an ngnáthnós seachas as an mbriseadh atá i ndáiríre.
Mar a chuir ionfhabhtú apostate ionfhabhtaithe leis an bpobal Críostaí, bhí claonadh na bhfear amhlaidh. Chreid Finnéithe Iáivé go dtuigeann siad leo féin an gaol ceart idir fir agus mná ba chóir a bheith sa phobal Críostaí. Mar sin féin, céard a chruthaíonn an litríocht chlóite de JW.org?

Taispeántas Deborah

An Insight Aithníonn an leabhar gurbhfháistin in Iosrael é Deborah, ach ní aithníonn sí a ról sainiúil mar bhreitheamh. Tugann sé an t-idirdhealú sin do Barak. (Féach é-1 lch. 743)
Is é seo seasamh na hEagraíochta i gcónaí mar is léir ó na sleachta seo ón 1 Lúnasa, 2015 Watchtower:

“Nuair a thugann an Bíobla Deborah isteach i dtosach báire, tagraíonn sí di mar“ aoi. ”Mar gheall ar an ainmniúchán sin, is fíor go bhfuil Deborah neamhghnách i dtaifead an Bhíobla ach is annamh a bhíonn sé uathúil. Bhí freagracht eile ar Deborah. Ba léir freisin go raibh díospóidí á réiteach aici trí fhreagra Iehova a thabhairt ar fhadhbanna a tháinig chun cinn. - Breithiúna 4: 4, 5

Chónaigh Deborah i réigiún sliabh Ephraim, idir bhailte Bethel agus Rama. Ansin shuífeadh sí faoi chrann pailme agus freastal ar na daoine mar a threoraigh Iehova. ”(lch. 12)
“Freastal ar na daoine”? Ní féidir leis an scríbhneoir é féin a thabhairt chun an focal a úsáideann an Bíobla a úsáid.

“Anois bhí Deborah, fáiche, bean Lappidoth breithiúnas Iosrael ag an am sin. ⁵ D'úsáid sí suí faoi chrann pailme Deborah idir Ramah agus Bethel i réigiún sléibhe Ephraim; Dhéanfadh na hIosraeilítigh suas di breithiúnas. ”(Jg 4: 4, 5)

In ionad Deborah a aithint mar Bhreitheamh a bhí sí, leanann an t-alt de thraidisiún JW chun an ról sin a shannadh do Barak, cé nach mbítear ag tagairt dó i Scrioptúr mar Bhreitheamh.

“Choimisiúnaigh sé í chun fear láidir creidimh a ghairm, An Breitheamh Barak, agus ordaigh dó ardú suas i gcoinne Sisera. ”(lch. 13)

Laofacht Inscne san Aistriúchán

I Rómhánaigh 16: 7, cuireann Paul a chuid beannachtaí chuig Andronicus agus Junia atá gan íoc i measc na n-aspal. Anois is ainm mná í Junia i nGréigis. Tá sé bunaithe ar ainm na bandia págánacha Juno a raibh mná ag guí chun cabhrú leo le linn luí seoil. Cuireann an NWT ionad “Junias” in ionad “Junias”, rud nach bhfuil le fáil in aon áit i litríocht chlasaiceach na Gréige. Ar an láimh eile, tá Junia coitianta i scríbhinní dá leithéid agus i gcónaí baineann sí le bean.
Chun a bheith cothrom le haistritheoirí an NWT, is é an chuid is mó d'aistritheoirí Bíobla a fheidhmíonn an t-athrú liteartha seo. Cén fáth? Ní mór glacadh leis go bhfuil claontacht na bhfear ag imirt. Ní raibh ceannairí eaglaise fir in ann an smaoineamh ar apostle baineann a bhogadh.

Dearcadh Jehovah ar Mhná

Duine is ea fáidh a labhraíonn faoi inspioráid. I bhfocail eile, duine atá ag fónamh mar urlabhraí Dé nó a chainéal cumarsáide. Go n-úsáidfeadh Iehova mná sa ról seo, cuidíonn sé linn a fheiceáil conas a fheiceann sé mná. Ba chóir go gcabhródh sé le fear na speiceas a smaointeoireacht a choigeartú d'ainneoin an chlaontachta atá ag teacht isteach mar gheall ar an pheaca a fuair muid ó Ádhamh. Seo cuid de na fáithe baineanna a d'úsáid Iehova le linn na n-aoiseanna:

“Ansin thóg Miriam an fháistín, deirfiúr Aaron, tambóirín ina lámh, agus lean na mná go léir í le tamairíní agus le damhsaí.” (Ex 15: 20)

“Mar sin chuaigh Hilkiah an sagart, Ahikam, Achbor, Shaphan, agus Asaiah go Huldah an fháistín. Bhí sí ina bean chéile do Shaum mac mac Tikvah mic Harhas, airíoch an wardrobe, agus bhí sí ina teaghais i Dara Ceathrú Iarúsailéim; agus labhair siad léi ansin. ”(2 Ki 22: 14)

Bhí Deborah ina fháidh agus ina bhreitheamh in Iosrael. (Breithiúna 4: 4, 5)

“Anois, bhí fáistín, Anna iníon Phanuel, de threibh Asher. Bhí an bhean seo go maith le blianta anuas agus bhí sí ina cónaí lena fear céile ar feadh seacht mbliana tar éis dóibh a bheith pósta, ”(Lu 2: 36)

“. . chuamar isteach i dteach Philip an soiscéalaí, a bhí ar dhuine den seachtar fear, agus d’fhanamar leis. ⁹ Bhí ceathrar iníonacha ag an bhfear seo, a bhí ag magadh. ”(Ac 21: 8, 9)

Cén fáth go bhfuil sé suntasach

Tá tábhacht Paul leis an tábhacht a bhaineann leis an ról seo:

“Agus thug Dia na daoine faoi seach sa phobal: an chéad, na haspail; an dara, fáithe; tríú, múinteoirí; ansin oibreacha cumhachtacha; ansin bronntanais de leigheasanna; seirbhísí cabhrach; cumais le stiúradh; teangacha difriúla. ”(1 Co 12: 28)

“Agus thug sé cuid de na haspail dóibh, roinnt mar fháithe, cuid acu mar shoiscéalaithe, cuid acu mar aoirí agus múinteoirí, ”(Eph 4: 11)

Ní féidir le duine cuidiú ach a thabhairt faoi deara go bhfuil na fáithe liostaithe sa dara háit, chun tosaigh ar mhúinteoirí, ar aoirí, agus go maith chun tosaigh ar dhaoine a bhfuil cumas acu iad a threorú.

Dhá Shliocht Chonspóideach

Ón méid sin roimhe seo, is léir gur chóir go mbeadh ról measúil ag mná sa phobal Críostaí. Dá labhródh Iehova leo, agus go gcuirfeadh sé le habairtí spreagtha go hiomlán iad, is cosúil go mbeadh sé neamhréireach go mbeadh riail ann a chuirfeadh ar mhná fanacht ciúin sa phobal. Cad é mar a thiocfadh linn glacadh le duine a roghnaigh Tiarna a labhairt? D'fhéadfadh a leithéid de riail a bheith loighciúil inár sochaithe is mó atá ag fir, ach is léir go mbeadh coimhlint idir é agus dearcadh Jehovah mar atá feicthe againn go dtí seo.
Mar gheall air seo, is cosúil go bhfuil an dá abairt seo a leanas den Apostle Paul ag teacht salach ar a bhfuil foghlamtha againn.

“. . .Ach i ngach pobal de na cinn naofa, ³⁴ lig do na mná a bheith ciúin sna pobail, mar ní cheadaítear dóibh labhairt. Ina ionad sin, lig dóibh a bheith faoi bhrú, mar a deir an Dlí freisin. ³⁵ Más mian leo rud éigin a fhoghlaim, iarr orthu a bhfear a iarraidh sa bhaile is náire é go labhródh bean sa phobal. ”(1 Co 14: 33-35)

"Lig do bhean foghlaim i dtost go hiomlán dosháraithe. ¹² Ní féidir liom bean a mhúineadh nó údarás a fheidhmiú ar fhear, ach fanfaidh sí ina thost. ¹³ I gcás go ndearnadh Adam ar dtús, ansin Eve. ¹⁴ Chomh maith leis sin, ní mheall Íosa é, ach bhí an bhean meallta go maith agus bhí sí ina ciontóir. ¹⁵ Mar sin féin, coinneofar í sábháilte trí bheathú leanaí, ar choinníoll go leanfaidh sí ar aghaidh i gcreideamh agus i ngrá agus i bhfanacht chomh maith le fóntacht intinne. ”(1 T 2: 11-15)

Níl aon fháithe ann inniu, cé go n-insítear dúinn go gcaithfidís leis an gComhlacht Rialaithe amhail is dá mba é sin, ie cainéal cumarsáide ceaptha Dé. Mar sin féin, tá na laethanta nuair a sheasann duine suas sa phobal agus a chaitheann focail Dé faoi inspioráid imithe le fada. (Cibé acu an dtiocfaidh siad ar ais sa todhchaí, ní inseoidh ach am amháin.) Mar sin féin, nuair a scríobh Pól na focail seo bhí fáithe ban sa phobal. An raibh Pól ag cur bac ar ghuth spiorad Dé? Is cosúil nach dócha.
Fir a bhaineann úsáid as modh staidéir Bíobla na bhflaitheas — an próiseas chun brí a léamh i véarsa — bhain siad úsáid as na véarsaí seo chun guth na mban sa phobal a úsáid. Lig dúinn a bheith difriúil. Lig dúinn dul i dtreo na véarsaí seo le humility, saor ó réamhthuairimí, agus déanaimid ár ndícheall an méid a deir an Bíobla a rá i ndáiríre.

Paul Answers Litir

Lig dúinn déileáil le focail Phóil chuig na Corantaigh ar dtús. Tosóimid le ceist: Cén fáth ar scríobh Pól an litir seo?
Chuir daoine Chloe ar a shúile é (1 Co 1: 11) go raibh roinnt fadhbanna tromchúiseacha ann i bpobal an Choraintigh. Bhí cás mór de mhoráltacht ghnéasach comhlán ann nár déileáladh leis. (1 Co 5: 1, 2) Bhí cáiréail ann agus tá deartháireacha ag tabhairt a chéile chun na cúirte. (1 Co 1: 11; 6: 1-8) Bhraith sé go raibh baol ann go mbreathnódh maoir an phobail orthu féin mar dhaoine a bhí á n-ardú thar an gcuid eile. (1 Co 4: 1, 2, 8, 14) Ba chosúil go mb'fhéidir go raibh siad ag dul thar na rudaí a scríobhadh agus ag éirí bréan. (1 Co 4: 6, 7)
Tar éis dóibh comhairle a chur orthu maidir leis na saincheisteanna sin, deir sé: “Anois maidir leis na rudaí a scríobh tú…” (1 Co 7: 1) Mar sin ón bpointe seo ar aghaidh ina litir, tá sé ag freagairt ceisteanna a chuir sé chuige nó ag tabhairt aghaidh ar bhuarthaí agus ar dhearcaí a chuir siad in iúl cheana i litir eile.
Is léir gur chaill na deartháireacha agus na deirfiúracha i gCorain a bpeirspictíocht maidir le tábhacht choibhneasta na mbronntanas a bronnadh orthu le biotáille naofa. Mar thoradh air sin, bhí go leor daoine ag iarraidh labhairt ag an am céanna agus bhí mearbhall ag a gcruinnithe; bhí atmaisféar chaotic ann a d’fhéadfadh a bheith ina chúis le tionóil fhéideartha a dhíchur. (1 Co 14: 23) Taispeánann Pól dóibh, cé go bhfuil go leor bronntanas ann, nach bhfuil ann ach aon spiorad amháin a thugann le chéile iad. (1 Co 12: 1-11agus go bhfuil meas mór ar an mball is neamhshuntasaí mar chorp daonna. (1 Co 12: 12-26) Caitheann sé gach caibidil 13 a thaispeánann dóibh nach bhfuil a gcuid bronntanas ardmheas i gcomparáid leis an gcáilíocht nach mór dóibh ar fad a bheith acu: Love! Go deimhin, dá dtarlódh sin sa phobal, thiocfadh a gcuid fadhbanna go léir as.
Tar éis dó a shuíomh go léiríonn Paul gur chóir go dtabharfaí tús áite do phoiblíocht de bharr na mbronntanas go léir mar go gcuireann sé seo leis an bpobal. (1 Co 14: 1, 5)
Go dtí an pointe seo feicimid go bhfuil Pól ag múineadh gurb é an grá an ghné is tábhachtaí sa phobal, go bhfuil meas ar gach ball, agus go bhfuil bronntanais uile an spioraid, an ceann is fearr is fearr ná an fháistreacht. Ansin deir sé, “Gach fear a ghluaiseann nó a fhéachann le rud éigin ar a cheann, croitheadh ​​a cheann; ⁵ ach déanann gach bean a bhíonn ag guí nó ag tuar lena ceann nochtaithe a ceann,. . . " (1 Co 11: 4, 5)
Cad é mar a d’fhéadfadh sé an bhua a bhainfeadh le faothú a dhíbirt agus cead a thabhairt do bhean a bheith ag déanamh faoisimh (an t-aon choinníoll a bheith ann go raibh a ceann clúdaithe aici) agus ag an am céanna a cheangal ar mhná a bheith ciúin? Tá rud éigin ar iarraidh agus mar sin caithfimid breathnú níos doimhne.

Fadhb na poncaíochta

Ní mór dúinn a bheith ar an eolas ar dtús nach bhfuil aon deighiltí mír, poncaíocht, ná uimhreacha caibidle agus véarsaí i scríbhinní na Gréige Clasaicí ón gcéad haois. Cuireadh na heilimintí seo go léir i bhfad níos déanaí. Is faoin aistritheoir atá sé cinneadh a dhéanamh cá gceapann sé gur chóir dóibh dul chun an bhrí a chur in iúl do léitheoir nua-aimseartha. Agus é sin san áireamh, déanaimis féachaint ar na véarsaí conspóideacha arís, ach gan aon cheann de na heilimintí a chuir an t-aistritheoir leis.

“Lig do bheirt nó triúr fáithe a rá agus lig do na daoine eile an bhrí a aithint ach má fhaigheann duine eile nochtadh nuair a shuíonn tú ansin lig don chéad chainteoir tost a dhéanamh d’fhéadfá gach duine a fhréamhú ag an am ionas go bhféadann gach duine é a fhoghlaim agus tá bronntanais spiorad na bhfáithe le bheith faoi rialú na bhfáithe do Dhia gur Dia é Dia nach neamhord ach síocháin mar a cheadaíonn do na comhghleacaithe uile na dtost a choinneáil sna pobail toisc nach gceadaítear dóibh labhair in áit lig dóibh a bheith faoi réir mar a deir an Dlí freisin más mian leo rud éigin a fhoghlaim lig dóibh a bhfir chéile a iarraidh sa bhaile, toisc go bhfuil sé náire go raibh bean a labhraíonn sa phobal ann uaibh gur tháinig focal Dé ní shroicheann sé ach chomh fada agus a cheapann tú go bhfuil sé ina fháidh nó go dtabharfaidh sé an spiorad dó, caithfidh sé a admháil go bhfuil na rudaí atá á scríobh agam chugat ina n-ordaithe ag an Tiarna, ach má dhéanann aon duine neamhaird de seo ní thabharfar aird air. ag iarraidh an fháistreacht a dhéanamh agus gan a bheith ag maíomh nach labhraíonn siad i dteangacha ach lig do gach rud tarlú go díograiseach agus trí shocrú ”(1 Co 14: 29-40)

Tá sé deacair go leor a léamh gan aon cheann de na deighiltí poncaíochta nó mír a mbímid ag brath orthu ar mhaithe le soiléire smaoinimh. Tá an tasc atá os comhair aistritheoir an Bhíobla iontach. Caithfidh sé a chinneadh cá háit na heilimintí seo a chur, ach trí é sin a dhéanamh, is féidir leis brí fhocail an scríbhneora a athrú. Anois déanaimis féachaint air arís mar atá roinnte ag aistritheoirí an NWT.

“Lig do bheirt nó triúr fáithe labhairt, agus lig do na daoine eile an bhrí a aithint. ³⁰ Ach má fhaigheann duine eile revelation agus é ina shuí ann, lig don chéad chainteoir a bheith ciúin. ³¹ I gcás go bhféadfá gach duine a fhréamhú ag an am, ionas go bhféadann gach duine foghlaim agus go bhféadfaí iad a spreagadh. ³² Agus beidh bronntanais spiorad na bhfáithe le rialú ag na fáithe. ³³ Do Dhia is Dia é, ní neamhord ach síocháin.

Mar atá i ngach pobal naofa, ³⁴ lig do na mná a bheith ciúin sna pobail, mar ní cheadaítear dóibh labhairt. Ina ionad sin, lig dóibh a bheith faoi bhrú, mar a deir an Dlí freisin. ³⁵ Má theastaíonn uathu rud éigin a fhoghlaim, iarr orthu a gcuid fear céile a iarraidh sa bhaile, toisc go bhfuil sé náire do bhean labhairt sa phobal.

³⁶ An raibh sé uaitse gur tháinig focal Dé, nó nár shroich sé ach chomh fada agus a bhí tú?

³⁷ Má cheapann duine ar bith gur fáidh é nó go bhfuil an biotáille aige, caithfidh sé a admháil go bhfuil na rudaí atá á scríobh agam chugat mar aithne an Tiarna. ³⁸ Ach má thugann duine ar bith neamhaird air seo, tabharfar neamhaird air. ³⁹ Mar sin, coinnigh mo dheartháireacha ag iarraidh a bhfáidheoireacht a dhéanamh, agus fós ní choiscfidh tú labhairt i dteangacha. ⁴⁰ Ach lig do gach rud tarlú go díograiseach agus trí shocrú. ”(1 Co 14: 29-40)

Aistritheoirí an Domhain Nua Chonaic Aistriúchán na Scrioptúir Naofa oiriúnach chun véarsa 33 a roinnt ina dhá abairt agus an smaoineamh a roinnt tuilleadh trí mhír nua a chruthú. Mar sin féin, fágann go leor aistritheoirí Bíobla véarsa 33 mar abairt amháin.
Cad a tharlaíonn má luaitear na véarsaí 34 agus 35 tá Pól ag déanamh as an litir Chorónach? Cén difríocht a dhéanfá!
In áiteanna eile, athraíonn nó luann Paul go díreach focail agus smaointe a cuireadh in iúl dó ina litir. (Mar shampla, cliceáil ar gach tagairt Scriptural anseo: 1 Co 7: 1; 8:1; 15:12, 14. Tabhair faoi deara go ndéanann go leor aistritheoirí frámaíocht ar an gcéad dá cheann i luachana, cé nach raibh na marcanna sin ann sa bhun-Ghréigis.) Tacaíocht a thabhairt ar iasacht don smaoineamh gurb é atá i véarsaí 34 agus 35 ag lua as litir an Chorantaigh dó, an úsáid a bhain sé as an Rannpháirtí disjunctive na Gréige eta (ἤ) faoi dhó i véarsa 36 is féidir a chiallaíonn “nó, ná” ach baintear úsáid as freisin mar chodarsnacht dhianmhar ar a bhfuil ráite cheana.[I] Is é bealach na Gréige é a rá dímheasúil “Mar sin!” nó “Dáiríre?” ag cur in iúl an smaoineamh nach n-aontaíonn tú leis an méid atá á rá agat. Mar chomparáid, smaoinigh ar an dá véarsa seo a scríobhadh chuig na Corantaigh chéanna seo a thosaíonn freisin eta:

“Nó an bhfuil sé ach Barʹna · bas agus I nach bhfuil an ceart acu staonadh ó bheith ag obair le maireachtáil?” (1 Co 9: 6)

“Nó 'an bhfuil muid ag gríosú Jehovah chun éad'? Nílimid níos láidre ná mar atá sé, an bhfuil muid? ”(1 Co 10: 22)

Tá ton Phóil diongbháilte anseo, fiú ag magadh. Tá sé ag iarraidh baois a réasúnaíochta a thaispeáint dóibh, agus mar sin tosaíonn sé ag smaoineamh air eta.
Teipeann ar NWT aon aistriúchán a sholáthar don chéad uair eta i véarsa 36 agus déanann sé an dara ceann mar “nó”. Ach má mheasaimid go bhfuil focail Phóil agus úsáid na rannpháirtíochta seo in áiteanna eile, tá údar le rindreáil mhalartach.
Mar sin, más rud é gur cheart an phoncaíocht cheart a dhéanamh mar seo:

Lig do bheirt nó triúr fáithe labhairt, agus lig do na daoine eile an bhrí a thuiscint. Ach má fhaigheann duine eile nochtadh agus é ina shuí ansin, lig don chéad chainteoir fanacht ciúin. Mar is féidir leat uile fáidh a dhéanamh ag an am, ionas go bhfoghlaimeoidh gach duine agus go spreagfar gach rud. Agus bronntanais spiorad na bhfáithe le rialú ag na fáithe. Óir is Dia neamh-neamhord ach Dia na síochána, mar atá i bpobal uile na ndaoine naofa.

“Lig do na mná adh a choinneáil sna pobail, mar ní cheadaítear dóibh labhairt. Ina ionad sin, lig dóibh a bheith faoi bhrú, mar a deir an Dlí freisin. ³⁵ Más mian leo rud éigin a fhoghlaim, iarr orthu a bhfear a iarraidh sa bhaile, mar tá sé náire do bhean labhairt sa phobal. ”

³⁶ [Mar sin], an raibh sé uait gur tháinig focal Dé? [Really] nár shroich sé ach chomh fada leatsa?

³⁷ Má cheapann duine ar bith gur fáidh é nó go bhfuil an biotáille aige, caithfidh sé a admháil go bhfuil na rudaí atá á scríobh agam chugat mar aithne an Tiarna. ³⁸ Ach má thugann duine ar bith neamhaird air seo, tabharfar neamhaird air. ³⁹ Mar sin, coinnigh mo dheartháireacha ag iarraidh a bhfáidheoireacht a dhéanamh, agus fós ní choiscfidh tú labhairt i dteangacha. ⁴⁰ Ach lig do gach rud tarlú go dílis agus trí shocrú. (1 Co 14: 29-40)

Anois ní théann an sliocht i gcodarsnacht leis an gcuid eile de fhocail Pól leis na Corantaigh. Níl sé ag rá gurb é an saincheaptha i ngach pobal ná go bhfanann mná ina dtost. Ina ionad sin, is é an rud is coitianta i ngach pobal ná go mbeidh síocháin agus ord ann. Níl sé ag rá go ndeir an Dlí gur chóir go mbeadh bean ina thost, mar go deimhin níl aon rialachán den sórt sin i nDlí Mhaois. Mar gheall air sin, ní mór gurb é an dlí ó bhéal nó traidisiúin na bhfear an t-aon dlí atá fágtha, rud a chiallaigh Pól. Féadann Pól radharc bródúil den sórt sin a dhíothú agus ansin cuireann sé a dtraidisiúin i gcodarsnacht leis an aithne atá aige ón Tiarna Íosa. Críochnaíonn sé trí a rá, má chloíonn siad lena ndlí faoi mhná, ansin caillfidh Íosa iad. Mar sin bhí siad níos fearr chun an méid is féidir leo a dhéanamh chun béas cainte a chur chun cinn, rud a áiríonn gach rud a dhéanamh ar bhealach ordúil.
Dá mbeimis in ann an frása seo a aistriú go torthúil, d’fhéadfaimis scríobh:

“Mar sin tá tú ag rá liom go gcaithfidh mná a bheith ciúin sna pobail?! Nach bhfuil cead acu labhairt, ach gur chóir go mbeadh siad faoi réir mar a deir an dlí?! Más mian leo rud éigin a fhoghlaim, níor cheart dóibh ach ceist a chur ar a fir chéile nuair a thagann siad abhaile, toisc go bhfuil sé náireach do bhean labhairt ag cruinniú?! Tá sé i ndáiríre? !! Mar sin a thionscnaíonn Briathar Dé leat, an ea? Ní bhfuair sé ach chomh fada leatsa, an ndearna? Lig dom a rá leat, má cheapann duine ar bith go bhfuil sé speisialta, fáidh nó duine cumasach leis an spiorad, b’fhearr duit a thuiscint gur ón Tiarna a thagann an méid atá á scríobh agam chugat! Más mian leat neamhaird a dhéanamh den fhíric seo, tabharfar neamhaird duit. A bhráithre, le do thoil, coinnigh ort ag iarraidh tairngreacht, agus le bheith soiléir, nílim ag toirmeasc ort labhairt i dteangacha ach an oiread. Just a dhéanamh cinnte go ndéantar gach rud ar bhealach réasúnta agus ordúil.  

Leis an tuiscint seo, déantar comhchuibheas Scrioptúir a athchóiriú agus caomhnaítear ról ceart na mban, a bhunaigh Iehova le fada.

An Staid i Ephesus

Is é an dara Scrioptúr is cúis le conspóid mhór ná 1 Timothy 2: 11-15:

“Lig do bhean foghlaim i dtost le fo-chaoiniúlacht iomlán. ¹² Ní cheadaím do bhean údarás a mhúineadh nó a chleachtadh ar dhuine, ach ní bheidh sí fós ciúin. ¹³ I gcás go ndearnadh Adam ar dtús, ansin Eve. ¹⁴ Chomh maith leis sin, ní mheall Íosa é, ach bhí an bhean meallta go maith agus bhí sí ina ciontóir. ¹⁵ Mar sin féin, coinneofar í sábháilte trí bheathú leanaí, ar choinníoll go leanfaidh sí ar aghaidh i gcreideamh agus i ngrá agus i bhfanacht chomh maith le fóntacht intinne. ”(1 T 2: 11-15)

Déanann focail Paul le Timothy léamh an-chorr má fheiceann siad iad ina n-aonar. Mar shampla, cuireann an ráiteas faoi bheathú leanaí roinnt ceisteanna suimiúla. An bhfuil Paul ag moladh nach féidir mná neamhchoitianta a choinneáil sábháilte? An bhfuil siad siúd a choinníonn a n-íogaireacht ionas nach féidir leo an Tiarna a chosaint níos iomláine mar gheall ar gan leanaí a iompar? Is cosúil go bhfuil sé sin ag teacht salach ar fhocail Paul ag 1 7 Corantaigh: 9. Agus go díreach conas a chosnaíonn leanaí a bhfuil baint acu le bean?
Tá na véarsaí seo á n-úsáid ina n-aonar, agus tá siad seo á n-úsáid ag fir síos tríd na céadta bliain chun mná a fhorthuchtú, ach ní hé sin teachtaireacht ár dTiarna. Arís, chun tuiscint cheart a fháil ar a bhfuil á rá ag an scríbhneoir, ní mór dúinn an litir iomlán a léamh. Inniu, scríobhaimid níos mó litreacha ná riamh roimhe seo sa stair. Is é seo an r-phost a rinne sé indéanta. Mar sin féin, d'fhoghlaimíomar freisin conas is féidir r-phost contúirteach a chruthú i míthuiscintí idir cairde. Is minic a chuir ionadh orm cé chomh héasca agus a thuig mé rud éigin i r-phost nó an ndearna mé an bealach mícheart. Admhaím, táim chomh ciontach sin a dhéanamh mar an chéad chomhalta eile. Mar sin féin, d’fhoghlaim mé go bhfuil an cúrsa is fearr chun an ríomhphost iomlán a athléamh go cúramach agus go mall agus freagra á thabhairt agam ar phearsantacht an cara a sheol é. Is minic a ghlanfaidh sé seo go leor míthuiscintí féideartha.
Dá bhrí sin, ní bhreithneoimid na véarsaí seo ina n-aonar ach mar chuid de litir amháin. Breithneoimid freisin an scríbhneoir, Paul agus a fhaighteoir, Timothy, a mheasann Pól gurb é a mhac féin é. (1 TI 1: 1, 2) Ar aghaidh, cuirfimid i gcuimhne go raibh Timothy i Ephesus tráth na scríbhneoireachta seo. (1 Ti 1: 3) Sna laethanta sin ina raibh cumarsáid agus taisteal teoranta, bhí a cultúr sainiúil féin ag gach cathair, ag cur a dhúshláin uathúla féin i láthair an phobail Chríostaí nua. Is cinnte gur thóg abhcóide Paul sin san áireamh ina litir.
Agus é seo á scríobh, tá Timothy i riocht údaráis freisin, mar go dtugann Paul treoir dó “orduithe cinn áirithe gan teagasc éagsúil a mhúineadh, ná aird a thabhairt ar scéalta bréagacha agus ar ghinealais. ”1 TI 1: 3, 4) Ní aithnítear na “cinn áirithe” atá i gceist. Claonadh fir — agus tá, d'fhéadfadh tionchar a bheith ag mná air chomh maith — go dtiocfadh linn glacadh leis go bhfuil Paul ag tagairt d'fhir, ach ní shonraíonn sé, mar sin ná lig dúinn léim chuig conclúidí. Is féidir linn a rá go cinnte go bhfuil na daoine seo, bíodh siad fireann, baineann nó meascán, “ag iarraidh a bheith ina múinteoirí dlí, ach ní thuigeann siad na rudaí atá á rá acu ná na rudaí a éilíonn siad go láidir.” (1 Ti 1: 7)
Ní gnáth-sheanóir é Timothy ach an oiread. Rinneadh tuar a bhain leis. (1 Ti 1: 18; 4: 14) Mar sin féin, tá sé fós óg agus beagán tinn, is cosúil. (1 Ti 4: 12; 5: 23) Is cosúil go bhfuil cinn áirithe ag iarraidh leas a bhaint as na tréithe seo chun an lámh in uachtar a fháil sa phobal.
Rud eile atá suntasach faoin litir seo ná an bhéim ar shaincheisteanna a bhaineann le mná. Tá treoir i bhfad níos mó ann do mhná sa litir seo ná in aon cheann de na scríbhinní eile de chuid Paul. Cuirtear comhairle orthu faoi stíleanna éadaí cuí (1 TI 2: 9, 10); faoi ​​iompar cuí (1 Ti 3: 11); faoi ​​gossip agus idleness (1 Ti 5: 13). Tugtar treoir do Timothy faoin mbealach ceart chun mná, idir óg agus aosta, a chóireáil (1 Ti 5: 2) agus maidir le cóir chothrom a thabhairt do bhaintreacha (1 Ti 5: 3-16). Chomh maith leis sin, tugtar rabhadh dó go sonrach “scéalta bréagacha neamhréiteacha a dhiúltú, cosúil leo siúd a dúirt sean-mhná.”1 Ti 4: 7)
Cén fáth go bhfuil an bhéim seo ar mhná, agus cén fáth ar tugadh rabhadh faoi leith do dhiúltú scéalta bréagacha a chuir sean-mhná in iúl? Chun cabhrú le freagairt go gcaithfimid cultúr Ephesus a bhreithniú ag an am sin. Cuimhneoidh tú cad a tharla nuair a labhair Pól i Ephesus ar dtús. Bhí an-tóir ar na gaibhne giúise a rinne airgead as scrínte monaraithe go Artemis (aka, Diana), bandia il-chéasta na nEifisigh. (Na hAchtanna 19: 23-34)
Bhí cult bunaithe ar adhradh Diana a dúirt gurbh é Eve an chéad chruthú a rinne Dia ar Ádhamh, agus gurbh é Adam a bhí meallta ag an nathair, ní ag Éabha. Chuir baill an chultúir seo an milleán ar na fir as léanta an domhain. Is dóchúil mar sin go raibh tionchar ag an smaointeoireacht seo ar roinnt de na mná sa phobal. B'fhéidir go raibh cuid acu fiú tar éis athrú ón gcultúr seo go dtí an adhartha íon na Críostaíochta.
Agus é sin san áireamh, tabharfaimid faoi deara rud éigin eile atá sainiúil faoi fhoclaíocht Phóil. Tá a abhcóide uile do mhná ar fud na litreach curtha in iúl san iolra. Ansin, go tobann athraíonn sé go dtí an uimhir uatha i 1 Timothy 2: 12: “Ní cheadaím bean…. ”Cuireann sé seo béim ar an argóint go bhfuil sé ag tagairt do bhean ar leith atá ag tabhairt dúshlán d’údarás ordaithe Dhiaga. (1Ti 1:18; 4:14) Cuirtear leis an tuiscint seo nuair a smaoinímid air sin nuair a deir Paul, “Ní cheadaím do bhean…údarás a fheidhmiú thar fhear… ”, níl sé ag baint úsáide as an bhfocal coitianta Gréagach ar údarás atá exousia. D'úsáid na príomh-shagairt agus na seanóirí an focal sin nuair a thug siad dúshlán Íosa ag Mark 11: 28 ag rá, “Cén t-údarás (exousia) an ndéanann tú na rudaí seo? ”Mar sin féin, is é an focal Paul a úsáideann Timothy dílis a bhfuil an smaoineamh ann go ndéanfaí údarás a dhíspreagadh.

LÍONTA Tugann staidéir fhocail: “i gceart, do airm a ghlacadh go haontaobhach, ie ag gníomhú mar autocrat - go litriúil, féin-cheaptha (ag gníomhú gan aighneacht).

Is é an rud a oireann do seo go léir pictiúr de bhean ar leith, bean aosta,1 Ti 4: 7) a bhí i gceannas ar “chinn áirithe” (1 TI 1: 3, 6agus agus ag iarraidh dul i muinín údarás diagaithe Timothy trí “theagasc difriúil” agus “scéalta bréagacha” a chur air i measc an phobail.1 TI 1: 3, 4, 7; 4: 7).
Más amhlaidh a bhí, ansin mhíneodh sé an tagairt neamhréireach ar Ádhamh agus Éabha. Bhí Pól ag leagan síos an taifid go díreach agus ag cur meáchan a oifige leis an scéal fíor mar a léirítear é sna Scrioptúir a athbhunú, ní an scéal bréagach ó chultúr Diana (Artemis leis na Gréagaigh).[Ii]
Tugann sé seo ar deireadh dúinn an tagairt thuiginnte a bhaineann le feistiú leanaí mar bhealach chun an bhean a choinneáil sábháilte.
Mar a fheiceann tú as seo grab scáileáin, tá focal ar iarraidh ón rindreáil a thugann an NWT don véarsa seo.

Is é an focal atá ar iarraidh an t-alt cinnte, t, a athraíonn brí iomlán an véarsa. Ní féidir linn a bheith ró-chrua ar aistritheoirí NWT sa chás seo, mar fágann formhór mór na n-aistriúchán an t-alt cinnte anseo, ach amháin i gcás cúpla.

“… Sábhálfar í trí bhreith an Linbh…” - An Leagan Caighdeánach Idirnáisiúnta

“Sábhálfar [agus gach bean] í trí bhreith an linbh” - FOCAL AN DUINE Aistriúchán

“Sábhálfar í tríd an mbeathú leanaí” - Darby Bible Translation

“Déanfar í a shábháil tríd an leanbh” - Aistriúchán Liteartha Young

I gcomhthéacs an sliocht seo a thagraíonn d'Adhamh agus Éabha, an is é an rud a dtagraíonn Pól dó go maith go bhfuil Paul ag tagairt do Genesis 3: 15. Is é an sliocht (imbhualadh na leanaí) tríd an mbean a mbíonn slánú na mban agus na bhfear mar thoradh air, nuair a bhrúnn an síol sin deireadh le Satan sa cheann. Seachas díriú ar Éabha agus ról níos fearr líomhanta na mban, ba cheart go mbeadh na “cinn áirithe” seo ag díriú ar shíolta nó ar sliocht na mná trína ndéantar iad uile a shábháil.

Ról na mBan

Insíonn Iehova féin dúinn conas a mhothaíonn sé faoi mhná na speiceas:

Tugann Iehova féin an rá;
Is arm mór iad na mná a insíonn an dea-scéal.
(PS 68: 11)

Labhraíonn Paul go mór le mná ar fud a chuid litreacha agus aithníonn sé iad mar chompánaigh tacaíochta, óstálann siad pobail ina dtithe féin, déanann siad ag fógairt sna pobail, ag labhairt i dteangacha, agus ag tabhairt aire don ghéarghátar. Cé go bhfuil róil na bhfear agus na mban éagsúil bunaithe ar a gcuma agus ar chuspóir Dé, déantar iad araon i íomhá Dé agus léiríonn siad a ghlóir. (Ge 1: 27) Déanfaidh an bheirt acu an luach saothair céanna a roinnt le ríthe agus sagairt i ríocht na bhflaitheas. (Ga 3: 28; Maidir le 1: 6)
Tá níos mó ann dúinn foghlaim faoin ábhar seo, ach de réir mar a dhéanaimid saor ó theagasc bréagach na bhfear, caithfimid iarracht a dhéanamh sinn féin a shaoradh ó na claontachtaí agus ón smaointeoireacht chlaonta ar ár seanchreidimh agus ar ár n-oidhreacht chultúrtha. Mar chruthú nua, déanfaimid a bheith nua i bhfeidhm spiorad Dé. (2 Co 5: 17; Eph 4: 23)
________________________________________________
[I] Féach pointe 5 de an nasc seo.
[Ii] Scrúdú ar an Isis Cult le Réamh-Thaiscéalaíocht i Staidéar an Tiomna Nua le Elizabeth A. McCabe lch. 102-105; Guthanna Hidden: Mná Biblical agus Our Heritage Christian le Heidi Bright Parales lch. 110

Meleti Vivlon

Ailt le Meleti Vivlon.