វិធីដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ

ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាផ្សព្វផ្សាយថាសេចក្ដីសង្គ្រោះគឺពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងទៅលើការងារ។ ការគោរពប្រតិបត្តិភាពស្មោះត្រង់និងជាផ្នែកមួយនៃអង្គការរបស់ពួកគេ។ តោះពិនិត្យមើលតម្រូវការបួនយ៉ាងចំពោះសេចក្តីសង្រ្គោះដែលមានចែងនៅក្នុងឧបករណ៍សិក្សាស្រាវជ្រាវនេះថា“ អ្នកអាចរស់នៅជារៀងរហូតក្នុងសួនមនោរម្យនៅលើផែនដី – ប៉ុន្តែយ៉ាងម៉េច?” (WT ១៥/០២/១៩៨៣ ទំព័រ ១២-១៣)

1. សិក្សាព្រះគម្ពីរ (ចនខ។ ស។ ស។ ស។ ជ។ ស។ ជ។ ខ។ ) ជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់តាមរយៈឧបករណ៍សិក្សាដែលផលិតដោយសមាគមប៉មយាម។
2. គោរពច្បាប់របស់ព្រះ (1 កូរិនថូសទី 6: 9, 10; 1 ពេត្រុស 4: 3, 4) ។
3. ភ្ជាប់ជាមួយឆានែលរបស់ព្រះ, អង្គការរបស់គាត់ (កិច្ចការ 4: 12) ។
4. ចូរស្មោះត្រង់នឹងព្រះរាជាណាចក្រ (ម៉ាថាយ 24: 14) តាមរយៈការផ្សាយអំពីការគ្រប់គ្រងព្រះរាជាណាចក្រនិងបង្រៀនអ្នកដទៃអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះនិងអ្វីដែលគាត់ត្រូវការ។

បញ្ជីនេះអាចធ្វើឱ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលដល់គ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើនប៉ុន្តែសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមានការជឿជាក់យ៉ាងមុតមាំថាទាំងនេះគឺជាតម្រូវការបទគម្ពីរដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះ។ ដូច្នេះសូមមើលអ្វីដែលបទគម្ពីរបង្រៀនលើប្រធានបទដ៏សំខាន់នេះហើយប្រសិនបើសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមានវាត្រឹមត្រូវ។

យុត្តិកម្មនិងសេចក្ដីសង្គ្រោះ

តើអ្វីទៅជាយុត្តិកម្មហើយតើវាទាក់ទងនឹងសេចក្តីសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្តេច? យុត្តិកម្មអាចត្រូវបានគេយល់ថា "ធ្វើឱ្យសុចរិត" ។

ប៉ូលបានសង្កេតយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា all មនុស្សទាំងអស់បានធ្វើបាបហើយខ្វះកិត្ដិយសរបស់ព្រះ› ។ (រ៉ូម ៣:២៣) នេះបង្កើតឱ្យមានភាពតានតឹងរវាងអ្វីដែលព្រះចង់ ឲ្យ យើងធ្វើគឺសុចរិត - និងអ្វីដែលយើងជា៖ មនុស្សមានបាប។

យើងអាចបានរាប់ជាសុចរិតជាមួយព្រះវរបិតាតាមរយៈការប្រែចិត្តនិងជំនឿលើព្រះលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ អំពើបាបរបស់យើងត្រូវបានលាងសំអាតហើយទោះបីយើងនៅតែមានភាពមិនល្អឥតខ្ចោះក៏ដោយយើងត្រូវបាន“ រាប់ជាសុចរិត” ។ (រ៉ូម ៤: ២០-២៥)

ខណៈពេលដែលអ្នកដែលធ្វើអ្វីៗដោយចេតនាដោយគ្មានការប្រែចិត្តជាការពិតបដិសេធព្រះគុណរបស់ព្រះ (1 កូរិនថូស 6: 9, 10; 1 ពេត្រុស 4: 3, 4), បទគម្ពីរគឺច្បាស់ណាស់ថា យើងមិនអាចរាប់ជាសុចរិតបានទេ តាមរយៈការគោរពតាមច្បាប់របស់ព្រះ។ (កាឡាទី ២:២១) មូលហេតុដ៏សាមញ្ញគឺថាសំរាប់មនុស្សមានបាបវាមិនអាចប្រតិបត្តិតាមច្បាប់របស់ព្រះបានពេញលេញទេហើយការអាក់អន់ចិត្តតែមួយលិខិតនៃក្រិត្យវិន័យមានន័យថាយើងមិនបានសំរេចតាមបទដ្ឋានដ៏សុចរិតរបស់ព្រះទេ។ ដូច្នេះបើទោះបីក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះតាមរយៈលោកម៉ូសេមិនអាចបង្កើតសេចក្ដីសុចរិតក៏ដោយក៏គ្មានព្រះវិហារណាផ្សេងទៀតដែលអាចគិតអំពីច្បាប់មួយផ្សេងទៀតដែលប្រសើរជាងនោះទេ។

ទោះបីជាការលះបង់និងច្បាប់បានត្រួសត្រាយផ្លូវសម្រាប់ការអភ័យទោសនិងការប្រទានពរក៏ដោយអំពើបាបនៅតែជាការពិតរបស់មនុស្សលោកដូច្នេះពួកគេមិនបានផ្តល់ការផ្សះផ្សាជាមួយព្រះវរបិតាទេ។ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើងបានសុគតដូច្នេះការអភ័យទោសមិនត្រឹមតែអាចគ្របបាំងអំពើបាបពីអតីតកាលប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែថែមទាំងបាបនាពេលអនាគតផងដែរ។

ការរាប់ជាបរិសុទ្ធនិងការសង្គ្រោះ

យុត្តិកម្មជាមួយព្រះវរបិតាគឺជាជំហានចាំបាច់មួយសំរាប់គ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់ឆ្ពោះទៅរកការសង្គ្រោះពីព្រោះក្រៅពីព្រះគ្រីស្ទយើងមិនអាចត្រូវបានសង្គ្រោះទេ។ ដូច្នេះយើងត្រូវតែបរិសុទ្ធ។ (ពេត្រុសទី ១ ១:១៦) ជាញឹកញាប់បងប្អូនប្រុសស្រីគ្រីស្ទានត្រូវបានគេហៅថាជាអ្នកបរិសុទ្ធនៅក្នុងបទគម្ពីរ។ (កិច្ចការ ៩:១៣; ២៦:១០; រ៉ូម ១: ៧; ១២:១៣; កូរិនថូសទី ២ ១: ១; ១៣:១៣) យុត្តិកម្មគឺជាឋានៈស្របច្បាប់ដែលព្រះវរបិតាបានប្រទានដល់យើងដោយផ្អែកលើឈាមរបស់ព្រះគ្រិស្ដដែលបានត្រូវបង្ហូរ។ នេះក៏ជាការភ្លាមៗនិងជាប់ទាក់ទងតាំងពីពេលនោះនិងដរាបណាយើងមានជំនឿទៅលើតម្លៃលោះរបស់ទ្រង់។

ការរាប់ជាបរិសុទ្ធគឺខុសគ្នាបន្តិចបន្តួច។ វាគួរតែត្រូវបានគេយល់ថាជាការងាររបស់ព្រះនៅក្នុងអ្នកជឿដែលមានភាពយុត្តិធម៌ជាមួយនឹងគោលដៅនៃការអនុលោមតាមរូបរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ (ភីលីព ២:១៣) ព្រះនឹងអប់រំមនុស្សដែលសុចរិត ឲ្យ បង្កើតផលផ្លែខាងវិញ្ញាណបន្ដិចម្ដងៗ។ “ ការងារ” ដែលសមនឹងគ្រីស្ទបរិស័ទ។

ទោះយ៉ាងណាវាជាការសំខាន់ដែលត្រូវកត់សម្គាល់ថាខណៈពេលដែលការរាប់ជាសុចរិតតាមរយៈជំនឿរបស់យើងគឺជាតម្រូវការដើម្បីចាប់ផ្តើមដំណើរការនៃការរាប់ជាបរិសុទ្ធការរាប់ជាបរិសុទ្ធមិនមានឥទ្ធិពលអ្វីទៅលើយុត្តិកម្មរបស់យើងទេ។ មានតែជំនឿលើព្រះលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើ។

ការធានានៃការសង្គ្រោះ

ការសង្គ្រោះត្រូវបានធានាដោយព្រះតាមរយៈត្រារបស់គាត់ដែលជាកម្មសិទ្ធិនៃទម្រង់នៃការដាក់ប្រាក់ឬនិមិត្តសញ្ញានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់គាត់នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង។

“ [ព្រះ] បានដៅចំណាំភាពជាម្ចាស់លើយើងហើយដាក់ព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់មកក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងទុកជាប្រាក់បញ្ញើដោយធានានូវអ្វីដែលនឹងមកដល់” (2 កូរិនថូសទី 1: 22 NIV)

វាគឺតាមរយៈនិមិត្តសញ្ញានៃព្រះវិញ្ញាណនោះ យើង​ដឹង គឺយើងមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។

ខ្ញុំសរសេរសេចក្ដីទាំងនេះមកអ្នករាល់គ្នាដែលជឿលើព្រះនាមព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដែលអ្នកអាចដឹង ដើម្បីឱ្យអ្នកមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចហើយអ្នកអាចបន្តជឿលើព្រះនាមព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ (1 ចន។ 5 ៈ 13; ប្រៀបធៀបរ៉ូម 8: 15)

ព្រះវិញ្ញាណបានបង្ហូរចេញពីព្រះវរបិតាមកលើដួងចិត្តយើងទាក់ទងនឹងស្មារតីរបស់យើងហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ឬជាភស្ដុតាងនៃការសុំកូនចិញ្ចឹមរបស់យើងដែលជាកូនក្មេង។

“ ព្រះវិញ្ញាណផ្ទាល់បានធ្វើបន្ទាល់ដោយវិញ្ញាណរបស់យើងថាយើងជាកូនរបស់ព្រះ” (រ៉ូម 8: 16)

ការចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណលើដួងចិត្តរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទរំusកយើងពីឈាមនៅលើមាត់ទ្វារនៅប្រទេសអេហ្ស៊ីបបុរាណ៖

«ឈាមនឹងជារបស់អ្នកទុកជាសញ្ញាសម្គាល់នៅលើផ្ទះដែលអ្នកនៅហើយពេលខ្ញុំឃើញឈាម ខ្ញុំនឹង ឆ្លងកាត់អ្នកនិងរោគា នឹងមិន ត្រូវបំផ្លាញអ្នកពេលណាយើងវាយស្រុកអេស៊ីប។ ” (និក្ខមនំ 12: 13)

ឈាមនេះនៅលើមាត់ទ្វារគឺជាការរំofកពីការធានានៃការសង្គ្រោះរបស់ពួកគេ។ ការថ្វាយយញ្ញបូជារបស់កូនចៀមនិងការគោះទ្វារដោយឈាមគឺជាសកម្មភាពនៃជំនឿ។ ឈាមបានរំremកអំពីការធានានៃការធានានៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដូចការសន្យារបស់ព្រះ។

អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់ the ឃ្លាថា“ ត្រូវបានរក្សាទុកតែបានរក្សាទុកជានិច្ច”? វាធ្វើឱ្យមនុស្សវង្វេងស្មារតីគិតថាពួកគេមិនអាចធ្វើអ្វីដើម្បីធ្វើអោយសេចក្ដីសង្រ្គោះរបស់ពួកគេបាននៅពេលពួកគេបានទទួលយកព្រះគ្រីស្ទ។ ឈាមនៅលើមាត់ទ្វារនៅប្រទេសអេហ្ស៊ីបអាចជួយសង្គ្រោះគ្រួសារបានក្នុងករណីដែលឈាមនៅមាត់ទ្វារ នៅពេលនៃការត្រួតពិនិត្យ។ និយាយម៉្យាងទៀតមនុស្សម្នាក់អាចមានការផ្លាស់ប្តូរបេះដូងហើយលាងឈាមនៅមាត់ទ្វាររបស់គាត់ - ប្រហែលជាដោយសារតែសម្ពាធមិត្តភក្តិ។

ដូចគ្នាដែរគ្រិស្ដសាសនិកម្នាក់អាចបាត់បង់ជំនឿរបស់គាត់ហើយដូច្នេះគាត់បានដកដង្ហើមធំចេញពីដួងចិត្តរបស់គាត់។ បើគ្មានការធានាបែបនេះទេគាត់មិនអាចបន្តការជឿជាក់លើសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់គាត់បានទេ។

អ្នកត្រូវតែកើតជាថ្មី

លោកយេស៊ូគ្រិស្ដមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិត លើកលែងតែអ្នកកើតជាថ្មីអ្នកមិនអាចឃើញព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះបានទេ។ (ចនស។ ស។ ស។ ស។ ស។ ស។ ស។ ស។ អិច។ ធី។ )

ការកើតជាថ្មីទាក់ទងនឹងការផ្សះផ្សាររបស់យើងជាមួយព្រះ។ នៅពេលដែលយើងទទួលយកព្រះគ្រីស្ទដោយមានសេចក្តីជំនឿយើងនឹងក្លាយជាមនុស្សថ្មី។ សត្វមានបាបចាស់បានលាចាកលោកហើយសត្វដែលបានរាប់ជាសុចរិតថ្មីបានកើតមក។ ចាស់បានកើតមកមានបាបហើយមិនអាចចូលទៅជិតព្រះវរបិតាបានឡើយ។ អ្នកថ្មីគឺជាកូនរបស់ព្រះ។ (2 កូរិនថូសទី 5: 17)

ក្នុងនាមជាកូនរបស់ព្រះយើងជាអ្នកទទួលមត៌ករួមជាមួយព្រះគ្រិស្ដនៃព្រះរាជាណាចក្រ។ (រ៉ូម 8: 17) គិតខ្លួនឯងថាជាកូនរបស់អាបាដែលជាព្រះវរបិតាសួគ៌យើងដាក់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងតាមទស្សនៈត្រឹមត្រូវ៖

លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថាបើអ្នកមិនផ្លាស់ប្តូរហើយប្រែខ្លួនដូចជាក្មេងអ្នកនឹងមិនអាចចូលក្នុងនគរស្ថានសួគ៌បានឡើយ»។ (ម៉ាថាយ ១៨: ៣ អិន។ អេ។ អាយ។ អេស)

កុមារមិនទទួលបានក្តីស្រឡាញ់ពីឪពុកម្តាយទេ។ ពួកគេមានវារួចហើយ។ ពួកគេខិតខំដើម្បីទទួលបានការយល់ព្រមពីឪពុកម្តាយប៉ុន្តែឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេស្រឡាញ់ពួកគេមិនថាមានបញ្ហាអ្វីក៏ដោយ។

យុត្តិកម្មគឺជាលទ្ធផលនៃការកើតជាថ្មីរបស់យើងប៉ុន្តែក្រោយមកយើងត្រូវរីកចម្រើនដល់ភាពពេញវ័យ។ (ពេត្រុសទី ១ ២: ២)

អ្នកត្រូវតែប្រែចិត្ត

ការប្រែចិត្តនាំឱ្យមានការដកអំពើបាបចេញពីបេះដូង។ (កិច្ចការ ៣:១៩; ម៉ាថាយ ១៥:១៩) ដូចកិច្ចការ ២:៣៨ ចង្អុលបង្ហាញការប្រែចិត្តគឺ តម្រូវឲ្យ មានការចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ការប្រែចិត្តចំពោះអ្នកជឿថ្មីត្រូវបានតំណាងដោយការពន្លិចចូលទៅក្នុងទឹក។

ការសោកសៅរបស់យើងអំពីស្ថានភាពបាបរបស់យើងអាចនាំឱ្យមានការប្រែចិត្ត។ (2 កូរិនថូសទី 7: 8-11) ការប្រែចិត្តនាំទៅរកការសារភាពអំពើបាបរបស់យើងចំពោះព្រះ (1 ចនស៍ 1: 9) ដែលយើងសុំការអភ័យទោសដោយផ្អែកលើជំនឿរបស់យើងលើព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈការអធិស្ឋាន (កិច្ចការ 8: 22) ។

យើងត្រូវតែបោះបង់ចោលអំពើបាបរបស់យើង (សកម្មភាព 19: 18-19; 2 ធីម៉ូថេ 2: 19) និងកន្លែងដែលអាចធ្វើទៅបានចាត់វិធានការដើម្បីជួយដល់អ្នកដែលយើងបានធ្វើខុស។ (លូកា 19: 18-19)

សូម្បីតែបន្ទាប់ពីយើងបានទទួលយុត្តិកម្មតាមរយៈការកើតជាថ្មីរបស់យើងក៏ដោយយើងត្រូវតែបន្តស្វែងរកការអភ័យទោសដូចជាកូនត្រូវចំពោះឪពុកម្តាយរបស់គាត់ដែរ។ [1] ពេលខ្លះវាមិនអាចទៅរួចទេដែលកុមារអាចធ្វើវិញនូវការខូចខាតនៃអំពើបាបដែលបានប្រព្រឹត្ត។ នេះជាពេលដែលយើងត្រូវទុកចិត្តលើឪពុកម្តាយ។

ជាឧទាហរណ៍ក្មេងប្រុសអាយុ ៩ ឆ្នាំលេងបាល់លោតនៅខាងក្នុងផ្ទះរបស់គាត់ហើយបំបែកស្នាដៃសិល្បៈថ្លៃ ៗ ។ គាត់មិនមានមធ្យោបាយហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីទូទាត់សំណងដល់ឪពុករបស់គាត់សម្រាប់ដុំនោះទេ។ គាត់អាចសោកស្តាយសារភាពនិងសុំការអភ័យទោសពីឪពុកដោយដឹងថាឪពុករបស់គាត់នឹងថែរក្សាអ្វីដែលគាត់មិនអាចធ្វើបាន។ ក្រោយមកគាត់បង្ហាញការដឹងគុណនិងស្រឡាញ់ឪពុករបស់គាត់ដោយមិនលេងបាល់លោតចូលក្នុងផ្ទះម្តងទៀត។

អ្នកត្រូវតែស្វែងរកព្រះវរបិតារបស់អ្នក

ប្រហែលជាអ្នកស៊ាំនឹងសេណារីយ៉ូនេះ។ ម្ដាយនិងឪពុកម្នាក់បានឃើញកូនស្រីចុងក្រោយរបស់ពួកគេទាំងពីរនាក់បានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ហើយរើចេញពីផ្ទះ។ កូនស្រីម្នាក់ទូរស័ព្ទមករៀងរាល់សប្តាហ៍ហើយចែករំលែកទាំងសេចក្តីអំណរនិងការលំបាករបស់នាងរីឯកូនស្រីម្នាក់ទៀតហៅនៅពេលនាងត្រូវការជំនួយពីឪពុកម្តាយ។

យើងប្រហែលជាបានកត់សម្គាល់ឃើញថានៅពេលនិយាយអំពីមរតកឪពុកម្តាយតែងតែទុកកូនឱ្យបានច្រើន។ វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដែលយើងមិនចំណាយពេលជាមួយ។

ការណែនាំរបស់ព្រះឬតូរ៉ាគួរជាទីគាប់ចិត្ដរបស់យើង។ ស្តេចដាវីឌបានមានប្រសាសន៍ថា៖

“ អូ! ខ្ញុំស្រឡាញ់តូរ៉ាណាស់។ ខ្ញុំនិយាយពីវាពេញមួយថ្ងៃ” (ទំនុកតម្កើង 119)

តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះតូរ៉ារបស់ព្រះ? តូរ៉ាមានន័យថាការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ា។ ស្តេចដាវីឌ រីករាយ គាត់ស្ថិតនៅក្នុង Torah ហើយគាត់បានធ្វើសមាធិទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ។ (ទំនុកដំកើង 1: 2)

តើអ្នកធ្លាប់មានអំណរក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទេ? ប្រហែលជាអ្នកមានគំនិតថាការមានជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទរួមជាមួយព្រះគុណរបស់ព្រះគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ បើដូច្នោះអ្នកបាត់ហើយ! ប៉ូលបានសរសេរទៅកាន់ធីម៉ូថេថា៖ «គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរគឺជាព្រះដែលបាន បណ្ដាលឲ្យ តែងហើយមានប្រយោជន៍សម្រាប់ការបង្រៀនការប្រដៅតម្រង់និងការប្រៀនប្រដៅដោយសេចក្ដីសុចរិត»។ (2 ធីម៉ូថេ 3: 16)

តើការសង្គ្រោះរបស់អ្នកប្រាកដទេ?

ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងការប្រែចិត្តពីអំពើបាប។ ពួកគេទទួលស្គាល់ជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទហើយស្វែងរកព្រះវរបិតា។ ប៉ុន្តែពួកគេខ្វះការចាប់កំណើតជាថ្មីហើយមិនបានចាប់ផ្តើមដំណើរការនៃការរាប់ជាបរិសុទ្ធទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយពួកគេមិនបានទទួលនូវការបញ្ចេញវិញ្ញាណដែលធានាដល់សេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ពួកគេនិងធានាថាពួកគេជាកូនដែលព្រះពេញព្រះហឫទ័យ។

ប្រសិនបើអ្នកប្រៀបធៀបជំហានដែលត្រូវការសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះដែលបានរាយនៅក្នុងវគ្គដំបូងទៅនឹងអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបង្រៀនអ្នកអាចកត់សំគាល់ស្ទើរតែអ្វីៗទាំងអស់ទាក់ទងនឹងការងារហើយមិនមាននិយាយអំពីជំនឿទេ។ ផ្ទុយពីការបង្រៀនជាផ្លូវការនៃសង្គមនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជាច្រើននាក់បានទទួលយកលោកយេស៊ូគ្រិស្ដជាអ្នកសម្រុះសម្រួលផ្ទាល់ខ្លួន។

ដោយសារយើងមិនអាចវិនិច្ឆ័យចិត្តអ្នកដទៃបានយើងមិនអាចផ្តល់យោបល់អំពីការសង្គ្រោះរបស់សាក្សីម្នាក់ៗបានទេ។ យើងអាចទួញសោកចំពោះការបង្រៀនជាលាយលក្ខណ៍អក្សរជាផ្លូវការនៃសង្គមនៃទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលជាសារមិនពិតមួយដែលជំរុញឱ្យមានកិច្ចការលើជំនឿ។

ដូចជាគ្រីស្ទសាសនាគ្រឹស្តសាសនាភាគច្រើនខ្វះផ្លែផ្កានៃព្រះវិញ្ញាណនិងភស្តុតាងនៃការរាប់ជាបរិសុទ្ធ។ ប៉ុន្ដែយើងដឹងថាមានបុគ្គលដែលខ្ចាត់ខ្ចាយពាសពេញហើយដែលមិនបានចូលរួមក្នុងការគោរពបូជាសត្វហើយជាអ្នកដែលបានត្រូវបង្កើត ឲ្យ មានលក្ខណៈដូចគ្រិស្ដ។ ជាថ្មីម្តងទៀតវាមិនអាស្រ័យលើយើងក្នុងការថ្កោលទោសទេប៉ុន្តែយើងអាចសោកសៅដែលមនុស្សជាច្រើនត្រូវបានបញ្ឆោតដោយព្រះគ្រីស្ទក្លែងក្លាយនិងដំណឹងល្អខុសឆ្គង។

ដំណឹងល្អគឺយើងអាចទទួលមត៌កក្នុងព្រះរាជាណាចក្រដោយទទួលមត៌កតាមសេចក្ដីសន្យាទាំងប៉ុន្មានដែលមាននៅក្នុងនោះ។ ហើយចាប់តាំងពីព្រះរាជាណាចក្រនេះបានសន្យាដល់អស់អ្នកដែលបានផ្សះផ្សាជាមួយព្រះដូចជាកូនកើតជាថ្មីនេះគឺជាក្រសួងនៃការផ្សះផ្សាជាតិ។

“ ព្រះជាម្ចាស់គង់នៅក្នុងព្រះគ្រិស្ដសំរុះសំរួលមនុស្សលោកអោយបានពិភពលោកដោយមិនគិតពីកំហុសរបស់គេនិងអោយយើងទទួលយកពាក្យនៃការផ្សះផ្សារវិញឡើយ។ ” (2 កូរិនថូសទី 5: 19)

លុះត្រាតែយើងបានទទួលដំណឹងល្អនេះទើបយើងអាចអនុវត្តតាមបាន។ នេះគឺជាសារដ៏សំខាន់បំផុតនៅក្នុងបទគម្ពីរដែលយើងអាចចែកចាយជាមួយអ្នកដទៃដូច្នេះនេះជាមូលហេតុដែលយើងគួរខ្នះខ្នែងប្រកាសក្រសួងផ្សះផ្សាជាតិ។

---

[1] ត្រង់នេះខ្ញុំសន្មតថាប្រសិនបើអ្នកពិតជាបានកើតជាថ្មីមែននោះគឺដោយសារតែជំនឿ។ សូមចងចាំថាយុត្តិកម្ម (ឬត្រូវបានប្រកាសថាសុចរិត) មកពីជំនឿ។ យើងបានកើតជាថ្មីតាមរយៈជំនឿប៉ុន្តែវាគឺជាសេចក្តីជំនឿដែលកើតមានមុនគេហើយត្រូវបានគេនិយាយទាក់ទងនឹងការត្រូវបានប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិត។ (រ៉ូ ៥: ១; កាឡ។ ២:១៦, ១៧; ៣: ៨, ១១, ២៤)

ការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពរបស់អ្នកនិពន្ធ៖ ចំណងជើងនៅលើអត្ថបទនេះត្រូវបានធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពពី 'វិធីដើម្បីទទួលបានការសង្គ្រោះ' ទៅ 'របៀបទទួលការសង្គ្រោះ' ។ ខ្ញុំមិនចង់ផ្តល់ចំណាប់អារម្មណ៍ខុសដែលថាយើងអាចទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះតាមរយៈការងារ។