Salvifica Humanitas, Pars 4: Cum Quali Corpore Filii Dei Resurrecturi?

Cum haec videos agere coepi, omnes quaestiones biblicas de me quaesivi. Animadverti nonnullas interrogationes etiam atque etiam interrogari, praesertim illas quae ad resurrectionem mortuorum pertinent. Testes Societatis relinquentes naturam primae resurrectionis cognoscere cupiunt, quae ad eos non pertinebant. Tres interrogationes in speciali saepe quaesivit adepto:

1. Qualem corpus habebunt filii Dei cum resurrexerint?
2. Ubi habitabunt isti adoptivi?
3. Quid facient qui in resurrectione prima, expectantes resurrectionem, resurrectionem ad iudicium?

Incipiamus a prima quaestione. Paulus etiam eandem quaestionem a nonnullis Christianis Corinthiis petiit. Dixit,

Sed dicet aliquis: Quomodo resurgunt mortui? Quali corpore venient? (1 Corinthians 15:35)

Fere post medium saeculum, adhuc de animis christianorum quaestio fuit, quia Ioannes scripsit:

Carissimi, nunc filii Dei sumus: sed nondum apparuit quid erimus. Scimus quoniam cum apparuerit, similes ei erimus: quoniam videbimus eum sicuti est. (1 John 3:2).

Ioannes aperte dicit quod non possumus scire quid erimus, nisi quod similes erimus Iesu cum apparet. Scilicet, sunt semper aliqui, qui putant se rerum cognitionem occultam et occultam figuram habere posse. Iehovae Testes fecerunt quod post tempus CT Russell: 1925, 1975, generatio imbricata - pergit index. Singulis istis tribus quaestionibus specifica responsa tibi dare possunt, sed non soli sunt qui se putant posse. Utrum sis catholicus vel Mormon vel aliquid medium, casus sunt ecclesiae vestrae principes narrabunt sciant prorsus qualis Iesus nunc est, post resurrectionem suam, ubi habitabunt sectatores eius, et quales futuri sunt.

Videtur quod omnes isti ministri, sacerdotes et scholares plus de hoc loco cognoscant, quam etiam apostolus Ioannes.

Unum exemplum sume hoc excerptum ex GotQuestions.org: www.gotquestions.org/bodily-resurrectio-Jesus.html.

Plerique tamen Corinthii intellexerunt resurrectionem Christi fuisse corporis non spiritualem. Etenim resurrectio significat resurrectionem ex mortuis; res redit ad vitam. Intellexerunt omnes animas immortales et statim in morte statim cum Domino ivit (2 Corinthians 5:8). Sic resurrectio spiritualis non sensui caret spiritus non morietur et ideo non potest resurrectio. Accedit quod sciebant Scripturas, sicut et ipse Christus, corpus eius tertia die resurgere. Scriptura etiam declaravit quod corpus Christi nullam corruptionem videret (Psalm. XVI, 16; Act. II, 10), quod nullum sensum haberet, si corpus eius non resurrexisset. Denique expresse Christus discipulis suis dixit corpus resurrectum. Luc. XXIV, 2: spiritus carnem et ossa non habet, sicut me videtis habere.

Intellexerunt Corinthii omnes animas immortales esse? Balderdash! Nihil tale intellexerunt. Scriptor hoc est iustus faciens. An adducit unam scripturam ad hoc probandum? Minime! Estne una Scriptura in omnibus Bibliis, quae immortalem animam esse dicit? Minime! Si essent, scriptores hoc unum gusto referrent. At numquam, quia nemo. Sed contra est quod multae Scripturae sunt quae significant animam mortalem esse et mori. Hic tu. Consiste video et vide te ipsum;

Genesis xix 19, 19; Numbers 20:23; Joshua ii 10, 2; 13:14; Judges 10:37; xvi 5, 18; 16 Reg. xx 16, 30; Psalm 1:20; Ezech. xviii 31, 32; xxxiii 22; Matthew 29:18; 4:20; Mark 33:6; Acts 2:20; Hebrews 26:38; James 3:4; Revelation 3:23; 10:39

Quaestio est, quod religiosi isti scholares onerati sunt ad sustentandam doctrinam Trinitatis necessitatem. Trinitas vult nos Deum Jesum suscipere. Bene omnipotens Deus mori non potest? Ridiculum est! quomodo comprehendant Iesum, hoc est, Deum resurrexisse a mortuis? Haec perplexa sunt, quibus astrantur. Ad quam rem aliam falsam doctrinam recidunt immortales animae humanae, ac tantum corpus mortuum esse dicunt. Dolendum est, hoc adhuc aliud conundrum pro eis creat, quia nunc habent animam Iesu cum corpore humano resuscitato uniens. Cur id dubium est? Bene cogita. Hic est Iesus, id est, Deus omnipotens, Creator universi, Dominus Angelorum, dominator super trillions galaxiarum, in corpore humano circa caelos vivificans. Personaliter, ut video hoc magnum satanae res. Post dies idolorum cultores Baal, homines in forma humana Deum fingere conatur. Christianitas hoc facinus effecit, ut billions centenarios Deum Hominem Iesu Christi adorarent. De quo Paulus Atheniensibus dixit: Cum ergo simus progenies Dei, non debemus fingere divinum esse instar auro vel argento vel lapide, sicut sculpta arte et artificio hominis. Act.

Bene, si nunc divinum esse in humana forma notum est, quod centenis hominibus visum est, falsum erat quod Paulus Athenis dixit. Perfacile esset ut formam Dei in auro, argento, aut lapide exsculperent. Noverant prorsus quid simile videretur.

Quidam tamen disputant, sed dixit se suscitare corpus Iesus, et dixit non spiritum, sed carnem et os. Fecit. Sed isti etiam sciunt Paulum inspiratum, Iesum resuscitatum esse spiritum, non hominem, et carnem et sanguinem regnum caelorum possidere non posse, ut quid est? Et Iesus et Paulus oportet utrumque verum dixisse. Quomodo contradictionem apparentem solvimus? Non temptando unum locum aptare nostris opinionibus personalibus, sed intenta intentione, cessando aspicere Scripturam conceptis conceptis et permittens Scripturam sibi loqui.

Cum eandem quaestionem interrogamus quam Corinthii Paulum petierunt, eius responsio locum nobis praestantissimum praebet initium. Scio homines qui credunt in resurrectionem corporalem Iesu, quaestionem habere, si utar Nova Vulgata, ita potius utar omnibus allatis ex I ad Cor.

Sed dicet aliquis: Quomodo resurgunt mortui? Quali corpore venient? Stulte! Quod seminas, non vivificatur, nisi moritur.

Non credis, Paulo durior est? Dico, hic homo simpliciter quaestionem quaerit. Cur Paulus ita deformatus est, et interrogantem stultum vocat?

Videtur quod hoc non sit simplex quaestio. Videretur hoc, cum aliis quaestionibus quas Paulus in responsione ad litteras initiales Corintho rescripsit, indicium esse periculosarum notionum quas viros ac mulieres — sed pulchra sitis, maxime vero viros conabantur — conabantur. in christianam congregationem introducere. Nonnulli suggesserunt Pauli responsum destinatum esse ad quaestionem de Gnosticismo, sed id dubito. Gnostica cogitatio non tenuit rem, donec multo post, circa tempora Ioannes scribens epistulam suam, multo post Paulum transierat. Imo, opinor, quod hic vidimus, valde idem hodie videmus cum doctrina spirituali glorificato corpore carnis et ossis, quod dicunt Iesum revenisse cum. Caeteram sententiam Pauli puto hanc conclusionem iustificare, quia postquam hac acre correptione incepit, pergit analogia quae ideam resurrectionis corporeae devincere voluit.

Et quod seminas, non corpus, quod futurum est, sed semen, fortasse tritici, aut aliud. Sed Deus dat ei corpus, ut destinavit, et unicuique generi dat corpus suum. (1 Corinthians 15:37, 38).

Hic est glandis imago. Hic est altera imago arboris quercus. Si radicem arboris quercus inspicias, illam glandem non invenies. Mori, ut ita dicam, pro quercu nasci habet. Carne corpus mori debet, antequam corpus quod dat Deus potest existere. Si Iesum resurrexisse eodem prorsus corpore, quo mortuus est, credimus, analogia Pauli nihil significat. Corpus, quod Iesus discipulis ostendit, etiam foramina in manibus et pedibus habebat et in latere scissura, ubi in pericardio sacci circa cor incidit hasta. Similitudo seminis morientis, omnino evanescentis, substitui potest cum re aliqua prorsus diversa, simpliciter non convenit, si Iesus in eodem corpore reversus est, quod hi homines credunt ac promovent. Ut explanatio Pauli apta sit, necesse est aliam rationem corporis invenire, quam Iesus discipulis suis ostendit, unam esse consentaneam et consentaneam cum ceteris Scripturis, non excusatis. Sed non nosmet ipsos praeveniamus. Paulus suam causam aedificaturus pergit;

"Non omnis caro eadem est; aliud genus est hominum, aliud animalium, aliud volucrum, aliud piscium. Sunt etiam corpora caelestia et corpora terrestria. Sed alius est ordo corporum caelestium, et alius splendor terrestrium corporum. Alterum splendoris gradum habet sol, alium luna, alium stellae; et stella differt a stella in splendore.' (1 Corinthians 15:39-41)

Non est tractatus scientia. Paulus hoc modo suis lectoribus illustrare conatur. Quod videtur ad illos transire et per extensionem nititur ad nos, inter haec omnia differentiam esse. Non omnes idem sunt. Sic corpus morimur, non corpus resurreximus. Quod prorsus contrarium est id quod auctores resurrectionis corporeae Iesu dicunt accidisse.

"Esto," inquiunt, quidam, corpus cum resurreximus, idem videbimus, sed non idem, quia corpus gloriosum est. Hi dicunt, quod licet in eodem corpore redierit Jesus, non tamen id ipsum, quia nunc glorificatum est. Quid illud est, et ubi scriptura invenitur? Quod Paulus etiam dicit, habetur 1 Cor. 15, 42-45;

sic resurrectio mortuorum: quod seminatum est, mortale est; surgit incorruptibilis. Seminatur in ignobilitate; surgit in gloria. Seminatur in infirmitate. surgit in virtute. Seminatur corpus animale; surgit corpus spiritale. Si est corpus animale, est et spiritale. Unde scriptum est: Factus est primus homo Adam in animam viventem; novissimus Adam in spiritum vivificantem. (1 Corinthians 15:42-45)

Quid est corpus naturale? Est corpus naturae, mundi naturalis. Caro corpus est; corporis corporis. Quid est corpus spirituale? Non est corpus naturale carnale carnale aliqua spiritualitate imbutum. Aut es in corpore naturali, in corpore naturae hujus, vel in corpore spirituali, corpus regni spiritus. Paulus perspicue declarat quid sit. Novissimus Adam in spiritum vivificantem translatus est. Deus primum Adam vivum hominem fecit, novissimum autem Adam in spiritum vivificantem.

Paulus pergit contra facere:

Sed non prius erat spirituale, sed naturale, et postea spirituale. Primus homo de terra terre, secundus homo de caelo. Sicut erat terrenus homo, sic et hi qui de terra sunt; et sicut homo caelestis, ita etiam illi qui e caelo sunt. Et sicut portavimus similitudinem terreni hominis, sic et similitudinem celestis hominis portemus. (1 Corinthians 15:46-49)

Secundus homo erat Iesus de caelo. eratne spiritus in caelo, an homo? Habebatne corpus spirituale in coelo, an corpus carneum? Scriptura docet, qui cum in the forma deinon putabat apprehendi aliquid esse aequale Deo (Philippians 2:6 quia in forma Dei non est hoc quod Deus est. Tu et ego in forma hominis, seu forma humana. Loquimur de qualitate non identitate. Forma mea humana est, sed identitas mea Ericus est. Sic et tu et idem formae communicant, sed identitatis diversae. Non duae personae sumus in uno homine. Usquam, topic eludere, ut in semita redeamus.

Dixit Jesus mulieri Samaritanae: Deus spiritus est. (John 4:24) Non est ex carne et sanguine. Erat ergo et Jesus spiritus in forma Dei. Spirituale corpus habuit. In forma Dei erat, sed corpus humanum a Deo dedit recipere.

Ideo Christus veniens in mundum, dixit: Sacrificium et oblationem noluisti, corpus autem parasti mihi. Hebrews 10:5

Nonne resurrectio sua sentiret, Deus ei corpus, quod prius habebat, redderet? Imo hoc fecit, nisi quod nunc corpus hoc potuit vivificare. Si est corpus corporeum cum brachiis et cruribus et capite, est et spiritale. Quid illud corpus simile, quis dicere potest?

Paulo ultimo clavum in feretrum eorum qui resurrectionem corporis Iesu promovent, adicit Paulus:

Dico autem vobis, fratres, quia caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt, neque corruptio incorruptelam possidebit. (1 Corinthians 15:50)

Multos ante annos memini hac Scriptura uti ad Mormonum probare conari nos non cum corporibus nostris in caelum venisse, ut praeesset alicui planetae suo deo, quod docent. Cui dixi: Vides quia caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt; non potest ire ad caelum ".

Sine pulsu omissis, respondit, " Utique, caro et os potest."

Ad verba haesura fui! Haec tam ridicula conceptio fuit ut sine contumelia respondere nescirem. Videtur quod si sanguinem de corpore tuleris, tunc posset ire in caelum. Sanguis etiam terram ligavit. Deos opinor, qui aliis planetis regunt pro praemio fidelitatis Posterioris-diei, omnes sancti pallidissimi sunt, quia sanguis per venas non est pervagatus. Utinam cor egeret? Num pulmone egent?

Difficillimum est haec loqui quin ludibrio annon?

Quaestio est de Iesu corpore suscitato.

Verbum « resuscitare » significare potest resurrecturam. Scimus Deum Jesum resuscitasse vel resuscitatum. Iesus non resuscitavit Iesum. Deus suscitavit Jesum. Petrus apostolus iudaeis ducibus dixit: « Notum sit omnibus vobis et omni populo Israel, quod in nomine Iesu Christi Nazareni, quem vos crucifixistis, quem Deus suscitavit a mortuis-by ei hic vir ante te bene stat.' (Acts 4:10

Cum Deus suscitavit Jesum a mortuis, dedit ei spiritum corpus, et Jesus factus est in spiritum vivificantem. Iesus, ut spiritus, corpus humanum pristinum nunc suscitare potuit sicut se facturum esse pollicitus est. Sed suscitare non semper est resurrectio. Erigere potest etiam significare, bene, suscitare.

Suntne Angeli spiritus? Ita Scriptura dicit in Psalmo 104:4. An angeli corpus carneum suscitare possint? Alioquin, quia homo spiritum videre non potest, hominibus videri non possunt.

Gen. XVIII, tres viros ad visitandum Abrahamum venisse discimus. Unus ex illis dicitur "Jehovah." Hic moratur cum Abrahamo duobus aliis duobus Sodomis iter facientibus. In cap. 18 vers. 19 describuntur angeli. Siccine est Scriptura mendacem homines in alio loco, et angelos in alio vocando? Dicitur quod Deum nemo vidit. Hic tamen invenimus Abrahamum loquentem et cum Jehovah cenam communicantem. Iterum estne biblia mendatio?

Uti patet, angelus, licet spiritus, carnem induere potest, et in carne homo recte dici potest, non spiritus. Angelus potest appellari Jehovah, cum facit ut Dei loquens, tametsi angelus et non Deus omnipotens subsistit. Quam stultum esset nostrum, cum quovis hoc argumento experiri ac si legitimum aliquod documentum legeremus, diverticulum quaereremus. "Jesus dixisti non esse spiritum, ut non modo unum." quam inepta. Prorsus consentaneum est, Iesum resuscitasse corpus, sicut angeli humanam carnem assumpsit. Non significat Iesus illi corpori adhaesit. Item, cum dixit Jesus non sum spiritus, et invitavit eos ut sentiat carnem suam, non mentitus est amplius quam angelos qui visitabant Abraham, homines mendaces. Istum corpus Jesus induere potuit tam facile quam tu, et litem indui, et tam facile potuit auferre. Cum in carne esset caro et non spiritus, natura tamen eius fundamentalis, ut spiritus vivificantis, immutata maneret.

Cum ambularet cum duobus discipulis suis, et eum non agnoscebant, Marc. Eodem verbo usus est hic ac apud Philippenses, ubi loquitur de exsistentia in forma Dei.

Postea duobus ex eis apparuit in alia specie, cum ambularent in regione. Mark 16:12

Jesus autem in uno corpore non adhæsit. Aliam formam posset assumere, si vellet. Cur incolume corpus totis vulneribus levavit? Videlicet, ut ratio dubitandi ostendit Thomam, ut sine ulla dubitatione eum quidem resurrexisse probaret. Sed discipuli non crediderunt Iesum in carne esse, ex parte quia venit et abiit sicut nullus homo potest. Apparet intra conclave et tunc ante oculos eorum evanescit. Si crederent formam quam videbant esse ipsius resurrectionis formam, corpus eius, nihil sentiret quod Paulus et Ioannes scripserunt.

Unde Ioannes dicit quod nescimus quid erimus, nisi quod quidquid est, sicut Iesus nunc erimus.

Tamen, ut congressio cum Mormon "caro et os" me docuit, homines credent id quod volunt credere, quamvis aliqua testimonia quae vis exhibere. Ita, in uno ultimo conatu, rationem accipiamus, quam Iesus in suo corpore humano glorificato reddidit capax extra spatium vivendi, in caelo, ubicunque est.

Cum corpus, quod defunctum est, est corpus, quod nunc est, et cum scimus illud corpus pertusum reversum in manibus et foraminibus et in pedibus, et in latere ejus magnum vulnus, tunc oportet ponere quod perseveret illo modo. Cum in similitudine Iesu resurrecturi sumus, nihil melius sperare possumus quam quod ipse Iesus obtinuit. Cum resurrexit cum vulneribus Integra, tunc erimus nimis. Calvus es? Nescitis reverti crinibus. Esne amputeus, fortasse crus defuit? Non expecto duos pedes habere. Cur habere debetis, si corpus Iesu ex vulneribus reparari non potest? Num corpus humanum glorificatum systema digestivum habet? Hoc certe facit. Est corpus humanum. Sunt foricas in caelo Pono. Dico, cur digestivum si non es uteris. Idem valet de omnibus aliis corporis humani partibus. Cogita de illo.

Hoc ridiculum ad logicam conclusionem accipio. Nunc videre possumus cur Paulus hanc sententiam dixerit stultam, ac percontanti respondisse, "Stulte!"

Necessitas defendendi doctrinam trinitatis hanc interpretationem cogit et obligat promovendi ut saliat per aliquas ineptas linguae globos ad explicandam manifestam Pauli explicationem, quae habetur 1 ad Cor. XV, cap.

Scio me commentarium in fine huius video acquirere conatur, ut omnia haec ratiocinatio et argumenta dimittat, me pittacium liniens "testis Domini". Dicent, “Ah, nondum ordinem reliquisti. Adhæsit tibi adhuc tota illa doctrina veteris JW. " Fallacia haec logica est quae « veneficium putei » appellatur. Forma ad hominem valde similis Testium oppugnatio utitur cum aliquem apostatam titulumque appellant, et effectus est inhabilitas argumentorum in capite tractandi. Crede saepe ex suspicione sensu opinionum propriae. Homines tales aggrediuntur, ut sibi persuadeant sicut quivis alius, opiniones suas adhuc validas esse.

Non cadunt ista ratione. Sed vide argumenta. Veram tantum ne repudies, quia a religione dissentias fieri ut bene credas. Non assentior plerisque eorum quae Ecclesia Catholica docet, sed si dimisero omnia quae credunt in fallaciam « Socie- tatis Societatis », credere in Iesum Christum Salvatorem meum non potui? Iam non stultus!

Sic possumus respondere ad quaestionem, quid erimus? Ita vero et minime. Regressus est ad Ioannis verba;

Carissimi, filii Dei nunc sumus quod erimus nondum revelatum. Scimus cum apparuerit, similes ei erimus: quoniam videbimus eum sicuti est. (1 John 3:2;

Novimus Iesum a Deo resurrexisse et datum corpus spiritus vivificantis. Scimus etiam quod in illa spirituali forma, quae, ut Paulus appellat, spiritale corpus, humanam formam et plus quam unam posset Iesus assumere. Quamcumque formam sibi congrueret, assumpsit. Cum enim discipulis suis persuaderet quod ipse resurrexisset, non impostor aliquis, formam caedis corporis assumpsit. Cum spem intendere voluit quin veram suam identitatem patefaceret, aliam formam induit ut cum iis loqui sine magna multitudine posset. Hoc idem facere credimus in resurrectione nostra.

Aliae duae quaestiones ab initio quaesitae sunt: ​​Ubi erimus et quid faciemus? Altius sum in speculando his duabus quaestionibus respondens, quia non multum est de eo scriptum in Bibliis, ut cum grano salis sume, quaeso. Hanc facultatem, quam Iesus habuit, nobis quoque datam esse credo: facultatem assumendi formam humanam ad mutuandum cum hominibus tum agendi tum rectores tum sacerdotes ad reconciliationem omnium in Dei familiam revocandam. Formam assumere poterimus qua indigemus, ut mentes ad cursum iustitiae perveniat et mentes dirigat. Si ita est, tunc respondet secundae quaestioni: ubi erimus?

Nichil sapit nos esse in aliquo coelo remoto ubi cum subditis nostris non possumus correspondere. Cum discessit Iesus, reliquit servum ad curam pascendi gregis, quia absens erat. Cum redierit, rursus partes gregis pascendi assumere poterit, idque cum reliquis filiis Dei pro fratribus (et sororibus) computat. Hebrews 12:23; Romans 8:17 aliquid lucis in illa mittent.

Cum Sacra Scriptura utitur verbo “caeli”, saepe ad areas supra homines refertur: potestates et principatus. Nostra spes bene in Pauli ad Philippenses exprimitur:

Nobis, etc. nostra civitas existit in caelisunde et Salvatorem exspectamus Dominum nostrum Jesum Christum, qui reformabit corpus humilitatis nostræ conforme fieri corpori gloriæ secundum operationem virtutis ejus, et subjiciat omnia sibi. iii 3, 20;

Primae resurrectionis pars est nostra spes. Est quod petimus. Quemcumque locum Iesus nobis paravit, splendidus erit. nullam querelam habebimus. Sed desiderium nostrum est hominem iuvare ad statum gratiae cum Deo reverti, ut eius filii terreni, hominis filii denuo fiant. Facere, nos cum eis operari valeamus, sicut Iesus unus in una, facie ad faciem cum discipulis suis. Quomodo Dominus id faciet, ut dixi, iusta coniectura hoc tempore. Sed sicut dicit Ioannes, videbimus eum sicut est, et ipsi ad similitudinem eius erimus. Nunc id est pugnae dignum. Quod moriens est aliquid dignum est.

Gratias tibi tam pro audiendo. Velim etiam gratias omnes agere pro subsidio quod huic operi providendum est. Socii christiani suum tempus multum conferunt ad hanc informationem in alias linguas transferendas, ad confirmandum nos in productione visorum et materia impressorum ac multo sumptu opus. Gratias omnibus do.