តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមាន«ផ្លូវចិត្ដដែលមិនពេញចិត្ដ»ឬទេ?

ដូចជាពួកគេមិនសមនឹងទទួលស្គាល់ព្រះទេព្រះជាម្ចាស់បានប្រគល់ពួកគេទៅក្នុងស្ថានភាពផ្លូវចិត្តដែលមិនពេញចិត្ដដើម្បីធ្វើអ្វីដែលមិនសមនឹងពួកគេ។ (រ៉ូម ១:២៨ អិន។ អិល។ ធី។ )

វាហាក់ដូចជាសេចក្តីថ្លែងដ៏អង់អាចសូម្បីតែការលើកឡើងថាការដឹកនាំរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវបានប្រគល់ទៅឱ្យស្ថានភាពផ្លូវចិត្តដែលព្រះមិនពេញចិត្ដ។ ទោះយ៉ាងណាមុននឹងថ្លឹងទម្ងន់មួយចំហៀងឬម្ខាងទៀតសូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះគម្ពីរជំនាន់ផ្សេងទៀតបកប្រែខនេះ៖

“ ព្រះ…បានបោះបង់ចោលពួកគេដោយគំនិតល្ងីល្ងើ…” (ច្បាប់អន្តរជាតិថ្មី)

“ ព្រះ…អនុញ្ញាតឱ្យគំនិតឥតប្រយោជន៍របស់ពួកគេគ្រប់គ្រងលើពួកគេ” ។ (ភាសាអង់គ្លេសសម័យបច្ចុប្បន្ន)

«ព្រះបានអនុញ្ញាត ឲ្យ គំនិតអសីលធម៌ផ្ទាល់ខ្លួនគ្រប់គ្រងពួកគេ»។ (ការបកប្រែព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ)

ឥឡូវយើងពិចារណាបរិបទ៖

ហើយពួកគេពោរពេញទៅដោយអំពើទុច្ចរិតអំពើអាក្រក់លោភលន់និងអំពើអាក្រក់ដោយពោពេញទៅដោយការច្រណែនឃាតកម្មការភូតភរបោកបញ្ឆោតនិងការស្អប់ខ្ពើមការនិយាយខ្សឹបខ្សៀវអ្នកស្អប់ព្រះអំនួតក្រអឺតក្រទមអំនួតអំនួតអំនួតនៃអ្វីដែលបង្កអន្តរាយ មិនស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្តាយដោយគ្មានការយោគយល់មិនពិតចំពោះកិច្ចព្រមព្រៀងដោយគ្មានការស្រឡាញ់ធម្មជាតិនិងគ្មានមេត្ដា។ ទោះបីអ្នកទាំងនេះដឹងយ៉ាងច្បាស់នូវក្រឹត្យដ៏សុចរិតរបស់ព្រះថាអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើបែបនេះសមនឹងទទួលមរណភាពពួកគេមិនត្រឹមតែបន្ដធ្វើវាប៉ុណ្ណោះទេតែពួកគេក៏ពេញចិត្ដនឹងអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដតាមដែរ។ (រ៉ូម ១: ២៩-៣២)

ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ដែលកំពុងតែអាននេះប្រាកដជាជំទាស់ថាគ្មានគុណសម្បត្ដិណាដែលបានរៀបរាប់ខាងលើត្រូវអនុវត្តតាមអ្វីដែលទាក់ទងនឹងអ្នកដែលគ្រប់គ្រងអង្គការនេះឡើយ។ ប៉ុន្ដែមុននឹងឈានដល់ការសន្និដ្ឋានណាមួយចូរយើងចាំក្នុងចិត្តថាគឺជាព្រះដែល«បោះបង់ចោល»មនុស្សទាំងនេះចំពោះស្ថានភាពផ្លូវចិត្តនេះឬដូចជា សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី ដាក់វា "ផ្តល់ឱ្យពួកគេឡើង" ។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាបោះបង់ចោលបុគ្គលណាម្នាក់គាត់ធ្វើដូច្នេះដោយដកវិញ្ញាណរបស់គាត់ចេញ។ តើមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលព្រះដកវិញ្ញាណពីស្តេចសូល?

ឥឡូវនេះព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់បានចាកចេញពីព្រះបាទសូលហើយមានវិញ្ញាណអាក្រក់មកពីព្រះអម្ចាស់ធ្វើអោយស្តេចរន្ធត់។ (សាំយូអែលទី ១ ១៦:១៤ NASB)

មិនថាមកពីសាតាំងឬពីទំនោរចិត្ដដ៏ពេញដោយបាបរបស់មនុស្សម្នាក់ដោយគ្មានឥទ្ធិពលវិជ្ជមាននៃវិញ្ញាណរបស់ព្រះនោះគំនិតនឹងទៅជាវង់វង់ធ្លាក់ចុះ។

តើរឿងនេះក្លាយជារដ្ឋនៃអង្គការហើយឬនៅ? តើព្រះយេហូវ៉ាបានដកវិញ្ញាណចេញហើយឬ? ខ្ញុំដឹងថាអ្នកខ្លះនឹងជំទាស់ថាវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់មិនដែលមានពីដំបូងឡើយ។ ប៉ុន្តែនោះជាការត្រឹមត្រូវក្នុងការនិយាយ? ព្រះមិនចាក់បង្ហូរវិញ្ញាណរបស់គាត់លើស្ថាប័នណាមួយទេតែលើបុគ្គល។ ស្មារតីរបស់គាត់គឺខ្លាំងពូកែណាស់ទោះបីមនុស្សមួយចំនួនតូចមានវាក៏ដោយក៏ពួកគេអាចជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងដល់មនុស្សទាំងមូលដែរ។ សូមចាំថាគាត់សុខចិត្តទុកក្រុងសូដុមនិងកូម៉ូរ៉ាដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សសុចរិត ១០ នាក់។ តើចំនួនមនុស្សសុចរិតដែលរស់នៅក្នុងភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់សាក្សីបានថយចុះដល់កម្រិតដែលឥឡូវនេះយើងអាចផ្តល់យោបល់ថាពួកគេត្រូវបានគេបោះបង់ចោលនូវស្ថានភាពផ្លូវចិត្តដែលមិនពេញចិត្ត? តើមានភស្ដុតាងអ្វីខ្លះដែលអាចផ្តល់យោបល់បែបនេះ?

ឧទាហរណ៍ឧទាហរណ៍លិខិតនេះសរសេរជាចម្លើយទៅនឹងសំណួរដ៏ស្មោះត្រង់ទាក់ទងនឹងថាតើភ័ស្តុតាងកោសល្យវិច្ច័យអាចត្រូវបានពិចារណាជាសាក្សីទី ២ ក្នុងករណីដែលមានសាក្សីផ្ទាល់ភ្នែកពីអំពើបាបនៃការរំលោភសេពសន្ថវៈពោលគឺជនរងគ្រោះជាកុមារ។

ប្រសិនបើរូបភាពនេះតូចពេកក្នុងការអាននៅលើឧបករណ៍របស់អ្នកនេះគឺជាអត្ថបទរបស់សំបុត្រ។

ប្អូនប្រុស X៖

យើងមានសេចក្តីរីករាយក្នុងការឆ្លើយតបនឹងលិខិតរបស់អ្នកចុះថ្ងៃទី ២១ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ២០០២ ដែលអ្នកពិភាក្សាអំពីការដោះស្រាយករណីរំលោភបំពានលើកុមារនៅក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាននិងលើកឡើងពីហេតុផលដែលអ្នកបានប្រើក្នុងការឆ្លើយតបចំពោះអ្នកដែលបានរិះគន់នីតិវិធីជាក់លាក់ដែលផ្អែកលើ បទគម្ពីរ។

ហេតុផលដែលបានគូសបញ្ជាក់នៅក្នុងលិខិតរបស់អ្នកជាទូទៅគឺត្រឹមត្រូវ។ ការបង្ហាញអង្គហេតុក្នុងស្ថានភាពពិបាកខ្លះមិនមែនជាការងាយស្រួលទេតែស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាខំប្រឹងការពាររាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាពីពួកអ្នករកស៊ីផ្លូវភេទនៅពេលដំណាលគ្នាធ្វើតាមខ្នាតតម្រានិងគោលការណ៍របស់ទ្រង់ដូចមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ។ គួរឱ្យកត់សម្គាល់អ្នកបានគិតពីបញ្ហាហើយត្រៀមឆ្លើយការចោទប្រកាន់របស់អ្នករិះគន់ព្រោះនេះហាក់ដូចជាចាំបាច់និងសមរម្យ។

អ្នកសង្កេតឃើញថាភស្ដុតាងដែលបានមកពីការពិនិត្យសុខភាពអាចជារឿងគួរឱ្យជឿជាក់ដោយសារតែបច្ចេកវិទ្យាសព្វថ្ងៃនេះដែលមិនមាននៅសម័យព្រះគម្ពីរ។ អ្នកសួរប្រសិនបើពេលខ្លះវាមិនអាចធ្វើឱ្យមានការអាក់ខានទេដែលតាមពិតវាស្មើនឹង“ សាក្សី” ទីពីរ។ វាអាចជាភ័ស្តុតាងខ្លាំងណាស់អាស្រ័យលើអ្វីដែលសារធាតុត្រូវបានផលិតជាភ័ស្តុតាងនិងថាតើតេស្តដែលអាចទុកចិត្តបាននិងមានលក្ខណៈពេញលេញយ៉ាងណា។ ប៉ុន្ដែដោយសារគម្ពីរសំដៅទៅលើសាក្សីដែលបានឃើញផ្ទាល់នឹងភ្នែកក្នុងការបង្កើតរឿងនេះជាការល្អបំផុតដែលមិនសំដៅទៅលើភស្ដុតាងដូចជា«សាក្សី»ទីពីរ។ ទោះយ៉ាងណាចំណុចដែលអ្នកលើកឡើងថាជារឿយៗគួរតែពិចារណាបន្ថែមទៀតក្នុងការស៊ើបអង្កេតការចោទប្រកាន់ប្រឆាំងនឹងជនជាប់ចោទជាជាងការនិយាយដោយផ្ទាល់មាត់របស់ជនរងគ្រោះដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់គឺពិតជាត្រឹមត្រូវ។

ខ្ញុំមានចិត្ដរីករាយណាស់ដែលបានចូលរួមជាមួយអ្នកនិងបងប្អូនរបស់យើងនៅទូទាំងពិភពលោកក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅទូទាំងពិភពលោក។ យើងទាំងអស់គ្នាទន្ទឹងរង់ចាំយ៉ាងអន្ទះសារជាមួយអ្នកចំពោះព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យដែលនឹងមកដល់នៅពេលដែលព្រះនឹងបញ្ជូនប្រជាជនរបស់ទ្រង់ចូលទៅក្នុងពិភពលោកថ្មីរបស់គាត់។ 

ចូរយើងព្រងើយកន្តើយនឹងវណ្ណយុត្តិឡចំហាយដែលបញ្ចប់ការឆ្លើយឆ្លងបែបនេះហើយផ្តោតលើសាច់នៃលិខិត។ លិខិតដែលមានអាយុ ១៧ ឆ្នាំបង្ហាញថាការគិតរបស់អង្គការទាក់ទងនឹងវិធីដោះស្រាយករណីរំលោភបំពានផ្លូវភេទកុមារមិនបានផ្លាស់ប្តូរទេ។ ប្រសិនបើមានអ្វីវាកាន់តែរឹតតែចាក់ឫស។

ចូរចាប់ផ្តើមជាមួយនេះ៖“ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាខំប្រឹងយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ដើម្បីការពាររាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាពីពួកអ្នករកស៊ីផ្លូវភេទនៅពេលដំណាលគ្នាធ្វើតាមខ្នាតតម្រានិងគោលការណ៍របស់ទ្រង់ដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ»។  

នេះមើលទៅដូចជាការការពាររាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាពីមំសាសីខាងផ្លូវភេទនិង«ខ្នាតតម្រានិងគោលការណ៍របស់ទ្រង់ដូចមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ»គឺខុសគ្នាហើយមិនតែងតែត្រូវគ្នាឡើយ។ គំនិតនេះបានបង្ហាញថាដោយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវលិខិតនៃច្បាប់នេះអង្គការមិនអាចការពារកុមារឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ពីមំសាសីផ្លូវភេទទេ។ ច្បាប់របស់ព្រះគឺត្រូវស្តីបន្ទោស។ បុរសទាំងនេះគ្រាន់តែបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនក្នុងការលើកស្ទួយច្បាប់របស់ព្រះ។

នៅពេលដែលយើងអានលិខិតនៅសល់នោះយើងឃើញថានេះពិតជាច្រើនណាស់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយតើច្បាប់របស់ព្រះជាកំហុសឬជាការបកស្រាយរបស់មនុស្សដែលនាំឱ្យមានភាពច្របូកច្របល់នេះ?

ប្រសិនបើបន្ទាប់ពីបានអានលិខិតនេះអ្នកមានអារម្មណ៍ថាមានកម្រិតនៃកំហឹងចំពោះភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់វាទាំងអស់កុំវាយខ្លួនឯង។ នោះគឺជាការឆ្លើយតបតាមធម្មជាតិនៅពេលប្រឈមមុខនឹងភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់បុរស។ ព្រះគម្ពីរថ្កោលទោសចំពោះភាពល្ងង់ខ្លៅប៉ុន្តែកុំគិតថាពាក្យនេះត្រូវបានអនុវត្តចំពោះអ្នកដែលមានកម្រិតប្រាជ្ញាទាប។ មនុស្សដែលមានកម្រិតប្រាជ្ញាទាបអាចមានប្រាជ្ញាខ្ពស់។ ម៉្យាងវិញទៀតជារឿយ ៗ អ្នកដែលមាន IQ ខ្ពស់បង្ហាញពីភាពឆោតល្ងង់។ នៅពេលព្រះគម្ពីរនិយាយអំពីភាពល្ងង់ខ្លៅវាមានន័យថាភាពល្ងង់ខ្លៅខាងសីលធម៌ដែលជាភាពខ្វះចន្លោះនៃប្រាជ្ញាដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ខ្លួនឯងនិងអ្នកដទៃ។

សូមអាននិងស្រូបយកគតិបណ្ឌិតនេះពីសុភាសិតបន្ទាប់មកយើងនឹងត្រឡប់មករកវាម្តងមួយៗដើម្បីវិភាគលិខិតនិងគោលនយោបាយរបស់ JW.org ។

• “ ។ ។ តើអ្នកល្ងង់ខ្លៅនឹងស្អប់ចំណេះដឹងដល់ណាទៀត? »។ (ភ។ ១:២២)
• “ ។ ។ ។ ឱមនុស្សល្ងីល្ងើអើយសូមយល់ពីចិត្ត។ (ប្រការ ៨: ៥)
• “ ។ ។ ប៉ុន្ដែបេះដូងរបស់មនុស្សល្ងីល្ងើគឺជាអ្វីដែលបង្ហាញពីភាពល្ងង់ខ្លៅ។ (ភ។ ១២:២៣)
• “ ។ ។ មនុស្សគ្រប់រូបនឹងធ្វើដោយចំណេះដឹងតែមនុស្សល្ងីល្ងើនឹងល្ងង់ល្ងើនៅបរទេស។ (ភ។ ១៣:១៦)
• “ ។ ។ មនុស្សមានប្រាជ្ញាភ័យខ្លាចហើយងាកចេញពីអំពើអាក្រក់តែមនុស្សល្ងីល្ងើមានកំហឹងនិងមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ (ភ។ ១៤:១៦)
• “ ។ ។ ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សល្ងីល្ងើមានតំលៃដើម្បីទទួលបានប្រាជ្ញានៅពេលដែលគាត់គ្មានបេះដូង? (ភ។ ១៧:១៦)
• “ ។ ។ គ្រាន់តែដូចជាឆ្កែវិលមុខក្អួតចង្អោរមនុស្សល្ងីល្ងើកំពុងតែបង្ហាញភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់ខ្លួនម្តងទៀត។ (ភ។ ២៦:១១)

សុភាសិត ១៧:១៦ ប្រាប់យើងថាមនុស្សល្ងីល្ងើមានតម្លៃទទួលបានប្រាជ្ញានៅក្នុងដៃរបស់គាត់ប៉ុន្តែគាត់នឹងមិនបង់ថ្លៃនោះទេព្រោះគាត់ខ្វះបេះដូង។ គាត់ខ្វះបេះដូងបង់ថ្លៃ។ តើអ្វីនឹងជំរុញបុរសឱ្យពិចារណាឡើងវិញនូវការយល់ដឹងរបស់គាត់អំពីបទគម្ពីរដើម្បីការពារកុមារ? សេចក្តីស្រឡាញ់ជាក់ស្តែង។ វាគឺជាកង្វះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលយើងឃើញនៅក្នុងការទាក់ទងរបស់អង្គការទាំងអស់ទាក់ទងនឹងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទកុមារទោះបីជាកង្វះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់គឺត្រូវបានរឹតត្បិតចំពោះបញ្ហាមួយនេះ។ ដូច្នេះពួកគេស្អប់ចំណេះដឹង (ភី។ ១:២២) មិនយល់ឬធ្វើឱ្យងងឹតភ្នែកចំពោះការលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង (ភី ៨: ៥) ហើយដូច្នេះគ្រាន់តែចែកចាយភាពល្ងង់ខ្លៅ (ភី ១២:២៣) ។ បន្ទាប់មកនៅពេលនរណាម្នាក់ហៅពួកគេនៅលើគ្រែសម្រាប់ការធ្វើដូច្នេះពួកគេបានខឹងនិងក្រអឺតក្រទម (Pr 17: 16) ។ (ទាក់ទងនឹងចំណុចចុងក្រោយនេះគឺដើម្បីការពារអ្នកទទួលលិខិតពីកំហឹងដែលយើងបានលុបឈ្មោះចោល។ ) ហើយដូចជាឆ្កែវិលត្រឡប់មកក្អួតរបស់ពួកគេវិញពួកគេនៅតែបន្តភាពល្ងង់ខ្លៅចាស់ដដែលម្តងហើយម្តងទៀតដើម្បីធ្វើឱ្យខូចប្រយោជន៍របស់ពួកគេ។ (ភ។ ២៦:១១) ។

តើខ្ញុំពិបាកក្នុងការចោទប្រកាន់ពួកគេពីការស្អប់ចំណេះដឹងហើយមិនសុខចិត្តបង់ថ្លៃទេពីព្រោះពួកគេខ្វះសេចក្តីស្រឡាញ់?

ខ្ញុំនឹងអោយអ្នកធ្វើជាចៅក្រម។

ពួកគេសារភាពថាអាចមានភស្ដុតាងរឹងមាំដើម្បីបង្កើតការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ។ ឧទាហរណ៍ឧបករណ៍ចាប់រំលោភអាចប្រមូលភស្តុតាង DNA ដើម្បីបញ្ជាក់អត្តសញ្ញាណអ្នកវាយប្រហារ។ ទោះយ៉ាងណាការបកស្រាយរបស់ពួកគេអំពី“ វិធានសាក្សីពីរនាក់” តម្រូវឲ្យ មានភស្ដុតាងសាក្សីពីរនាក់ចំពោះឧប្បត្តិហេតុនៃការរំលោភសេពសន្ថវៈលើកុមារដូច្នេះសូម្បីតែភស្ដុតាងកោសល្យវិច្ច័យដ៏លើសលប់ព្រឹទ្ធាចារ្យមិនអាចធ្វើសកម្មភាពបានទេប្រសិនបើមានភស្ដុតាងដែលឃើញផ្ទាល់ភ្នែកពីជនរងគ្រោះ។

ឥឡូវអ្នកឃើញអត្ថន័យរបស់ពួកគេពេលពួកគេសរសេរថាពួកគេ«កំពុងប្រឹងប្រែងការពារប្រជាជនរបស់ព្រះយេហូវ៉ាពីពួកអ្នករកស៊ីផ្លូវភេទនៅពេលដំណាលគ្នាធ្វើតាមខ្នាតតម្រានិងគោលការណ៍របស់ទ្រង់ដូចមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ»។ និយាយម៉្យាងទៀតពួកគេត្រូវតែបកស្រាយពីអ្វីដែលព្រះគម្ពីរចែងអំពីច្បាប់នៃសាក្សីទាំងពីរទោះបីជាវាអាចបណ្តាលឱ្យខ្វះការការពារដល់ប្រជាជនរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយ។

ប៉ុន្ដែពួកគេមានមធ្យោបាយដើម្បីទិញប្រាជ្ញាដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាពួកគេខ្វះការលើកទឹកចិត្តដើម្បីធ្វើដូច្នេះ? (ព្រ។ ១៧:១៦) ហេតុអ្វីបានជាពួកគេស្អប់ចំណេះដឹងបែបនេះ? សូមចាំថាវាគឺជាមនុស្សឆោតល្ងង់ដែលស្អប់ចំណេះដឹង (ភី។ ១:២២) ។

ការស្រាវជ្រាវសាមញ្ញមួយលើពាក្យ“ សាក្សី” ដោយប្រើកម្មវិធីសូហ្វវែរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អង្គការបង្ហាញថាសាក្សីអាចជាអ្វីមួយក្រៅពីមនុស្សដែលកើតឡើងក្នុងព្រឹត្តិការណ៍។

រូបសំណាកនេះជាសក្ខីភាពហើយសសរស្តម្ភនេះជាសក្ខីភាពថាខ្ញុំនឹងមិនដើរលើផ្ទាំងថ្មនេះដើម្បីធ្វើបាបអ្នកឡើយហើយអ្នកក៏មិនដើរលើផ្ទាំងសិលានិងសសរដើម្បីធ្វើបាបខ្ញុំដែរ” ។ (លោកុប្បត្ដិ ៣១:៥១)

«ដោយយកក្រិត្យវិន័យនៃក្រិត្យវិន័យនេះអ្នកត្រូវដាក់នៅម្ខាងនៃហឹបនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នកហើយត្រូវធ្វើជាសាក្សីនៅទីនោះប្រឆាំងនឹងអ្នកដែរ»។ (ថ្ងៃទី ៣១:២៦)

តាមពិតការប្រើភ័ស្តុតាងកោសល្យវិច្ច័យដើម្បីធ្វើជាសាក្សីក្នុងករណីដែលទាក់ទងនឹងការរួមភេទអសីលធម៌ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងក្រិត្យវិន័យរបស់ម៉ូសាយ។ នេះជាដំណើររឿងពីព្រះគម្ពីរ៖

“ ប្រសិនបើបុរសយកប្រពន្ធហើយមានទំនាក់ទំនងជាមួយនាងតែក្រោយមកស្អប់នាងហើយគេចោទប្រកាន់នាងថាបានធ្វើខុសហើយអោយឈ្មោះអាក្រក់ដោយនិយាយថា“ ខ្ញុំបានយកស្ត្រីម្នាក់នេះប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំមានទំនាក់ទំនងជាមួយនាងខ្ញុំ មិនត្រូវរកភស្ដុតាងដែលថានាងជាស្រីព្រហ្មចារីឡើយ father ឪពុកនិងម្ដាយរបស់ក្មេងស្រីគួរជាភស្ដុតាងនៃភាពក្រមុំព្រហ្មចារីរបស់ក្មេងស្រីចំពោះមនុស្សចាស់នៅមាត់ទ្វារក្រុង។ ឪពុករបស់ក្មេងស្រីត្រូវនិយាយទៅកាន់ពួកព្រឹទ្ធាចារ្យថា "ខ្ញុំបានប្រគល់កូនស្រីខ្ញុំអោយបុរសម្នាក់នេះជាប្រពន្ធតែគាត់ស្អប់នាងហើយចោទប្រកាន់នាងពីការប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវដោយនិយាយថា" ខ្ញុំបានរកឃើញថាកូនស្រីរបស់អ្នកមិនមានភស្តុតាងព្រហ្មចារីទេ។ ឥឡូវនេះនេះជាភស្ដុតាងនៃព្រហ្មចារីរបស់កូនស្រីខ្ញុំ។ បន្ទាប់មកពួកគេនឹងបាចសំពត់នៅចំពោះមុខពួកព្រឹទ្ធាចារ្យនៃទីក្រុង។ ពួកព្រឹទ្ធាចារ្យនៅក្រុងនឹងយកបុរសនោះមកប្រៀនប្រដៅគាត់»។ (ថ្ងៃទី ២២: ១៣-១៨)

យោងតាមអត្ថបទនេះ ការយល់ដឹងអំពីបទគម្ពីរ។ អាន:

“ ភស្តុតាងនៃព្រហ្មចារី
បន្ទាប់ពីពិធីជប់លៀងប្តីបាននាំកូនក្រមុំរបស់គាត់ចូលបន្ទប់អង្គជំនុំជម្រះ។ (ទំនុកដំកើង ១៩: ៥; យ៉ូន។ ២:១៦) នៅរាត្រីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍គេប្រើក្រណាត់ឬសម្លៀកបំពាក់ហើយទុកឬជូនឪពុកម្ដាយប្រពន្ធដើម្បី ឲ្យ ស្នាមឈាមរបស់ស្ដ្រីព្រហ្មចារីជាការការពារស្របច្បាប់សម្រាប់នាងក្នុងករណីនេះ ក្រោយមកនាងត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទខ្វះព្រហ្មចារីឬធ្លាប់ជាស្រីពេស្យាមុនពេលរៀបការ។ បើមិនដូច្នោះទេនាងអាចត្រូវគេគប់នឹងដុំថ្មរហូតដល់ស្លាប់ដោយសារតែនាងបានបង្ហាញខ្លួនក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ដូចជាព្រហ្មចារីដែលគ្មានស្នាមហើយសម្រាប់ការនាំឱ្យមានការរិះគន់យ៉ាងខ្លាំងលើផ្ទះឪពុកនាង។ (ថ្ងៃទី ២២: ១៣-២១) ទម្លាប់នៃការរក្សាសម្លៀកបំពាក់នេះបានបន្តនៅក្នុងចំណោមប្រជាជនមួយចំនួននៅមជ្ឈឹមបូព៌ារហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។
(វា -២ ទំ។ ៣៤១ អាពាហ៍ពិពាហ៍)

នៅទីនោះអ្នកមានភ័ស្តុតាងក្នុងព្រះគម្ពីរដែលជាភស្ដុតាងនៃភស្ដុតាងដែលអាចធ្វើជាសាក្សីទីពីរ។ ទោះយ៉ាងណាពួកគេបដិសេធមិនអនុវត្តវាហើយ«ដូចជាឆ្កែវិលមុខក្អួតចង្អោរមនុស្សល្ងីល្ងើកំពុងតែនិយាយពីភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់គាត់វិញ» (ភី ២៦:១១) ។

វាជាការងាយស្រួលក្នុងការស្តីបន្ទោសអង្គការសម្រាប់សោកនាដកម្មទាំងអស់ដែលមនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានរងគ្រោះដោយសារតែការមិនពេញចិត្តរបស់ពួកគេដើម្បីរាយការណ៍ពីបទរំលោភសេពសន្ថវៈលើកុមារទៅអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលសមស្របដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ដោយព្រះជារដ្ឋមន្រ្តីរបស់គាត់ដើម្បីដោះស្រាយរឿងបែបនេះ។ (សូមមើលរ៉ូម ១៣: ១-៦) ខ្ញុំមិនដែលមានកូនផ្ទាល់ខ្លួនទេដូច្នេះខ្ញុំអាចស្រមៃគិតពីរបៀបដែលខ្ញុំនឹងមានប្រតិកម្មនៅពេលដឹងថាបងប្រុសខ្លះនៅក្នុងក្រុមជំនុំបានធ្វើបាបក្មេងប្រុសតូចរបស់ខ្ញុំឬក្មេងស្រីតូចរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំប្រហែលជាចង់ហែកគាត់ពីអវយវៈ។ ខ្ញុំប្រាកដថាឪពុកម្តាយជាច្រើនដែលមានកូនត្រូវគេរំលោភបំពានមានអារម្មណ៍បែបនេះ។ ដែលត្រូវបានគេនិយាយថាខ្ញុំចង់ឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាមើលទៅនេះនៅក្នុងពន្លឺថ្មី។ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកត្រូវបានគេរំលោភតើអ្នកនឹងរកយុត្តិធម៌សម្រាប់អ្នកណា? ខ្ញុំមិនអាចស្រម៉ៃថាអ្នកនិយាយថា“ ខ្ញុំស្គាល់អ្នកនេះដែលជាអ្នកយាមគុកហើយម្នាក់ទៀតជាអ្នកសំអាតបង្អួចសម្រាប់ការរស់នៅហើយអ្នកទីបីជាជាងជួសជុលរថយន្ត។ ខ្ញុំគិតថាពួកគេគ្រាន់តែជាមនុស្សដែលត្រូវទាក់ទងដែលនឹងដឹងពីរបៀបដោះស្រាយស្ថានភាពនេះ។ ខ្ញុំអាចពឹងផ្អែកលើពួកគេដើម្បីដាក់ទណ្ឌកម្មមនុស្សអាក្រក់និងជួយឱ្យកូនរបស់ខ្ញុំមានសុខភាពផ្លូវចិត្តនិងផ្លូវចិត្តឡើងវិញ។

ខ្ញុំដឹងថាស្តាប់ទៅគួរឱ្យអស់សំណើចណាស់ប៉ុន្តែតើនោះមិនមែនជាអ្វីដែលមនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានធ្វើដោយទាក់ទងជាមួយមនុស្សចាស់ជំនួសឱ្យអ្នកជំនាញដែលមានការអប់រំនិងបណ្តុះបណ្តាលទេ?

ត្រូវហើយភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់អង្គការនេះហាក់បីដូចជាប្រព្រឹត្តល្ងង់ខ្លៅតាមអត្ថន័យព្រះគម្ពីរដោយ“ ស្អប់ចំណេះដឹង” និង“ ផ្សាយពោពេញទៅដោយភាពល្ងីល្ងើរបស់ពួកគេ” (ព្រំ ១:២២; ១៣:១៦) ពួកអែលឌើរក៏មានភាពឆោតល្ងង់“ ជឿជាក់លើខ្លួនឯង” ផងដែរ។ Pr ១៤:១៦) ក្នុងការមិនទទួលស្គាល់ភាពមិនគ្រប់គ្រាន់និងអសមត្ថភាពរបស់ពួកគេក្នុងការដោះស្រាយឱ្យបានត្រឹមត្រូវជាមួយនឹងបញ្ហាស្មុគស្មាញនេះ។ ពួកគេច្រើនតែបង្ហាញការមិនចង់ធ្វើដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់និងរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងនេះទៅអាជ្ញាធរដើម្បីការពាររាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយវាងាយនឹងស្តីបន្ទោសអ្នកដទៃចំពោះកំហុសរបស់យើងផ្ទាល់។ ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់វិនិច្ឆ័យមនុស្សទាំងអស់។ គាត់នឹងសួរគណនេយ្យពីគណនេយ្យនីមួយៗ។ យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរអតីតកាលរបស់យើងទេប៉ុន្តែយើងអាចប៉ះពាល់ដល់បច្ចុប្បន្នកាលរបស់យើង។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាខ្ញុំបានដឹងរឿងទាំងអស់នេះពីមុនប៉ុន្តែខ្ញុំស្គាល់វាឥឡូវនេះ។ ដូច្នេះខ្ញុំសូមអង្វរដល់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់ដែលដឹងអំពីឧក្រិដ្ឋកម្មនៃការរំលោភបំពានលើកុមារកុំ ឲ្យ រាយការណ៍ទៅពួកអែលឌើរ។ កុំពាក់ព័ន្ធនឹងពួកគេ។ អ្នកកំពុងកំណត់ពួកគេសម្រាប់ការបរាជ័យ។ ផ្ទុយទៅវិញត្រូវគោរពតាមបញ្ជារបស់ព្រះនៅរ៉ូម ១៣: ១-៦ ហើយធ្វើរបាយការណ៍របស់អ្នកទៅកាន់អាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ដែលមានសមត្ថភាពស៊ើបអង្កេតនិងសួរចម្លើយនិងរកភស្តុតាង។ ពួកគេគឺជាអ្នកដែលត្រូវបានតែងតាំងដោយព្រះដើម្បីការពារយើងក្នុងករណីបែបនេះ។

ខ្ញុំគ្មានការបំភាន់ថាអង្គការនឹងផ្លាស់ប្តូរគោលនយោបាយរបស់ខ្លួន។ ដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាសូម្បីតែរំខានដល់ពួកគេ? ទុកឱ្យពួកគេចេញពីវា។ ប្រសិនបើអ្នកដឹងអំពីបទឧក្រិដ្ឋសូមស្តាប់ព្រះហើយទាក់ទងអាជ្ញាធរ។ ពួកអ្នកចាស់ទុំនិងសាខាទំនងជាតូចចិត្តប៉ុន្តែតើវាជាអ្វីទៅ? អ្វីដែលសំខាន់គឺអ្នកល្អជាមួយព្រះ។

មីលីធីវីវីឡុល។

អត្ថបទដោយមីលធីវីវីឡុល។