តើខ្ញុំពិតជាអ្នកក្បត់ជំនឿមែនទេ?

រហូតដល់ខ្ញុំបានចូលរួមការប្រជុំ JW ខ្ញុំមិនដែលគិតឬលឺអំពីការបោះបង់ចោលព្រះទេ។ ដូច្នេះខ្ញុំមិនច្បាស់ទេថាតើមនុស្សម្នាក់ក្លាយជាអ្នកក្បត់ជំនឿយ៉ាងដូចម្តេច។ ខ្ញុំបានលឺវានិយាយជាញឹកញាប់នៅក្នុងការប្រជុំ JW ហើយខ្ញុំដឹងថាវាមិនមែនជាអ្វីដែលអ្នកចង់ធ្វើទេគ្រាន់តែនិយាយតាមវា។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយខ្ញុំមិនមានការយល់ដឹងពិតប្រាកដអំពីអ្វីដែលពាក្យនេះពិតជាមានន័យនោះទេ។

ខ្ញុំចាប់ផ្តើមដោយរកមើលពាក្យនៅសព្វវចនាធិប្បាយ Britannica (EB) ដែលអានថា៖

EB:“ ការបោះបង់ចោលព្រះការបដិសេធគ្រីស្ទសាសនាទាំងស្រុងដោយមនុស្សដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយដែលបានប្រកាសថាជាព្រះ ជំនឿពួកគ្រីស្ទាន, បដិសេធជាសាធារណៈ។ …វាត្រូវបានសម្គាល់ពីសាសនាខុសឆ្គងដែលត្រូវបានកំណត់ចំពោះការបដិសេធមួយឬច្រើន ជាគ្រិស្ដសាសនិក គោលលទ្ធិដោយអ្នកដែលរក្សាការកាន់តាមព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។

នៅក្នុងវចនានុក្រមមឺរាម - វ៉ែស្ទឺរគឺជាការពិពណ៌នាលំអិតនៃការបោះបង់ចោលព្រះ។ វាបញ្ជាក់ថាពាក្យនោះគឺ“ អង់គ្លេសកណ្ដាល អាបាសស៊ី, ខ្ចីពីអង់គ្លេស - បារាំង, ខ្ចីពីចុងឡាតាំង ការក្បត់សាសនា, ខ្ចីពីក្រិក ការក្បត់សាសនា ដែលមានន័យថា“ ការបះបោរការបះបោរ (Septuagint) ការបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ” ។

ការពន្យល់ទាំងនេះមានប្រយោជន៍ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់បានប្រវត្តិបន្ថែមទៀត។ ដូច្នេះខ្ញុំបានទៅការបកប្រែព្រះគម្ពីរអង់គ្លេសអង់គ្លេសអាមេរិចឆ្នាំ ២០០១ ដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរ ភាសាក្រិក Septuagint.

AEB ចង្អុលបង្ហាញថាពាក្យក្រិក ការក្បត់សាសនា មានន័យថាព្យញ្ជនៈ 'ងាកចេញពី (អាប៉ូ) 'a' ជំហរឬរដ្ឋ (ភាពស្ថិតស្ថេរ) 'ហើយពាក្យថាការបោះបង់ចោលព្រះក្នុងព្រះគម្ពីរមិនសំដៅទៅលើការមិនចុះសម្រុងគ្នាខ្លះលើគោលលទ្ធិហើយថាពាក្យនេះត្រូវបានបកស្រាយដោយក្រុមសាសនាទំនើបមួយចំនួន។

ដើម្បីពង្រឹងទស្សនៈរបស់ខ្លួនអេបេបដកស្រង់កិច្ចការ ១៧:១០, ១១ ដកស្រង់ចេញពីព្រះគម្ពីរមរមន សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីយើងអានថា៖ «តែពួកគេបាន heard ពាក្យចចាមអារាមរបស់អ្នកដែលថាអ្នកបានបង្រៀនជនជាតិយូដាទាំងអស់ក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា ឲ្យ បោះបង់ចោលម៉ូសេដោយប្រាប់ពួកគេកុំ ឲ្យ ធ្វើពិធីកាត់ស្បែកកូនចៅរបស់ខ្លួនឬធ្វើតាមទំនៀមទំលាប់ប្រពៃណី»។

អេសបប៖“ សូមកត់សម្គាល់ថាប៉ូលមិនត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថាជាមនុស្សនោះទេ អ្នកក្បត់ជំនឿមួយ សម្រាប់បង្រៀនគោលលទ្ធិខុស។ ផ្ទុយទៅវិញពួកគេបានចោទប្រកាន់គាត់ពីការបង្រៀន turning ការងាកចេញ› ឬការក្បត់សាសនាពីក្រិត្យវិន័យលោកម៉ូសេ។
ដូច្នេះការបង្រៀនរបស់គាត់មិនមែនជាអ្វីដែលគេហៅថា“ អ្នកក្បត់ជំនឿ” ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញគឺជាការប្រព្រឹត្ដ turning ងាកចេញពី Law ក្រិត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេដែលពួកគេបានហៅ an ការបោះបង់ចោលព្រះ› ។

ដូច្នេះការប្រើពាក្យ asy ការបោះបង់ចោលព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះគឺសំដៅទៅលើមនុស្សម្នាក់ដែលងាកចេញពីមាគ៌ានៃជីវិតគ្រីស្ទបរិស័ទដែលមិនមែនជាការមិនចុះសម្រុងគ្នាមួយចំនួនលើអត្ថន័យនៃខគម្ពីរ។

អេបេប៊ីបន្ដដកស្រង់សកម្មភាព ១៧:១០, ១១ ដែលបញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់នៃការពិនិត្យមើលបទគម្ពីរ។

«នៅពេលយប់បងប្អូនយើងបានបញ្ជូនប៉ូលនិងស៊ីឡាសទៅក្រុងបេរៀភ្លាម។ ពេលទៅដល់ពួកគេបានចូលក្នុងសាលាប្រជុំរបស់ជនជាតិយូដា។ ឥឡូវនេះពួកគេមានគំនិតខ្ពស់ជាងពួកអ្នកនៅក្រុងថែស្សាឡូនិចព្រោះពួកគេបានទទួលព្រះបន្ទូលដោយមានចិត្តខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតដោយពិនិត្យមើលបទគម្ពីររាល់ថ្ងៃដើម្បីដឹងថាតើមានរបស់ទាំងនោះដែរឬទេ? (កិច្ចការ ១៧:១០, ១១ អិន។ អិល។ ធី។ )

«ពួកគេបាន heard ពាក្យចចាមអារាមរបស់អ្នកដែលថាអ្នកបានបង្រៀនជនជាតិយូដាទាំងអស់ក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ទាំងអស់អោយបោះបង់ចោលជំនឿដោយប្រាប់ពួកគេថាកុំអោយធ្វើពិធីកាត់ស្បែកកូនចៅរបស់ខ្លួនឬអោយធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីនោះឡើយ។ (កិច្ចការ ២១:២១)

«កុំ ឲ្យ អ្នកណានាំអ្នក ឲ្យ វង្វេងតាមរបៀបណាមួយឡើយពីព្រោះវានឹងមិនមកទេលើកលែងតែការបោះបង់ចោលព្រះបានលេចមកជាមុនហើយមនុស្សដែលប្រឆាំងច្បាប់នឹងត្រូវបានបង្ហាញជាកូនប្រុសនៃការបំផ្លាញ»។ (ថែស្សាឡូនីចទី ២ ២: ៣ អិន។ អិលធី)

សន្និដ្ឋាន

ផ្អែកលើអ្វីដែលបានរៀបរាប់ខាងលើការប្រើពាក្យ asy ការបោះបង់ចោលជំនឿ modern ត្រឹមត្រូវ› គួរតែសំដៅទៅលើមនុស្សម្នាក់ដែលងាកចេញពីមាគ៌ានៃជីវិតគ្រីស្ទបរិស័ទដែលមិនមែនជាការខ្វែងគំនិតគ្នាអំពីអត្ថន័យនៃខគម្ពីរ។

ពាក្យចាស់ពោលថា“ ដំបងនិងថ្មអាចធ្វើឱ្យឆ្អឹងខ្ញុំឈឺចាប់តែពាក្យសំដីមិនដែលធ្វើបាបខ្ញុំទេ” មិនពិតទេ។ ពាក្យធ្វើឱ្យឈឺចាប់។ ខ្ញុំមិនដឹងថាតើការបញ្ជាក់អំពីការបោះបង់ចោលព្រះនេះជួយបន្ធូរបន្ថយកំហុសដែលអ្នកខ្លះអាចមាននោះទេ។ ប៉ុន្ដែដើម្បី ឲ្យ ខ្ញុំដឹងថាទោះជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាអាចត្រូវបានបង្រៀន ឲ្យ ហៅខ្ញុំថាជាអ្នកក្បត់ជំនឿក៏ដោយក៏ខ្ញុំមិនមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាដែរ។

អេលលីដា

អេលលីដា

ខ្ញុំមិនមែនជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេតែខ្ញុំបានសិក្សានិងបានចូលរួមការប្រជុំនៅថ្ងៃពុធនិងថ្ងៃអាទិត្យនិងអនុស្សាវរីយ៍ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០០៨ មក។ ខ្ញុំចង់យល់ព្រះគម្ពីរកាន់តែច្បាស់បន្ទាប់ពីបានអានវាជាច្រើនដងពីគម្របមួយទៅទំព័រមួយ។ ទោះយ៉ាងណាដូចជាជនជាតិបេរៀដែរខ្ញុំពិនិត្យមើលការពិតរបស់ខ្ញុំនិងកាន់តែយល់កាន់តែច្រើនខ្ញុំកាន់តែដឹងថាខ្ញុំមិនត្រឹមតែមិនមានអារម្មណ៍សុខស្រួលនៅឯកិច្ចប្រជុំទេប៉ុន្តែមានរឿងខ្លះដែលមិនសមនឹងខ្ញុំ។ ខ្ញុំធ្លាប់លើកដៃសំពះសុំយោបល់រហូតដល់ថ្ងៃអាទិត្យមួយអែលឌើរបានកែខ្ញុំជាសាធារណៈថាខ្ញុំមិនគួរប្រើសម្ដីខ្ញុំទេតែពាក្យដែលសរសេរក្នុងអត្ថបទ។ ខ្ញុំមិនអាចធ្វើបានដូចខ្ញុំមិនគិតដូចស្មរបន្ទាល់។ ខ្ញុំមិនទទួលយករឿងរ៉ាវជាការពិតដោយមិនចាំបាច់ពិនិត្យ។ អ្វីដែលរំខានខ្ញុំខ្លាំងគឺការរំasកអនុស្សាវរីយ៍ដូចដែលខ្ញុំជឿថាយោងទៅតាមព្រះយេស៊ូវយើងគួរតែទទួលទានគ្រប់ពេលដែលយើងចង់មិនមែនគ្រាន់តែមួយដងក្នុងមួយឆ្នាំទេ។ បើមិនដូច្នោះទេគាត់នឹងនិយាយជាក់លាក់នៅថ្ងៃខួបនៃការស្លាប់របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំដឹងថាព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលដោយផ្ទាល់និងដោយក្តីស្រឡាញ់ទៅកាន់មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍និងគ្រប់ពណ៌មិនថាពួកគេបានទទួលការអប់រំឬអត់នោះទេ នៅពេលដែលខ្ញុំបានឃើញការផ្លាស់ប្តូរដែលបានកើតឡើងចំពោះព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនិងព្រះយេស៊ូវវាពិតជាធ្វើឱ្យខ្ញុំខកចិត្តដូចដែលព្រះបានប្រាប់យើងមិនឱ្យបន្ថែមឬផ្លាស់ប្តូរព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ ការកែដំរូវព្រះនិងកែព្រះយេស៊ូវជាអ្នកចាក់ប្រេងតាំងគឺជាការបំផ្លិចបំផ្លាញដល់ខ្ញុំ។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគួរតែត្រូវបានបកប្រែតែប៉ុណ្ណោះមិនមែនបកស្រាយទេ។