Ponowna wizyta Danielsa w wizji barana i kozy

- Daniel 8: 1-27

Wprowadzenie

To ponowne przyjrzenie się relacji z Daniela 8: 1-27 o innej wizji danej Danielowi, było spowodowane zbadaniem Daniela 11 i 12 na temat króla północy i króla południa oraz jego wyników.

W tym artykule przyjęto to samo podejście, co poprzednie artykuły dotyczące Księgi Daniela, a mianowicie podejście egzegetyczne do egzegezy, pozwalające Biblii na interpretację samej siebie. Robienie tego prowadzi do naturalnego wniosku, zamiast podchodzić z z góry przyjętymi pomysłami. Jak zawsze w każdym studium Biblii, kontekst był bardzo ważny.

Kim byli docelowi odbiorcy? Anioł dał to Danielowi pod Boskim Świętym Duchem, tym razem była pewna interpretacja, które królestwa należą do każdego zwierzęcia, ale tak jak przedtem zostało napisane dla narodu żydowskiego. Był to również trzeci rok panowania Baltazara, rozumiany jako szósty rok Nabonida, jego ojca.

Zacznijmy nasze badanie.

Tło wizji

Istotne jest, że wizja ta miała miejsce w 6^th rok Nabonidusa. W tym roku Astyages, król Mediów, zaatakował Cyrusa, króla Persji, i został przekazany Cyrusowi, a jego następcą został Harpagus jako wasalny król Mediów. Bardzo interesujące jest również to, że kronika Nabonidusa [I] jest źródłem niektórych z tych informacji. Ponadto jest to również bardzo rzadki przykład, w którym babilońscy uczeni w piśmie opisują czyny nie-babilońskiego króla. Zapisuje sukces Cyrusa w 6^th rok Nabonidusa na Astyages i atak Cyrusa na nieznanego króla w 9^th rok Nabonidusa. Czy znana część tego snu o Medo-Persji została opowiedziana Belszaccarowi? A może działania Persji były już monitorowane przez Babilon z powodu interpretacji obrazu snu Nabuchodonozora przez Daniela kilka lat wcześniej?

Daniel 8: 3-4

„Kiedy podniosłem oczy, zobaczyłem i spójrz! barana stojącego przed ciekiem wodnym, który miał dwa rogi. A dwa rogi były wysokie, ale jeden był wyższy od drugiego, a wyższy był ten, który wyrósł później. ⁴ Widziałem barana pchającego na zachód, na północ i na południe, a żadne dzikie bestie nie stały przed nim i nikt nie wybawiał z jego ręki. I uczynił to zgodnie ze swoją wolą i robił wielkie wrażenie. "

Interpretacja tych wersetów została podana Danielowi i zapisana w wersecie 20, który stwierdza „Baran, którego widziałeś, posiadający dwa rogi [oznacza] królów Meʹdiáa i Persji”..

Warto również zauważyć, że dwoma rogami były Media i Persja, i jak mówi werset 3: „Wyższy przyszedł później”. Spełniło się to w tym samym roku wizji, jak w tym 3^rd Rok Belszaccara Persja stała się dominantą dwóch królestw Medii i Persji.

Imperium medo-perskie pchnęło się na zachód, do Grecji, na północ, do Afganistanu i Pakistanu, a na południe do Egiptu.

Baran z dwoma rogami: Medo-Persja, druga róg Persji, która stała się dominująca

Daniel 8: 5-7

„A ja ze swojej strony dalej się zastanawiałem i spójrz! był tam samiec z kozła, który wychodził z zachodu słońca na powierzchni całej ziemi i nie dotykał ziemi. A jeśli chodzi o kozła, między oczami miał wyraźny róg. ⁶ I zbliżał się aż do barana posiadającego dwa rogi, które widziałem stojącego przed ciekiem wodnym; i podbiegł do niego w swej potężnej wściekłości. I widziałem, jak zbliżył się do barana i zaczął okazywać gorycz w stosunku do niego, i zaczął bić barana i łamać jego dwa rogi, a baranowi nie było siły, by stanąć przed nim. Rzucił go więc na ziemię i podeptał, a baran okazał się nie mieć wybawiciela z ręki.

Interpretacja tych wersetów została podana Danielowi i zapisana w wersecie 21, który stwierdza „A kozioł włochaty [oznacza] króla Grecji; a jeśli chodzi o wielki róg, który był między jego oczami, to [oznacza] pierwszego króla ”.

Pierwszym królem był Aleksander Wielki, najważniejszy król imperium greckiego. To także on zaatakował Barana, Imperium Medo-Perskie i pokonał je, przejmując wszystkie jego ziemie.

Daniel 8: 8

„A samce kozłów ze swej strony robią wielkie awantury aż do skrajności; ale gdy tylko stał się potężny, wielki róg został złamany i zamiast niego pojawiły się wyraźnie cztery w kierunku czterech wiatrów niebios ”

Powtórzono to w Daniela 8:22 „A gdy ten został złamany, tak że w końcu powstały cztery zamiast niego, cztery królestwa z [jego] narodu powstaną, ale nie dzięki jego mocy”.

Historia pokazuje, że 4 generałów przejęło Imperium Aleksandra, ale często walczyli ze sobą zamiast współpracować, więc nie mieli potęgi Aleksandra.

Koza: Grecja

Jego wielki róg: Aleksander Wielki

Jego 4 rogi: Ptolemeusz, Kassander, Lizymach, Seleukos

Daniel 8: 9-12

„I z jednego z nich wyszedł inny róg, mały, który stawał się coraz większy na południu, w kierunku wschodzącego słońca i w kierunku Ozdoby. ¹⁰ I stawał się coraz większy aż do wojska niebios, tak że część wojska i niektóre gwiazdy spadły na ziemię, a on je podeptał. ¹¹ Aż do księcia armii robił wielkie wrażenie, a od niego nieustannie

został zabrany, a ustalone miejsce jego sanktuarium zostało zburzone. ¹² I stopniowo oddawano armię wraz ze stałą

z powodu przestępstwa; i rzucał prawdę na ziemię, działał i odniósł sukces ”

Król północy i król południa stali się dominującymi królestwami czterech powstałych w wyniku podbojów Aleksandra. Początkowo Ptolemeusz, król Południa, sprawował władzę nad ziemią Judy. Jednak z czasem królestwo Seleucydów, król północy, przejęło kontrolę nad ziemiami króla południa (Egipt pod panowaniem Ptolemeuszy), w tym nad Judeą. Pewien król Seleucydów Antioch IV zdetronizował i zabił Oniasa III, ówczesnego żydowskiego arcykapłana (księcia armii żydowskiej). Spowodował również, że na pewien czas usunięto stałą cechę ofiar w Świątyni.

Przyczyną usunięcia stałej cechy i utraty armii były występki ówczesnego narodu żydowskiego.

Wielu żydowskich zwolenników Antiocha IV nieustannie próbowało zhellenizować Żydów, zrzekając się, a nawet cofając obrzezanie. Jednak powstała grupa Żydów, którzy sprzeciwiali się tej hellenizacji, w tym wielu prominentnych Żydów, którzy również sprzeciwiali się miejscu zabicia.

Mały róg z jednego z czterech rogów: potomek Seleucydów, król Antioch IV

Daniel 8: 13-14

"And Słyszałem pewnego świętego, który mówił, a inny święty zaczął mówić do tego konkretnego, który mówił: „Jak długo będzie wizja ciągłego

io występku, który powoduje spustoszenie, i czynią [święte] miejsce i [wojsko] do deptania? ” ¹⁴ Powiedział mi więc: „Do dwóch tysięcy trzystu wieczorów [i] poranków; a [święte miejsce] zostanie doprowadzone do właściwego stanu ”.

Historia podaje, że minęło około 6 lat i 4 miesięcy (2300 wieczorów i rano), zanim przywrócono pozory normalności, jak wskazuje proroctwo biblijne.

Daniel 8: 19

"i dalej powiedział: „Oto chcę wam powiedzieć, co wydarzy się w końcowej części potępienia, ponieważ jest to wyznaczony czas końca”.

Potępienie miało być skierowane przeciwko Izraelowi / Żydom za ich ciągłe występki. Wyznaczony czas końca należał więc do żydowskiego systemu rzeczy.

Daniel 8: 23-24

"A w ostatniej części ich królestwa, gdy przestępcy będą działać do końca, pojawi się król zaciekły w obliczu i zrozumieniu dwuznacznych powiedzeń. ²⁴ Jego moc musi stać się potężna, ale nie przez jego własną moc. I w cudowny sposób doprowadzi do ruiny, a na pewno odniesie sukces i odniesie sukces. I doprowadzi do ruiny mocarzy, także lud złożony ze świętych ”.

W końcowej części ich królestwa króla północy (Seleucydów), podporządkowanego Rzymowi, powstanie Zaciekły Król - bardzo dobry opis Heroda Wielkiego. Otrzymał łaskę, którą zgodził się zostać królem (nie własną mocą) i odniósł sukces. Zabił też wielu potężnych ludzi (możnych, nie-Żydów) i wielu Żydów (wówczas jeszcze świętych lub wybranych), aby utrzymać i zwiększyć swoją władzę.

Odniósł sukces pomimo wielu spisków przeciwko niemu przez wielu wrogów.

Rozumiał też zagadki lub dwuznaczne wypowiedzi. Relacja z Mateusza 2: 1-8 dotycząca astrologów i narodzin Jezusa wskazuje, że wiedział o obiecanym Mesjaszu i połączył to z pytaniami astrologa i subtelnie usiłował dowiedzieć się, gdzie narodzi się Jezus, aby mógł spróbować udaremnić jego spełnienie.

Zaciekły król: Herod Wielki

Daniel 8: 25

„I zgodnie ze swą wnikliwością on też z pewnością spowoduje powodzenie podstępu w jego ręku. A w swoim sercu będzie robił wielkie wrażenie, a uwolniwszy się od trosk, doprowadzi wielu do ruiny. Przeciwko Księciu książąt powstanie, ale zostanie złamany bez ręki ”

Herod użył oszustwa, aby zachować swoją moc. Z jego działań wynika, że ​​robił wielkie wrażenie, gdyż nie dbał o to, kogo zamorduje lub doprowadzi do ruiny. Herod próbował nawet zabić Jezusa, Księcia książąt, wykorzystując swój wgląd w pisma święte i przekazane mu informacje, sprytnie zadając pytania, aby spróbować zlokalizować Jezusa. Kiedy to się nie powiodło, nakazał zabić wszystkich młodych chłopców w Betlejem w wieku do dwóch lat, próbując zabić Jezusa. Nie przyniosło to jednak skutku i niedługo potem (może najwyżej rok) umarł raczej z powodu choroby niż zabity z ręki zabójcy lub z ręki przeciwnika na wojnie.

Zaciekły król próbował zaatakować Jezusa, Księcia Książąt

 

[I] https://www.livius.org/sources/content/mesopotamian-chronicles-content/abc-7-nabonidus-chronicle/