Podróż odkrycia w czasie - część 6

Podróż dobiega końca, ale odkrycia wciąż trwają

Ten szósty artykuł z naszej serii będzie kontynuowany w naszej „Podróży odkrywania w czasie” rozpoczętej w dwóch poprzednich artykułach z wykorzystaniem drogowskazów i informacji o środowisku, które uzyskaliśmy ze streszczeń rozdziałów biblijnych z artykułów (2) i (3) w tej serii oraz pytania do refleksji w artykule (3).

Podobnie jak w poprzednich artykułach, aby upewnić się, że podróż jest łatwa do prześledzenia, pisma przeanalizowane i omówione będą zwykle cytowane w całości w celu łatwego odniesienia, umożliwiając wielokrotne ponowne czytanie kontekstu i tekstu. Oczywiście zachęca się czytelnika do bezpośredniego czytania tych fragmentów Biblii, jeśli to możliwe.

W tym artykule przeanalizujemy następujące kwestie i po drodze dokonamy dodatkowych odkryć:

• Poszczególne fragmenty Pisma Świętego (ciąg dalszy)
  • Daniel 9 - granica wieku Daniela od zniszczenia Jeruzalem do Cyrusa
  • 2 Chronicles 36 - Spłacanie szabatów nieokreślona liczba lat
  • Zachariasz 1 - lata wypowiedzenia 70 w innym okresie niż lata niewoli 70
  • Aggeusza 1 i 2 - rozpoczęto odbudowę świątyni
  • Zachariasz 7 - Post na lata 70 różni się od lat niewoli 70
  • Isaiah 23 - Opona zostanie zapomniana na kolejny okres 70

11. Daniel 9: 1-4 - Daniela rozeznania i wiek Daniela

Zapisany czas: miesiące po upadku Babilonu do Cyrusa i Dariusza

Pismo: "W pierwszym roku Da ·riusa syn A A has has · ·ʹrʹa nasienia Medów, którzy zostali królem nad królestwem Chaldejczyków; ² w pierwszym roku swego panowania ja, Daniel, dostrzegłem w księgach liczbę lat, w których słowo Jehowy przyszło do proroka Jeremiasza, za dokonanie spustoszenia w Jerozolimie, czyli siedemdziesiąt lat. ³ I zacząłem zwracać się do Jehowy, [prawdziwego] Boga, aby szukać Go w modlitwie i błaganiach, w poście, worze i popiele. ⁴ I zacząłem modlić się do Jehowy, mojego Boga, spowiadać się i mówić:"

Liczba lat, które miałyby wypełnić / zakończyć / zakończyć pustkowie[I] (zrujnowanie) Jerozolimy w kontekście upadku Babilonu i (a) Jeremiasz 25 „Służyć Babylon 70 lat” i (b) Jeremiasz 27 „Przez lata Babylon 70”[ii] właśnie skończyłem. Właśnie to dostrzegł Daniel. Biorąc pod uwagę, że błogosławieństwo Jehowy i jego święty duch były wyraźnie skierowane na Daniela, jesteśmy proszeni o postawienie następujących pytań:

Dlaczego Daniel nie rozpoznał przed 1^st Rok Dariusza Medego (po upadku Babilonu), kiedy skończy się Xeremum lat Jeremiasza? Czy to możliwe, ponieważ?

• proroctwo jest zwykle rozumiane po spełnieniu, a nie przed, i
• data rozpoczęcia lat 70 to nie oczywiste, mimo że wyraźnie wiedział, kiedy Jeruzalem zostało ostatecznie zniszczone w 19^th rok (18^th rok królewski) Nabuchodonozora? (Ezechiel przebywał w Babilonie i odnotowuje, że zniszczenie Jeruzalem nastąpiło, gdy otrzymał raport od uciekiniera, jak zapisano w Ezechiela 33:21[iii], i tak wyraźnie Daniel wiedziałby z tego źródła, jak również z usług króla Nabuchodonozora).
• W wyniku (ii) daty początkowej nie jest oczywiste, nie było możliwości wcześniejszego obliczenia daty zakończenia. Gdyby Daniel wiedział, że lata 70 zaczęły się od ostatecznego zniszczenia Jerozolimy, z łatwością mógł obliczyć.

Nie zrobił tego, ponieważ:

(a) zauważył, że 70 lat zakończyło się w 539 pne wraz z upadkiem Babilonu po tym wydarzeniu. Rzeczywiście, musiał pomyśleć, że odegrał kluczową rolę w przekazaniu wypełnienia się proroctwa Jeremiasza, interpretując pismo na ścianie dla Belsazara, zapisane w Daniela 5:26, gdzie stwierdził: „Oto interpretacja tego słowa: Mene, Bóg ma numerowane dni twojego królestwa i skończył to (zakończył to) ”.

(b) Jeżeli okres lat 70 związany był z dewastacjami wymienionymi w Daniel 9: 2, były co najmniej dwa punkty początkowe (1) czas oblężenia prowadzący do śmierci Jehoiakima w jego 11^th rok i doprowadził do wygnania Jehoiachina, a (2) ostatecznego zniszczenia Jerozolimy. Był też prawdopodobnie trzeci, 4^th rok Jehoiakim. (Zobacz Jeremiasz 25: 17-26 w części 5 tej serii)

Wreszcie (c), jeśli okres dotyczył babilońskiej niewoli i kontroli, nie byłoby jasne, od której daty należy liczyć.

• Czy to było wtedy, gdy Babilon zajął stolicę Asyrii i stał się dominującą potęgą światową?
• Lub kiedy Nabuchodonozor zabił ostatniego króla asyryjskiego Assur-uballit III?
• A może kiedy Babilon najechał na Judę, aby wymusić na Jehojakim zwierzchnictwo?
• Lub kiedy Babilon stłumił bunt Jehojakima?
• Lub kiedy Babilon wziął pierwszych wygnańców lub największą liczbę wygnańców 3 miesięcy po śmierci Jehoiakim, w tym Jehoiachin?
• Lub, kiedy Babilon ostatecznie całkowicie zniszczył Jeruzalem w 19^th rok Nabuchodonozora.

Chociaż Daniel zauważył, że okres 70 lat został spełniony lub ukończony, zdał sobie również sprawę, że potrzeba więcej, aby umożliwić Żydom powrót. Daniel zaczął modlić się w imieniu swego ludu o przebaczenie, tak jak i on rozeznał Księga Powtórzonego Prawa 4: 25-31[iv], 1 Kings 8: 46-52[v], Jeremiasz 29: 12-29, aby Żydzi zostali uwolnieni i mogli wrócić do ojczyzny. Jehowa wysłuchał jego modlitwy w imieniu Żydów i przyjął go, a także skłonił Cyrusa do wydania wyroku zezwalającego na powrót i rozpoczęcie odbudowy Jerozolimy. To było w 1^st rok Cyrusa panuje nad Babilonem. Rozumie się przez to 539 BCE / 538 BCE. Był to także 1^st Rok Dariusza Medego, który rządził przynajmniej rok nad Babilonem.

Pytanie: Ile lat miał Daniel, kiedy Babilon upadł na Cyrusa?

Daniel 1: 1-6 wskazuje, że Daniel został zabrany do Babilonu w 3^rd lub 4^th Rok Jehoiakim. Prawdopodobnie miałby wtedy co najmniej 8 lat, aby mieć wspomnienia z tamtych czasów i został wybrany.

• Zgodnie ze scenariuszem spustoszenia w roku 48, gdy Babilon upadnie, miałby on 75 lat (8 + 8 + 11 + 48 = 75). (8 lat + 8 lat pozostało za panowania Jehoiakima + 11 lat Panowanie Sedekiasza do upadku Jerozolimy + 48 lata po upadku Jerozolimy (586 p.n.e. do upadku Babilonu 539 p.n.e.).
• W scenariuszu 68-letniego spustoszenia miałby 95 lat (8 + 8 + 11 + 68 = 95). W tym wieku Daniel nie byłby w stanie dobrze prosperować w Królestwie Dariusza Medego i Cyrusa Persa. (Daniel 6:28).

Ryc. 4.11 Age of Daniel w dwóch scenariuszach.

Główne odkrycie numer 11: Daniel zauważył, że 70-letnia niewola Babilonu dobiegła końca, kiedy zinterpretował napis na ścianie do babilońskiego króla Belszaccara (nie dwa lata później). Daniel prawdopodobnie umarłby do czasu zniszczenia Babilonu przez Cyrusa, gdyby ostateczne zniszczenie Jerozolimy nastąpiło w 2 roku pne i 607-letnim wygnaniem, zamiast prosperować, jak to wynika z relacji biblijnej.

12. 2 Księga Kronik 36: 15-23 - Niewola dla wypełnienia przepowiedzianych 70 lat, sabaty do spłacenia

Okres: podsumowanie sprzed Zniszczenia Jerozolimy, upadku Babilonu, Cyrusa i Dariusza

Pismo: "A Jehowa, Bóg ich przodków, posłał przeciwko nim za pośrednictwem swoich posłańców, wysyłając wciąż i wciąż, ponieważ współczuł swemu ludowi i swojemu mieszkaniu. ¹⁶ Ale nieustannie żartowali do posłańców [prawdziwego] Boga, gardząc jego słowami i szydząc z proroków, dopóki gniew Jehowy nie pojawił się przeciwko jego ludowi, dopóki nie doszło do uzdrowienia.

¹⁷ Przyprowadził więc przeciwko nim króla Chaldejczyków, który zabił ich młodych mężczyzn mieczem w domu ich świątyni, ani nie współczuł młodzieńcowi czy dziewicy, starej czy zgniłej. Wszystko, co dał w rękę. ¹⁸ I wszystkie przybory, wielkie i małe, domu [prawdziwego] Boga i skarby domu Jehowy oraz skarby króla i jego książąt, wszystko, co przyniósł do Babilonu. ¹⁹ I zaczął palić dom [prawdziwego] Boga i zburzyć mur Jeruzalem; i wszystkie jego wieże mieszkalne spalili ogniem, a także wszystkie jego pożądane artykuły, aby doprowadzić do ruiny. ²⁰ Co więcej, wyniósł tych, którzy pozostali z miecza w niewoli do Babilonu, i stali się sługami dla niego i jego synów, dopóki królewskość Persji nie zaczęła panować; ²¹ wypełniać słowo Jehowy ustami Jeremiasza, aż ziemia spłaci szabaty. Wszystkie dni leżenia opustoszały, szabat trwało siedemdziesiąt lat."

 Ten fragment został napisany jako historia lub podsumowanie przeszłych wydarzeń zamiast proroctwa o przyszłych wydarzeniach.

Podkreśla, jak Izraelici / Judejczycy dalej postępowali źle w oczach Jehowy i buntowali się przeciwko Nabuchodonozorowi. Stało się to ze strony wszystkich trzech ostatnich królów Judy: Jehojakima, Jehojachina i Sedekiasza. Zarówno królowie, jak i lud odrzucili ostrzeżenia proroków Jehowy. W rezultacie Jehowa ostatecznie pozwolił Nabuchodonozorowi zniszczyć Jeruzalem i zabić większość osób, które jeszcze nie zostały wygnane. Resztki tych, którzy przeżyli, zostały zabrane do Babilonu, dopóki Persowie nie schwytali Babilonu, aby wypełnić proroctwa Jeremiasza. W międzyczasie ziemia spłaciła liczne ignorowane szabaty[VI], aż do zakończenia lat niewoli 70 wobec Babilonu.

Bliższe zbadanie wierszy 20 -22 ujawnia, co następuje:

Werset 20 mówi: „Ponadto wyniósł tych, którzy pozostali z miecza w niewoli do Babilonu, i stali się sługami dla niego i jego synów, dopóki królewskość Persji nie zaczęła panować”. To wskazuje, że na tym wygnaniu za Sedekiasza niewielu było wziętych do niewoli. Znaczna część Judejczyków została wcześniej wygnana w czasie wygnania Jehoiachina, a teraz duża część tych, którzy zostali z tego czasu, została zabita w wyniku Jeremiasz 24. Ponadto służba zakończyła się, gdy Medo-Persja zdobyła Babilon i zaczęła panować nad Babilonem, a nie później.

Werset 21 stwierdza: „wypełniać słowo Jehowy ustami Jeremiasza, aż ziemia spłaci szabaty. Wszystkie dni leżenia opustoszały, zachowywały Sabat, by wypełnić lata 70.„Pisarz Kronik (Ezra) komentuje powód, dla którego musieli służyć Babilonowi. To było dwojakie

(1), aby wypełnić proroctwa Jeremiasza od Jehowy i

(2), aby ziemia została spustoszona w tym czasie, aby spłacić szabaty, zgodnie z wymogami Księgi Kapłańskiej 26: 34.

Spłacanie szabatów spełni się lub zakończy pod koniec lat 70. Jakie lata 70? Jeremiah 25: 13 mówi „kiedy lata 70 zostaną spełnione (zakończone), wezwę do rozliczenia Króla Babilonu i tego narodu”. Tak więc okres 70 zakończył się wezwaniem do rozliczenia króla Babilonu, a nie powrotem do Judy, ani wezwaniem do uznania Cyrusa Persa za króla Babilonu.

Fragment Pisma Świętego nie mówi „opuszczone lata 70” lub „wygnane lata 70”, patrz Jeremiasz 42: 7-22 gdzie nawet po zniszczeniu Jerozolimy mogli zostać w Judei. Stwierdza raczej, że ziemia przestrzegała szabatu, spłacając szabaty niezachowane, aż do zakończenia 70-letniego okresu podanego przez Jeremiasza. Konstrukcja i sformułowanie tego fragmentu nie wymagają, aby okres obchodzenia szabatu wynosił 70 lat, wystarczy, że okres pustynności Judy był wystarczający, aby spłacić pominięte szabaty.

Czy wymagany był określony okres, aby spłacić szabaty? Jeśli tak, na jakiej podstawie należy to obliczyć?

Jeśli przyjmiemy 70 lat jako wymagany okres, otrzymamy następujące informacje: między 587 pne a 1487 pne (mniej więcej w czasie wejścia do Kanaanu) jest 900 lat i 18 cykli jubileuszowych. 18 x 8 lat szabasowych na cykl to 144 lata. Między 987 pne (początek panowania Roboama) a 587 pne (zniszczenie Jerozolimy) jest 400 lat i 8 cykli jubileuszowych, co odpowiada 64 latom (8 × 8), a to zakłada, że ​​lata szabatu zostały zignorowane dla każdego z nich. te lata. To wyjaśnia, że ​​nie jest możliwe obliczenie dokładnej liczby lat, które należało spłacić, ani nie ma dogodnego ani oczywistego okresu początkowego, aby dopasować 70 lub 50 opuszczonych lat szabasowych. To z pewnością wskazywałoby, że spłacanie sabatów nie było konkretną zapłatą, ale raczej wystarczającym czasem, który upłynął w okresie spustoszenia, aby spłacić to, co było należne.

Ostatnią, ale istotną kwestią jest to, że większe znaczenie ma długość spustoszenia lat 50 niż lat 70. Wraz z długimi latami pustki i wygnania 50, znaczenie ich uwolnienia i powrotu do Judy w Roku Jubileuszowym (50^th) wygnania nie zostanie stracony na powracających Żydach, którzy odbyli pełny cykl sabatowych lat na wygnaniu. 587 BCE do 538 BCE to 49 lat. 538 BCE był pierwszym (królewskim) rokiem Cyrusa Wielkiego i rokiem, w którym je wydał. Rok jubileuszowy (50^th rok) był rokiem, w którym wrócili do Judy i mogli rozpocząć odbudowę.[VII]

Jak podaje 2 Chronicles 26: 22,23 „A w pierwszym roku Cyrusa, króla perskiego, aby się wypełniło słowo Jehowy ustami Jeremiasza, Jehowa wzbudził ducha Cyrusa, króla perskiego, i sprawił, że krzyk przeszedł przez całe jego królestwo, mówiąc: „Tak powiedział Cyrus, król Persji:„ Wszystkie królestwa ziemi Jehowa, Bóg niebios, dał mi…. Ktokolwiek jest pośród was wszystkich jego ludu, Jehowa, jego Bóg, niech będzie z nim. Więc pozwól mu iść w górę. ”

Ryc. 4.12 Jubileuszowy cykl lat dla ziemi, która miała spłacić utracone lata szabatu, a uwolnienie miało miejsce w roku jubileuszowym.

Główny numer odkrycia 12: Ziemia Judy była w stanie odpocząć wystarczająco, aby wypełnić swoje utracone lata szabatu. Wygnanie i uwolnienie Żydów zabranych do Babilonu podczas ostatecznego upadku Jerozolimy zbiegło się z początkiem i końcem żydowskiego cyklu Jubileuszowego Roku 50.

13. Zachariasz 1: 1, 7, 12, 16 - Miłosierdzie dla Jerozolimy i Judy, na które byliście oburzeni przez te 70 lat

Napisany: - 19 Lata po upadku Babilonu do Cyrusa i Dariusza

Pismo: "W ósmym miesiącu drugiego roku Da ·riusa słowo Jehowy dotarło do: Zachariasza, syna Bereszeusza, syna proroka Idʹdo, mówiąc: ² „Jehowa oburzył się na WASZYCH ojców - bardzo.”, „W dwudziestym czwartym dniu jedenastego miesiąca, czyli w miesiącu Szebat, w drugim roku Da ·riusa, słowo Jehowy przyszło do Zachecha: riʹah, syn Berhee eeʹa, syna Idʹdo, proroka, mówiąc: ^"12 A zatem anioł Jehowy odpowiedział i rzekł: „O, Jehowo Zastępów, jak długo nie będziesz okazywał miłosierdzia Jeruzalem i miastom Judy, których potępiłeś przez te siedemdziesiąt lat?”. ^"16 „Dlatego Jehowa powiedział:„ Z pewnością wrócę do Jerozolimy z litością. Mój dom zostanie w niej zbudowany ”- brzmi wypowiedź Jehowy Zastępów -„ a nad Jerozolimą rozciągnie się sama linia pomiarowa ”."

Zostało to napisane w 11^th miesiąc 2^nd Rok Dariusza Wielkiego w przybliżeniu 520BC[viii]. W tym kontekście Zachariasz pisze:A zatem anioł Jehowy powiedział: „O, Jehowo Zastępów, jak długo będziesz powstrzymywał swoje miłosierdzie od Jeruzalem i miast Judy, którymi oburzyłeś się przez te lata 70.„”

Jaki był kontekst relacji Zachariasza? Świątynia nie została jeszcze odbudowana z powodu utrudnień popełnianych przez przeciwników, jak odnotowano w Ezra 4: 1-24. Trwało to przez ostatnią część panowania Cyrusa (9 lat 11 nad Babilonem), panowania Ahasuerusa (prawdopodobnie tronu Kambysesa II, syna Cyrusa, lata 8) i Artakserksesa (być może imię tronu Bardija , prawdopodobnie uzurpator lub brat Kambysesa, maksymalnie 7 miesięcy) za panowania Dariusza Persa (Wielkiego). Zostali uwolnieni przez Cyrusa i wrócili pełni entuzjazmu do odbudowy Jerozolimy, Judy i świątyni, ale entuzjazm ten szybko zniknął w obliczu ciągłej ingerencji i sprzeciwu.

Ponadto werset 16 „Z pewnością wrócę do Jerozolimy z litością. Mój własny dom zostanie w niej zbudowany ” Wskazuje, że od tej daty Jehowa okaże litość Jerozolimie i zapewni odbudowę świątyni.

Te 70 lat logicznie zatem odnosi się do 70 lat od daty napisania. Jeśli wrócimy z 520 p.n.e. do 11^th miesiąc 589 BCE mamy lata 69, rok wstecz do 11^th miesiąc 590 BCE to 70^th rok. Zgodnie ze świecką chronologią, czy coś związanego z tym zaczyna się między 11^th miesiąc 590 BCE i 11^th miesiąc 589 BCE, który pasowałby do tego okresu?

Tak, początek oblężenia Jerozolimy w 9 Sedekijasza^th Rok (świecka chronologia 589 BCE) w 10^th miesiąc, który był w 70^th rok.[IX] Jeśli spróbujemy wykorzystać okres wygnania i spustoszenia przez 68 od upadku Babilonu do zniszczenia Jerozolimy, w 589 p.n.e. nie miało miejsca żadne istotne ani powiązane wydarzenie, ponieważ ziemia Judy była opuszczona.

Czy to ten sam okres 70, o którym wspominał Jeremiasz? Rozsądnym wnioskiem, jaki powinniśmy wyciągnąć, jest NIE! W tym fragmencie Zachariasza nie ma nic, co bezpośrednio łączy, a nawet sugeruje powiązanie tego okresu 70 lat z latami 70 wspomnianymi w Jeremiaszu 25 lub Jeremiaszu 29. Jeśli fragment był w czasie przeszłym (te lata 70), mógłby on odnosić się do lat Xeremiasza Jeremiasza, ale werset mówi:te[X] 70 lat ” sugerując 70 lat od bieżącego czasu.

Ryc. 4.13 Jehowa oburzył się na Judę i Izrael 70 lat

Główny numer odkrycia 13: Okres roku 70 wspomniany w Zachariaszu nie odnosi się do służebności, ale raczej do wypowiedzenia.

 

14. Aggeusza 1: 1, 2, 4 i Aggeusza 2: 1-4 - zachęta do wznowienia odbudowy świątyni

Napisane: 19 Lata po upadku Babilonu do Cyrusa i Dariusza

Pismo: "W drugim roku króla Daliszusa, w szóstym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca, słowo Jehowy pojawiło się za pośrednictwem proroka Agagaja do Zarbubalaela, syna Szelemelela, namiestnik Judy i Jozuemu, synowi Jeszozosa, najwyższego kapłana, mówiąc: ² „Tak powiedział Jehowa Zastępów:„ W odniesieniu do tego ludu powiedzieli: „Nie nadszedł czas, czas domu Jehowy, aby go zbudować”.

„Siódmego [miesiąca], dwudziestego pierwszego [dnia] miesiąca, słowo Jehowy pojawiło się za pośrednictwem proroka Aggeusza, mówiąc: ² „Powiedz, proszę, Zubarbabelowi, synowi Szaleczelela, namiestnika Judy, i Jozuemu, synowi Jeszozaka, najwyższego kapłana, i pozostałym z ludu, mówiąc: , ³ „Kto wśród was pozostaje, kto widział ten dom w jego dawnej chwale? A jak wy teraz to widzicie? Czy w porównaniu z tym nie jest niczym niczym w WASZYCH oczach?

⁴ „„ Ale teraz bądź silny, O Zeubrasbabel ”, brzmi wypowiedź Jehowy, i bądź silny, Jozue, syn Jeszozaka, najwyższego kapłana”.

„„ I bądźcie silni, cały lud ziemi ”, to wypowiedź Jehowy„ i praca ”.

„„ Albowiem jestem z wami, ludem ”- brzmi wypowiedź Jehowy Zastępów”. ​​”"

Aggeusz pisze w 2^nd Rok Dariusza Wielkiego. Wiemy to z (13) Zachariasz 1: 12. Aggeusz i Zachariasz otrzymali od Jehowy orędzie ożywiające Żydów, aby powrócili, aby kontynuować i dokończyć odbudowę świątyni, na której położono tylko fundamenty. W ciągu 18 lat od upadku Babilonu Żydzi przystąpili do odbudowy i budowy domów (ostatnie poprawki), ale nie powrócili do budowy świątyni. Aggeusz pyta w rozdziale 2: 3, „Kto z was pozostaje, kto widział ten dom w jego dawnej chwale? A jak wy teraz to widzicie? Czy to nie w porównaniu z tym, bo nic w twoich oczach?

Ile lat miały teraz te? Tak, ile lat mieli Żydzi, którzy widzieli dawną świątynię i wciąż pamiętają, jak to było? 2^nd Rokiem Dariusza był około 520 BCE. Aby wystarczająco dobrze zapamiętać dawną świątynię, musieli mieć co najmniej wiek 10. Kiedy Zachariasz napisał, było to teraz 19 lat po upadku Babilonu = 29 lat (10 + 19). Gdyby ten okres wynosił 68 lat od zniszczenia świątyni do upadku Babilonu (tj. 607 BCE - 539 BCE), to mieliby teraz 97 lat (29 + 68). Nawet X-latek 5 przy upadku Jerozolimy (jeśli datowany na 607 BCE) byłby 92 do czasu 2^nd rok Dariusza Wielkiego. Ilu 92-latków, 97-latków lub nawet starszych przeżyłoby do tego czasu, a co ważniejsze, ilu mogło zapamiętać świątynię? Nawet w dzisiejszym świecie zachodnim z dobrą opieką medyczną jest bardzo mało osób w wieku od 92 do 100. A jednak zgromadzono tam wystarczającą liczbę ocalałych, aby Aggeusz mógł powiedzieć: pamiętasz świątynię Salomona, jak to się ma do tego, co zbudowałeś?

Co jeśli upadek Jerozolimy nastąpił w 587 BCE? To wciąż sprawiałoby, że osoby z pytania Haggai 77 miały więcej lat. (10 + 48 + 19), ale byłoby to możliwe[xi], a nie niepraktyczne i mało prawdopodobne. (10 lat + 48 lat (od upadku Jeruzalem do upadku Babilonu) + 19 lat (Upadek Babilonu do Dariusza 2nd Rok).

Musimy również pamiętać, że większą liczbę wygnańców zabrano do Babilonu razem z Jehojachinem, 11 lat przed zniszczeniem Jerozolimy, co spowodowało, że mieli oni ponad 88 lat (10 + 11 + 48 + 19). (10 lat +11 lat (królowanie Sedekiasza do upadku Jerozolimy) + 48 lat (od upadku Jeruzalem do upadku Babilonu) + 19 lat (upadek Babilonu do drugiego roku Dariusza). Ten fakt daje zatem mocne dowody poszlakowe że okres od zniszczenia Jeruzalem do powrotu sankcjonowanego przez Cyrusa wynosił tylko 2 lat, a nie 48 lat.

Ryc. 4.14 Pamiętając Chwałę Świątyni Salomona

Główny numer odkrycia 14: Wielu starszych Żydów ogląda odbudowę świątyni od Dariusza Wielkiego 2^nd rok był na tyle młody, że wciąż pamiętał Świątynię Salomona przed jej zniszczeniem. To pozwala jedynie na okres 48, a nie na 68-roczną lukę między ostatecznym zniszczeniem Jeruzalem a upadkiem Babilonu na Cyrusa.

15. Zach. 7: 1, 4-7 - Post w 5^th Miesiąc i 7^th miesiąc i to przez 70 Lata

Napisane: 21 Lata po upadku Babilonu do Cyrusa i Dariusza

Pismo: "Co więcej, doszło do tego, że w czwartym roku króla Dariusa, słowo Jehowy dotarło do Zachechania, czwartego [dnia] dziewiątego miesiąca [to znaczy] w Kiszyniowie ”.⁴ A słowo Jehowy Zastępów wciąż przychodziło mi do głowy, mówiąc: ⁵ „Powiedzcie wszystkim mieszkańcom tej ziemi i kapłanom:„ Kiedy pościłeś i płacz był w piątym [miesiącu] i siódmym [miesiącu], a to przez siedemdziesiąt lat naprawdę pościłeś do mnie, nawet ja? ⁶ A kiedy będziecie jeść, a kiedy będziecie pić, czyż to nie wy nie jecie, a wy nie pijecie? ⁷ Nie powinniście [być posłuszni] słowom, które Jehowa zawołał za pośrednictwem byłych proroków, podczas gdy Jeruzalem było zamieszkałe i spokojne, z otaczającymi ją miastami oraz [podczas gdy] Negeb i Szehelah byli zamieszkani? ”"

Ten fragment został napisany w 9^th miesiąc 4^th Rok Króla Dariusza (Wielkiego) w przybliżeniu 518 p.n.e.[XII].

Pytanie zadane kapłanom przez repatriowanych Żydów brzmiało następująco: Czy powinni nadal płakać i pościć w 5^th miesiąc jak robili przez wiele lat? Odpowiedzią Jehowy w wersecie 5 było powiedzenie kapłanom i ludowi „(5) Gdy pościłeś i zawodziłeś w 5^th miesiąc (rocznica zniszczenia Jeruzalem i świątyni) oraz w 7^th miesiąc (rocznica zabójstwa Gedaliasza i pozostałości po przeprowadzce do Egiptu) dla[xiii] 70 lat, czy naprawdę pościłeś dla mnie? (6) A kiedy jesz i pijesz, czy nie jesz dla siebie i nie pijesz dla siebie? (7) Czy nie powinniście słuchać słów, które Jehowa głosił przez byłych proroków, podczas gdy Jeruzalem i otaczające go miasta były zamieszkane i żyły w pokoju…? ”

W tym miejscu Jehowa wypowiadał się w 1 Samuel 15: 22 „Czy Jehowa ma tyle samo przyjemności w całopaleniach i ofiarach (i postach i płaczach, które moglibyśmy dodać), jak w posłuszeństwie głosowi Jehowy? Popatrz! Posłuszeństwo jest lepsze niż ofiara i uważanie niż tłuszcz baranów. ” Innymi słowy, ich post i płacz nie były wymagane ani wymagane przez Jehowę, ale posłuszeństwo było.

Jaki okres obejmował te lata 70? Wciąż pościli i płakali i chcieli wiedzieć, czy powinni przestać. Dlatego okres ten trwał w tym czasie, a zatem logicznie rzecz biorąc, minęły lata 70 od czasu pisania i zadawania pytań.

Nie mogło być do pewnego czasu ukończonego prawie 20 lat wcześniej w 539 BCE. Jeśli wrócimy do 9^th miesiąc 587 BCE mamy lata 69, rok wstecz do 9^th miesiąc 588 BCE to 70^th rok. Zgodnie ze świecką chronologią, czy coś związanego z tym zaczyna się między 9^th miesiąc 588 BCE i 11^th miesiąc 587 pne, który pasowałby do tego okresu? Według świeckiej chronologii Jerozolima została zniszczona w 587 pne Pisma święte zapisują wydarzenia zapamiętane na czczo i płacz jako 5^th miesiąc (zniszczenie Jeruzalem) i 7^th miesiąc (morderstwo Gedaliasza i pusta ziemia),[XIV] tj. w 70^th rok, licząc od roku, w którym podnoszono to pytanie.

Jeśli spróbujemy użyć okresu wygnania i spustoszenia przez 70 od Zniszczenia Jeruzalem od 607 BCE, w 588 BCE / 587 BCE nie miało miejsca żadne istotne ani powiązane wydarzenie, czyli data, do której dotrzemy, jeśli cofniemy lata 70 z 4^th Rok Dariusza w 518 BCE. Czy Zachariasz omawiał ten sam okres lat 70, jak prorokował Jeremiasz? Rozsądnym wnioskiem, jaki powinniśmy wyciągnąć, jest NIE! W tym fragmencie Zachariasza nie ma nic, co bezpośrednio łączy ten okres 70 z latami 70 wspomnianymi w Jeremiaszu 25 lub Jeremiaszu 29.

Ryc. 4.15 - 70 lat postu

Główny numer odkrycia 15: lata postu 70 wymienione w Zachariaszu 7 nie są powiązane z latami niewoli 70. Obejmuje od roku pisania w 4^th rok Dariusza Wielkiego z powrotem do ostatecznego zniszczenia Jerozolimy.

16. Izajasz 23: 11-18 - Opona do zapomnienia przez 70 lat

Napisane ponad 100 lat przed zniszczeniem Jerozolimy.

Pismo: "¹¹ Sam Jehowa wydał rozkaz wymierzony w Filipinię, aby zniszczyć jej twierdze. ¹² I mówi: „Nigdy więcej nie raduj się, uciśniona, dziewicza córko Siʹdona. Wstań, przejdź do samego Kitʹtim. Nawet tam nie będzie to dla ciebie kojące. ” ¹³ Popatrz! Kraina Chaldejczyków. To ludzie - jako że · syrʹi · a nie okazał się [tym]] - założyli ją dla nawiedzających pustynię. Wznieśli wieże oblężnicze; ogołocili jej wieże mieszkalne; jeden postawił ją jako rozpadającą się ruinę. ¹⁴ Wy, statki Tarʹshish, bo wasza twierdza została zepsuta. ¹⁵ I to musi nastąpić tego dnia Tire trzeba zapomnieć siedemdziesiąt lat, tak samo jak dni jednego króla. Pod koniec siedemdziesięciu lat stanie się to z Tyrem, jak w piosence prostytutki: ¹⁶ „Weź harfę, chodź po mieście, zapomniana prostytutka. Staraj się grać na strunach; stwórzcie wiele swoich piosenek, abyście zostali zapamiętani. ” ¹⁷ I to musi się zdarzyć pod koniec siedemdziesięciu lat że Jehowa zwróci swoją uwagę na Tyr, a ona musi powrócić do swego czynu i popełnił prostytucję we wszystkich królestwach ziemi na powierzchni ziemi. ¹⁸ A jej zysk i zatrudnienie muszą stać się dla Jehowy czymś świętym. Nie będzie gromadzone ani składane, ponieważ zapłaci za nie dla tych, którzy mieszkają przed Jehową, dla zadowolenia z jedzenia i dla eleganckiego okrycia."

Tutaj Izajasz przepowiedział, że skromny Babilon w tym czasie pod panowaniem Asyrii stanie się ludem przynoszącym zniszczenie Tyrowi. (v13). Przepowiedziano, że Tyr zostanie zapomniany na lata 70. Jednak te lata 70 odnoszą się do opon, a nie są ściśle powiązane z okresem 70 w Jeremiaszu. Izajasz podkreśla również, że było to za dni (życia) jednego króla. Dlatego niekoniecznie są to dokładnie lata 70. Psalmista powiedział podobnie w Psalmie 90: 10, mówiąc o naszej długości życia „Same dni naszych lat wynoszą siedemdziesiąt lat. A jeśli z powodu wyjątkowej potęgi miną lata 80 ”. Oczywiście Psalmista nie mówił o konkretnych długościach, ale o przybliżonym czasie życia.

Ponadto powiedziano nam, co stanie się pod koniec siedemdziesięciu lat. Jehowa zwrócił jego uwagę i pozwolił Tyrze wznowić handel, a zysk i dochody zostałyby przeznaczone dla Jehowy. Ezechiel 26 powtarza to ostrzeżenie przeciwko Tyrowi w roku, w którym Jerozolima (pod panowaniem Sedekiasza) spadła do Nabuchodonozora: "³ dlatego tak powiedział Wszechwładny Pan Jehowa: „Oto jestem przeciwko tobie, Tyrze, i przywiodę na ciebie wiele narodów, tak jak morze podnosi swe fale. ⁴ I z pewnością doprowadzą mury Tyru do zniszczenia i zburzenia jej wież, a ja zeskrobię z niej kurz i uczynię ją lśniącą, nagą powierzchnią skały. ⁵ Suszarnia na dragnetach stanie się na środku morza.

„„ Ja bowiem mówiłem ”- brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana Jehowy” i musi ona stać się przedmiotem grabieży dla narodów. ⁶ A jej zależne miasta, które są na polu - mieczem zostaną zabite, a ludzie będą musieli wiedzieć, że jestem Jehową ”.

⁷ „Albowiem tak powiedział Wszechwładny Pan Jehowa:„ Oto przyprowadzam przeciwko Tyrowi Nabuchowi-rezadżarowi królowi Babilonu od północy, królowi królów, z końmi i rydwanami wojennymi, kawalerzystami i zgromadzeniem, nawet wielu ludzi. ⁸ Wasze zależne miasta na polu zabije nawet mieczem, a on musi uczynić przeciwko wam mur oblężniczy i rzucić przeciwko wam wał oblężniczy i podnieść na was wielką tarczę; ⁹ i uderzenie jego silnika szturmowego skieruje na wasze mury, a wasze wieże zburzy swymi mieczami. ”

Co znajdujemy w historii świeckiej?

W historii świeckiej nie ma nic konkretnego, ale Józef Flawiusz wspomina o Fenicji jako o niewoli w czasach śmierci ojca Nabuchodonozora (a stąd początek panowania Nabuchodonozora), która prawdopodobnie była 605 BCE / 604 BCE według świeckiej historii. Upadek opony nastąpił również za panowania Eth'baal / I'tho'baal of Tyre, którego rządy zakończyły się w przybliżeniu 596 BCE wracając z 14^th Rok Hirama, który był 560 BCE, kiedy Cyrus zaczął panować nad Persją. Dodanie lat 68 (a nie dokładny 70) doprowadziłoby nas do 537 BCE, mniej więcej w czasie, gdy Świątynia zaczęła być przebudowywana pod Cyrusem, by po kilku latach przestać działać. Wydaje się, że był to prawdopodobny okres spełnienia przepowiedziany przez Izajasza.

Alternatywą jest to, że główna przebudowa Świątyni w Jerozolimie, która wymagałaby towarów z Tyru, rozpoczęła się tylko w 2^nd Rok Dariusza Perskiego (Wielki) według pism świętych, którego świecka historia ma 520 lat p.n.e. Cofanie się o 70 lat przypada na 589 pne / 590 pne rok przed Jerozolimą po raz ostatni pod przywództwem Sedekiasza, ale kiedy był oblężony, a zatem nie mógł handlować z Tyrem. Tak czy inaczej, możemy być pewni, że proroctwo Izajasza spełniło się i było postrzegane jako prawdziwy prorok przez tych powróconych Żydów.

Główny numer odkrycia 16: Okres 70 dla Opony był kolejnym niepowiązanym okresem 70 i ma dwa możliwe okresy, które spełniają wymagania przepowiedni.

To prawie kończy naszą „Podróż odkrycia w czasie”. Jednak nie będziesz chciał przegapić krótkiego przeglądu wszystkich odkryć razem, aw szczególności potencjalnie zmieniających życie implikacji tych ustaleń w naszej końcowej części 7.

Podróż odkrycia w czasie - część 7

 

[I] Uwaga: pustkowie - liczba mnoga, Jeruzalem zostało zniszczone prawdopodobnie podczas 4^th rok Jehoiakim, w 11^th Rok, który zakończył się śmiercią Jehoiakima oraz w ciągu 3 miesięcy prowadzących do wygnania Jehoiachina, a także na wygnaniu Sedekiasza w jego 11^th rok.

[ii] See Jeremiah 27: 7, 17.

[iii] Ezekiel 33: 21, 23, 24 "W końcu w dwunastym roku, dziesiątym [miesiącu], piątego dnia miesiąca naszego wygnania, przyszedł do mnie uciekinier z Jerozolimy, mówiąc: „Miasto zostało zburzone!”  ²³ I zaczęło mi przychodzić słowo Jehowy, mówiąc: ²⁴ „Synu człowieczy, mieszkańcy tych zniszczonych miejsc mówią nawet o ziemi Izraela:„ Abraham był tylko jednym, a jednak przejął tę ziemię w posiadanie. I jest nas wielu; nam ziemia została dana jako coś do posiadania. ”

[iv] Powtórzonego Prawa 4: 25-31. Patrz część 4, sekcja 2, „Wcześniejsze proroctwa wypełnione wydarzeniami żydowskiego wygnania i powrotu”.

[v] 1 Kings 8: 46-52. Patrz część 4, sekcja 2, „Wcześniejsze proroctwa wypełnione wydarzeniami żydowskiego wygnania i powrotu”.

[VI], Zobacz Przepowiednia w Księdze Kapłańskiej 26: 34. Zobacz część 4, sekcja 2, „Wcześniejsze proroctwa wypełnione wydarzeniami żydowskiego wygnania i powrotu”, w których Izrael byłby opuszczony, by spłacić szabaty, gdyby zignorowali prawo Jehowy, ale nie określono żadnego okresu.

[VII] Dla uproszczenia w tekście głównym pominięto miesiące. 2 Kings 25: 25 oznacza, że ​​ziemia była pusta z 7^th miesiąc lub wkrótce potem w 587 BCE. Dlatego lata 49 zakończyły się w 7^th miesiąc 538 BCE, z 50^th i rok jubileuszowy rozpoczynający się w 8^th Miesiąc 538 BCE do 7^th Miesiąc 537 BCE.

[viii] See Ezra 4: 4, 5, 24 aby potwierdzić, że ten fragment odnosi się raczej do Dariusza Wielkiego (perskiego) niż Dariusza Medego. Księga Daniela zawsze używa wyrażenia „Dariusz Mede”, co odróżnia go od Dariusza lub Dariusza Persa. Zaakceptowana świecka chronologia stawia Dariusa Persów 1^st Rok jak około 521BC. (patrz Kompleksowy wykres czasowy)

[IX] Zobacz Ezechiela 24: 1, 2, który również potwierdza rozpoczęcie oblężenia Jerozolimy jako 10^th dzień 10^th miesiąc, 9^th rok wygnania Jehojachina / rządy Sedekiasza.

[X] Hebrajskie słowo przetłumaczone jako „te” to 2088 „Strong”zeh ”. Jego znaczenie to „To”, „Tutaj”. Tj. Teraźniejszość, nie przeszłość.

[xi] Psalm 90: 10 “Same w sobie dni naszych lat wynoszą siedemdziesiąt lat; A jeśli z powodu szczególnej potęgi mają osiemdziesiąt lat. ”

[XII] Przytaczając daty chronologii świeckiej w tym okresie historycznym, musimy ostrożnie określać daty kategorycznie, ponieważ rzadko istnieje pełny konsensus w sprawie konkretnego wydarzenia mającego miejsce w danym roku. W tym dokumencie wykorzystałem popularną świecką chronologię dla wydarzeń niebiblijnych, o ile nie zaznaczono inaczej.

[xiii] W Księdze Zachariasza 7 wiele tłumaczeń mówi raczej „te 70 lat” niż „70 lat”. Hebrajskie to „wə · zeh”. Zgodnie z przypisami (22) i (44) ”Zeh”=„ To ”,„ tutaj ”, stąd„ te ”.

[XIV] Zobacz też 2 Kings 25: 8,9,25,26