Konfirmimi i Regjistrit të Zanafillës nga një burim i papritur - Pjesa 2

Personazhe që konfirmojnë regjistrimin e Biblës

Ku duhet të fillojmë? Pse, natyrisht që është gjithmonë më mirë të fillosh në fillim. Këtu fillon edhe tregimi i Biblës.

Zanafilla 1: 1 shtete "Në fillim Zoti krijoi qiejt dhe tokën ”.

Recitimi i Sakrificës Kufitare Kineze thotë: "Prej kohësh, në fillim kishte një kaos të madh ... Ti, O Sovran… bëri parajsën. Ju keni bërë tokë. Ti e bëre njeriun… ”[I]

Ademi ishte njeriu i parë. Lluka 3:38 e përshkruan atë si "Bir i Zotit". 1 Korintasve 15: 45,47 shtete «Njeriu i parë Ademi u bë një shpirt i gjallë ... njeriu i parë është jashtë tokës dhe është bërë me pluhur…". (Shih gjithashtu Zanafilla 2: 7) Nëse do të kujtosh këto fakte për burrin e parë, çfarë ishte dhe si u bë, si mund ta bësh këtë?

Në fillim kemi dhënë disa personazhe themelorë. Le të shohim se çfarë mund të mësojmë kur ata dhe personazhet e tjerë kombinohen së bashku dhe çfarë kuptimi kanë ata personazhe të kombinuar në gjuhën kineze edhe sot.

Krijimi i burrit dhe gruas

Nga u krijua Adami?

Ishte pluhur ose tokë. Kjo është (Tǔ)土.

Atëherë iu dha jetë (Sheng) 生.

Ai ishte (i parë) njerëzore i saj të Zotit 儿 (djali, fëmija).

Këto janë të kombinuara në i parë (Xian - i parë).

Po i parë njeriu ishte një bir i Zotit, i bërë nga pluhuri ose toka dhe i dha frymën e jetës. Edhe siç lexohet Zanafilla 2: 7 "Dhe Zoti Perëndi filloi ta formojë njeriun nga pluhuri nga toka dhe të fryjë në hundët e tij frymën e jetës, dhe njeriu u bë një shpirt i gjallë."

Didfarë deklaroi Zoti?

Tregimi i Zanafillës 1:26 ka Perëndinë duke thënë, deklaruar, njoftuar "Le ta bëjmë njeriun në imazhin tonë".

Duke shtuar karakteret për pluhur + jetë + frymë / gojë, ne marrim personazhin për "them", "njoftoj", "deklaroj" si më poshtë:

土 (tǔ - tokë) => 生  (shēng - jetë) +口(kǒu - gojë) = 告(Gao - tregoni, njoftoni, shpallni).

Pastaj Zoti vazhdoi të deklarojë: "Le të na bërë [ose krijoni] njeriu në imazhin tonë ".

Nëse marrim karakterin e tregimit, njoftimit, shpalljes nga lart dhe shtojmë lëvizje që nënkupton ecjen, ne zbulojmë se kemi karakterin kompleks të krijimit i cili përshkruan se Zoti foli / deklaroi dhe frymëzoi jetën në gjëra dhe ato lëvizën.

pluhur + jetë + frymë / gojë = tregoj, njoftoj, shpall + ecje / lëvizje (Zoti foli dhe gjërat ishin ashtu)

土 (tǔ - tokë) => 生 (sheng - jeta) + 口(kǒu - gojë) = 告(tregoni, njoftoni, shpallni)

+  辶 (ecje, veprim) = Bëj ( 'Zao"- krijoni, bëni, shpikni).

Me fjalën ose deklaratën e Zotit, gjërat u bënë të tilla.

Pse Zoti e bëri Evën?

Zanafilla 2:18 jep arsyen si "Nuk është mirë që burri të vazhdojë vetë. Unë do të bëj një ndihmës për të, si një plotësues prej tij ”.

A plotësues është diçka që plotëson.

Nëse shtojmë karakteret për djalin / njeriun + një + një, do të marrim "të parët" si në vijim:

儿 + 一 + 一 = 元 (xiān = i pari).

Pastaj duke shtuar 宀 (çati) = 完 (Wán) që do të thotë "i plotë, i plotë, i mbaruar".

Prandaj, ne mund ta kuptojmë ikonografinë që do të thotë "një burrë me një person më shumë [Eva] e bëri [çiftin] e parë që nën një çati [të një shtëpie] është e plotë [si njësi familjare].

Didfarë bëri Zoti pasi krijoi burrë dhe grua?

Zanafilla 1:28 thotë se «Më tej, Zot i bekuar ata [njeri] dhe Zoti u tha atyre: Bëhuni frytdhënës ”.

Karakteri për bekim, lumturi is "Fu" 福.

Nëse fillojmë nga e djathta ky personazh i ndërlikuar është i ndërtuar nga personazhet: një + gojë + kopsht.

Kjo është 一+口+田. Këtyre personazheve u shtohet një karakter për Zotin / shpirtin (shì) 礻dhe ne e marrim karakterin për bekim / lumturi 福.

Prandaj, ne mund ta kuptonim këtë karakter që do të thotë se "Zoti foli me një në një kopsht (Eden)". Kjo në thelb është një kujtesë e asaj që shënon Zanafilla 1:28. Para se Adami dhe Eva të mëkatonin, ishte një bekim që Perëndia do t'u fliste atyre në kopsht, diçka që do të pushonte kur ata mëkatuan (Zanafilla 3: 8).

Ku i vendosi Zoti burrin dhe gruan që krijoi?

Zoti gjithashtu i vendosi Adamin dhe Evën në një kopsht, Kopsht të Edenit.

La "Tian" kuptimi i karakteritarë, tokë e punueshme, e kultivuar”, Është田.

Ky personazh është mjaft interesant pasi të dy qilimat Persianë me motive kopshtesh dhe kopshtet aktuale Persiane zakonisht janë të dizajnuara në këtë formë. Me siguri nuk është rastësi, sepse Zanafilla 2: 10-15 përshkruan se si burimi i një lumi ishte në Eden dhe ai u nda në katër koka të 4 lumenjve, secila prej të cilave shkoi në një drejtim tjetër, pasi ne mund të dallojmë nga përshkrimi i dhënë në Tregim biblik. Tani ky është një përshkrim nga kohërat e para-përmbytjes, por ekzistojnë akoma dy lehtësisht të identifikueshme sot, Tigri (Heddekel) dhe Eufrat që duket se korrespondojnë me drejtimet e Pashkëve dhe Jugut.

La "Yuan" karakter për kopsht, park apo pemishte është bërë nga nën-karakteret e mëposhtme balte / tokë / pluhur + gojë + burrë + grua + e mbyllur.

土+口+(njerëz+女) = 氏(familja) + e mbyllur (wéi) =園 (Yuan).

Kjo mund të interpretohet si "pluhuri me deklaratë u formua në burrë dhe grua [ose familje] të cilët u futën në një mbyllje që ishte një kopsht". Kjo përshkruan atë që është regjistruar në Zanafilla 2: 8 "Më tej, Zoti Jehova mbolli një kopsht në Eden ... dhe atje vendosi njeriun që kishte formuar".

Ku ishte ky Kopsht?

Për popullin kinez, ishte tek Perëndimi se ku ishin tani. Nëse shtojmë karakteret për një + djalë, burrë, person + mbyllje që marrim Perëndimi (Xi).

一 + 儿 + 囗= oo (Perëndimi).

Po, te perëndim të Kinës ishte aty ku personi i parë (një) person (bir njeriu i Zotit) u fut në një rrethim ose kopsht.

A u dha Zoti ndonjë kufizim?

Kur Zoti i vendosi Adamin dhe Evën në Kopshtin e Edenit, ai u dha atyre një përmbajtje.

Zanafilla 2: 16-17 e regjistron këtë si "Nga çdo pemë e kopshtit ju mund të hani deri në kënaqësi. Por për sa i përket pemës së njohjes së së mirës dhe së keqes, nuk duhet të hani prej tij, sepse ditën kur do të hani prej saj, ju do të vdesin pozitivisht. "

Karakteri "Shu" për frenojnë, kontrolli, lidhja, është bërë nga dy karaktere një pemë + një gojë. 木 + 口= 束.

Cila mënyrë më e mirë për të kujtuar "urdhrin (gojën, flisni) të mos hani nga pema" si "për të përmbajtur".

Duke diskutuar këtë tregim biblik, shpesh do të themi se ishin Adami dhe Eva i ndaluar për të ngrënë nga pema e njohjes së të mirës dhe të keqes, por ata shkuan përpara dhe hëngrën fruta të ndaluara. Karakteri për i ndaluar e cila është "Jin" = ndalim.

Para se të mëkatonin, atyre u ishte thënë se çfarë nuk duhet të bënin dhe u treguan pemët. Ishte e parëndësishme të mos mund të haje vetëm një pemë nga të gjitha pemët në kopsht.

Për të treguar 示 (shì - shfaqje), është formuar nga nën-karakteret e një + një + të vogël, të vogël, të parëndësishme)

一+ 一+ i vogël.

Kur shfaqjes i shtohen dy pemë [shumë pemë] që marrim 木 + 木 + 示 = ndalim.

Kjo mund të kuptohet si "nga shumë pemë [ato] u treguan ose theksuan [të ndaluara] diçka të parëndësishme [për të bërë, për të mos ngrënë nga vetëm një nga shumë pemë]". A nuk përcjell kjo ngjarjet e regjistruara në Zanafilla 2: 16-17 që thotë «Perëndia Jehova e vuri gjithashtu këtë urdhër mbi njeriun:« Nga çdo pemë e kopshtit mund të hash në kënaqësi. Por për sa i përket pemës së njohjes së së mirës dhe të keqes [një pemë ndër të gjithë pemët, e parëndësishme] nuk duhet të hani nga ajo [Ndaluar]. ''

Wouldfarë do të ndodhte nëse ata nuk bindeshin?

Zanafilla 2:17 mbaron me “Do të keni pozitivisht vdes".

Për çfarë është karakteri kinez "Vritet"? Eshte Zhu, 誅.

Isshtë i përbërë nga personazhet e mëposhtëm: fjalët (yan), + një karakter kompleks i bërë nga një + pemë + KangXi radikal 4 që do të thotë "përplasje".

fjalim + 丿+ 木 + 一 = 誅.

Ky radikal është gjithashtu shumë i ngjashëm me japonezët për "jo". Nëse e marrim këtë, piktogrami mund të kuptohet se "vdekja" ishte rezultat i injorimit të urdhrit për "jo [të mos hani] nga një pemë", ose "fjalët rreth një peme të çonin / çonin në copëzim / vdekje".

 

Vazhdon ….  Konfirmimi i Regjistrit të Zanafillës nga një burim i papritur - Pjesa 3

 

[I] James Legge, Nocionet e Kinezëve në lidhje me Zotin dhe Frymërat. (Hong Kong 1852 f28. Ribotuar Taipei 1971)