Doroczne spotkanie 2023, część 7: Czym jest grzech niewybaczalny?

Ta część 7 miała być ostatnim filmem z naszej serii dotyczącej dorocznego spotkania Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego Strażnica w październiku 2023 roku, ale musiałem podzielić ją na dwie części. Ostatni film, część 8, zostanie opublikowany w przyszłym tygodniu.

Od października 2023 roku Świadkowie Jehowy na całym świecie poznali nieco milszą, łagodniejszą wersję Organizacji.

Na przykład po kontrolowaniu wyborów dotyczących higieny osobistej mężczyzn od czasów J.F. Rutherforda Świadkowie Jehowy mogą teraz nosić brodę. Ciało Kierownicze przyznaje obecnie, że Biblia nigdy nie zawierała żadnych ograniczeń zabraniających mężczyznom noszącym brodę. Domyśl!

Zniesiono także stuletni wymóg raportowania czasu poświęconego na głoszenie oraz liczby opublikowanych publikacji, ponieważ postanowiono otwarcie przyznać, że nigdy nie było takiego wymogu biblijnego. Dojście do tego zajęło im około stu lat.

Być może najbardziej znaczącą zmianą jest to, że nawet wykluczona osoba może zostać zbawiona po rozpoczęciu wielkiego ucisku. Świadkowie są nauczani, że wielki ucisk rozpoczyna się od ataku rządów świata na religię fałszywą. Wierzono, że gdy to wydarzenie się zacznie, będzie już za późno na wybawienie każdego, kto nie jest jeszcze zatwierdzonym członkiem Organizacji Świadków Jehowy. Ale teraz, nawet jeśli jesteś osobą wykluczoną, nadal możesz wskoczyć na pokład szybko poruszającego się rydwanu, jakim jest JW.org, gdy rządy rozpoczynają atak na religię fałszywą.

Oznacza to, że gdy dowody staną się niezaprzeczalne, że Świadkowie Jehowy przez cały czas mieli rację i że są jedyną prawdziwą religią na ziemi, my wszyscy, którzy odeszliśmy myśląc, że są częścią religii fałszywej, częścią Babilonu Wielkiego, przekonamy się, jak bardzo się mylili jesteśmy, pokutujcie i bądźcie zbawieni.

Hmm…

Ale Biblia o tym nie mówi, prawda? Przyjrzyjmy się, co faktycznie mówi o tym, jak dostąpić zbawienia, gdy religia fałszywa spotka się z ostateczną karą.

W Przekładzie Nowego Świata ujmuje to w ten sposób:

„I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: «Wyjdźcie z niej, mój ludu, jeśli nie chcecie mieć z nią udziału w jej grzechach i jeśli nie chcecie otrzymać części jej plag»” (Objawienie Jana). 18:4)

Podoba mi się sposób, w jaki New Living Translation to przedstawia:

"Odejdźcie od niej, moi ludzie. Nie bierz udziału w jej grzechach, albo zostaniesz razem z nią ukarany. (Objawienie 18:4-8 NLT)

Nie mówi, że należy „wyjść” lub „odejść”, a następnie dołączyć do innego wyznania religijnego, aby zostać zbawionym. Przyjmijmy na chwilę, że Organizacja Świadków Jehowy ma rację w swoim twierdzeniu, że „dowody wskazują, że Babilon Wielki reprezentuje ogólnoświatowe imperium religii fałszywej…” (w94 4. s. 15, ak. 18)

W związku z tym, gdy Jezus mówi: „wyjdźcie z niej, ludu mój”, do tego wzywa jego ludzie, osoby przebywające obecnie w Babilonie Wielkim i będące wyznawcami religii fałszywej. Nie stają się Jego ludem, gdy „odejdą” od religii fałszywej. Oni są już jego ludźmi. Jak to możliwe? Cóż, czy nie powiedział Samarytance, że nie będzie już oddawana cześć Bogu w taki formalny sposób, jak Żydzi w swojej świątyni w Jerozolimie, ani też nie będzie oddawana czci na świętej górze, gdzie Samarytanie udawali się, aby wykonywać swoje praktyki religijne? Nie, Jezus powiedział, że Jego Ojciec szuka ludzi, którzy chcą Go czcić w duchu i prawdzie.

Przeczytajmy to jeszcze raz, aby w pełni to zrozumieć.

„Jezus jej odpowiedział: «Uwierz mi, niewiasto, nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcić Ojca. Czcicie to, czego nie znacie; czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie zaczyna się od Żydów. Niemniej jednak nadchodzi godzina, i to właśnie teraz, gdy prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu duchem i prawdą, gdyż zaprawdę Ojciec szuka takich jak oni, którzy by mu oddawali cześć. Bóg jest duchem i ci, którzy go czczą, powinni oddawać cześć duchem i prawdą.” (Jana 4:20-24)

Widzisz problem? Świadkowie Jehowy twierdzą, że kiedy Jezus mówi o „moim ludzie”, ma na myśli Świadków Jehowy. Twierdzą, że aby się wybawić, nie tylko musisz porzucić religię fałszywą, ale także zostać Świadkiem Jehowy. Tylko wtedy Jezus nazwie was „moim ludem”.

Jednak z tego, co Jezus powiedział Samarytance, wynika, że ​​zbawienie nie polega na przynależności do religii, ale raczej na czczeniu Ojca w duchu i prawdzie.

Jeśli religia uczy kłamstw, to ci, którzy do niej przyłączają się i ją wspierają, nie oddają czci Bogu „w prawdzie”, prawda?

Jeśli przeglądasz zawartość tego kanału, wiesz, że udowodniliśmy na podstawie Pisma Świętego, że wszystkie nauki charakterystyczne dla Świadków Jehowy są fałszywe. Szczególnie szkodliwe jest ich nauczanie o klasie „drugich owiec”, które stworzyło wtórną, ale fałszywą nadzieję na zbawienie. Jakże smutne jest to, że każdego roku miliony Świadków są posłuszne ludziom, lecz okazują nieposłuszeństwo Jezusowi, odmawiając przyjęcia zbawiennego Ciała i Krwi naszego Pana, symbolizowanych przez chleb i wino.

Jeśli więc jesteś Świadkiem Jehowy kurczowo trzymającym się tej fałszywej nadziei i, co gorsza, chodzisz od drzwi do drzwi, głosząc innym tę naukę, czy świadomie nie propagujesz kłamstwa. Co na ten temat mówi Biblia?

W Przekładzie Nowego Świata w Księdze Objawienia 22:15 czytamy, że poza królestwem Bożym „są (...) ci, którzy praktykują spirytyzm i dopuszczają się rozpusty, a także mordercy, bałwochwalcy i każdy, kto kocha i ćwiczy kłamstwo'” (Objawienie 22:15)

W tłumaczeniu New Living Translation ten ostatni grzech oddano jako „wszystkich, którzy lubią żyć w kłamstwie”.

Jeśli jesteś lojalnym wyznawcą Świadków Jehowy, trudno będzie ci zaakceptować pogląd, że religię, którą bezkrytycznie nazywasz „Prawdą”, można uważać za jeszcze jednego członka Babilonu Wielkiego, ale bądźmy szczerzy: w oparciu o kryteria Ciała Kierowniczego każda religia nauczająca kłamstwa jest częścią Babilonu Wielkiego.

Ale wtedy możesz argumentować na temat Ciała Kierowniczego, że „to po prostu niedoskonali ludzie. Mogą popełniać błędy, ale spójrz, czy te zmiany nie są dowodem na to, że chcą naprawić swoje błędy? I czy Jehowa nie jest Bogiem miłości, który szybko przebacza? I czy nie jest On skłonny przebaczyć jakikolwiek grzech, bez względu na to, jak poważny i ciężki by on był?”

Odpowiedziałbym ci: „Tak, na to wszystko, ale jest jeden warunek przebaczenia, którego nie spełniają”.

Ale jest jeden grzech, którego nasz Bóg nie przebacza. Jeden grzech, którego nie można wybaczyć.

Mówił nam o tym Jezus Chrystus, gdy mówił, że „każdy grzech i bluźnierstwo będą ludziom odpuszczone, ale bluźnierstwo przeciw Duchowi nie będzie odpuszczone. Ktokolwiek powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, lecz kto powie przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym”. (Mateusza 12:31, 32 BSB)

Czy nierządnica z Objawienia, Babilon Wielki, religia fałszywa, zostaje ukarana dlatego, że popełniła niewybaczalny grzech, grzech przeciwko duchowi świętemu?

Czy ludzie należący do Babilonu Wielkiego, którzy popierają fałszywe nauki i „uwielbiają kłamać”, również byliby winni grzeszenia przeciwko duchowi świętemu?

Jaki jest grzech niewybaczalny?

Jedną z najjaśniejszych i najprostszych odpowiedzi na to pytanie, jakie kiedykolwiek znalazłem, jest następująca:

„Bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu” to świadomy i zatwardziały sprzeciw wobec prawdy, „bo Duch jest prawdą” (1 Jana 5:6). Świadomy i zawzięty opór wobec prawdy oddala człowieka od pokory i skruchy, a bez pokuty nie ma przebaczenia. Dlatego odtąd nie można przebaczyć grzechu bluźnierstwa przeciwko Duchowi ten, kto nie uznaje swojego grzechu, nie stara się o jego przebaczenie. – Serafim Aleksywicz Słobodskoj

Bóg szybko przebacza, ale trzeba o to prosić.

Przekonałem się, że dla niektórych osób szczere przeprosiny są prawie niemożliwe. Wyrażenia takie jak: „Przepraszam”, „Myliłem się”, „Przepraszam” lub „Proszę mi wybaczyć” nigdy nie wychodzą z ich ust.

Czy też to zauważyłeś?

Istnieje mnóstwo dowodów empirycznych z niezliczonych, mam na myśli niezliczonych źródeł, że nauki, które odwrócono lub zmieniono podczas dorocznego spotkania w 2023 r., nie wspominając o zmianach wprowadzonych w poprzednich dziesięcioleciach, spowodowały znaczne szkody, prawdziwy ból, cierpienie emocjonalne, i ludzkie cierpienie do tego stopnia, że ​​doprowadziło to do straszliwej liczby samobójstw. Jaka jest jednak ich reakcja wobec milionów, które ślepo powierzyły im życie wieczne?

Jak się właśnie dowiedzieliśmy, grzech przeciw duchowi świętemu nazywany jest grzechem niewybaczalnym. Jest to niewybaczalne, ponieważ jeśli ktoś nie przeprasza, oznacza to, że nie widzi potrzeby przepraszania, ponieważ nie uważa, że ​​zrobił coś złego.

Członkowie Ciała Kierowniczego często wyrażają swoją miłość do Świadków Jehowy, ale to tylko słowa. Jak możesz naprawdę kochać ludzi, jeśli twoje nauki wyrządziły tak wiele zła – nawet śmierć – a mimo to nie chcesz przyznać, że zgrzeszyłeś, i dlatego nie prosisz o przebaczenie tych, których skrzywdziłeś, oraz Boga, którego rzekomo czcisz i jesteś Mu posłuszny ?

Właśnie usłyszeliśmy, jak Jeffrey Winder przemawiał w imieniu Ciała Kierowniczego, że nie ma potrzeby przepraszać za błędy, które popełnili w przeszłości w związku z błędną interpretacją Pisma Świętego; dodam, że błędne interpretacje często kończyły się poważnymi krzywdami, a nawet samobójstwem dla tych, którzy uznali je za ewangelię. Jednak to samo Ciało Kierownicze uczy, że na chrześcijanach ciąży wielka odpowiedzialność przepraszanie, co jest niezbędnym elementem budowania pokoju. Poniższe fragmenty Strażnicy potwierdzają tę tezę:

Pokornie przyznaj się do swoich ograniczeń i przyznaj się do błędów. (1 Jana 1:8). W końcu kogo bardziej szanujesz? Szef, który przyznaje się do błędu, czy taki, który nie przeprasza? (w15 11 s. 15 akapit 10)

Duma jest barierą; dumnej osobie przeprosiny są trudne lub niemożliwe, nawet jeśli wie, że się myliła. (w61 6 s. 15)

Czy w takim razie naprawdę musimy przepraszać? Tak. Jesteśmy to winni sobie i innym. Przeprosiny mogą złagodzić ból spowodowany niedoskonałością i uzdrowić napięte relacje. Każde przeprosiny są lekcją pokory i uczą nas, jak stać się bardziej wrażliwymi na uczucia innych. W rezultacie współwyznawcy, współmałżonkowie i inne osoby będą postrzegać nas jako osoby zasługujące na ich miłość i zaufanie. (w96 9 września s. 15)

Pisanie i nauczanie tak pięknych, przemyślanych instrukcji, a potem postępowanie zupełnie odwrotne, jest już samą definicją hipokryzji. Tak właśnie zostali osądzeni faryzeusze przez Jezusa Chrystusa.

Być może nagroda jest wymagana:

Ale co z nami? Czy uważamy się za pszenicę, o której mówił Jezus w przypowieści o pszenicy i chwastach? (Mateusza 13:25-30; 36-43). Obydwoje są zasadzeni na tym samym polu i rosną razem aż do żniw. Wyjaśniając znaczenie przypowieści, Jezus powiedział, że łodygi pszenicy są rozproszone wśród chwastów, dopóki nie zostaną zebrane przez żniwiarzy, aniołów. Chwasty natomiast są wiązane razem i spalane w ogniu. Interesujące jest to, że chwasty są ze sobą powiązane, ale pszenica nie. Czy łączenie może odnosić się do faktu, że chwasty są zbierane w organizacje religijne i spalane?

Przywodzi to na myśl proroctwo z pism Jeremiasza, które zapowiada wyjątkową, wyjątkową naturę prawdziwych chrześcijan pochodzących z dużej i niezatwierdzonej grupy.

„„Wróćcie, synowie odstępcy” – oznajmia Jehowa. „Bo stałem się twoim prawdziwym panem; I Zabiorę cię, jednego z miasta i dwóch z rodzinyi zaprowadzę cię na Syjon. I dam wam pasterzy według mego serca, a oni będą was karmić wiedzą i roztropnością”. (Jeremiasza 3:14, 15)

A potem jest to, co arcykapłan Kajfasz był zmuszony przepowiedzieć, odnosząc się do zgromadzenia rozproszonych dzieci Bożych.

„Nie powiedział tego sam; jako arcykapłan w tamtym czasie został nakłoniony do prorokowania, że ​​Jezus umrze…aby zgromadzić i zjednoczyć wszystkie dzieci Boże rozproszone po całym świecie.” (Jana 11:51, 52 NLT)

Podobnie Piotr odnosi się do rozproszonej, pszenicznej natury chrześcijan:

Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy mieszkają jako kosmici, rozproszeni po całym terenie Pont, Galacja, Kapadocja, Azja i Bitynia, którzy zostali wybrani…” (1 Piotra 1:1, 2 NASB 1995)

W tych wersetach pszenica odpowiada ludowi, którego Bóg powołuje na swoich wybranych, tak jak czytamy w Księdze Objawienia 18:4. Przyjrzyjmy się jeszcze raz temu wersetowi:

„Wtedy usłyszałem inny głos z nieba, który krzyczał:”Moi ludzie, musisz uciec z Babilonu. Nie bierzcie udziału w jej grzechach i nie miejcie udziału w jej karze.” (Objawienie 18:4 CEV)

Jeśli uważasz się za pszenicę, jeśli wierzysz, że należysz do Jezusa, wówczas wybór przed tobą jest jasny: „Wyjdźcie z niej, ludu mój!”

Ale może martwisz się, dokąd pójdziesz? Nikt nie chce być sam, prawda? W rzeczywistości Biblia zachęca nas, abyśmy gromadzili się z dziećmi Bożymi jako Ciało Chrystusa. Celem wspólnych zgromadzeń jest wzajemne budowanie się w wierze.

„I powinniśmy myśleć o pobudzaniu się wzajemnie do miłości i dobrych uczynków, nie opuszczając naszych wspólnych zgromadzeń, jak to jest w zwyczaju u niektórych, ale zachęcając się nawzajem i tym bardziej, gdy zobaczycie, że Dzień się zbliża”. (Hebrajczyków 10:24, 25 Berean Literal Bible)

Ale proszę, nie dawajcie się nabrać na oszustwo, jakoby te wersety promowały ideę religii! Co definiuje religię? Czy nie jest to sformalizowany sposób oddawania czci bogu, jakiemukolwiek bogu, prawdziwemu czy wyimaginowanemu? A kto definiuje i egzekwuje ten sformalizowany kult? Kto ustala zasady? Czy nie są to przywódcy tej religii?

Katolicy mają Papieża, kardynałów, biskupów i księży. Anglikanie mają arcybiskupa Canterbury. Mormoni mają Pierwsze Prezydium złożone z trzech mężczyzn i Kworum Dwunastu Apostołów. Świadkowie Jehowy mają Ciało Kierownicze, które obecnie liczy dziewięciu mężczyzn. Mógłbym kontynuować, ale rozumiesz, o co chodzi, prawda? Zawsze jest jakiś człowiek, który interpretuje dla ciebie Słowo Boże.

Jeśli chcesz należeć do dowolnej religii, co jest pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić?

Musisz być gotowy być posłusznym jego przywódcom. Oczywiście wszyscy ci przywódcy religijni twierdzą to samo: będąc im posłuszni, oddajecie cześć Bogu i jesteście mu posłuszni. Ale to nieprawda, ponieważ jeśli Bóg powie ci przez swoje Słowo coś, co różni się od tego, co mówią ci ludzcy przywódcy, musisz wybrać między Bogiem a ludźmi.

Czy ludzie mogą uniknąć sideł religii stworzonych przez człowieka i nadal czcić Prawdziwego Boga jako swego Ojca? Jeśli powiesz „Nie”, to uznasz Boga za kłamcę, ponieważ Jezus powiedział nam, że Jego Ojciec szuka tych, którzy będą oddawać cześć w duchu i prawdzie. Ci, którzy są rozproszeni po świecie i żyją w nim jak przybysze, należą tylko do Chrystusa. Nie są dumni z przynależności do żadnej religii. Nie „kochają żyć w kłamstwie” (Objawienie 22:15).

Zgadzają się z Pawłem, który napominał krnąbrnych Koryntian, mówiąc:

Nie przechwalajcie się więc podążaniem za konkretnym ludzkim przywódcą [lub przynależnością do określonej religii]. Bo wszystko należy do Ciebie: czy Paweł, czy Apollos, czy Piotr, czy świat, czy życie i śmierć, czy teraźniejszość i przyszłość. Wszystko należy do was, a wy należycie do Chrystusa, a Chrystus należy do Boga. (1 Koryntian 3:21-23 NLT)

Czy widzisz w tym stwierdzeniu miejsce na włączenie się ludzkich przywódców? Z pewnością nie.

Może to brzmi zbyt dobrze, aby mogło być prawdziwe. Jak możesz mieć Jezusa za swojego przywódcę, skoro nie ma tam kogoś innego, jakiegoś człowieka, który powie ci, co masz robić? Jak ty, prosty mężczyzna lub prosta kobieta, możesz zrozumieć słowo Boże i należeć do Jezusa, jeśli ktoś na wyższym szczeblu, bardziej wykształcony, nie powie ci, w co masz wierzyć?

Tutaj, mój przyjacielu, wkracza wiara. Musisz dokonać skoku wiary. Kiedy to uczynisz, otrzymasz obiecanego ducha świętego, który otworzy twój umysł i serce i poprowadzi cię do prawdy. To nie tylko powiedzenie czy frazes. Zdarza się. To właśnie napisał Apostoł Jan, aby nas ostrzec przed tymi, którzy chcą nas sprowadzić na manowce doktrynami stworzonymi przez człowieka.

Piszę to, aby was ostrzec przed tymi, którzy chcą was sprowadzić na manowce. Ale otrzymaliście Ducha Świętego i On żyje w was, więc nie potrzebujecie, żeby ktoś was uczył, co jest prawdą. Duch bowiem uczy was wszystkiego, co powinniście wiedzieć, a to, czego naucza, jest prawdą – nie jest kłamstwem. Tak jak was nauczył, trwajcie w społeczności z Chrystusem. (1 Jana 2:26, ​​27 NLT)

Nie mogę ci udowodnić jego słów. Nikt nie może. Trzeba ich doświadczyć. Musisz wykonać ten skok wiary, o którym właśnie mówiliśmy. Zanim zdobędziesz dowody, musisz zaufać. I trzeba to robić z pokorą. Kiedy Paweł mówi, że nie powinniśmy przechwalać się żadnym konkretnym ludzkim przywódcą, nie miał na myśli, że wykluczenie siebie jest w porządku. Nie tylko nie chlubimy się ludźmi i nie podążamy za ludźmi, ale nie chlubimy się sobą i nie robimy z siebie przywódcy. Bezinteresownie naśladujemy Boga, podążając za jedynym przywódcą, którego On nad nami wyznaczył, naszym Panem Jezusem Chrystusem. On jest jedyną drogą, prawdą i życiem. (Jana 14:6)

Zachęcam do obejrzenia wywiadu na naszym nowym kanale YouTube Beroean Voices. Link do niego zostawię na końcu tego filmu. Przeprowadzam wywiad z Gunterem w Niemczech, innym byłym starszym ŚJW i Świadkiem w trzecim pokoleniu, który opowiada, co czuł po opuszczeniu Organizacji i przyjęciu prawdziwej wiary oraz „złapaniu przez Jezusa”.

Pamiętajcie słowa Pawła. Jako dziecko Boże „wszystko należy do ciebie i ty należysz do Chrystusa, a Chrystus należy do Boga”. (1 Koryntian 3:22, 23 NLT)

„Niech łaska Pana Jezusa Chrystusa będzie z duchem waszym”. (Filipian 4:23 NLT)