ឯកអគ្គរដ្ឋទូតឬប្រេសិត

សប្តាហ៍នេះ ប៉មយាម ការសិក្សាបើកដោយការគិតថាវាជាកិត្តិយសដ៏អស្ចារ្យដែលត្រូវបានបញ្ជូនដោយព្រះក្នុងនាមជាឯកអគ្គរដ្ឋទូតឬប្រេសិតដើម្បីជួយមនុស្សបង្កើតទំនាក់ទំនងដោយសន្តិភាពជាមួយទ្រង់។ (w១៤ ៥/១៥ ទំព័រ ៨ វគ្គ ១.២)
វាមានរយៈពេលជាងដប់ឆ្នាំហើយចាប់តាំងពីយើងមានអត្ថបទពន្យល់ពីរបៀបដែលគ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើនលើសលប់មិនបានបំពេញតួនាទីដែលបានយោងនៅក្នុងកថាខណ្ឌដំបូងនៃអត្ថបទសិក្សារបស់យើង។ ២ កូ។ ៥:២០ និយាយអំពីគ្រីស្ទបរិស័ទដែលធ្វើជាទូតជំនួសព្រះគ្រីស្ទប៉ុន្តែគ្មានការលើកឡើងណាមួយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរអំពីពួកគ្រីស្ទានដែលធ្វើជាបេសកជនដើម្បីគាំទ្រទូតទាំងនេះទេ។ ប៉ុន្ដែយោងទៅតាមបញ្ហាពីអតីតកាល«ចៀមឯទៀត»ទាំងនេះអាចត្រូវហៅថាជា«អ្នកការទូត» (មិនមែនជាឯកអគ្គរដ្ឋទូត] នៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះឡើយ។ (w០២ ១១/១១ ទំព័រ ១៦ វគ្គ ៨)
ដោយសារវាមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ការបន្ថែមឬដកអ្វីមួយចេញពីការបង្រៀនដែលបំផុសគំនិតរបស់ព្រះទាក់ទងនឹងដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមនុស្សម្នាក់ត្រូវតែឆ្ងល់អំពីភាពសក្តិសមនៃការបង្រៀនដែលថា ភាគច្រើន នៃពួកគ្រីស្ទានដែលធ្លាប់បានរស់នៅ មិនមែនជា«អ្នកការទូតជំនួសព្រះគ្រីស្ទទេ»។ (កាឡ។ ១: ៦-៩) មនុស្សម្នាក់នឹងគិតថាប្រសិនបើអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូភាគច្រើននឹងមិនធ្វើជាទូតរបស់លោកទេនោះបទគម្ពីរខ្លះនឹងត្រូវបញ្ជាក់អំពីរឿងនេះ។ គេរំពឹងថាពាក្យ“ ប្រេសិត” នឹងត្រូវបានណែនាំដូច្នេះនឹងមិនមានការភាន់ច្រលំរវាងថ្នាក់ឯកអគ្គរដ្ឋទូតនិងថ្នាក់ប្រេសិតទេមែនទេ?

(2 កូរិនថូសទី 5: 20)  ដូច្នេះយើងធ្វើជាទូតជំនួសព្រះគ្រិស្ដទោះបីព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅយើងក៏ដោយ។ ក្នុងនាមជាអ្នកជំនួសព្រះគ្រីស្ទយើងសូមអង្វរសូម«ផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះ»។

ប្រសិនបើព្រះគ្រិស្ដគង់នៅទីនេះព្រះអង្គនឹងអង្វររកប្រជាជាតិនានាតែព្រះអង្គមិននៅទីនេះទេ។ ដូច្នេះគាត់បានទុកការអង្វរនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃអ្នកដើរតាមគាត់។ ក្នុងនាមជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាពេលយើងផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយតើគោលដៅរបស់យើងក្នុងការអង្វរអ្នកដែលយើងជួបដើម្បីផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះទេឬ? ដូច្នេះហេតុអ្វីមិនហៅយើងទាំងអស់គ្នាជាឯកអគ្គរដ្ឋទូត? ហេតុអ្វីក៏ត្រូវប្រើពាក្យថ្មីចំពោះគ្រីស្ទបរិស័ទក្រៅពីបទគម្ពីរដែលខ្លួនគេអនុវត្ត? ពីព្រោះយើងមិនជឿថាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ដភាគច្រើនបានត្រូវរើសតាំងដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ។ យើងបានពិភាក្សាអំពីឥទ្ធិពលនៃការបង្រៀននេះ កន្លែងផ្សេងប៉ុន្តែសូមបន្ថែមកំណត់ហេតុមួយបន្ថែមទៀតទៅក្នុងភ្លើងនោះ។
សូមពិចារណាសារលិខិតរបស់យើងដែលមានចែងនៅក្នុងខ ២០៖“ ផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះ” ។ ឥឡូវសូមក្រឡេកមើលខមុន ៗ ។

(2 កូរិនថូសទី 5: 18, 19) ។ ។ អ្វីៗទាំងអស់មកពីព្រះជាម្ចាស់ដែលបានសំរុះសំរួលយើងអោយជានានឹងព្រះអង្គវិញដោយសារព្រះគ្រិស្ដហើយប្រទានអោយយើងមានមុខងារសំរបសំរួលការផ្សះផ្សានេះ។ ¹⁹ គឺថាព្រះបានបង្រួបបង្រួមពិភពលោកដោយផ្សះផ្សាពិភពលោកដោយមិនគិតពីកំហុសរបស់ពួកគេហើយលោកបានសន្យានឹងការផ្សះផ្សាជាមួយយើង។

ខទី ១៨ និយាយអំពីពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលឥឡូវបានត្រូវហៅថាជាទូតបានផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះ។ ទាំងនេះត្រូវបានប្រើដើម្បីផ្សះផ្សា ពិភពលោកសម្រាប់ព្រះ។ 
នៅទីនេះមានតែពីរក្រុមនៃមនុស្សដែលត្រូវបានយោងនៅទីនេះ។ អ្នកដែលផ្សះផ្សាជាមួយព្រះ (អ្នកការទូតដែលបានចាក់ប្រេងតាំង) និងអ្នកដែលមិនផ្សះផ្សាជាមួយព្រះ (ពិភពលោក) ។ នៅពេលដែលអ្នកដែលមិនផ្សះផ្សារបានផ្សះផ្សាពួកគេចាកចេញពីថ្នាក់តែមួយហើយចូលរួមជាមួយក្រុមមួយទៀត។ ពួកគេក៏បានក្លាយជាឯកអគ្គរាជទូតដែលបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំងជំនួសព្រះគ្រីស្ទ។
មិនមានការលើកឡើងពីក្រុមមនុស្សទីបីឬក្រុមនីមួយៗទេហើយក៏មិនមែនជាពិភពដែលមិនផ្សះផ្សារនិងឯកអគ្គរដ្ឋទូតដែលបានចាក់ប្រេងតាំងផ្សះផ្សាជាតិដែរ។ សូម្បីតែការណែនាំពីក្រុមទីបីដែលហៅថា“ ប្រេសិត” មិនត្រូវបានរកឃើញនៅទីនេះឬកន្លែងផ្សេងទៀតនៅក្នុងបទគម្ពីរទេ។
ជាថ្មីម្តងទៀតយើងឃើញថាគំនិតដែលភាន់ច្រលំថាមានគ្រីស្ទសាសនាពីរថ្នាក់ឬលំដាប់ថ្នាក់មួយដែលត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងដោយវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនិងមួយទៀតមិនបានចាក់ប្រេងហើយបង្ខំយើង ឲ្យ បន្ថែមនូវអ្វីដែលមាននៅក្នុងបទគម្ពីរ។ អ្នកដែល declare ប្រកាសដំណឹងល្អជាអ្វីដែលហួសពីអ្វីដែលពួកគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយបានទទួលនោះ បានដាក់បណ្តាសា 'ហើយបានផ្តល់ឱ្យថាយើងត្រូវបានដាស់តឿនមិនត្រឹមតែដើម្បីចៀសវាងពីអំពើបាបប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែថែមទាំងមិនចូលទៅជិតវាតើវាពិតជាមានប្រាជ្ញាសម្រាប់យើងក្នុងការបន្ថែមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះតាមរបៀបនេះទេ?

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។