សង្គ្រាមនិងរបាយការណ៍សង្គ្រាម - Red Herring?

អ្នកអានម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកអានធម្មតារបស់យើងបានបញ្ជូនជំរើសដ៏គួរអោយចាប់អារម្មណ៍មួយនេះអោយយើងយល់អំពីពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូដែលបានរកឃើញនៅឯអិម។ ២៤: ៤-៨ ។ ខ្ញុំកំពុងចុះផ្សាយវានៅទីនេះដោយមានការអនុញ្ញាតពីអ្នកអាន។
—————————- ការចាប់ផ្តើមនៃអ៊ីម៉ែល —————————-
សួស្តី Meleti,
ខ្ញុំទើបតែបានធ្វើសមាធិនៅម៉ាថាយ ២៤ ដែលទាក់ទងនឹងសញ្ញានៃភាពឆ្គួតៗរបស់ព្រះគ្រីស្ទហើយការយល់ដឹងផ្សេងពីវាបានចូលក្នុងគំនិតខ្ញុំ។ ការយល់ដឹងថ្មីខ្ញុំហាក់ដូចជាមានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នាឥតខ្ចោះជាមួយបរិបទប៉ុន្តែវាផ្ទុយពីអ្វីដែលមនុស្សភាគច្រើនគិតអំពីពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូនៅម៉ាថាយ ២៤: ៤-៨ ។
អង្គការនេះនិងជាអ្នកគ្រីស្ទានដែលមានឈ្មោះថាភាគច្រើនយល់ពីសេចក្តីថ្លែងរបស់ព្រះយេស៊ូអំពីសង្គ្រាមរញ្ជួយដីនិងការខ្វះស្បៀងអាហារនៅពេលអនាគតដែលជាសញ្ញានៃភាពឆ្គួតៗរបស់គាត់។ ប៉ុន្ដែចុះយ៉ាងណាបើលោកយេស៊ូពិតជាចង់និយាយផ្ទុយពីនេះ? ឥឡូវអ្នកប្រហែលជាគិតហើយថាៈ តើបងប្រុសនេះផុតពីគំនិតគាត់ហើយឬ?” មែនហើយចូរយើងវែកញែកលើខគម្ពីរទាំងនោះដោយមានគោលបំណង។
ក្រោយពីអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានសួរលោកតើអ្វីទៅជាសញ្ញាសម្គាល់នៃភាពចម្លែករបស់លោកនិងការបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះតើមានអ្វីមុនគេដែលចេញពីមាត់របស់ព្រះយេស៊ូ? "មើលទៅថាគ្មាននរណាម្នាក់បំភាន់អ្នក" ។ ហេតុអ្វី? តាមមើលទៅអ្វីដែលសំខាន់បំផុតចំពោះគំនិតរបស់លោកយេស៊ូក្នុងការឆ្លើយសំនួររបស់ពួកគេគឺដើម្បីការពារពួកគេកុំ ឲ្យ វង្វេងស្មារតីនៅពេលដែលពេលវេលានោះមកដល់។ ពាក្យបន្ទាប់របស់ព្រះយេស៊ូត្រូវតែអានដោយគំនិតនេះតាមបរិបទបញ្ជាក់។
បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថាមនុស្សនឹងមកដោយនូវព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គដោយនិយាយថាពួកគេគឺជាព្រះគ្រីស្ទដែលបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំងហើយនឹងបំភាន់មនុស្សជាច្រើនដែលសមនឹងបរិបទនេះ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកគាត់បាននិយាយអំពីកង្វះខាតស្បៀងអាហារសង្គ្រាមនិងការរញ្ជួយដី។ តើវាសមនឹងបរិបទដែលពួកគេត្រូវបានបំភាន់ដោយរបៀបណា? គិតពីធម្មជាតិរបស់មនុស្ស។ នៅពេលភាពចលាចលធម្មជាតិឬការបង្កើតឡើងដោយមនុស្សដ៏អស្ចារ្យកើតឡើងតើមានអ្វីគិតទៅក្នុងគំនិតរបស់មនុស្សជាច្រើន? វាជាទីបញ្ចប់នៃពិភពលោកហើយ! ខ្ញុំចាំបានថាឃើញរូបភាពវីដេអូភ្លាមៗបន្ទាប់ពីរញ្ជួយដីនៅហៃទីនិងអ្នកនៅរស់ម្នាក់ត្រូវបានសម្ភាសបាននិយាយថានៅពេលដែលផែនដីចាប់ផ្តើមកក្រើកខ្លាំងពួកគេគិតថាពិភពលោកជិតដល់ទីបញ្ចប់ហើយ។
វាច្បាស់ណាស់ថាព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលអំពីសង្គ្រាមការរញ្ជួយដីនិងការខ្វះស្បៀងអាហារមិនមែនជាអ្វីដែលត្រូវរកមើលជាសញ្ញានៃភាពឆ្គួតឆាយរបស់ទ្រង់នោះទេតែផ្ទុយទៅវិញគិតទុកជាមុននិងបង្អាក់គំនិតដែលថាការផ្លាស់ប្តូរនាពេលអនាគតដែលជៀសមិនរួចគឺជាសញ្ញាដែល ចុងបញ្ចប់គឺនៅទីនេះឬជិត។ ភស្តុតាងនេះគឺជាពាក្យរបស់គាត់នៅចុងបញ្ចប់នៃខ ៦៖“ មើលថាអ្នកមិនភ័យខ្លាចទេ។ ការទាំងនេះត្រូវតែកើតឡើងតែមិនទាន់ដល់អវសានកាលនៃពិភពលោកនៅឡើយទេ។ សូមកត់សម្គាល់ថាបន្ទាប់ពីធ្វើសេចក្តីថ្លែងនេះមកព្រះយេស៊ូវចាប់ផ្តើមនិយាយអំពីសង្គ្រាមការរញ្ជួយដីនិងការខ្វះស្បៀងអាហារដោយពាក្យ“ For” ដែលមានន័យថា“ ពីព្រោះ” ។ តើអ្នកបានឃើញលំហូរនៃការគិតរបស់គាត់ទេ? ព្រះយេស៊ូហាក់ដូចជាមានប្រសិទ្ធិភាពដោយនិយាយថា៖
ភាពចលាចលធំ ៗ នឹងកើតឡើងក្នុងប្រវត្ដិសាស្ដ្រមនុស្សជាតិ។ អ្នកនឹងhearគេនិយាយអំពីសង្គ្រាមនិងពាក្យចចាមអារាមអំពីសង្គ្រាមប៉ុន្តែកុំអោយពួកគេបំភ័យអ្នកឡើយ។ រឿងទាំងនេះនឹងកើតឡើងដោយចៀសមិនរួចនាពេលអនាគតប៉ុន្តែកុំបំភាន់ខ្លួនអ្នកឱ្យគិតថាពួកគេបញ្ចប់នៅទីនេះឬជិតនោះប្រទេសដែលគួរអោយចាប់អារម្មណ៍នឹងឈ្លោះគ្នាហើយវានឹងមានរញ្ជួយដីនៅកន្លែងមួយពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយទៀតហើយនឹងមានការខ្វះខាតស្បៀងអាហារ។ (និយាយម៉្យាងទៀតថានេះគឺជាអនាគតដ៏ជៀសមិនរួចនៃពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ។ ដូច្នេះសូមកុំធ្លាក់ចូលក្នុងអន្ទាក់នៃការភ្ជាប់អត្ថន័យអាក្រក់ទៅនឹងវា។ ) ប៉ុន្តែនេះគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្តើមនៃពេលវេលាដ៏ច្របូកច្របល់សម្រាប់មនុស្សលោកប៉ុណ្ណោះ។
វាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការកត់សម្គាល់ថាកំណត់ហេតុរបស់លូកាផ្តល់ព័ត៌មានបន្ថែមមួយដែលមាននៅក្នុងបរិបទនៃម៉ាថាយ ២៤: ៥ ។ លូកា ២១: ៨ លើកឡើងថាព្យាការីក្លែងក្លាយអះអាងថា 'ដល់ពេលវេលាជិតដល់ហើយ› ហើយលោកព្រមានអ្នកកាន់តាមលោកកុំ ឲ្យ តាមពួកគេ។ គិតអំពីរឿងនេះ៖ ប្រសិនបើសង្គ្រាមកង្វះខាតស្បៀងអាហារនិងការរញ្ជួយដីពិតជាសញ្ញាសម្គាល់មួយបង្ហាញថាទីបញ្ចប់ជិតមកដល់ហើយ - ថាពេលវេលាកំណត់ជិតមកដល់ហើយ - ពេលនោះមនុស្សនឹងមិនមានហេតុផលត្រឹមត្រូវដើម្បីអះអាងបែបនេះទេ? ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូច្រានចោលរាល់ការអះអាងដែលថាដល់ពេលកំណត់ហើយ? វាសមហេតុផលប្រសិនបើគាត់ពិតជាចង់បង្ហាញថាគ្មានមូលដ្ឋានសម្រាប់ធ្វើការទាមទារបែបនេះទេ។ ថាពួកគេមិនគួរមើលសង្គ្រាមកង្វះខាតស្បៀងអាហារនិងការរញ្ជួយដីដែលជាសញ្ញានៃភាពឆ្គួតឆេវឆាវរបស់គាត់ឡើយ។
បើដូច្នេះតើអ្វីជាសញ្ញាសំគាល់របស់ព្រះគ្រីស្ទ? ចម្លើយគឺសាមញ្ញណាស់ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលដែលខ្ញុំមិនបានឃើញវាពីមុន។ ដំបូងបង្អស់វាជាភស្ដុតាងដែលថាសេកសេរីយ៉ារបស់ព្រះគ្រិស្ដកំពុងតែសំដៅទៅលើការយាងមកចុងក្រោយរបស់គាត់ដើម្បីកាត់ទោសមនុស្សអាក្រក់ដូចដែលបានបង្ហាញដោយលក្ខណៈដែលសេកសេរីយ៉ាត្រូវបានប្រើនៅក្នុងអត្ថបទដូចជា 2 Peter 3: 3,4; James 5: 7,8 និង 2 ថែស្សាឡូនិទី 2: 1,2 ។ សិក្សាដោយយកចិត្តទុកដាក់លើការប្រើប្រាស់បរិបទនៃប៉ាយសៀនៅក្នុងអត្ថបទទាំងនេះ! ខ្ញុំចាំថាខ្ញុំបានអានប្រកាសមួយទៀតដែលទាក់ទងនឹងប្រធានបទនោះ។ គស្ញរបស់ parousia របស់ព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានរៀបរាប់នៅម៉ាថាយ 24: 30៖
ពេលនោះទីសំគាល់របស់បុត្រមនុស្សនឹងលេចចេញមកនៅលើមេឃពេលនោះកុលសម្ព័ន្ធទាំងប៉ុន្មាននៅលើផែនដីនឹងនាំគ្នាយំគក់ទ្រូងគេនឹងឃើញបុត្រមនុស្សយាងមកលើពពកក្នុងផ្ទៃមេឃប្រកបដោយឫទ្ធានុភាពនិងសិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យ។
សូមកត់សម្គាល់ថាការពិពណ៌នានៃព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានលើកឡើងនៅម៉ាថាយ 24: 30,31 ត្រូវនឹងពាក្យរបស់ប៉ូលនៅឯអេសធីធីធីថេសថែសធីធីអិមអេសទី 2: 2 អំពីការប្រមូលអ្នករើសតាំងឱ្យកើតឡើងនៅ parousia របស់ព្រះគ្រីស្ទ។ វាច្បាស់ណាស់ថា«សញ្ញាសំគាល់របស់កូនមនុស្ស»គឺជាសញ្ញាសំគាល់របស់ព្រះគ្រីស្ទដែលមិនមែនជាសង្គ្រាមការខ្វះស្បៀងអាហារនិងការរញ្ជួយដី។
អនាមិក
—————————- ចុងបញ្ចប់នៃអ៊ីម៉ែល —————————-
តាមរយៈការចុះផ្សាយនៅទីនេះវាជាក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំក្នុងការផ្តល់នូវមតិប្រតិកម្មមួយចំនួនពីអ្នកអានដទៃទៀតដើម្បីកំណត់ពីគុណសម្បត្តិនៃការយល់ដឹងនេះ។ ខ្ញុំសារភាពថាប្រតិកម្មដំបូងរបស់ខ្ញុំគឺបដិសេធវា - នេះគឺជាអំណាចនៃជីវិតអស់មួយជីវិត។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយវាមិនចំណាយពេលយូរសម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីមើលតក្កវិជ្ជានៅក្នុងអាគុយម៉ង់នេះទេ។ យើងបានតាំងទីលំនៅនៅឆ្នាំ ១៩១៤ ដោយសារការបកស្រាយដ៏ស្មោះត្រង់របស់បងប្រុសរ៉ាស្មែលផ្អែកលើជំនឿជាក់ស្តែងរបស់គាត់ទៅលើសារៈសំខាន់នៃការព្យាករណ៍ដែលបានមកពីលេខ numerology ។ ទាំងអស់ត្រូវបានគេបោះបង់ចោលរក្សាទុកសម្រាប់អ្វីដែលនាំទៅដល់ឆ្នាំ ១៩១៤។ កាលបរិច្ឆេទនោះនៅតែមានទោះបីជាការដែលគេហៅថាការបំពេញត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរពីឆ្នាំដែលមានទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងបានចាប់ផ្តើមដល់ឆ្នាំដែលយើងជឿថាព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានឡើងគ្រងរាជ្យនៅស្ថានសួគ៌។ ហេតុអ្វីបានជាឆ្នាំនោះនៅតែមានសារៈសំខាន់? តើមានមូលហេតុផ្សេងទៀតក្រៅពីឆ្នាំនោះទេដែលជាឆ្នាំនៃសង្គ្រាមដើម្បីបញ្ចប់សង្គ្រាមទាំងអស់? ប្រសិនបើមិនមានអ្វីធំដុំកើតឡើងក្នុងឆ្នាំនោះទេនោះឆ្នាំ ១៩១៤ ទំនងជាត្រូវបានបោះបង់ចោលរួមជាមួយ“ ឆ្នាំដ៏សំខាន់” នៃទ្រឹស្ដីរបស់រ៉ាសិល។
ដូច្នេះឥឡូវនេះយើងនៅទីនេះជិតមួយសតវត្សរ៍ក្រោយមកបានចាប់ផ្តើម“ ឆ្នាំចាប់ផ្តើម” សម្រាប់ថ្ងៃចុងក្រោយពីព្រោះសង្គ្រាមដ៏ធំមួយបានកើតឡើងចំពេលមួយឆ្នាំនៃទំនាយរបស់យើង។ ខ្ញុំនិយាយថា "សោកសៅ" ពីព្រោះយើងនៅតែត្រូវបានគេបង្ខំឱ្យពន្យល់ពីទំនាយនៃបទគម្ពីរដែលកាន់តែពិបាកជឿបើយើងនៅតែបន្តត្បាញឆ្នាំ ១៩១៤ ទៅក្នុងក្រណាត់របស់ពួកគេ។ ការទាញយកជំនាន់ចុងក្រោយនៃ“ មនុស្សជំនាន់នេះ” (ម។ ២៤:៣៤) គឺជាឧទាហរណ៍ដ៏អស្ចារ្យមួយ។
តាមពិតយើងបន្ដបង្រៀនថា«ថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់»បានចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ ១៩១៤ ទោះជាគ្មានកំណត់ហេតុណាមួយក្នុងចំណោមចម្លើយទាំងបីនៃចម្លើយរបស់លោកយេស៊ូចំពោះសំណួរដែលបានលើកឡើងនៅឯអិម។ ២៤: ៣ ប្រើពាក្យ«ជាន់ក្រោយបង្អស់»។ ពាក្យនោះមាននៅគម្ពីរកិច្ចការ។ ២:១៦ កន្លែងដែលវាត្រូវបានអនុវត្តយ៉ាងច្បាស់ចំពោះព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើងនៅឆ្នាំ ៣៣ ស។ យ។ វាក៏ត្រូវបានរកឃើញនៅធីម៉ូថេទី ២ ដែរ។ ៣: ១-៧ កន្លែងដែលវាអនុវត្តយ៉ាងច្បាស់ចំពោះក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន (ឬខ ៦ និង ៧ គឺគ្មានន័យទេ) ។ វាត្រូវបានប្រើនៅយ៉ាកុប ៥: ៣ ហើយវាត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងវត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលបានរៀបរាប់នៅទល់នឹង ៧ ។ ហើយវាត្រូវបានប្រើនៅ ២ ពេ។ ៣: ៣ កន្លែងដែលវាត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងវត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់។ ការកើតឡើងពីរចុងក្រោយនេះបង្ហាញថាព្រះវត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺជាការបញ្ចប់នៃ«ថ្ងៃចុងក្រោយ»មិនមែនជាអ្វីដែលកើតឡើងដំណាលគ្នានឹងពួកគេទេ។
ដូច្នេះក្នុងករណីទាំងបួនដែលពាក្យនេះត្រូវបានគេប្រើនោះមិនមាននិយាយអំពីសង្គ្រាមទុរភិក្សជំងឺអាសន្នរោគនិងរញ្ជួយដីទេ។ អ្វីដែលសម្គាល់ថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់គឺអាកប្បកិរិយានិងការប្រព្រឹត្ដរបស់មនុស្សអាក្រក់។ លោកយេស៊ូមិនដែលប្រើពាក្យ«ថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់»សំដៅទៅលើអ្វីដែលយើងហៅថា«ទំនាយនៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់របស់មីតទេ»។ ២៤” ។
យើងបានយកអិមធី។ ២៤: ៨ ដែលអានថា“ របស់ទាំងអស់នេះគឺជាការចាប់ផ្ដើមនៃការលំបាក” ហើយបានប្រែថា“ រឿងទាំងអស់នេះជាការចាប់ផ្តើមនៃថ្ងៃចុងក្រោយ” ។ តែព្រះយេស៊ូវមិនបានមានបន្ទូលដូច្នេះទេ។ គាត់មិនបានប្រើពាក្យ«ថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់»ទេ។ ហើយវាជាភស្ដុតាងជាក់ស្តែងដែលថាគាត់មិនបានផ្តល់មធ្យោបាយអោយយើងដឹងថាឆ្នាំចុងក្រោយបង្អស់នឹងចាប់ផ្តើម។
ព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ ឲ្យ មនុស្សបម្រើលោកទេពីព្រោះពួកគេខ្លាចថាពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញឆាប់ៗប្រសិនបើពួកគេមិនធ្វើ។ លោកចង់ ឲ្យ មនុស្សបម្រើលោកដោយសារពួកគេស្រឡាញ់លោកហើយដោយសារពួកគេទទួលស្គាល់ថានេះជាវិធីតែមួយគត់ដែលមនុស្សជាតិទទួលជោគជ័យ។ នោះគឺជាស្ថានភាពធម្មជាតិរបស់មនុស្សជាតិដែលបម្រើនិងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះពិតគឺព្រះយេហូវ៉ា។
វាច្បាស់ពីបទពិសោធន៍ដែលឈ្នះហើយពិបាករំពឹងទុកថាគ្មានការព្យាករណ៍ណាមួយដែលទាក់ទងនឹងព្រឹត្តិការណ៍ដែលនឹងកើតឡើងក្នុងកំឡុងថ្ងៃចុងក្រោយត្រូវបានផ្តល់ជាមធ្យោបាយដើម្បីដឹងថាយើងជិតដល់ទីបញ្ចប់ទេ។ បើមិនដូច្នោះទេព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលនៅឯម។ ២៤:៤៤ គ្មានន័យអ្វីឡើយ៖“ …នៅម៉ោងដែលអ្នកមិននឹកស្មានថាកូនមនុស្សនឹងមកដល់”
មីលធី។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។