អ្នកដែលមិនដែលស្លាប់ទាល់តែសោះ

(ចនសុន 11: 26) ។ ។ មនុស្សគ្រប់រូបដែលរស់នៅនិងអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើខ្ញុំនឹងមិនស្លាប់ទាល់តែសោះ។ តើអ្នកជឿរឿងនេះទេ? ។ ។ ។

ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទាំងនេះក្នុងឱកាសដែលឡាសាររស់ឡើងវិញ។ ដោយសារមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមានជំនឿលើគាត់នៅពេលនោះបានស្លាប់ពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ហាក់ដូចជាចម្លែកសម្រាប់អ្នកអានសម័យនេះ។ តើគាត់បាននិយាយដូច្នេះដោយគិតទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះពួកអ្នកដែលក្នុងកំឡុងថ្ងៃចុងក្រោយដែលបានបង្ហាញជំនឿលើគាត់ហើយរស់នៅក្នុងសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន? យោងតាមបរិបទវាហាក់ដូចជាពិបាកក្នុងការទទួលយកវា។ តើម៉ាថាពេល hearing ពាក្យទាំងនេះគិតទេ គាត់មិនចង់មានន័យថាអ្នករាល់គ្នាដែលកំពុងរស់នៅសព្វថ្ងៃនេះទេតែផ្ទុយទៅវិញមនុស្សទាំងអស់ដែលនៅរស់នៅពេលដែលទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍មកដល់?
ខ្ញុំមិនគិតដូច្នេះទេ។ ដូច្នេះតើគាត់ចង់មានន័យអ្វី?
ការពិតគឺថាគាត់ប្រើកិរិយាស័ព្ទ«ដើម្បីជា»ក្នុងការបញ្ចេញមតិនេះ។ គាត់ធ្វើដូចគ្នានឹងសៀវភៅម៉ាថាយ 22: 32 ដែលយើងអាន៖

(ម៉ាថាយ 22: 32) ។ ។ តើខ្ញុំជាព្រះរបស់អប្រាហាំជាព្រះរបស់អ៊ីសាកនិងជាព្រះរបស់យ៉ាកុបដែរឬទេ? លោកជាព្រះមិនមែនរបស់មនុស្សស្លាប់ទេតែជាព្រះនៃមនុស្សរស់វិញ»។

អាគុយម៉ង់តែមួយគត់របស់គាត់ដែលព្រះគម្ពីរបង្រៀនអំពីការរស់ឡើងវិញនៃមនុស្សស្លាប់គឺជាកិរិយាស័ព្ទដែលត្រូវបានប្រើនៅក្នុងភាសាហេព្រើរ។ ប្រសិនបើនេះជាអាគុយម៉ង់ដែលគួរឱ្យស្អប់នោះពួកសាឌូស៊ីដែលមិនជឿនឹងមានទាំងអស់ដូចជាអ្នកឱ្យប្រាក់បន្ទាប់ពីកាក់វិល។ ប៉ុន្តែពួកគេនៅស្ងៀមដែលបង្ហាញថាគាត់មានសិទ្ធិដល់ពួកគេ។ បើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អាប្រាហាំអ៊ីសាកនិងយ៉ាកុបដែលបានស្លាប់ជាយូរមកហើយនោះពួកគេត្រូវតែរស់សម្រាប់គាត់ទោះបីស្លាប់ទៅមនុស្សជាតិឯទៀតក៏ដោយ។ ទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាទស្សនៈតែមួយគត់ដែលពិតជាគួរជឿ។
តើនេះជាញ្ញាណដែលគាត់និយាយទៅកាន់ម៉ាថានៅចនអេសអិចអរធីអិចៈ 11?
វាហាក់ដូចជាគួរអោយកត់សំគាល់ដែលព្រះយេស៊ូណែនាំនូវពាក្យថ្មីមួយចំនួនទាក់ទងនឹងការស្លាប់នៅក្នុងជំពូកដដែលនៃចន។ នៅក្នុងខទី ១១ គាត់និយាយថា«ឡាសារជាមិត្តយើងបានទៅសំរាកហើយប៉ុន្តែខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរនៅទីនោះដើម្បីដាស់គាត់ពីការដេកលក់»។ ពួកសិស្សមិនបានយល់ពីអត្ថន័យរបស់គាត់ទេដោយបង្ហាញថានេះគឺជាការអនុវត្តថ្មីនៃពាក្យនេះ។ គាត់ត្រូវប្រាប់ពួកគេត្រង់ខ ១៤ ថា«ឡាសារបានស្លាប់ទៅហើយ»។
ការពិតដែលថាពាក្យថ្មីនេះនៅទីបំផុតបានចូលទៅក្នុងភាសាគ្រីស្ទសាសនាគឺត្រូវបានបង្ហាញដោយការប្រើប្រាស់នៅកូរិនថូសទី ១ ១៥: ៦, ២០ ។ ឃ្លាដែលត្រូវបានប្រើនៅក្នុងខទាំងពីរគឺ“ ដេកលក់ក្នុងសេចក្ដីស្លាប់” ។ ដោយសារយើងប្រើដង្កៀបជ្រុងក្នុងអិន។ អេ។ ធីដើម្បីចង្អុលបង្ហាញពាក្យដែលត្រូវបានបន្ថែមសម្រាប់ការបំភ្លឺវាច្បាស់ណាស់ថានៅក្នុងឃ្លាដើមក្រិកថា“ ដេកលក់” គឺគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចង្អុលបង្ហាញការស្លាប់របស់គ្រិស្ដសាសនិកស្មោះត្រង់ម្នាក់។
មនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងដេកលក់ពិតជាមិនស្លាប់ទេព្រោះបុរសដែលកំពុងដេកអាចភ្ញាក់។ ឃ្លាដែលថា“ ដេកលក់ទៅ” ដើម្បីចង្អុលបង្ហាញថាមនុស្សម្នាក់បានស្លាប់ហើយត្រូវបានប្រើនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដើម្បីសំដៅទៅលើអ្នកបំរើស្មោះត្រង់។ ដោយសារពាក្យរបស់លោកយេស៊ូទៅកាន់ម៉ាថាបានត្រូវថ្លែងក្នុងបរិបទតែមួយនៃការប្រោសឡាសារ ឲ្យ រស់ឡើងវិញនោះគឺសមហេតុសមផលដែលសន្និដ្ឋានថាមរណភាពរបស់មនុស្សដែលជឿលើលោកយេស៊ូគឺខុសពីការស្លាប់របស់អ្នកដែលមិនជឿ។ តាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគ្រិស្ដសាសនិកស្មោះត្រង់ម្នាក់បែបនេះមិនដែលស្លាប់ទាល់តែសោះប៉ុន្តែគ្រាន់តែដេកលក់ប៉ុណ្ណោះ។ នេះអាចបញ្ជាក់ថាជីវិតដែលគាត់ដាស់តឿនគឺជាជីវិតពិតពោលគឺជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ដែលប៉ូលនិយាយនៅធីម៉ូថេទី ១ ៦:១២, ១៩ គាត់មិនបានត្រឡប់មកថ្ងៃជំនុំជំរះដែលមានល័ក្ខខ័ណ្ឌក្នុងកំឡុងពេលដែលគាត់នៅតែស្លាប់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ ។ នោះហាក់ដូចជាការផ្ទុយនឹងអ្វីដែលបានចែងនៅក្នុងបទគម្ពីរអំពីស្ថានភាពនៃមនុស្សស្មោះត្រង់ទាំងនេះដែលបានដេកលក់។
នេះអាចជួយបញ្ជាក់ខដែលមានការភាន់ច្រលំបានរកឃើញនៅក្នុងវិវរណៈ ២០: ៥ ដែលអានថា“ (មនុស្សស្លាប់ដែលមិនបានស្លាប់មិនបានរស់ឡើងវិញទេរហូតដល់ ១០០០ ឆ្នាំបានចប់”) ។ ។ អ័ដាមបានស្លាប់នៅថ្ងៃដែលគាត់បានធ្វើអំពើបាបទោះបីគាត់បានបន្តរស់នៅអស់រយៈពេលជាង ៩០០ ឆ្នាំក៏ដោយ។ ប៉ុន្ដែតាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគាត់បានស្លាប់ហើយ។ មនុស្សទុច្ចរិតដែលបានត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញក្នុងកំឡុងមួយពាន់ឆ្នាំនោះគឺតាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ារហូតដល់ពាន់ឆ្នាំបានចប់។ នេះហាក់ដូចជាបង្ហាញថាពួកគេមិនទទួលបានជីវិតសូម្បីតែនៅចុងបញ្ចប់នៃមួយពាន់ឆ្នាំនៅពេលដែលសន្មតថាពួកគេបានឈានដល់ភាពល្អឥតខ្ចោះ។ គឺបន្ទាប់ពីបានឆ្លងកាត់ការសាកល្បងចុងក្រោយនិងបង្ហាញភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេថានៅពេលនោះព្រះយេហូវ៉ាអាចផ្ដល់ជីវិតដល់ពួកគេតាមទស្សនៈរបស់លោក។
តើយើងអាចធ្វើដូចម្ដេចចំពោះអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះអ័ប្រាហាំអ៊ីសាកនិងយ៉ាកុប? បើពួកគេមានជីវិតរស់ក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាឥឡូវនេះតើពួកគេមានជីវិតរស់ឡើងវិញទេក្នុងពិភពលោកថ្មី? ជំនឿរបស់ពួកគេស្ថិតក្រោមការសាកល្បងរួមជាមួយជំនឿដែលបានសាកល្បងរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានដាក់ពួកគេនៅក្នុងប្រភេទនៃអ្នកទាំងនោះនឹងមិនស្លាប់ទាល់តែសោះ
យើងចូលចិត្តភាពខុសគ្នារវាងគ្រីស្ទបរិស័ទដោយផ្អែកលើរង្វាន់ដែលពួកគេទទួលមិនថាការហៅនៅស្ថានសួគ៌ឬឋានសួគ៌នៅលើផែនដីទេ។ ទោះយ៉ាងណាភាពខុសគ្នារវាងអ្នកដែលបានស្លាប់និងអ្នកដែលនៅរស់ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយផ្អែកលើជំនឿមិនមែនលើគោលដៅរបស់មនុស្សម្នាក់ទេ។
ក្នុងករណីនេះវាក៏ជួយបញ្ជាក់ពីភាពជោគជ័យដែលយើងបង្កើតដោយនិយាយថាពពែនៃរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូដែលបានរកឃើញនៅម៉ាថាយ 25: 31-46 នឹងត្រូវបំផ្លាញទៅក្នុងការបំផ្លាញអស់កល្បជានិច្ចប៉ុន្តែចៀមនឹងចូលទៅរកជីវិតអស់កល្បជានិច្ចប្រសិនបើពួកវា នៅតែស្មោះត្រង់រាប់ពាន់ឆ្នាំនិងលើស។ រឿងប្រៀបប្រដូចនិយាយថាចៀមជាមនុស្សសុចរិតទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ រង្វាន់របស់ពួកគេមិនមានលក្ខខណ្ឌជាងការថ្កោលទោសរបស់មនុស្សទុច្ចរិតគឺពពែ។
ប្រសិនបើនេះជាករណីដូច្នេះតើយើងយល់យ៉ាងដូចម្តេច Rev. 20: 4, 6 ដែលនិយាយអំពីការរស់ឡើងវិញដំបូងដែលគ្រប់គ្រងជាស្ដេចនិងបូជាចារ្យអស់រយៈពេលមួយពាន់ឆ្នាំ?
ខ្ញុំចង់បោះអ្វីមួយនៅទីនោះដើម្បីទទួលបានការអត្ថាធិប្បាយបន្ថែម។ តើមានអ្វីប្រសិនបើមានសមភាគីនៅលើផែនដីជាមួយក្រុមនេះ។ ច្បាប់ 144,000 នៅលើមេឃប៉ុន្តែចុះយ៉ាងណាបើឯកសារយោងសំដៅលើ "ព្រះអង្គម្ចាស់" ដែលរកឃើញនៅអេសាយ 32: 1,2 អនុវត្តចំពោះការរស់ឡើងវិញរបស់មនុស្សសុចរិត។ អ្វីដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខទាំងនោះទាក់ទងទៅនឹងតួនាទីរបស់ស្តេចនិងសង្ឃ។ ពួកអ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញនៃមនុស្សទុច្ចរិតនឹងមិនត្រូវបានបំពេញមុខងារ (មុខងារបូជាចារ្យ) ហើយក៏មិនត្រូវគ្រប់គ្រងដោយ (មុខងារសំខាន់) ជាសត្ដនិករវិញ្ញាណដែរតែដោយមនុស្សស្មោះត្រង់។
ប្រសិនបើនេះជាករណីបន្ទាប់មកវាអនុញ្ញាតឱ្យយើងពិនិត្យមើលចនធី 5: 29 ដោយមិនចូលរួមក្នុងកាយសម្ព័ន្ធតឹងតែងកិរិយាស័ព្ទ។

(ចនសុន 5: 29) ។ ។ ។ អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្ដអំពើល្អដល់ការរស់ឡើងវិញនៃជីវិតអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់រហូតដល់ការរស់ឡើងវិញនៃការជំនុំជំរះ។

«ការជំនុំជំរះ»មិនមានន័យថាការថ្កោលទោសទេ។ ការវិនិច្ឆ័យមានន័យថាអ្នកដែលត្រូវបានវិនិច្ឆ័យអាចទទួលបានលទ្ធផលមួយក្នុងចំណោមលទ្ធផលពីរគឺការលើកលែងទោសឬការថ្កោលទោស។
មានដំណើររស់ឡើងវិញពីរគឺមួយក្នុងចំណោមមនុស្សសុចរិតនិងម្នាក់ទៀតរបស់មនុស្សទុច្ចរិត។ ប្រសិនបើមនុស្សសុចរិត«មិនដែលស្លាប់ទាល់តែសោះ»តែបានដេកលក់ហើយភ្ញាក់ឡើងចំពោះ«ជីវិតពិត»នោះពួកគេគឺជាមនុស្សដែលបានធ្វើអ្វីដែលល្អ ៗ ដែលបានរស់ឡើងវិញ។
មនុស្សទុច្ចរិតមិនបានធ្វើអំពើល្អទេតែជាអំពើអាក្រក់។ ពួកគេត្រូវបានប្រោស ឲ្យ រស់ឡើងវិញដើម្បីវិនិច្ឆ័យទោស។ ពួកគេនៅតែស្លាប់ចំពោះព្រះនេត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេត្រូវបានវិនិច្ឆ័យថាមានភាពសក្ដិសមនៃជីវិតបន្ទាប់ពីមួយពាន់ឆ្នាំបានបញ្ចប់ហើយជំនឿរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្ហាញតាមរយៈការសាកល្បង។ ឬពួកគេត្រូវបានគេវិនិច្ឆ័យថាសមនឹងទទួលមរណភាពទី ២ ប្រសិនបើពួកគេមិនសាកល្បងជំនឿនោះ។
តើវាមិនចុះសម្រុងនឹងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងបានគ្របលើប្រធានបទនេះទេ? តើវាក៏មិនអនុញ្ញាតឱ្យយើងយកព្រះគម្ពីរតាមពាក្យរបស់វាដែរដោយមិនចាំបាច់បកស្រាយការបកស្រាយដែលមានន័យថាព្រះយេស៊ូវកំពុងតែងាកថយក្រោយពីអនាគតដ៏ឆ្ងាយដូច្នេះយើងអាចពន្យល់ពីមូលហេតុដែលគាត់ប្រើភាពតានតឹងអតីតកាល?
ដូចធម្មតាយើងសូមស្វាគមន៍រាល់មតិយោបល់ដែលជួយឱ្យយើងយល់កាន់តែច្បាស់អំពីការប្រើប្រាស់បទគម្ពីរទាំងនេះ។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។