A jam vërtet një apostat?

Derisa të ndiqja mbledhjet e JW, unë kurrë nuk kisha menduar ose dëgjuar për braktisjen. Prandaj nuk e kisha të qartë sesi u bë apostat. Unë e kam dëgjuar atë të përmendet shpesh në takimet e JW dhe e dija se nuk ishte diçka që doje të ishe, vetëm nga mënyra se si thuhet. Sidoqoftë, nuk kisha një kuptim të vërtetë se çfarë do të thotë fjala në të vërtetë.

Unë fillova duke kërkuar fjalën në Enciklopedinë Britannica (EB) e cila thotë:

EB: “Braktisja, refuzimi i plotë i krishterimit nga një person i pagëzuar, i cili, duke qenë se dikur kishte shpallur Besimi i krishterë, publikisht e refuzon atë. Dallohet nga herezia, e cila është e kufizuar në refuzimin e një ose më shumë I krishterë doktrina nga ai që mban një aderim të përgjithshëm në Jezu Krishtin.

Në fjalorin Merriam-Webster është një përshkrim më i hollësishëm i apostazisë. Aty thuhet se fjala është “Anglishtja e Mesme apostazia, huazuar nga anglisht-frëngjisht, huazuar nga latinishtja e vonë braktisje, huazuar nga greqishtja braktisje që do të thotë "largim, revoltë, rebelim (Septuagintë) kundër Zotit".

Këto shpjegime janë të dobishme, por unë doja më shumë sfond. Prandaj, unë shkova te Përkthimi i vitit 2001, Një Bibël Amerikan Anglez (AEB), bazuar në Septuaginta Greke.

AEB tregon se fjala greke apostazë fjalë për fjalë do të thotë, "largohu nga (cfare dreqin) 'a' në këmbë ose gjendje (pezëm), dhe se termi biblik 'braktisje' nuk i referohet ndonjë mosmarrëveshjeje rreth doktrinës dhe se fjala është zbatuar keq nga disa grupe fetare moderne.

Për të forcuar pikëpamjen e saj, AEB citon Veprat 17:10, 11. Duke cituar nga Përkthimi Bota e Re, ne lexojmë: "Por ata kanë dëgjuar të flitet për ju se ju u jeni mësuar të gjithë Judenjve midis kombeve një braktisje nga Moisiu, duke u thënë atyre të mos i bëjnë synet fëmijët e tyre ose të ndjekin zakonet zakonore."

AEB: «Vini re që Pali nuk u akuzua se ishte një apostat për mësimin e një doktrine të gabuar. Përkundrazi, ata po e akuzonin atë për mësimin e një 'kthimi nga' ose një braktisjeje nga Ligji i Moisiut.
Prandaj, mësimet e tij nuk ishin ato që ata i quanin 'apostate'. Përkundrazi, ishte veprimi i 'kthimit nga' Ligji i Moisiut që ata po e quanin 'një braktisje'.

Pra, një përdorim i saktë modern i fjalës 'braktisje' do t'i referohej një personi që kthehej nga një mënyrë morale e krishterë e jo për ndonjë mosmarrëveshje rreth kuptimit të një vargu biblik. "

AEB më tej vazhdon të citojë Veprat 17:10, 11, të cilat nënvizojnë se sa e rëndësishme është të shqyrtosh Shkrimet:

«Menjëherë natën vëllezërit dërguan Palin dhe Silën në Beroe. Kur arritën, ata hynë në sinagogën e Judenjve. Tani këta kishin më shumë mendje fisnike sesa ata në Selanik, sepse e pranuan fjalën me padurimin më të madh, duke shqyrtuar me kujdes Shkrimet çdo ditë për të parë nëse këto gjëra ishin kështu. " (Veprat 17:10, 11 NWT)

"Por ata kanë dëgjuar të flitet për ju se ju u keni mësuar të gjithë Judenjve midis kombeve një braktisje nga Moisiu, duke u thënë atyre të mos i rrethprejnë fëmijët e tyre ose të ndjekin zakonet zakonore." (Veprat 21:21)

"Askush të mos ju mashtrojë në asnjë mënyrë, sepse nuk do të vijë nëse nuk vjen më parë apostazia dhe nuk zbulohet njeriu i paligjshmërisë, bir i shkatërrimit." (2 Selanikasve 2: 3 NWT)

Përfundim

Bazuar në sa më sipër, një përdorim i saktë modern i fjalës 'braktisje' duhet t'i referohet një personi që kthehet nga një mënyrë morale e krishterë e jo për ndonjë mosmarrëveshje për kuptimin e një vargu biblik. "

Thënia e vjetër, "Shkopinjtë dhe gurët mund të lëndojnë kockat e mia, por fjalët nuk do të më lëndojnë kurrë", nuk është mjaft e vërtetë. Fjalët lëndojnë. Nuk e di nëse kjo sqarim i apostazisë ndihmon në lehtësimin e fajit që disa mund të ndiejnë; por që unë të di se ndërsa Dëshmitarët e Jehovait mund të mësohen të më quajnë apostat, unë nuk jam një nga këndvështrimi i Zotit Jehova.

elpida

elpida

Unë nuk jam një Dëshmitar i Jehovait, por kam studiuar dhe kam marrë pjesë në mbledhjet e së Mërkurës dhe të Dielës dhe Përkujtimet që nga viti 2008. Unë doja ta kuptoja Biblën më mirë pasi e lexova shumë herë nga kopertina në tjetrën. Sidoqoftë, ashtu si Beroeanët, unë kontrolloj faktet e mia dhe sa më shumë që kuptoja, aq më shumë kuptova që jo vetëm që nuk ndihesha rehat në mbledhje, por disa gjëra thjesht nuk kishin kuptim për mua. Dikur ngrija dorën për të komentuar derisa një të Dielë, Plaku më korrigjoi publikisht se nuk duhej të përdorja fjalët e mia, por ato të shkruara në artikull. Nuk mund ta bëja pasi nuk mendoj si Dëshmitarët. Unë nuk i pranoj gjërat si fakte pa i kontrolluar ato. Ajo që më shqetësoi vërtet ishin Përkujtimet pasi besoj se, sipas Jezusit, ne duhet të marrim pjesë në çdo kohë që duam, jo ​​vetëm një herë në vit; përndryshe, ai do të kishte qenë specifik dhe do të thoshte në përvjetorin e vdekjes sime, etj. Unë gjej që Jezusi u foli personalisht dhe me pasion njerëzve të të gjitha racave dhe ngjyrave, pavarësisht nëse ishin të arsimuar apo jo. Sapo pashë ndryshimet e bëra në fjalët e Zotit dhe të Jezuit, me të vërtetë më shqetësoi ndërsa Zoti na tha të mos e shtonim ose ndryshonim Fjalën e Tij. Për të korrigjuar Zotin dhe për të korrigjuar Jezusin, i Vajosuri, është shkatërruese për mua. Fjala e Zotit duhet të përkthehet, jo të interpretohet.