ក្បៀសនៅទីនេះ; ក្បៀសនៅទីនោះ។

[ចំណុចនេះត្រូវបាននាំអោយខ្ញុំយកចិត្តទុកដាក់ដោយអាប៉ូឡុស។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាវាគួរតែត្រូវបានតំណាងនៅទីនេះប៉ុន្តែការផ្តល់កិត្តិយសដល់គាត់សម្រាប់ការគិតដំបូងនិងបន្ទាត់នៃហេតុផលបន្ទាប់] ។
(លូកា 23: 43) ហើយគាត់បាននិយាយទៅកាន់គាត់ថា“ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថាថ្ងៃនេះអ្នកនឹងនៅជាមួយខ្ញុំក្នុងឋានសួគ៌” ។
មានភាពចម្រូងចម្រាសច្រើនអំពីអត្ថបទនេះ។ អិន។ អិ។ អិល។ ឌី។ អេ។ អិល។ ឌី។ អេស។ អេស។ អេស។ អេស។ អេស។ អេស។ អ។ យើងដឹងថានេះមិនមែនដូច្នោះទេពីព្រោះព្រះយេស៊ូមិនបានរស់ឡើងវិញទេរហូតដល់ថ្ងៃទីបី។
អស់អ្នកដែលជឿថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះប្រើបទគម្ពីរនេះដើម្បី“ បង្ហាញភស្តុតាង” ថាមនុស្សអាក្រក់និងមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវមិនត្រឹមតែត្រូវបានលើកលែងទោសទេប៉ុន្តែបានឡើងទៅស្ថានសួគ៌នៅថ្ងៃនោះ។ ទោះយ៉ាងណាការបកស្រាយនោះគឺផ្ទុយនឹងអ្វីដែលព្រះគម្ពីរចែងអំពីស្ថានភាពនៃមនុស្សស្លាប់លក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូជាមនុស្សការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូទាក់ទងនឹងការរស់ឡើងវិញនិងសេចក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ជីវិតនៅលើផែនដីនិងនៅស្ថានសួគ៌។ ប្រធានបទនេះត្រូវបានគេជជែកវែកញែកយ៉ាងល្អនៅក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់យើងហើយខ្ញុំមិនចង់ធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវកង់ថ្មីនៅទីនេះទេ។
គោលបំណងនៃការប្រកាសនេះគឺដើម្បីស្នើសុំនូវអត្ថន័យជំនួសនៃពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ការបង្ហាញរបស់យើងស្របនឹងការបង្រៀនឯទៀតក្នុងគម្ពីរដែលទាក់ទងនឹងប្រធានបទទាំងនេះនិងសំណួរដែលទាក់ទងនៅតែលើកសំណួរខ្លះ។ ក្រិកមិនប្រើសញ្ញាក្បៀសទេដូច្នេះយើងត្រូវតែកាត់បន្ថយអត្ថន័យនៃអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវចង់មានបន្ទូល។ ជាផលវិបាកមួយដែលអាចយល់បាននៃការការពារសេចក្តីពិតរបស់យើងរាប់ទសវត្សមុនពេលការវាយលុកនៃការបង្រៀនខាងសាសនាមិនពិតយើងបានផ្តោតលើការបង្ហាញដែលខណៈដែលពិតចំពោះបទគម្ពីរដទៃទៀតខ្ញុំខ្លាចបដិសេធយើងនូវអ្វីដែលពិសេសបំផុត។ ការយល់ដឹងរបស់ព្យាករណ៍។
តាមរយៈការបកស្រាយរបស់យើងវេននៃឃ្លាថា“ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកយ៉ាងប្រាកដនៅថ្ងៃនេះ…” នេះត្រូវបានប្រើដោយព្រះយេស៊ូដើម្បីបញ្ជាក់ពីភាពត្រឹមត្រូវនៃអ្វីដែលគាត់កំពុងតែនិយាយ។ ប្រសិនបើនោះពិតជារបៀបដែលគាត់មានបំណងវាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ដែលនេះជាឱកាសតែមួយគត់ដែលគាត់ប្រើឃ្លានោះ។ គាត់ប្រើឃ្លា“ ខ្ញុំប្រាប់អ្នក” ឬ“ ខ្ញុំប្រាប់អ្នក” យ៉ាងពិតប្រាកដរាប់សិបដងប៉ុន្តែមានតែគាត់ទេដែលបន្ថែមពាក្យ“ ថ្ងៃនេះ” ។ ហេតុអ្វី? តើការបន្ថែមពាក្យនោះបន្ថែមទៅលើភាពជឿជាក់នៃអ្វីដែលគាត់ហៀបនឹងនិយាយយ៉ាងដូចម្តេច? មនុស្សអាក្រក់បានស្ដីបន្ទោសដៃគូរបស់គាត់ដោយប្រព្រឹត្ដបទឧក្រិដ្ឋហើយក្រោយមកគាត់បានអង្វរព្រះយេស៊ូដោយអត់ទោសឱ្យគាត់។ វាមិនទំនងជាគាត់សង្ស័យទេ។ ប្រសិនបើគាត់មានការសង្ស័យពួកគេទំនងជាត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងទស្សនៈរបស់គាត់ចំពោះខ្លួនគាត់ថាមិនសក្តិសម។ គាត់ត្រូវការការធានារ៉ាប់រងមិនមែនថាព្រះយេស៊ូកំពុងតែប្រាប់ពីការពិតនោះទេតែផ្ទុយទៅវិញមានអ្វីមួយដែលហាក់ដូចជាល្អពេក - លទ្ធភាពដែលគាត់អាចត្រូវបានប្រោសលោះនៅពេលក្រោយក្នុងជីវិតរបស់គាត់គឺអាចទៅរួច។ តើពាក្យ«ថ្ងៃនេះ»បន្ថែមលើកិច្ចការនោះយ៉ាងដូចម្តេច?
បន្ទាប់យើងត្រូវគិតអំពីកាលៈទេសៈ។ ព្រះយេស៊ូឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង។ គ្រប់ពាក្យទាំងអស់ដង្ហើមត្រូវតែធ្វើឱ្យគាត់ខាតបង់។ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងចម្លើយនោះចម្លើយរបស់គាត់បង្ហាញពីសេដ្ឋកិច្ចនៃការបញ្ចេញមតិ។ គ្រប់ពាក្យទាំងអស់មានភាពសង្ខេបនិងពោរពេញទៅដោយអត្ថន័យ។
យើងក៏ត្រូវចងចាំដែរថាព្រះយេស៊ូគឺជាគ្រូដ៏អស្ចារ្យ។ គាត់តែងតែគិតពីតំរូវការរបស់ទស្សនិកជននិងកែសំរួលការបង្រៀនរបស់គាត់។ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងបានពិភាក្សាអំពីស្ថានភាពរបស់មនុស្សអាក្រក់នឹងត្រូវបានគេមើលឃើញជាក់ស្តែងហើយគាត់នឹងឃើញស្ថានភាពពិតនៃបេះដូងរបស់បុរសនោះ។
បុរសនោះមិនត្រឹមតែត្រូវការការធានាប៉ុណ្ណោះទេ។ គាត់ត្រូវការដង្ហើមចុងក្រោយ។ គាត់មិនអាចចុះចាញ់នឹងការឈឺចាប់ហើយដកស្រង់សំដីប្រពន្ធរបស់យ៉ូបថា«ប្រមាថដល់ព្រះហើយស្លាប់ទៅ»។ គាត់ត្រូវរង់ចាំពីរបីម៉ោងទៀត។
ចម្លើយរបស់លោកយេស៊ូគឺដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយឬតើលោកយកចិត្ដទុកដាក់បំផុតចំពោះសុខុមាលភាពរបស់ចៀមដែលទើបនឹងរកឃើញ។ ដោយសារអ្វីដែលគាត់បានបង្រៀននៅលូកា ១៥: ៧ នោះច្បាស់ជាមានលទ្ធផលមែន។ ដូច្នេះចម្លើយរបស់គាត់នៅពេលសន្សំសំចៃនឹងប្រាប់ដល់មនុស្សអាក្រក់នូវអ្វីដែលគាត់ត្រូវការដើម្បីស្តាប់ដើម្បីស៊ូទ្រាំរហូតដល់ទីបញ្ចប់។ ពេលគាត់ដឹងថានៅថ្ងៃនោះគាត់នឹងនៅសួនឧទ្យានពិតជា ធ្វើឲ្យ គាត់មានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅមែន!
តែបន្តទៅមុខទៀត! គាត់មិនបានទៅសួនឧទ្យាននៅថ្ងៃនោះទេ? ត្រូវហើយគាត់បានធ្វើតាមទស្សនៈរបស់គាត់។ ហើយសូមប្រឈមមុខនឹងវា។ នៅពេលអ្នកជិតស្លាប់ទស្សនៈតែមួយគត់ដែលសំខាន់គឺជារបស់អ្នក។
មុនថ្ងៃនោះចប់ពួកគេបានបាក់ជើងរបស់គាត់ដើម្បីឱ្យទំងន់រាងកាយរបស់គាត់ទាញនៅលើដៃរបស់គាត់។ លទ្ធផលនេះធ្វើឱ្យស្ត្រេសត្រូវបានដាក់នៅលើដ្យ៉ាក្រាមដែលមិនអាចដំណើរការបានត្រឹមត្រូវ។ មនុស្សម្នាក់ស្លាប់យឺត ៗ និងឈឺចាប់ពីការហឺត។ វាគឺជាការស្លាប់ដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាច។ ប៉ុន្ដែដោយដឹងថាពេលគាត់ស្លាប់ទៅគាត់នឹងនៅសួនឧទ្យានច្បាស់ជាបានផ្ដល់ការសម្រាលទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងដល់គាត់។ តាមទស្សនៈការគិតចុងក្រោយរបស់គាត់លើបង្គោលទារុណកម្មត្រូវបានបំបែកចេញពីគំនិតដឹងខ្លួនលើកដំបូងរបស់គាត់នៅក្នុងពិភពលោកថ្មីដោយភ្លឹបភ្លែតៗ។ គាត់បានទទួលមរណភាពនៅថ្ងៃនោះហើយសម្រាប់គាត់គាត់បានផុសឡើងនៅថ្ងៃដដែលនោះចូលទៅក្នុងពន្លឺភ្លឺនៃពិភពថ្មីពេលព្រឹក។
ភាពស្រស់ស្អាតនៃគំនិតនេះគឺថាវាក៏បម្រើយើងផងដែរ។ យើងដែលអាចនឹងត្រូវស្លាប់ដោយសារជំងឺឬអាយុចាស់ឬសូម្បីតែពូថៅរបស់ពេជ្ឈឃាដត្រូវការតែគិតពីមនុស្សអាក្រក់នោះដើម្បីដឹងថាយើងមានថ្ងៃម៉ោងឬប៉ុន្មាននាទីទៀតពីឋានសួគ៌។
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាការបកស្រាយនាពេលបច្ចុប្បន្នរបស់យើងខណៈពេលដែលមានគោលបំណងដើម្បីការពារយើងប្រឆាំងនឹងការបង្រៀនមិនពិតរបស់ទ្រីនីទីតាតើយើងមានភាពមិនពេញចិត្តដោយប្លន់យើងពីរូបភាពពាក្យទំនាយដ៏អស្ចារ្យនិងពង្រឹងជំនឿទេ។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។