Hvaða biblíuþýðing er nákvæmust?

Af og til er ég beðinn um að mæla með biblíuþýðingu. Oft eru það fyrrverandi vottar Jehóva sem spyrja mig vegna þess að þeir eru komnir til að sjá hversu gölluð Nýheimsþýðingin er. Til að vera sanngjarn, á meðan Vitnisbiblían hefur sína galla, hefur hún líka sínar dyggðir. Til dæmis hefur það endurheimt nafn Guðs á mörgum stöðum þar sem flestar þýðingar hafa fjarlægt það. Taktu eftir, það hefur gengið of langt og sett inn nafn Guðs á stöðum þar sem það á ekki heima og hefur því hulið hina sönnu merkingu á bak við nokkur lykilvers í kristinni ritningu. Svo það hefur sína góðu og slæmu hliðar, en ég get sagt það um hverja þýðingu sem ég hef rannsakað hingað til. Auðvitað eigum við öll uppáhaldsþýðingarnar okkar af einni eða annarri ástæðu. Það er allt í lagi, svo framarlega sem við gerum okkur grein fyrir því að engin þýðing er 100% nákvæm. Það sem skiptir okkur máli er að finna sannleikann. Jesús sagði: „Ég fæddist og kom í heiminn til að vitna um sannleikann. Allir sem elska sannleikann viðurkenna að það sem ég segi er satt." (Jóhannes 18:37)

Það er eitt verk í vinnslu sem ég mæli með að þú skoðir. Það er að finna kl 2001translation.org. Þetta verk auglýsir sig sem „ókeypis biblíuþýðingu sem er stöðugt leiðrétt og betrumbætt af sjálfboðaliðum. Ég þekki ritstjórann persónulega og get sagt með fullri vissu að markmið þessara þýðenda er að veita óhlutdræga flutning á upprunalegu handritunum með bestu verkfærum sem völ er á. Engu að síður, að gera það er áskorun fyrir alla, jafnvel með bestu fyrirætlanir. Ég vil sýna fram á hvers vegna það er með því að nota nokkur vers sem ég rakst á nýlega í Rómverjabréfinu.

Fyrsta versið er Rómverjabréfið 9:4. Þegar við lesum það, vinsamlegast gaum að sögninni:

„Þeir eru Ísraelsmenn og til þeirra tilheyra ættleiðingin, dýrðin, sáttmálarnir, löggjöfin, tilbeiðslan og fyrirheitin." (Rómverjabréfið 9:4, ensk staðalútgáfa)

ESV er ekki einsdæmi í að varpa þessu fram í nútíð. Skönnun á mörgum þýðingum sem eru fáanlegar á BibleHub.com mun sýna að meirihlutinn styður nútíðarþýðingu á þessu versi.

Bara til að gefa þér fljótt sýnishorn segir nýja American Standard útgáfan, „... Ísraelsmenn, hverjum tilheyrir ættleiðinguna sem syni…“. NET Biblían gefur: „Til þeirra tilheyra ættleiðinguna sem syni…“. The Berean Literal Bible þýðir það: „...hverjir eru Ísraelsmenn, hverra is guðlega ættleiðinguna sem syni...“ (Rómverjabréfið 9:4)

Að lesa þetta vers eitt og sér myndi leiða þig til að draga þá ályktun að á þeim tíma sem bréfið til Rómverja var skrifað hafi sáttmálinn sem Guð gerði við Ísraelsmenn um ættleiðingu þeirra þar sem börn hans voru enn í gildi, enn í gildi.

Samt, þegar við lesum þetta vers í Peshitta Biblían þýdd úr arameísku sjáum við að þátíð er notuð.

„Hver ​​eru börn Ísraels, sem átti að ættleiða börn, dýrðin, sáttmálinn, hið ritaða lögmál, þjónustan sem í því er, fyrirheitin...“ (Rómverjabréfið 9:4)

Af hverju ruglið? Ef við förum í Millilínur við sjáum að það er engin sögn til staðar í textanum. Það er gert ráð fyrir. Flestir þýðendur gera ráð fyrir að sögnin ætti að vera í nútíð, en ekki allir. Hvernig ákveður maður? Þar sem rithöfundurinn er ekki til staðar til að svara þeirri spurningu verður þýðandinn að nota skilning sinn á restinni af Biblíunni. Hvað ef þýðandinn trúir því að Ísraelsþjóðin – ekki andleg Ísrael, heldur hin bókstaflega Ísraelsþjóð eins og hún er til í dag – muni aftur snúa sér til sérstöðu frammi fyrir Guði. Þó að Jesús gerði nýjan sáttmála sem gerði heiðingjum kleift að verða hluti af andlegu Ísrael, þá er fjöldi kristinna manna í dag sem trúir því að bókstaflega þjóðin Ísrael verði endurreist í sérstaka forkristni stöðu sína sem útvalin þjóð Guðs. Ég tel að þessi kenningarlega guðfræði sé byggð á okkareetískri túlkun og ég er ekki sammála henni; en það er umræða í annan tíma. Aðalatriðið hér er að trú þýðandans hlýtur að hafa áhrif á hvernig hann eða hún birtir einhverja tiltekna texta, og vegna þessarar innbyggðu hlutdrægni er ómögulegt að mæla með einhverri tiltekinni biblíu án allra annarra. Það er engin útgáfa sem ég get tryggt að sé algjörlega laus við hlutdrægni. Þetta er ekki til að kenna þýðendum slæmar ástæður. Hlutdrægni sem hefur áhrif á þýðingu merkingar er bara eðlileg afleiðing af takmarkaðri þekkingu okkar.

Þýðingin frá 2001 endurgerir þetta vers í nútíð: „Því að það eru þeir sem ættleiðing sem synir, dýrðin, hinn helgi sáttmáli, lögmálið, tilbeiðslan og fyrirheitin tilheyra.

Kannski munu þeir breyta því í framtíðinni, kannski gera þeir það ekki. Kannski er ég að missa af einhverju hérna. Hins vegar er dyggð þýðingarinnar frá 2001 sveigjanleiki hennar og vilji þýðenda hennar til að breyta hvaða útgáfu sem er í samræmi við heildarboðskap Ritningarinnar frekar en hvers kyns persónulega túlkun sem þeir kunna að hafa.

En við getum ekki beðið eftir þýðendum til að laga þýðingar sínar. Sem alvarlegir biblíunemendur er það okkar að leita sannleikans. Svo, hvernig verndum við okkur gegn því að verða fyrir áhrifum af hlutdrægni þýðandans?

Til að svara þeirri spurningu förum við í næsta vers í 9. kafla Rómverjabréfsins. Frá 2001 þýðingunni segir vers fimm:

 „Það eru þeir [sem komnir] frá forfeðrunum, og þeir sem hinn smurði [kom] í gegnum, í holdinu...

Já, lofið Guð sem er yfir þessu öllu í gegnum aldirnar!

Megi svo vera!"

Kvæðinu lýkur á dópfræði. Ef þú veist ekki hvað doxology er, ekki hafa áhyggjur, ég varð að fletta því upp sjálfur. Það er skilgreint sem "lofgjörð til Guðs".

Til dæmis, þegar Jesús reið inn í Jerúsalem sitjandi á fola, hrópaði mannfjöldinn:

„Blessaður er konungurinn, SÁ SEM KEMUR Í NAFNI Drottins; Friður á himni og dýrð í upphæðum!“ (Lúkas 19:38)

Það er dæmi um doxology.

The New American Standard Version endurgerir Rómverjabréfið 9:5,

„Hvers eru feðurnir, og frá hverjum er Kristur að holdinu, sem er yfir öllu, Guð blessaður að eilífu. Amen.”

Þú munt taka eftir skynsamlegri staðsetningu kommu. „...sem er yfir öllu, Guð blessi að eilífu. Amen.” Það er doxology.

En í forngrísku voru engar kommur, svo það er undir þýðandanum komið að ákveða hvert komma á að fara. Hvað ef þýðandinn hefur mikla trú á þrenningunni og er í örvæntingu að leita að stað í Biblíunni til að styðja kenninguna um að Jesús sé Guð almáttugur. Tökum þessar þrjár útfærslur sem aðeins eitt dæmi um hvernig flestar Biblíur þýða vers fimm af Rómverjabréfinu níu.

Þeirra eru ættfeðurnir og frá þeim er rakið mannkynið Messías, sem er Guð yfir allt, að eilífu lof! Amen. (Rómverjabréfið 9:5 Ný alþjóðleg útgáfa)

Abraham, Ísak og Jakob eru forfeður þeirra og Kristur var sjálfur Ísraelsmaður hvað mannlegt eðli hans varðar. Og hann er Guð, sá sem öllu ræður og verðugur eilífrar lofs! Amen. (Rómverjabréfið 9:5 Ný lifandi þýðing)

Þeim tilheyra ættfeðrarnir, og af kynstofni þeirra, samkvæmt holdinu, er hann Kristur, sem er Guð yfir allt, blessaður að eilífu. Amen. (Rómverjabréfið 9:5 Ensk staðalútgáfa)

Það virðist nokkuð ljóst, en þegar við skoðum orð fyrir orð túlkun frá millilínunni hverfur þessi skýrleiki.

„hverra eru ættfeðurnir og frá hverjum er Kristur að holdinu sem er yfir öllum Guði blessaður um aldir alda amen“

Þú sérð? Hvar seturðu punktana og hvar seturðu kommurnar?

Við skulum líta á það með skýrum hætti, ekki satt? Til hvers var Páll að skrifa? Rómverjabréfið er fyrst og fremst beint að kristnum gyðingum í Róm, þess vegna fjallar hún svo mikið um Móselögmálið og gerir samanburð á gamla lögmálinu og því sem kemur í staðinn, nýja sáttmálann, náð fyrir Jesú Krist og úthelling heilags anda.

Hugsaðu nú um þetta: Gyðingar voru árásargjarnir eingyðistrúar, þannig að ef Páll væri skyndilega að kynna nýja kenningu um að Jesús Kristur sé Guð almáttugur, hefði hann þurft að útskýra hana rækilega og styðja hana algjörlega úr Ritningunni. Það væri ekki hluti af kastasetningu í lok setningar. Nána samhengið talar um hina dásamlegu ráðstöfun sem Guð gerði fyrir gyðingaþjóðina, svo að enda það með doxology væri viðeigandi og auðskiljanlegt fyrir gyðinga lesendur hans. Önnur leið sem við getum ákvarðað hvort þetta sé doxology eða ekki er að skoða restina af skrifum Páls fyrir svipað mynstur.

Hversu oft notar Páll doxology í skrifum sínum? Við þurfum ekki einu sinni að yfirgefa Rómverjabréfið til að svara þeirri spurningu.

„Því að þeir skiptu sannleika Guðs út fyrir lygi og dýrkuðu og þjónuðu sköpuninni fremur en skaparanum, sem er blessaður að eilífu. Amen.“ (Rómverjabréfið 1:25)

Svo er það bréf Páls til Korintumanna þar sem hann er greinilega að vísa til föðurins sem Guðs Jesú Krists:

„Guð og faðir Drottins Jesú, Sá sem er blessaður að eilífu, veit að ég er ekki að ljúga. (2. Korintubréf 11:31)

Og til Efesusmanna skrifaði hann:

"Blessaður sé Guð og faðir Drottins vors Jesú Krists, sem hefur blessað oss með sérhverri andlegri blessun á himnum í Kristi.

„...einn Guð og faðir allra sem er yfir öllu og í gegnum allt og í öllu. "

 (Efesusbréfið 1:3; 4:6)

Svo hér höfum við aðeins skoðað tvö vers, Rómverjabréfið 9:4, 5. Og við höfum séð í þessum tveimur versum þá áskorun sem sérhver þýðandi stendur frammi fyrir við að skila upprunalegu merkingu verss almennilega á hvaða tungumál sem hann er að vinna með. Það er mikið verkefni. Þess vegna, alltaf þegar ég er beðinn um að mæla með biblíuþýðingu, mæli ég í staðinn með síðu eins og Biblehub.com sem býður upp á mikið úrval af þýðingum til að velja úr.

Því miður, en það er engin auðveld leið til sannleikans. Þess vegna notar Jesús dæmisögurnar eins og maður sem leitar að fjársjóði eða leitar að þessari einu dýrmætu perlu. Þú munt fá sannleikann ef þú leitar hans, en þú verður að virkilega vilja hann. Ef þú ert að leita að einhverjum til að rétta þér það bara á fati, þá færðu fullt af ruslfæði. Öðru hvoru mun einhver tala með réttum anda, en meirihlutinn í minni reynslu er ekki leiddur af anda Krists, heldur anda mannsins. Þess vegna er okkur sagt að:

„Þér elskaðir, trúið ekki hverjum anda, heldur prófið andana til að sjá, hvort þeir eru frá Guði, því að margir falsspámenn eru farnir út í heiminn. (Jóhannes 4:1)

Ef þú hefur notið góðs af þessu myndbandi, vinsamlegast smelltu á áskriftarhnappinn og til að fá tilkynningu um framtíðarútgáfur myndbands, smelltu á bjölluhnappinn eða táknið. Þakka þér fyrir stuðninginn.