Beroean Bible Study Reflections on Pamiątka Chrystusowej ofiary okupu, część 1 - Kiedy?

„Róbcie to na moją pamiątkę”. - Jezus, Łukasz 22:19 NWT Rbi8

 

Kiedy i jak często powinniśmy upamiętniać Wieczerzę Pańską w posłuszeństwie słowom z Łukasza 22: 19?

Od czternastego dnia pierwszego miesiąca księżycowego 33 roku n.e. bracia Chrystusa - ci, którzy zostali adoptowani przez zasługi Jego ofiary i wiarę w jej wartość odkupienia grzechów - jako „synowie Boży” (Mt 5: 9) - mają usiłował postępować zgodnie z jego prostymi, bezpośrednimi instrukcjami: „Czyńcie to na moją pamiątkę”. Jednak tego wieczoru nadal istniał bezpośredni związek między żydowską Paschą a ustanowieniem nowego przymierza. Ale ponieważ Prawo było cieniem tego, co nadejdzie, od tego czasu pojawiają się pytania, czy niektóre aspekty Prawa Paschalnego powinny zostać powtórzone w ramach upamiętnienia Ostatniej Wieczerzy Jezusa. Czy obchodzenie żydowskiej Paschy lub przynajmniej tej części, którą Jezus zawarł w zawarciu przymierza, powinno być powtarzane każdego 14 Nisan, a dopiero potem po zachodzie słońca. Kiedy apostoł Paweł zajął się niesieniem zbawienia ludziom z narodów, stanowczo argumentował przeciwko przestrzeganiu części prawa jako przestrzegania lub rytuału.

„16 Dlatego niechaj was nikt nie osądza w jedzeniu i piciu, w związku ze świętem, obchodzeniem nowiu księżyca lub szabatu; bo te rzeczy są cieniem rzeczy przyszłych, ale rzeczywistość należy do Chrystusa. „(Kolosan 2: 16-17)”

Przyjrzymy się „Kiedy, co i gdzie” tego tematu w części 1, zaczynając od pierwszej Paschy poprzedzającej ustanowienie Przymierza Zakonu. Część 2 zajmie się pytaniami „Kto i dlaczego”.

System żydowski był zorganizowaną religią z wysoce zorganizowanymi procedurami uzyskiwania tymczasowego przebaczenia grzechów, składającymi się z okresowych i corocznych rytuałów wykonywanych przez kapłanów, którzy odziedziczyli obowiązki na mocy prawa dziedziczenia. Jednak pierwotna Pascha i uwolnienie z niewoli w Egipcie nastąpiło przed powstaniem Przymierza Zakonu, jakieś 50 dni później. Następnie został sformalizowany i przyjęty jako zobowiązanie przymierza:

Jehowa powiedział teraz Mojżeszowi i Aaronowi w ziemi egipskiej: ² „Ten miesiąc [Abib, później nazwany Nisan] będzie dla was początkiem miesięcy. Będzie to dla ciebie pierwszy miesiąc roku. ³ Porozmawiaj z całym zgromadzeniem Izraela, mówiąc: „Dziesiątego dnia tego miesiąca mają zabrać dla siebie każdego owcę do domu przodków, owcę do domu. ⁴ Ale jeśli domostwo okazuje się zbyt małe dla owiec, wówczas on i jego sąsiad muszą zabrać je do swego domu, zgodnie z liczbą dusz; Powinieneś obliczyć każdego proporcjonalnie do jego jedzenia w odniesieniu do owiec. ⁵ Owce powinny być dla ciebie zdrowe, mężczyzna, roczek. MOŻESZ wybierać spośród młodych baranów lub kóz. ⁶ I musi trwać pod ochroną przez was aż do czternastego dnia tego miesiąca, a całe zgromadzenie zgromadzenia Izraela musi go wymordować między dwoma wieczorami. ⁷ Muszą wziąć trochę krwi i spryskać nią dwa odrzwi i górną część drzwi należących do domów, w których będą ją jeść. (Wyjścia 12: 1-7)

Po ustanowieniu Przymierza Prawa ustanowiono przepisy dla podróżników lub osób nieczystych na Nisan 14, aby mogli obserwować ten rytualny posiłek w drugim miesiącu wiosny. Mieszkańcy obcych musieli również zjeść ten posiłek. Ci, którzy nie jedzą go ani w pierwszym, ani drugim miesiącu, mieli zostać „odcięci” od ludzi. (Nu 9: 1-14)

Jak ustala się właściwy termin dla Paschy?

To trudny problem, który przez wieki stawiał czoła astronomom i kapłanom. Wymagało to nie tylko specjalistycznej wiedzy z zakresu astronomii, ale także władzy należącej do królów lub kapłanów do ogłoszenia nowego miesiąca lub nowego roku dla całego społeczeństwa i jego interesów biznesowych. Cykl księżycowy kalendarza hebrajskiego odpowiada 19 latom słonecznym 235 nowom, o siedem miesięcy więcej niż 19 lat i dwunastu miesiącom, czyli tylko 228 nowom. Rok 12 miesięcy księżycowych wypadł 11 dni krócej po jednym roku słonecznym, 22 dni w drugim roku i 33 dni lub więcej niż pełny miesiąc w trzecim roku. Oznaczało to, że rządzący król lub kapłani byli zobowiązani do ogłoszenia „miesiąca przestępnego” - dodania 13 miesiąca przed rozpoczęciem nowego roku cywilnego we wrześniowej równonocy (drugi Elul przed Tishri) lub świętym rokiem w marcowej równonocy (drugi Adar przed Nisan), mniej więcej co trzy lata lub siedem razy w ciągu 19-letniego cyklu.

Dodatkową komplikacją był fakt, że miesiąc księżycowy to średnio 29.53 dnia. Jednak pomimo tego, że księżyc porusza się z niewiarygodną precyzją o 360 stopni po swojej eliptycznej orbicie w ciągu 27.32 dni, księżyc musi nadal pokonać większą odległość orbitalną, aby nadrobić postęp Ziemi wokół Słońca, zanim nastąpi nów ze Słońcem-Księżycem - wyrównanie uziemienia. Ta dodatkowa miesięczna część elipsy jest zmienna co do prędkości, w zależności od tego, która część elipsy jest pokryta, w sumie zajmuje 29 dni plus około 6.5 do 20 godzin dla nowiu. Następnie wymagany był dodatkowy lub dwa zachody słońca w wybranym miejscu (Babilonie lub Jerozolimie), zanim nowy półksiężyc stał się widoczny o zachodzie słońca, wyznaczając początek nowego miesiąca przez obserwację i oficjalne oświadczenie.

Ponieważ średnia wynosi 29.53 dni, około połowa nowych miesięcy będzie trwać 29 dni, a druga połowa 30 dni. Ale które z nich? Pierwsi kapłani hebrajscy polegali na metodzie obserwacji wizualnej. Ale znając średnią, ustalono, że niezależnie od obserwacji, trzy kolejne miesiące nigdy nie będą całymi 29 dniami lub wszystkimi 30 dniami. Aby utrzymać średnią 29 dnia, konieczne było połączenie 30 i 29.5 dni, aby skumulowane błędy nie przekroczyły pełnego dnia.

Pierwotnie prosta obserwacja dojrzałości upraw jęczmienia i pszenicy lub młodych jagniąt służyła do określenia, czy rozpocząć nowy rok miesiącem Nisan, czy też dodać drugi adar, przy czym dwanaście miesięcy jest powtarzane jako V'Adar, 13. miesiąc. Zaraz po Paschy odbyło się siedmiodniowe święto niesfermentowanych ciastek jęczmiennych. Jęczmień i pszenica sadzone na początku sezonu zimowego dojrzewały w różnym tempie. Jarzne jagnięta i jęczmień musiały być gotowe na rzeź Paschy i wypiekanie przaśnych ciast do połowy Nisan, a pszenica 50 dni później na drugie święto w roku, machanie nową pszenicą lub chlebami. Dlatego, ponieważ uprawy rosną w oparciu o lata słoneczne, które są dłuższe niż lata księżycowe, kapłani musieliby okresowo dodawać trzynaście miesięcy, opóźniając początek roku o 29 lub 30 dni. Pięćdziesiąt dni po Passze: „I będziecie obchodzić święto tygodni przy pierwszych dojrzałych owocach żniwa pszenicy”. (Wyjścia 34:22)

Ponieważ chrześcijanie uznają, że Jezus wypełnił Prawo, powstaje pytanie, czy „czyńcie dalej to”Obejmował powtarzanie corocznie elementów Nisan 14 Paschy. Czy wymagało to wieczornego posiłku, czy było to obserwowane dopiero po zachodzie słońca na 14^th dzień Nisana?

Pismo Święte odnoszące się do tego, że Jezus stał się Barankiem Paschalnym, znajduje się w żydowskim kontekście rozumowania biblijnego. Jezus jest nazywany „ludzkiej, Pascha i baranek ofiarny? ” (1 Kor 5: 7; Jana 1:29; 2 Tym 3:16; Rz 15: 4). Jezus jest utożsamiany z Paschą jako „Baranek Boży” i „Baranek, który został zabity” (Jana 1) : 29; Objawienie 5:12; Dz 8.

 

Czy Jezus kazał nam powtarzać ten rytuał tylko na Nisan 14?

Biorąc pod uwagę powyższe, czy jest jakaś reguła lub nakaz biblijny nakazujący chrześcijanom obchodzenie corocznej Paschy, teraz przebranej za Wieczerzę Pańską? Paweł argumentuje, nigdy nie może tak być w sensie dosłownym:

„Usuń stary zaczyn, abyś mógł być nową porcją, o ile jesteś wolny od fermentu. Zaprawdę, Chrystus, nasz baranek paschalny, został złożony w ofierze. 8 Przeto obchodźmy święto nie w starym zakwasie ani w kwasie zła i niegodziwości, ale przaśnym chlebem szczerości i prawdy ”. (1 Koryntian 5: 7, 8)

Jezus, jako najwyższy kapłan na wzór Melchizedeka, złożył swoją ofiarę raz na zawsze:

„Kiedy jednak Chrystus przyszedł jako arcykapłan dobrych rzeczy, które już miały miejsce, przeszedł przez większy i doskonalszy namiot, który nie został wykonany rękami, to znaczy nie z tego stworzenia. 12 Wszedł do świętego miejsca nie krwią kóz i młodych byków, ale własną krwią, raz na zawszei otrzymali dla nas wieczne wyzwolenie. 13 Gdyby bowiem krew kozłów i byków oraz popioły jałówki spryskane tymi, którzy zostali skalani, uświęciły się dla oczyszczenia ciała, 14 o ile więcej krwi Chrystusa, który przez wiecznego ducha ofiarował się bez niego skazywać Boga, czyścić nasze sumienia od martwych uczynków, abyśmy mogli pełnić świętą służbę dla żywego Boga? ”(Hebrajczyków 9: 11-14)

Jeśli spróbujemy połączyć pamiątkę jego śmierci i poświęcenia z corocznym ponownym zachowaniem Paschy, to wrócimy do rzeczy związanych z prawem, ale bez korzyści kapłaństwa do sprawowania obrzędów:

O bezsensowni Galaʹtianie! Kto przywiódł cię pod ten zły wpływ, ty, który otwarcie przedstawiłeś Jezusa Chrystusa jako przybitego do pala? 2 Chcę was zapytać o jedno: czy otrzymaliście ducha z uczynków prawa, czy z powodu wiary w to, co usłyszeliście? 3 Czy jesteś taki bezsensowny? Czy po rozpoczęciu duchowego kursu kończysz cielesny kurs? (Galacjan 3: 1, 2)

Nie chodzi tu o twierdzenie, że obchodzenie Pamiątki ofiary okupu wieczorem 14 Nisan jest niewłaściwe, ale o zwrócenie uwagi na niektóre faryzejskie problemy związane z próbą ścisłego przestrzegania tej i tylko tej daty, kiedy już nie mamy organ kościelny, taki jak żydowski sąd Sanhedrynu, ustalał daty kalendarzowe. Niemniej jednak, przez prawie 2000 lat, jakie inne grupy sprawiły, że rytuał 14 Nisan był jedyną coroczną okazją do „Rób to dalej?”

Czy istnieją biblijne dowody, aby odpowiedzieć na pytanie: Czy zbory w I wieku łączyły spożywanie emblematów pamiątkowych z corocznym rytuałem odprawianym tylko 14 Nisan? Aż do zniszczenia świątyni w 70 roku n.e., istniało żydowskie kapłaństwo, które miało ustanowić miesiąc Nisan w Nowy Rok. W tej epoce rabin Gamaliel nauczył się astronomicznej technologii i matematyki Babilończyków i potrafił rzutować na podstawie tabel i obliczeń wzory orbit słońca i księżyca, w tym zaćmień. Jednak po 70 roku ne ta wiedza została rozproszona lub utracona, aby nie zostać ponownie sformalizowana, aż rabin Hillel II (320-385 n.e. jako Nasi z Sanhedrynu) ustanowił mistrzowski wieczny kalendarz, który ma trwać aż do przyjścia Mesjasza. Od tego czasu Żydzi używają tego kalendarza bez konieczności ponownego ustawiania.

Jednak kalendarz ten nie jest przestrzegany przez Świadków Jehowy, których obchodzenie corocznego wspomnienia jest zgodne z ich własnym osądem wydanym obecnie przez Ciało Kierownicze do 2019 r. Dlatego często zdarza się, że Żydzi obchodzą Paschę miesiąc wcześniej lub miesiąc później. Świadkowie Jehowy. Ponadto ustawienie pierwszego dnia miesiąca nie jest zsynchronizowane metodycznie między Żydami a Świadkami Jehowy, tak że gdy wydarzenia mają miejsce w tym samym miesiącu, istnieje różnica co do 14^th dzień miesiąca. Na przykład w 2016 roku Żydzi obchodzili Paschę miesiąc później. W tym roku w 2017 r. 14 kwietnia odbędzie się ich 10 Nisan seder^th, dzień przed Świadkami Jehowy.

Badanie porównania między Datą Pamięci Świadków Jehowy a datą żydowskiej Paschy 14 Nisan ujawnia, że ​​tylko około 50% lat ma wspólne ustalenia co do 14 Nisan. Na podstawie analizy dwóch harmonogramów na 14 Nisan (Żydzi z Hillel II w IV wieku n.e. i Świadkowie Jehowy z zapisów rocznika) można stwierdzić, że Świadkowie wznowili dziewiętnastoletni cykl w 4 r., Podczas gdy Żydzi w 19 r. *. Tak więc w 2011, 2016, 5, 6, 13 i 14 roku Świadka nie ma zgodności z kalendarzem żydowskim co do liczby miesięcy od Nisan do Nisan. Pozostałe rozbieżności wynikają z nieporozumień co do tego, czy poprzedni miesiąc ma 16 czy 17 dni, odwieczny problem rozwiązany przez Hillela, ale nie przez Świadków.

Dlatego, jako prosta kwestia kalendarzowa, Świadkowie Jehowy twierdzą, że postępują zgodnie z kalendarzem żydowskim i odrzucają grecki cykl metoniczny, który dodaje dodatkowy miesiąc do 3^rd, 6^th, 8^th, 11^th, 14^th, 17^th i 19^th lat w cyklu rocznym 19. W rzeczywistości robią coś przeciwnego, nawet nie ściśle przestrzegając opublikowanych instrukcji ustawiania Miejsca Pamięci. Zobacz „Kiedy i jak świętować Memorial”, WT 2 / 1 / 1948 str. 39 gdzie w „Określanie czasu” (p. 41) podano instrukcję dotyczącą 1948 i przyszłych Pomników:

„Ponieważ świątyni w Jerozolimie już nie ma, nie odbywają się tam uroczystości rolnicze związane z pierwszymi owocami zbiorów jęczmienia na Nisan 16. Nie trzeba go dłużej przechowywać, ponieważ Chrystus Jezus stał się „pierwszymi owocami tych, którzy spali” w Nisan 16 lub w niedzielny poranek, kwiecień 5, AD 33 (1 Cor. 15: 20) Stąd określenie kiedy rozpocząć miesiąc Nisan nie zależy od dojrzałości zbiorów jęczmienia w Palestynie. Można to ustalić co roku na podstawie wiosennej równonocy i księżyca. ”

Jak na ironię, Memoriał został zaobserwowany w 1948 w marcu 25^th, data, w której Żydzi obchodzą Święto Purim w swoim 13^th miesiąc V'Adar. Żydowska Pascha tego roku obchodzona była miesiąc później, 23 kwietnia^rd.

Wracając do pytania o to, kiedy i jak często korzystano z emblematów, Pismo Święte pokazuje, że w czasach apostołów rozwinął się zwyczaj „uczt miłosnych” w ramach podziału dóbr między chrześcijan (Juda 1: 12 .) Te najwyraźniej nie były powiązane z kalendarzem ani ustaleniem Nisan 14. Kiedy apostoł Paweł napomina Koryntian, dzieje się to w tym kontekście:

„Dlatego, kiedy się gromadzicie, nie jest to zgodne z tym, co jest właściwe na dzień naszego Pana [niedziela, w dniu zmartwychwstania Jezusa], że jecie i pijecie.” (1Co 11: 20 Aramaic Bible in Plain English)

Następnie podaje instrukcje dotyczące spożywania emblematów, nie z posiłkami w domu, ale ze zborem:

„Rób to tak często, jak pijesz, na moją pamiątkę”. ²⁶Gdyż jesz ten chleb i pijesz kielich, głosisz śmierć Pana, aż przyjdzie. ²⁷Kto zatem spożywa chleb lub pije kielich Pana w niegodny sposób, będzie odpowiedzialny za ciało i krew Pana. ²⁸Zbadajcie siebie, a dopiero potem jedzcie chleb i pijcie kielich. ”(1Co 11: 25b-28 NRSV)

Te instrukcje nie określają obchodów raz w roku. W wersecie 26 czytamy: „Ilekroć jecie ten chleb i pijecie z kielicha, głosicie śmierć Pana, aż przyjdzie”.

Dlatego, chociaż z pewnością właściwe jest obchodzenie tego szacowanego dnia 14 Nisan każdego roku, nie ma określonego sposobu dokładnego określenia tej daty dla ustalenia 1 Nisan, czy to miesiąca, czy dnia. Nie ma też wzmianki o zachodzie słońca w Jerozolimie ani o jakimkolwiek innym miejscu na ziemi.

Podsumowując, chrześcijanie powinni zdać sobie sprawę, że Chrystus dał to polecenie całemu zborowi. Aż do porażki przepowiedni o powrocie Pana w 1925 r. Nie było żadnej wiedzy o żadnej nie-pomazańcach. Dopiero po 1935 r. „Jonadabowie” zostali zaproszeni do udziału i obserwacji jako osoby nieuczestniczące. Zostanie to zbadane w części 2.

Obecnie nie ma możliwości stworzenia alternatywnego kalendarza żydowskiego, poza kalendarzem używanym przez Żydów od IV wieku n.e. Dlatego uczestnicy nie powinni wierzyć, że faktycznie przestrzegają żydowskiego kalendarza. Po prostu podążają za często błędnymi nakazami ludzkich przywódców.

Dlatego bądźmy otwarci na łączenie się razem jako duchowi synowie Boga, jeśli pozwalają nam na to okoliczności, abyśmy mogli „czynić to na pamiątkę” Chrystusowej ofiary okupu, aż do dnia, w którym uczynimy to z Panem w Królestwie Niebios . Kluczem jest komunia z Panem - czy to w dniu Pańskim, czy nie - to komunia z Jego ciałem i krwią, zgodnie z Jego poleceniem, a nie rytualne powtarzanie Paschy w oparciu o tak zwany kalendarz żydowski.

• * Szczegóły obliczeń: wzór Metonic 3,6,8,11,14,17 i 19 dla interkalarnych 13-miesięcznych lat w 19-letnim cyklu daje tylko jedną grupę trzech kolejnych okresów 3-letnich do miesiąca przestępnego: lata od 8 do 11, od 11 do 14 i od 14 do 17 lat. Jeśli data Pamiątki przypada około 11 dni wcześniej niż rok poprzedni, kończy się rok 12 miesiącami księżycowymi - normalnym rokiem. Jeśli data przypada około 29 lub 30 dni po poprzednim roku, zawiera 13 miesięcy. Tak więc, badając opublikowane daty, można zidentyfikować zgrupowanie 3 kolejnych 3-letnich odstępów między miesiącami przestępnymi. Ten wzorzec pozwala zidentyfikować 8, 11 i 14 rok w 19-letnim cyklu. Ponieważ Ciało Kierownicze nigdy nie potwierdziło akceptacji tej metody, nigdy nie widziało potrzeby synchronizacji z rzeczywistym kalendarzem żydowskim. Mówiąc tak wieloma słowami, wiedzą więcej o kalendarzu żydowskim niż Hillel II, który uzyskał wiedzę od Gamaliela.