មេត្តាដល់ប្រជាជាតិ

[អត្ថបទនេះត្រូវបានចូលរួមវិភាគទានដោយអាឡិចរូវវឺ]

តើអ្នកស្រុកខ្លះនៅក្រុងសូដុមនិងកូម៉ូរ៉ាដែលត្រូវបានបំផ្លាញនឹងរស់នៅលើផែនដីមនោរម្យទេ?
តើរសជាតិខាងក្រោមនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមបានឆ្លើយសំនួរនេះយ៉ាងដូចម្តេច?
1879 - មែន (wt 1879 06 p.8)
១៩៥៥ - ទេ (wt ១៩៥៥ ០៤ ទំ .២០០)
1965 - មែន (wt 1965 08 p.479)
១៩៥៥ - ទេ (wt ១៩៥៥ ០៤ ទំ .២០០)
1974 - មែន (ភ្ញាក់ឡើង 1974 10 p.20)
១៩៨៨ - ទេ (កម្រិតខ្ពស់បំផុតនៃវិវរណៈទំ .២៧៣)
1988 - ប្រហែលជា (ការយល់ដឹងទូលំទូលាយភាគទី 2, p.984)
1988 - ទេ (wt 1988 05 p.30-31)
1989 - ទេ (ការបោះពុម្ពលើកទី 1989 នៃ Live Forever, p.179)
2014 - ប្រហែលជា (wol.jw.org សន្ទស្សន៍ការយល់ដឹងទូលំទូលាយ 2 - ពន្លឺបច្ចុប្បន្ន)
ប្រហែលជាអ្នកកត់សម្គាល់ថាសម្រាប់ឆ្នាំ 76 ដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលចម្លើយគឺដំបូង 'បាទ / ចាស' ។ ចៃដន្យទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមធ្លាប់បង្រៀនក្នុងកំឡុងពេលតែមួយដែលគ្រិស្ដសាសនិកស្មោះត្រង់ទាំងអស់មានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌។ ការតស៊ូខាងគោលលទ្ធិដែលយើងធ្វើជាសាក្សីនៅចុងសតវត្សរ៍ចុងក្រោយគឺជាប់ទាក់ទងយ៉ាងច្បាស់នឹងស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបោះបង់ចោលសេចក្ដីពិតអំពីសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង។
យ៉ាងណាមិញប្រសិនបើគ្រីស្ទបរិស័ទល្អទាំងអស់សមនឹងរស់នៅលើផែនដីនោះមិនមានកន្លែងទំនេរសម្រាប់សូដាតអាក្រក់ទាំងនោះទេ។ តើគេត្រូវទទួលបានសេចក្តីមេត្តាករុណាបែបណាប្រសិនបើយើងខិតខំធ្វើខ្លួនអោយបរិសុទ្ធនិងគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់?
យើងមិនអាចបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាចំពោះអ្នកដែលបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្ដភាពដោយសារយើងជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាយើងគិតថាពួកគេបានស្លាប់ទៅហើយ។ ហើយអ្នកជិតខាងរបស់យើងដែលបានបដិសេធទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនាពេលថ្មីៗនេះទំនងជាល្អដូចស្លាប់ទៅហើយលើកលែងតែឱកាសដ៏តូចមួយដែលព្រះយេស៊ូទតឃើញអ្វីមួយនៅក្នុងចិត្ដរបស់គេដែលយើងនឹកក្នុងភាពពិការភ្នែករបស់យើង។
ប៉ុន្តែសូមបង្កើនការយល់ដឹងរបស់យើងចំពោះការពិតដែលថាគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់មានក្តីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌ហើយទស្សនៈរបស់យើងចំពោះពិភពលោកផ្លាស់ប្តូរ។

ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកខ្លាំងណាស់ហេតុនេះហើយបានជាព្រះអង្គប្រទានព្រះបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះអង្គមកដើម្បីអោយអស់អ្នកដែលជឿលើព្រះបុត្រាមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចគឺមិនអោយគេវិនាសឡើយ។ - យ៉ូហាន 3: 16

ចូរយើងពិនិត្យមើលបទគម្ពីរឡើងវិញដើម្បីយើងអាចកែគំនិតនិងរៀន ស្រឡាញ់សត្រូវរបស់យើង ដូចដែលយើងពិចារណាលើប្រធានបទនៃសេចក្តីមេត្តាដល់ប្រជាជាតិ។

ការស្វែងរកភាពសក្ដិសម

ពេលព្រះយេស៊ូចាត់សិស្សទាំងដប់ពីររូបចេញទៅនោះទ្រង់បានត្រួសត្រាយពួកគេនិងណែនាំពួកគេ ឲ្យ ផ្សព្វផ្សាយថា the នគរស្ថានសួគ៌ជិតដល់ហើយ› ។ ក្រោយពីបានព្រមានពួកគេកុំ ឲ្យ ចូលទៅក្នុងក្រុងសាម៉ារីនិងតំបន់របស់សាសន៍ដទៃនោះទ្រង់បានប្រទានអំណាចដល់ពួកគេដើម្បីព្យាបាលអ្នកជម្ងឺប្រោសមនុស្សស្លាប់ ឲ្យ រស់ឡើងវិញនិងដេញអារក្ស។ ដូច្នេះជនជាតិយូដាមិនត្រឹមតែ hear ពាក្យរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេតែពួកគេនឹងឃើញភស្ដុតាងជាក់ស្ដែងដែលថាពួកគេពិតជាព្យាការីរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
សព្វថ្ងៃនេះកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើងគឺគ្មានន័យអ្វីសោះ។ ស្រមៃមើលថាតើយើងអាចទៅផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយហើយព្យាបាលជំងឺមហារីកនិងជំងឺបេះដូងឬសូម្បីតែប្រោសមនុស្សស្លាប់អោយរស់ឡើងវិញ! តែព្រះយេស៊ូមិនបានណែនាំសិស្សទាំងដប់ពីររូបរបស់គាត់អោយធ្វើការអស្ចារ្យនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញពួកគេត្រូវពិនិត្យមើលថាតើនរណាសមនឹងទទួលបាន។

រាល់ពេលដែលអ្នកចូលទៅក្នុងក្រុងឬភូមិចូរស្វែងរកអ្នកដែលសក្តិសមនៅទីនោះហើយស្នាក់នៅជាមួយពួកគេរហូតដល់អ្នកចាកចេញ។ ពេលអ្នកចូលដល់ផ្ទះសូមជំរាបសួរ។ ប្រសិនបើផ្ទះសមនឹងទទួលសេចក្ដីសុខសាន្ដនោះសេចក្ដីសុខសាន្ដនឹងកើតមានដល់អ្នករាល់គ្នាតែបើមិនសមនឹងទទួលទេសេចក្ដីសុខសាន្ដរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងវិលមករកអ្នករាល់គ្នាវិញ។ - ម៉ាថាយ 10: 11-13

ភាពសក្ដិសមនៃគ្រួសារនឹងត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងថាតើពួកគេបានស្វាគមន៍ពួកគេឬមិនបានស្តាប់សារ។ អ្វីដែលអស្ចារ្យចំពោះពាក្យទាំងនេះគឺថាព្រះយេស៊ូគ្រាន់តែ តម្រូវឲ្យ មនុស្សមានភាពល្អប្រសើរក្នុងការស្វាគមន៍ភ្ញៀវហើយបង្ហាញការគោរពដោយការស្តាប់សារ។
ក្នុងការបំពេញការងារពេញមួយឆ្នាំរបស់ខ្ញុំខ្ញុំត្រូវតែនិយាយថាជាទូទៅមនុស្សភាគច្រើនមិនឆ្មើងឆ្មៃទេហើយប្រសិនបើពួកគេមានពេលវេលាខ្លះពួកគេនឹងធ្វើការសន្ទនា។ ជាការពិតណាស់វាជារឿងកម្រមាននរណាម្នាក់យល់ស្របនឹងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយប៉ុន្តែនេះគឺជាភាពខុសគ្នាយ៉ាងច្បាស់រវាងខ្ញុំនិងបងប្អូននៅសតវត្សរ៍ទីមួយ៖ ថ្ងៃនេះនៅពេលមនុស្សម្នាក់បង្ហាញពីភាពសក្ដិសមដោយការស្តាប់ខ្ញុំមិនអាចជាសះស្បើយនូវការឈឺខ្នងឬរស់ឡើងវិញបានទេ ម្តាយរបស់ពួកគេ! ឧបមាថាខ្ញុំអាចធ្វើអព្ភូតហេតុទាំងនេះបានទេ? ខ្ញុំស្រមៃថាមនុស្សល្អទាំងនោះនឹងឈរតម្រង់ជួរដើម្បីទទួលយកសាររបស់ខ្ញុំ!
យើងឆាប់វិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃដោយសាមញ្ញថាពួកគេមិនទទួលយកអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងនិយាយថាជាការពិតសូម្បីតែមិនផ្តល់អព្ភូតហេតុជាភស្តុតាងក៏ដោយ!
វាច្បាស់ណាស់ថាយើងត្រូវការការកែតម្រូវនៅក្នុងការគិតរបស់យើង។

ក្រុងសូដុមនិងកូម៉ូរ៉ា

អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលអំពីក្រុងសូដុមនិងកូម៉ូរ៉ាគឺត្រូវបានបង្ហាញអោយដឹងបំផុត៖

បើអ្នកណាមិនព្រមទទួលអ្នករាល់គ្នាហើយមិនស្ដាប់ពាក្យរបស់អ្នកទេចូររលាស់ធូលីដីចេញពីជើងអ្នកនៅពេលអ្នកចាកចេញពីផ្ទះនោះឬពីក្រុងនោះ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថានៅថ្ងៃព្រះជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យទោសមនុស្សលោកអ្នកក្រុងសូដុមនិងកូម៉ូរ៉ានឹងទទួលទោសស្រាលជាងអ្នកក្រុងនោះ។ - ម៉ាថាយ 10: 14-15

កត់សម្គាល់ពីល័ក្ខខ័ណ្ឌនៃការវិនិច្ឆ័យលើទីក្រុងឬតំបន់ទាំងមូល៖“ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់មិនស្វាគមន៍អ្នកឬស្តាប់សាររបស់អ្នក” ។ នេះស្មើនឹងការនិយាយថា“ ប្រសិនបើគ្មានមនុស្សណាម្នាក់នឹងស្វាគមន៍អ្នកឬស្តាប់សាររបស់អ្នកទេ” ។ តើយើងអាចនិយាយបានទេថានៅក្នុងក្រសួងរបស់យើងនៅក្នុងទីក្រុងឬតំបន់ណាមួយយើងមិនដែលរកឃើញនរណាម្នាក់ដែលស្វាគមន៍យើងឬស្តាប់សាររបស់យើងទេ?
ឥឡូវយើងត្រលប់ទៅពេលវេលាវិញហើយអនុវត្តការសន្ទនារវាងព្រះអម្ចាស់និងអាប្រាហាំរបស់យើងទៅអត្ថបទមុន៖

ចុះយ៉ាងណាបើមានមនុស្សហាសិបនាក់នៅក្នុងទីក្រុង? តើអ្នកពិតជានឹងលុបវាចោលហើយមិនទុកកន្លែងសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សទាំង ៥០ នាក់ដែលគោរពកោតខ្លាចព្រះដែលនៅក្នុងនោះទេ? កុំធ្វើអ្វីដែលអ្នកធ្វើបែបនេះ - សម្លាប់មនុស្សដែលគោរពព្រះនិងមនុស្សទុច្ចរិតការប្រព្រឹត្តដល់ព្រះនិងមនុស្សអាក្រក់ដូចគ្នា។ ឆ្ងាយពីអ្នក! ចៅក្រមនៃផែនដីទាំងមូលនឹងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវមែនទេ? ដូច្នេះព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលតបថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំរកឃើញនៅក្នុងក្រុងសូដុមមានមនុស្សគោរពកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ចំនួនសែសិបនាក់ខ្ញុំនឹងទុកកន្លែងទាំងមូលអោយជាប្រយោជន៍ដល់គេ» - លោកុប្បត្ដិ 18: 24-26

បន្ទាប់មកលោកអប្រាហាំបានទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់ថាប្រសិនបើមានតែបុរសម្នាក់ដែលអាចរកឃើញទីក្រុង 10 ទេនោះទីក្រុងនឹងត្រូវបានសង្គ្រោះហើយវាត្រូវបានយល់ព្រម។ ប៉ុន្ដែនៅទីបំផុតមានតែក្រុមគ្រួសារមួយប៉ុណ្ណោះដែលអាចរកឃើញហើយពួកទេវតាបាននាំក្រុមគ្រួសារនេះទៅកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនសម្លាប់មនុស្សអាក្រក់ជាមួយនឹងមនុស្សអាក្រក់ឡើយ។
តើឡុតនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានបង្ហាញភាពសក្ដិសមយ៉ាងដូចម្តេច? ព័ត៌មានលម្អិតជុំវិញរឿងនេះអាចធ្វើឱ្យយើងភ្ញាក់ផ្អើល! ដូចគ្នានឹងសាវ័កពីរនាក់ដែលនឹងមកផ្ទះដែរមានទេវតាពីរនាក់បានមកដល់ផ្ទះរបស់គាត់។
1. ឡុតបានស្វាគមន៍ពួកគេ

"សូមលោកម្ចាស់អញ្ជើញចូលទៅផ្ទះខ្ញុំបំរើរបស់លោក។ ចំណាយពេលមួយយប់ហើយលាងជើង។ បន្ទាប់មកអ្នកអាចនៅតាមផ្លូវរបស់អ្នកតាំងពីព្រលឹម។ ” - លោកុប្បត្តិ 19: 2a

2. អ្នកទេសចរទាំងពីរនាក់បានធ្វើអព្ភូតហេតុ

បន្ទាប់មកពួកគេបានវាយបុរសដែលនៅមាត់ទ្វារផ្ទះតាំងពីក្មេងជាងគេរហូតដល់ចាស់ជាងគេដោយពិការភ្នែក។ បុរសនៅខាងក្រៅបានពាក់ខ្លួនឯងដោយព្យាយាមរកទ្វារ។ - លោកុប្បត្តិ 19៖ 11

3. ឡុតបានស្តាប់សាររបស់ពួកគេ

ប្រៀបធៀបលោកុប្បត្តិ ១៩: ១២-១៤.

4. តែឡុតមិនទាន់មានជំនឿចិត្តនៅឡើយទេព្រោះគាត់ស្ទាក់ស្ទើរ

នៅពេលដែលឡុតស្ទាក់ស្ទើរបុរសទាំងនោះចាប់ដៃនិងប្រពន្ធនិងកូនស្រីរបស់គាត់ពីរនាក់ព្រោះព្រះអម្ចាស់អាណិតអាសូរពួកគេ។ - លោកុប្បត្តិ 19: 16a

ដូច្នេះនៅពេលយើងវិភាគអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅទីនេះឡុតត្រូវបានរក្សាទុកដោយផ្អែកលើរឿងពីរ: គាត់បានស្វាគមន៍ពួកគេហើយស្តាប់សាររបស់ពួកគេ។ ខណៈពេលដែលមិនជឿជាក់ទាំងស្រុងព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញការអាណិតអាសូរដល់ពួកគេហើយបានសំរេចចិត្តជួយសង្គ្រោះពួកគេ។
បើមានតែបុរសប្រាំបួននាក់ទៀតដូចឡុតទេនោះព្រះយេហូវ៉ានឹងសង្គ្រោះទីក្រុងទាំងមូលជំនួសពួកគេ!
តើនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីទស្សនៈរបស់យើងចំពោះកិច្ចផ្សព្វផ្សាយសព្វថ្ងៃនេះ? ដោយគិតអំពីមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលមិនបានបានឃើញអព្ភូតហេតុណាមួយប៉ុន្តែបានស្វាគមន៍ពួកគ្រីស្ទានដល់ផ្ទះរបស់ពួកគេហើយស្តាប់តាមសារនោះតើព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាបំផុតរបស់យើងមិនអាចបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាករុណាទេឬ?
ទីក្រុងសូដុមនិងកូម៉ូរ៉ានិងក្រុងដែលនៅជុំវិញត្រូវបានបំផ្លាញជាឧទាហរណ៍នៃអ្នកដែលទទួលរងនូវការដាក់ទោសភ្លើងអស់កល្បជានិច្ច។ (យូដាស 1: 7)
អំពីទីក្រុងទាំងនេះព្រះយេស៊ូបានសំដែងការអស្ចារ្យ:

ប្រសិនបើអព្ភូតហេតុដែលបានធ្វើក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើនៅក្នុងក្រុងសូដុមនោះវានឹងនៅតែបន្តកើតមានរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ - ម៉ាថាយ 11: 23b

ព្រះយេស៊ូវនៅទីនេះបង្ហាញថាយ៉ាងហោចណាស់មានមនុស្សប្រុសចំនួន 9 នាក់បានប្រែចិត្តក្នុងករណីដែលទីក្រុងសូដុមបានឃើញអព្ភូតហេតុដូចគ្នារបស់ព្រះយេស៊ូហើយទីក្រុងទាំងមូលនឹងមិនត្រូវបានបំផ្លាញក្នុងករណីនោះទេ!
ក្រុងកាពើណិមក្រុងបេតសៃដានិងចូរ៉ាស៊ីនអាក្រក់ជាងក្រុងសូដុមក្រុងទីរ៉ូសនិងស៊ីដូនព្រោះទីក្រុងរបស់ជនជាតិយូដាទាំងនេះបានឃើញអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះយេស៊ូហើយមិនប្រែចិត្ដទេ។ (ម៉ាថាយ 11: 20-23) ហើយសម្រាប់បុគ្គលទាំងឡាយនៅសូដុមដែលត្រូវបានបំផ្លាញប៉ុន្តែប្រហែលជាបានប្រែចិត្តនៅក្រោមកាលៈទេសៈផ្សេងៗគ្នានៅតែមានថ្ងៃវិនិច្ឆ័យទោសមកដល់។ (ម៉ាថាយ 11: 24)
ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលអំពីក្រុងទីរ៉ុសនិងស៊ីដូនថា៖

 ប្រសិនបើអព្ភូតហេតុដែលបានធ្វើនៅក្នុងអ្នកបានធ្វើនៅក្រុងទីរ៉ុសនិងស៊ីដូនពួកគេនឹងប្រែចិត្តជាយូរមកហើយដោយស្លៀកបាវនិងផេះ។ - ម៉ាថាយ 11: 21b

នេះនាំយើងទៅយ៉ូណាស។ នៅពេលដែលគាត់ប្រកាសប្រាប់ប្រជាជននៅនីនីវេថាព្រះនឹងបំផ្លាញពួកគេដោយសារអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកគេទីក្រុងទាំងមូលបានប្រែចិត្តដោយស្លៀកបាវនិងផេះ។ (Jonah 3: 5-7)

នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើនិងរបៀបដែលពួកគេបានងាកចេញពីមាគ៌ាអាក្រក់របស់ពួកគេព្រះបានបោះបង់ចោលគ្រោះមហន្តរាយដែលគាត់បាននិយាយថាគាត់នឹងធ្វើដល់ពួកគេហើយគាត់មិនបានធ្វើវាទេ - Jonah 3: 10

នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវនឹងបង្ហាញអង្គទ្រង់ដោយមានទីសំគាល់ដ៏អស្ចារ្យនៅលើស្ថានសួគ៌កុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងស្រែកយំដោយទួញសោក។ (ម៉ាថាយ 24: 22) នេះជួយចងចាំពីសេណារីយ៉ូរបស់យេរេមា 6: 26៖

កូនស្រីរបស់ប្រជាជនអើយ
ដាក់លើបាវហើយក្រឡុកផេះ។
យំសោកដូចកូនប្រុសតែមួយ
ជាការទួញសោកបំផុត។

យើងដឹងថានៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវយាងត្រឡប់មកវិញការជំនុំជំរះនឹងកើតឡើង។ ប៉ុន្តែនៅពេលគាត់ឃើញមនុស្សយំសោកយ៉ាងខ្លំាងហើយវាយដំខ្លួនឯងដោយស្លៀកបាវកាន់ទុក្ខនិងផេះគាត់នឹងបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាករុណាដល់មនុស្សជាច្រើន។

សេចក្ដីមេត្តាករុណាគឺគ្មានសិទ្ធិទទួលបានទេ

ព្រះមិនមានកាតព្វកិច្ចអភ័យទោសទេ។ វាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយព្រះគុណដែលគ្មានសិទ្ធិទទួលតែម្នាក់ឯងហើយការអភ័យទោសរបស់គាត់មិនគួរត្រូវបានគេគិតគូរទេ។ ប្រៀបធៀបពាក្យរបស់អែសរ៉ា៖

ឱព្រះនៃទូលបង្គំអើយទូលបង្គំខ្មាស់អៀនហើយអាម៉ាស់មុខមិនហ៊ានលើកមុខមករកព្រះអង្គទៀតទេព្រោះអំពើបាបរបស់យើងខ្ពស់ជាងក្បាលយើងទៅទៀតហើយកំហុសរបស់យើងក៏ឡើងដល់ស្ថានបរមសុខដែរ។ [.. ] 

អ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះយើងគឺជាលទ្ធផលនៃអំពើអាក្រក់និងកំហុសដ៏ធំធេងរបស់យើងហើយព្រះរបស់យើងបានដាក់ទោសយើងតិចជាងអំពើបាបដែលយើងសមនឹងទទួលហើយបានផ្តល់ឱ្យយើងនូវសំណល់ដូចនេះ។ [.. ]

ឱព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃអ៊ីស្រាអែលអើយព្រះអង្គសុចរិត! យើងត្រូវបានទុកឱ្យនៅថ្ងៃនេះជាសំណល់។ យើងនៅចំពោះមុខអ្នកដោយសារកំហុសរបស់យើងទោះបីវាមិនមានយើងណាម្នាក់អាចឈរនៅចំពោះមុខអ្នកក៏ដោយ។ - Ezra 9: 6,13,15

លើសពីការស្វាគមន៍បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ព្រះគ្រីស្ទហើយការស្តាប់សាររបស់ពួកគេគឺ តម្រូវឲ្យ ក្លាយជាអ្នកទទួលមរតកនៃនគរស្ថានសួគ៌៖ មនុស្សម្នាក់ត្រូវទទួលយកបង្គោលទារុណកម្មរបស់ពួកគេហើយដើរតាមព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងពេញលេញ។ ដូចអែសរ៉ាបាននិយាយអញ្ចឹងដើម្បីឈរ“ នៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះ” យើងត្រូវការសំអាតពីអំពើបាបរបស់យើង។ រឿងនេះអាចកើតឡើងបានតែតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ។
អស់អ្នកដែលបានជឿនឹងបម្រើនៅក្នុងរោងឧបោសថរបស់ព្រះនៅមុខបល្ល័ង្កនិងកូនចៀមហើយមានឯកសិទ្ធិដឹកនាំអ្នកដែលប្រែចិត្តនិងកុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៅលើផែនដីអោយបានសុចរិតគឺភ្លឺដូចផ្កាយដែលបំភ្លឺផ្ទៃមេឃ។ អាវផាយ linen ។
មានពរហើយ អ្នក អ្នកដែលមិនបានឃើញអព្ភូតហេតុប៉ុន្តែបានជឿ! សូមបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់និងសេចក្តីមេត្តាករុណាដល់ប្រជាជននៃប្រជាជាតិនានានៅថ្ងៃនេះដូចជាព្រះវរបិតារបស់យើងបានបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាករុណាដល់យើងនៅពេលដែលទ្រង់បានយកយើងធ្វើជាកូនរបស់គាត់។ ចូរយើងបោះបង់ចោលបុគ្គលិកលក្ខណៈចាស់និងការគិតរបស់យើងហើយដាក់គំនិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅពេលយើងរៀនស្រឡាញ់ពិភពលោកទាំងមូល។

កុំថ្កោលទោសកុំអោយគេថ្កោលទោសអ្នក សម្រាប់ការវិនិច្ឆ័យដែលអ្នកប្រកាសអ្នកនឹងត្រូវបានវិនិច្ឆ័យហើយវិធានការដែលអ្នកប្រើវានឹងត្រូវបានវាស់ដល់អ្នក។ - ម៉ាថាយ 7: 1

ត្រូវមានចិត្តល្អចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកមានចិត្ដទន់សន្ដោសអភ័យទោសអោយគ្នាទៅវិញទៅមកដូចព្រះជាម្ចាស់បានប្រណីសន្ដោសបងប្អូនដោយសារព្រះគ្រិស្ដដែរ។ - អេភេសូរ 4: 32