ໃນວິດີໂອທີ່ຜ່ານມາໃນຊຸດນີ້ກ່ຽວກັບການຫລີກເວັ້ນຕາມການປະຕິບັດໂດຍພະຍານພະເຢໂຫວາ, ພວກເຮົາໄດ້ວິເຄາະມັດທາຍ 18:17 ບ່ອນທີ່ພະເຍຊູບອກພວກສາວົກໃຫ້ປະຕິບັດຕໍ່ຄົນບາບທີ່ບໍ່ກັບໃຈຄືກັບວ່າຄົນນັ້ນເປັນ “ຄົນຕ່າງຊາດຫຼືຄົນເກັບພາສີ.” ພະຍານພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບການສອນວ່າຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູສະໜັບສະໜູນນະໂຍບາຍທີ່ເຂົາເຈົ້າຫລີກລ້ຽງຢ່າງຮ້າຍແຮງ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົນໃຈຄວາມຈິງທີ່ວ່າພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ຫລີກເວັ້ນຄົນຕ່າງຊາດຫຼືຄົນເກັບພາສີ. ລາວຍັງໄດ້ອວຍພອນຄົນຕ່າງຊາດບາງຄົນດ້ວຍການກະທຳອັນອັດສະຈັນແຫ່ງຄວາມເມດຕາ, ແລະ ລາວໄດ້ເຊີນຄົນເກັບພາສີບາງຄົນໃຫ້ມາກິນເຂົ້າກັບລາວ.
ສຳລັບພະຍານພະເຢໂຫວາ, ສິ່ງນັ້ນສ້າງຄວາມບໍ່ລົງລອຍກັນທາງສະຕິປັນຍາ. ເຫດຜົນຂອງຄວາມສັບສົນດັ່ງກ່າວແມ່ນຍ້ອນວ່າຫຼາຍຄົນຍັງເຊື່ອວ່າອົງການຈັດຕັ້ງມີສິ່ງຫຍໍ້ທໍ້ທັງຫມົດນີ້. ມັນເປັນເລື່ອງຍາກຫຼາຍສໍາລັບ JW ທີ່ສັດຊື່ທີ່ຈະເຊື່ອວ່າຜູ້ຊາຍທີ່ເຄົາລົບນັບຖືຂອງຄະນະກໍາມະການປົກຄອງສາມາດປະຕິບັດໃນຄວາມເຊື່ອທີ່ບໍ່ດີ, ໂດຍເຈດຕະນາຫຼອກລວງຝູງແກະອື່ນໆໃນຝູງຂອງພວກເຂົາ.
ບາງທີຊາວຢິວສ່ວນໃຫຍ່ໃນສະໄໝຂອງພະເຍຊູຮູ້ສຶກແບບດຽວກັນກັບພວກທໍາມະຈານແລະພວກຟາລິຊຽນ. ເຂົາເຈົ້າຖືວ່າພວກລາບີເຫຼົ່ານີ້ເປັນຄົນຊອບທຳຢ່າງຜິດໆ ເຊິ່ງເປັນຄູສອນທີ່ມີຄວາມຮູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າໃຊ້ເພື່ອເປີດເຜີຍທາງແຫ່ງຄວາມລອດໃຫ້ແກ່ຄົນທົ່ວໄປ.
ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາມີບົດບາດຄ້າຍຄືກັນໃນໃຈແລະຫົວໃຈຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາ ດັ່ງທີ່ຫໍສັງເກດການສະບັບນີ້ສະແດງວ່າ:
“ເຮົາສາມາດເຂົ້າໄປໃນບ່ອນພັກຜ່ອນຂອງພະເຢໂຫວາ—ຫຼືເຂົ້າໄປໃນບ່ອນພັກຜ່ອນຂອງພະອົງ—ໂດຍການເຊື່ອຟັງເຮັດວຽກທີ່ສອດຄ່ອງກັບຈຸດປະສົງທີ່ກ້າວໜ້າຂອງພະອົງ. ຍ້ອນວ່າມັນຖືກເປີດເຜີຍໃຫ້ພວກເຮົາໂດຍຜ່ານອົງການຈັດຕັ້ງຂອງລາວ.” (ຫ 11/7/15 ໜ້າ 28 ຂໍ້ 16 ການພັກຜ່ອນຂອງພະເຈົ້າ—ມັນແມ່ນຫຍັງ?)
ແຕ່ພວກທໍາມະຈານ, ພວກຟາຣີຊາຍ, ແລະພວກປະໂລຫິດທີ່ປະກອບເປັນອົງການທີ່ຄຸ້ມຄອງຊີວິດທາງສາສະຫນາຂອງຊາວຢິວໃນສະໄຫມນັ້ນບໍ່ແມ່ນຜູ້ຊາຍທີ່ນັບຖືພຣະເຈົ້າ. ພວກເຂົາເປັນຄົນຊົ່ວ, ຄົນຂີ້ຕົວະ. ວິນຍານທີ່ຊີ້ນຳເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ມາຈາກພະເຢໂຫວາ ແຕ່ມາຈາກມານຮ້າຍຂອງພະອົງ. ເລື່ອງນີ້ໄດ້ຖືກເປີດເຜີຍຕໍ່ຝູງຊົນໂດຍພຣະເຢຊູ:
“ເຈົ້າມາຈາກມານດາຂອງເຈົ້າ, ແລະເຈົ້າຢາກເຮັດຕາມຄວາມປາຖະໜາຂອງພໍ່. ຜູ້ນັ້ນເປັນຄາດຕະກອນເມື່ອເລີ່ມຕົ້ນ, ແລະລາວບໍ່ໄດ້ຍຶດຫມັ້ນໃນຄວາມຈິງ, ເພາະວ່າຄວາມຈິງບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນລາວ. ເມື່ອລາວເວົ້າຄວາມຕົວະ ລາວກໍເວົ້າຕາມໃຈຂອງຕົນ ເພາະລາວເປັນຄົນເວົ້າຕົວະ ແລະເປັນພໍ່ຂອງການຕົວະ.” (ໂຢຮັນ 8:43, 44 NWT)
ເພື່ອໃຫ້ພວກລູກສິດຂອງພະເຍຊູຕັດອິດສະຫຼະຈາກການຄວບຄຸມທີ່ພວກຟາລິຊຽນແລະພວກຫົວໜ້າສາສະໜາຢິວຄົນອື່ນໆຍຶດຄອງເຂົາເຈົ້າ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງສຳນຶກວ່າຄົນເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ມີສິດອຳນາດອັນຊອບທຳຈາກພະເຈົ້າ. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ພວກເຂົາເປັນເດັກນ້ອຍຂອງມານ. ພວກສາວົກຕ້ອງເບິ່ງເຂົາເຈົ້າຄືກັນກັບພະເຍຊູຄືກັບຄົນຂີ້ຕົວະຊົ່ວຕັ້ງໃຈເຮັດໃຫ້ຕົວເອງມີຄວາມເຂັ້ມແຂງໂດຍໃຊ້ອຳນາດເໜືອຊີວິດຂອງຄົນອື່ນ. ພວກເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າດັ່ງນັ້ນທີ່ຈະແຕກອອກຈາກການຄວບຄຸມຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ເມື່ອຄົນຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ຮັບການພິສູດແລ້ວວ່າເປັນຄົນຂີ້ຕົວະທີ່ຫຼອກລວງ, ເຈົ້າບໍ່ສາມາດເຊື່ອໃນສິ່ງທີ່ລາວເວົ້າໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ. ຄຳສອນທັງໝົດຂອງພຣະອົງກາຍເປັນໝາກຂອງຕົ້ນໄມ້ທີ່ເປັນພິດ, ບໍ່ແມ່ນບໍ? ເລື້ອຍໆ, ເມື່ອຂ້ອຍສາມາດສະແດງໃຫ້ຜູ້ຟັງທີ່ເຕັມໃຈວ່າຄໍາສອນຂອງຄະນະກໍາມະການປົກຄອງແມ່ນບໍ່ຖືກຕ້ອງ, ຂ້ອຍໄດ້ຮັບຄໍາປະຕິເສດວ່າ, “ດີ, ພວກເຂົາເປັນພຽງແຕ່ຜູ້ຊາຍທີ່ບໍ່ສົມບູນແບບ. ພວກເຮົາທຸກຄົນເຮັດຜິດພາດຍ້ອນຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບຂອງມະນຸດ.” ຄໍາຄິດເຫັນທີ່ບໍ່ສຸພາບດັ່ງກ່າວເກີດມາຈາກຄວາມເຊື່ອທີ່ມາຈາກເຊື້ອສາຍທີ່ພະເຈົ້າໃຊ້ໃນຄະນະບໍລິຫານງານ ແລະວ່າຖ້າມີບັນຫາໃດໆ ພະເຢໂຫວາຈະຕັ້ງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ກົງກັບເວລາຂອງພະອົງເອງ.
ນີ້ແມ່ນຄວາມຄິດທີ່ຜິດພາດແລະເປັນອັນຕະລາຍ. ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຂໍໃຫ້ເຈົ້າເຊື່ອຂ້ອຍ. ບໍ່, ອີກເທື່ອຫນຶ່ງຈະເປັນການວາງຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງທ່ານໃນຜູ້ຊາຍ. ສິ່ງທີ່ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງເຮັດແມ່ນການໃຊ້ເຄື່ອງມືທີ່ພະເຍຊູມອບໃຫ້ເຮົາເພື່ອຈຳແນກລະຫວ່າງຜູ້ທີ່ນຳພາໂດຍພະວິນຍານບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າແລະຜູ້ທີ່ພະວິນຍານຂອງຊາຕານນຳພາ. ຕົວຢ່າງ ພະເຍຊູບອກເຮົາວ່າ:
“ລູກຂອງງູເຫົ່າເອີຍ ເຈົ້າຈະເວົ້າຄວາມດີໄດ້ແນວໃດ ເມື່ອເຈົ້າຊົ່ວຮ້າຍ? ປາກເວົ້າອອກຈາກຄວາມອຸດົມສົມບູນຂອງໃຈ. ຄົນດີຈາກຊັບສົມບັດອັນດີຂອງຕົນຈະສົ່ງສິ່ງທີ່ດີອອກ, ແຕ່ຄົນຊົ່ວຈະສົ່ງສິ່ງທີ່ຊົ່ວອອກໄປ. ເຮົາບອກເຈົ້າທັງຫລາຍວ່າ ມະນຸດຈະເລົ່າເລື່ອງໜຶ່ງໃນວັນພິພາກສາສຳລັບທຸກຄຳເວົ້າທີ່ບໍ່ໄດ້ປະໂຫຍດທີ່ເຂົາເຈົ້າເວົ້າ; ເພາະໂດຍຖ້ອຍຄຳຂອງເຈົ້າ ເຈົ້າຈະຖືກປະກາດວ່າເປັນຄົນຊອບທຳ, ແລະດ້ວຍຖ້ອຍຄຳຂອງເຈົ້າ ເຈົ້າຈະຖືກກ່າວໂທດ.” (ມັດທາຍ 12:34-37).
ເພື່ອເວົ້າຄືນໃນສ່ວນສຸດທ້າຍ: "ໂດຍຄໍາເວົ້າຂອງເຈົ້າເຈົ້າຈະຖືກປະກາດວ່າເປັນຄົນຊອບທໍາ, ແລະໂດຍຄໍາເວົ້າຂອງເຈົ້າເຈົ້າຈະຖືກກ່າວໂທດ."
ຄຳພີໄບເບິນເອີ້ນຄຳເວົ້າຂອງເຮົາວ່າເປັນໝາກຂອງປາກ. (ເຫບເລີ 13:15) ສະນັ້ນ ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາຄຳເວົ້າຂອງຄະນະກຳມະການປົກຄອງເພື່ອເບິ່ງວ່າປາກຂອງເຂົາເຈົ້າເກີດຜົນດີແຫ່ງຄວາມຈິງຫຼືບໍ່ແມ່ນໝາກໄມ້ແຫ່ງຄວາມຕົວະ.
ໃນປັດຈຸບັນພວກເຮົາກໍາລັງສຸມໃສ່ໃນວິດີໂອນີ້ກ່ຽວກັບບັນຫາຂອງການຫລີກລ້ຽງ, ດັ່ງນັ້ນໃຫ້ໄປທີ່ JW.org, ໄປຫາພາກ "ຄໍາຖາມທີ່ພົບເລື້ອຍ", ແລະພິຈາລະນາຫົວຂໍ້ນີ້.
“ພະຍານພະເຢໂຫວາຫລີກລ້ຽງຜູ້ທີ່ເຄີຍນັບຖືສາສະໜາຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ?”
ໃຊ້ລະຫັດ QR ນີ້ເພື່ອນໍາທາງໂດຍກົງໄປຫາຫນ້າທີ່ພວກເຮົາກວດສອບຢູ່ໃນ JW.org. [JW.org Shunning QR Code.jpeg].
ຖ້າທ່ານອ່ານຜ່ານຄໍາຕອບທີ່ເປັນລາຍລັກອັກສອນທັງຫມົດ, ເຊິ່ງເປັນສິ່ງຈໍາເປັນໃນຄໍາຖະແຫຼງການປະຊາສໍາພັນ, ທ່ານຈະເຫັນວ່າພວກເຂົາບໍ່ເຄີຍຕອບຄໍາຖາມທີ່ຖືກຖາມ. ເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າບໍ່ໃຫ້ຄໍາຕອບທີ່ກົງໄປກົງມາແລະຊື່ສັດ?
ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຮັບແມ່ນຄວາມຈິງເຄິ່ງຫນຶ່ງທີ່ຫຼອກລວງໃນວັກທໍາອິດນີ້ - ເປັນສ່ວນນ້ອຍໆຂອງການຊີ້ນໍາທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງທີ່ສົມຄວນແກ່ນັກການເມືອງທີ່ຈະຫລີກລ້ຽງຄໍາຖາມທີ່ຫນ້າອັບອາຍ.
“ຄົນທີ່ຮັບບັບເຕມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ປະກາດໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງ. ບາງທີແມ່ນແຕ່ລອຍຢູ່ຫ່າງຈາກການຄົບຫາກັບເພື່ອນຮ່ວມຄວາມເຊື່ອ, ບໍ່ໄດ້ຖືກ shunned. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ພວກເຮົາເອື້ອມອອກໄປຫາພວກເຂົາແລະພະຍາຍາມຟື້ນຟູຄວາມສົນໃຈທາງວິນຍານຂອງພວກເຂົາ."
ເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າບໍ່ຕອບຄໍາຖາມ? ພວກເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີການສະຫນັບສະຫນູນຂອງຄໍາພີໄບເບິນ? ເຂົາເຈົ້າປະກາດວ່າການຫລີກລ້ຽງເປັນການຈັດຕຽມດ້ວຍຄວາມຮັກຈາກພະເຈົ້າບໍ? ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ “ຄວາມຮັກທີ່ສົມບູນເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມຢ້ານ ເພາະຄວາມຢ້ານຢັບຢັ້ງເຮົາ.” (1 ໂຢຮັນ 4:18 NWT)
ເຂົາເຈົ້າຢ້ານຫຍັງຈົນບໍ່ສາມາດໃຫ້ຄຳຕອບທີ່ຊື່ສັດແກ່ເຮົາໄດ້? ເພື່ອຈະຕອບໄດ້ວ່າ, ເຮົາຕ້ອງຮັບຮູ້ວ່າການເປັນຂອງສາສະຫນາຫມາຍເຖິງການເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະຫນານັ້ນ, ສິດ?
ຄົນທີ່ໂງ່ຈ້າອາດຈະອ່ານຄຳຕອບຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນ JW.org ແລະຖືກຊັກຊວນໃຫ້ເຊື່ອວ່າຖ້າຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງເຊົາຄົບຫາກັບພະຍານພະເຢໂຫວາ, ມັນຈະບໍ່ມີຜົນຕອບແທນໃດໆ, ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຖືກຫລີກລ້ຽງຈາກຄອບຄົວແລະໝູ່ເພື່ອນ, ເພາະວ່າໂດຍການ “ໜີໄປ”. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນສາສະຫນາອີກຕໍ່ໄປ ແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ຖືກຖືວ່າເປັນສະມາຊິກຂອງອົງການຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາອີກຕໍ່ໄປ. ແຕ່ນີ້ບໍ່ແມ່ນກໍລະນີ.
ຍົກຕົວຢ່າງ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເປັນຂອງສາດສະຫນາຈັກມໍມອນ. ນັ້ນຫມາຍຄວາມວ່າຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະຫນາມໍມອນ. ສະນັ້ນ, ເມື່ອຂ້ອຍລະເມີດກົດໝາຍອັນໜຶ່ງຂອງພວກມັນ, ຄືກັບການດື່ມກາເຟ ຫຼື ເຫຼົ້າ, ຂ້ອຍບໍ່ຕ້ອງກັງວົນວ່າຜູ້ເຖົ້າແກ່ຊາວມໍມອນຈະຮຽກຮ້ອງຂ້ອຍໃຫ້ພິຈາລະນາວິໄນ, ເພາະວ່າຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ດັ່ງນັ້ນ, ອີງຕາມຕໍາແຫນ່ງຂອງຄະນະກໍາມະການປົກຄອງທີ່ລະບຸໄວ້ໃນເວັບໄຊທ໌ຂອງພວກເຂົາ, ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຫລີກເວັ້ນຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນສາສະຫນາຂອງເຂົາເຈົ້າ, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າຄົນທີ່ຫຼົບຫນີ. ຖ້າພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເປັນຂອງຍ້ອນວ່າພວກເຂົາໄດ້ເລື່ອນໄປ, ຫຼັງຈາກນັ້ນພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເປັນສະມາຊິກອີກຕໍ່ໄປ. ເຈົ້າສາມາດເປັນສະມາຊິກໄດ້ບໍ? ຂ້ອຍບໍ່ເຫັນວິທີ.
ອີງໃສ່ສິ່ງນັ້ນ, ພວກເຂົາເຈົ້າກໍາລັງເຮັດໃຫ້ຜູ້ອ່ານເຂົ້າໃຈຜິດ. ພວກເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດ? ເພາະສິ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ພົບເຫັນຢູ່ໃນປຶ້ມຄູ່ມືຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່, ຈົ່ງລ້ຽງແກະຂອງພະເຈົ້າ (ສະບັບຫຼ້າສຸດ 2023). ຖ້າທ່ານຕ້ອງການເບິ່ງມັນດ້ວຍຕົວເອງ, ໃຫ້ໃຊ້ລະຫັດ QR ນີ້.
ທີ່ມາ: Shepherd the Flock of God (2023 edition)
ບົດທີ 12 “ການກຳນົດວ່າຄວນສ້າງຕັ້ງຄະນະກຳມະການພິພາກສາບໍ?”
ຫຍໍ້ໜ້າ 44 “ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ຄົບຫາມາຫຼາຍປີ”
ຫົວຂໍ້ຂອງຫຍໍ້ໜ້າທີ່ຂ້ອຍຫາກໍອ່ານໄດ້ພິສູດວ່າຄະນະປົກຄອງບໍ່ມີຄວາມສັດຊື່ເພາະວ່າແມ່ນແຕ່ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ຕິດພັນກັບ “ຫຼາຍປີ” ນັ້ນຄືຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນສາສະຫນາຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາອີກຕໍ່ໄປ ເພາະເຂົາເຈົ້າ “ຫຼົງໄຫຼ. ຫ່າງໄກ”, ຍັງມີການກະທຳທາງຕຸລາການທີ່ອາດເປັນໄປໄດ້, ເຖິງແມ່ນຈະຖືກຫລີກລ້ຽງ!
ຈະເປັນແນວໃດກ່ຽວກັບຜູ້ທີ່ drifted ໄປພຽງແຕ່ຫນຶ່ງປີຫຼືສອງປີກ່ອນຫນ້ານີ້? ຄວາມຈິງແມ່ນ, ເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າທ່ານລາອອກຢ່າງເປັນທາງການ, ທ່ານໄດ້ຖືກພິຈາລະນາສະເຫມີວ່າຍັງຂຶ້ນກັບສາສະຫນາຂອງເຂົາເຈົ້າ; ແລະດັ່ງນັ້ນ, ເຈົ້າມັກຈະຢູ່ພາຍໃຕ້ສິດອໍານາດຂອງພວກເຂົາແລະດັ່ງນັ້ນເຈົ້າສາມາດຖືກເອີ້ນຢູ່ຕໍ່ຫນ້າຄະນະກໍາມະການພິພາກສາຖ້າພວກເຂົາຮູ້ສຶກວ່າຖືກຂົ່ມຂູ່ຈາກເຈົ້າ.
ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ພົວພັນກັບປະຊາຄົມໃດໆຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາເປັນເວລາສີ່ປີແລ້ວ ແຕ່ສາຂາການາດາຍັງຮູ້ສຶກວ່າມີຄວາມຈໍາເປັນທີ່ຈະຕ້ອງສ້າງຕັ້ງຄະນະກໍາມະການຕັດສິນເພື່ອມາຕາມຫຼັງຂ້ອຍເພາະວ່າເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຖືກຄຸກຄາມ.
ໂດຍວິທີທາງການ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ລອຍໄປ. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຕ້ອງການໃຫ້ຝູງສັດເຊື່ອວ່າສະມາຊິກອອກໄປດ້ວຍເຫດຜົນທາງລົບເທົ່ານັ້ນ ເຊັ່ນ: ຄວາມພາກພູມໃຈ, ສັດທາທີ່ອ່ອນແອ, ຫລື ການປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢາກໃຫ້ພະຍານພະເຢໂຫວາສຳນຶກວ່າຫຼາຍຄົນຈະອອກໄປເພາະເຂົາເຈົ້າໄດ້ພົບຄວາມຈິງແລະຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຖືກຫຼອກລວງຫຼາຍປີຍ້ອນຄຳສອນທີ່ບໍ່ຈິງຂອງມະນຸດ.
ດັ່ງນັ້ນ, ຄໍາຕອບທີ່ເປັນຈິງຕໍ່ຄໍາຖາມທີ່ວ່າ: “ພະຍານພະເຢໂຫວາຫລີກເວັ້ນຜູ້ທີ່ເຄີຍນັບຖືສາສະຫນາຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ?” "ແມ່ນແລ້ວ, ພວກເຮົາຫລີກລ້ຽງຄົນທີ່ເຄີຍເປັນຂອງສາສະຫນາຂອງພວກເຮົາ." ວິທີດຽວທີ່ເຈົ້າຈະ “ບໍ່ເປັນຂອງ” ກໍຄືການສະລະສະມາຊິກຂອງເຈົ້າ, ນັ້ນຄືການລາອອກຈາກພະຍານພະເຢໂຫວາ.
ແຕ່, ຖ້າເຈົ້າລາອອກ, ເຂົາເຈົ້າຈະບັງຄັບໃຫ້ຄອບຄົວ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນຂອງເຈົ້າຫຼົບຫຼີກເຈົ້າ. ຖ້າທ່ານພຽງແຕ່ເລື່ອນອອກໄປ, ທ່ານຍັງຕ້ອງປະຕິບັດຕາມກົດລະບຽບຂອງພວກເຂົາ, ຫຼືທ່ານອາດຈະພົບຕົວເອງຢູ່ທາງຫນ້າຂອງຄະນະກໍາມະການຕັດສິນ. ມັນຄ້າຍຄືກັບໂຮງແຮມຄາລິຟໍເນຍ: "ເຈົ້າສາມາດເຊັກເອົາໄດ້, ແຕ່ເຈົ້າບໍ່ສາມາດອອກໄປໄດ້."
ນີ້ແມ່ນຄຳຖາມທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຢູ່ໃນ JW.org. ລອງເບິ່ງວ່າເຂົາເຈົ້າຕອບອັນນີ້ຢ່າງຊື່ສັດບໍ່.
“ຄົນໜຶ່ງຈະລາອອກຈາກການເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາໄດ້ບໍ?”
ເວລານີ້ຄໍາຕອບຂອງພວກເຂົາແມ່ນ: "ແມ່ນແລ້ວ. ບຸກຄົນສາມາດລາອອກຈາກອົງການຂອງພວກເຮົາໃນສອງທາງ: "
ນັ້ນບໍ່ແມ່ນຄໍາຕອບທີ່ຊື່ສັດ, ເພາະວ່າມັນເປັນຄວາມຈິງເຄິ່ງຫນຶ່ງ. ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າອອກແບບບໍ່ໄດ້ຮັບນັ້ນແມ່ນເຂົາເຈົ້າຖືປືນໃສ່ຫົວຂອງທຸກຄົນທີ່ຄິດຈະລາອອກ. ຕົກລົງ, ຂ້ອຍກໍາລັງໃຊ້ຄໍາປຽບທຽບ. ປືນແມ່ນນະໂຍບາຍທີ່ຫລີກລ້ຽງຂອງພວກເຂົາ. ເຈົ້າສາມາດລາອອກໄດ້, ແຕ່ເຈົ້າຈະຖືກລົງໂທດຢ່າງໜັກທີ່ເຮັດແນວນັ້ນ. ເຈົ້າຈະສູນເສຍຄອບຄົວ JW ແລະໝູ່ເພື່ອນທັງໝົດຂອງເຈົ້າ.
ພະວິນຍານບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ນໍາພາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງໃຫ້ເວົ້າຕົວະແລະຄວາມຈິງເຄິ່ງຫນຶ່ງ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ວິນຍານຂອງຊາຕານ…
ຖ້າເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ QR Code ເພື່ອເຂົ້າເຖິງຄຳຕອບທັງໝົດໃນ JW.org, ເຈົ້າຈະເຫັນວ່າເຂົາເຈົ້າຈົບຄຳຕອບດ້ວຍການຕົວະຢ່າງຈິງຈັງວ່າ: “ເຮົາເຊື່ອວ່າຜູ້ທີ່ນະມັດສະການພະເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຢ່າງເຕັມໃຈ, ຈາກຫົວໃຈ.”
ບໍ່, ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້! ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຢ່າງນັ້ນເລີຍ. ຖ້າເຈົ້າເຮັດແນວນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ລົງໂທດຜູ້ຄົນທີ່ເລືອກນະມັດສະການພະເຈົ້າດ້ວຍວິນຍານແລະຄວາມຈິງ. ຕໍ່ຄະນະກຳມະການປົກຄອງ ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນເປັນຜູ້ປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອແລະຕ້ອງຫຼີກລ່ຽງ. ພວກເຂົາເຈົ້າສະຫນອງຫຼັກຖານທາງພຣະຄໍາພີສໍາລັບການຢືນດັ່ງກ່າວບໍ? ຫຼືເຂົາເຈົ້າກ່າວໂທດຕົນເອງໂດຍຄຳເວົ້າແລະສະແດງຕົວເອງວ່າເປັນຄົນຕົວະຄືກັບພວກຟາລິຊຽນທີ່ຕໍ່ຕ້ານພະເຍຊູແລະພວກສາວົກ? ເພື່ອຈະຕອບຄຳຖາມນີ້ ໃຫ້ພິຈາລະນາການປະຊຸມໃນກາງອາທິດທີ່ຜ່ານມາໃນການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ. ຊີວິດແລະກະຊວງ #58, ຂໍ້. 1:
ຈະເປັນແນວໃດຖ້າຄົນທີ່ເຮົາຮູ້ຈັກຕັດສິນໃຈວ່າລາວບໍ່ຢາກເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາອີກຕໍ່ໄປ? ມັນອາດເປັນຕາເສົ້າໃຈເມື່ອຄົນໃກ້ຊິດກັບເຮົາເຮັດແບບນີ້. ຄົນນັ້ນອາດບັງຄັບເຮົາໃຫ້ເລືອກລະຫວ່າງລາວກັບພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຕ້ອງຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າເໜືອສິ່ງອື່ນໃດໝົດ. (ມັດທາຍ 10:37) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຈະບໍ່ຄົບຫາກັບຄົນແບບນັ້ນ.—ອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 5:11.
ແມ່ນແລ້ວ ເຮົາຕ້ອງຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຈົ້າເໜືອສິ່ງອື່ນໃດ. ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ຫມາຍຄວາມວ່າພຣະເຈົ້າ, ແມ່ນບໍ? ເຂົາເຈົ້າຫມາຍເຖິງອົງການຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາ. ດັ່ງນັ້ນ, ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ປະກາດວ່າຕົນເອງເປັນພຣະເຈົ້າ. ຄິດວ່າປະມານນັ້ນ!
ເຂົາເຈົ້າອ້າງເຖິງພຣະຄຳພີສອງຂໍ້ໃນວັກນີ້. ທັງສອງຖືກນຳໃຊ້ຢ່າງຜິດໆ, ເຊິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ຄົນຂີ້ຕົວະເຮັດ. ເຂົາເຈົ້າອ້າງເຖິງມັດທາຍ 10:37 ຫຼັງຈາກບອກວ່າ “ພວກເຮົາຕ້ອງຕັ້ງໃຈທີ່ຈະພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າ” ແຕ່ເມື່ອເຈົ້າອ່ານຂໍ້ນັ້ນ ເຈົ້າກໍເຫັນວ່າມັນບໍ່ໄດ້ເວົ້າເຖິງພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າເລີຍ. ແມ່ນພຣະເຢຊູຜູ້ທີ່ກ່າວວ່າ, “ຜູ້ໃດທີ່ມີຄວາມຮັກພໍ່ຫຼືແມ່ຫຼາຍກ່ວາສໍາລັບຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສົມຄວນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ; ແລະຜູ້ໃດທີ່ມີຄວາມຮັກແພງຕໍ່ລູກຊາຍ ຫລື ລູກສາວຫລາຍກວ່າຂ້ານ້ອຍ ກໍບໍ່ສົມຄວນກັບເຮົາ.” (ມັດທາຍ 10:37)
ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນໂດຍການອ່ານສະພາບການບາງຢ່າງທີ່ພະຍານພະເຢໂຫວາບໍ່ຄ່ອຍເຮັດໃນການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ. ໃຫ້ເຮົາອ່ານຂໍ້ທີ 32 ຫາ 38.
“ດັ່ງນັ້ນ, ທຸກຄົນທີ່ຮັບຮູ້ເຮົາຕໍ່ໜ້າມະນຸດ, ເຮົາກໍຈະຮັບຮູ້ຜູ້ນັ້ນຕໍ່ພຣະພັກພຣະບິດາຂອງເຮົາ ຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ. ແຕ່ຜູ້ໃດທີ່ປະຕິເສດເຮົາຕໍ່ໜ້າມະນຸດ ເຮົາກໍຈະປະຕິເສດຜູ້ນັ້ນຕໍ່ໜ້າພຣະບິດາເຈົ້າຂອງເຮົາ ຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ. ຢ່າຄິດວ່າເຮົາມາເພື່ອນຳຄວາມສະຫງົບມາສູ່ແຜ່ນດິນໂລກ; ຂ້າພະເຈົ້າມາເພື່ອນໍາເອົາ, ບໍ່ແມ່ນຄວາມສະຫງົບ, ແຕ່ມີດາບ. ເພາະເຮົາໄດ້ມາເພື່ອເຮັດໃຫ້ເກີດການແບ່ງແຍກ, ມີຜູ້ຊາຍຕໍ່ພໍ່, ແລະ ລູກສາວຕໍ່ແມ່, ແລະ ລູກເຂີຍຕໍ່ແມ່ເຖົ້າ. ແທ້ຈິງແລ້ວ, ສັດຕູຂອງຜູ້ຊາຍຈະເປັນຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນຄອບຄົວຂອງຕົນເອງ. ຜູ້ໃດທີ່ມີຄວາມຮັກພໍ່ຫຼືແມ່ຫຼາຍກວ່າສໍາລັບຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ມີຄ່າຄວນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ; ແລະ ຜູ້ໃດທີ່ມີຄວາມຮັກຕໍ່ລູກຊາຍ ຫລື ລູກສາວຫລາຍກວ່າຂ້າພະເຈົ້າ ກໍບໍ່ສົມຄວນກັບເຮົາ. ແລະຜູ້ໃດທີ່ບໍ່ຍອມຮັບຫຼັກການທໍລະມານຂອງຕົນ ແລະຕິດຕາມເຮົາກໍບໍ່ສົມຄວນທີ່ຈະເປັນເຮົາ.” (ມັດທາຍ 10:32-38)
ສັງເກດເຫັນວ່າພຣະເຢຊູວາງ "ສັດຕູ" ຢູ່ໃນຫຼາຍພາສາ, ໃນຂະນະທີ່ຄຣິສຕຽນທີ່ຖືຫຼັກທໍລະມານຂອງພຣະອົງແລະສົມຄວນທີ່ຈະເປັນພຣະເຢຊູໄດ້ຖືກປະກາດໃນຄໍານາມ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອພະຍານພະເຢໂຫວາທຸກຄົນຕໍ່ຕ້ານຄລິດສະຕຽນທີ່ເລືອກຕິດຕາມພະເຍຊູຄລິດ ໃຜເປັນຜູ້ຖືກຂົ່ມເຫງ? ມັນບໍ່ແມ່ນຜູ້ທີ່ຖືກຫລີກລ້ຽງບໍ? ຄລິດສະຕຽນທີ່ຢືນຢູ່ຕໍ່ຄວາມຈິງຢ່າງກ້າຫານບໍ່ໄດ້ຫຼີກລ້ຽງພໍ່ແມ່, ລູກຂອງລາວ, ຫຼືໝູ່ເພື່ອນ. ລາວເປັນຄືກັບພະຄລິດໃນການທີ່ເຂົາເຈົ້າປະຕິບັດຄວາມຮັກແບບອົດກັ້ນໂດຍການຢາກເປີດເຜີຍຄວາມຈິງ. ມັນເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາທີ່ບໍ່ເຊື່ອຖືເຊິ່ງເປັນສັດຕູທີ່ພະເຍຊູກ່າວເຖິງ.
ໃຫ້ກັບຄືນໄປຫາການກວດສອບ ຊີວິດແລະກະຊວງ ການສຶກສາ #58 ຈາກກອງປະຊຸມກາງອາທິດຂອງອາທິດທີ່ຜ່ານມາເພື່ອເບິ່ງວ່າຄໍາເວົ້າຂອງພວກເຂົາເປີດເຜີຍກ່ຽວກັບຕົວເອງແນວໃດ. ຈົ່ງຈື່ໄວ້ວ່າການເຕືອນຂອງພະເຍຊູ: ໂດຍຄໍາເວົ້າຂອງເຈົ້າເຈົ້າຈະຖືກປະກາດວ່າເປັນຄົນຊອບທໍາແລະໂດຍຄໍາເວົ້າຂອງເຈົ້າເຈົ້າຈະຖືກກ່າວໂທດ. (ມັດທາຍ 12:37)
ຫຍໍ້ໜ້າຈາກການສຶກສານັ້ນທີ່ເຮົາຫາກໍອ່ານຈົບລົງດ້ວຍຂໍ້ຄວາມນີ້: “ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ໃຫ້ຄົບຫາກັບຄົນເຊັ່ນນັ້ນ.—ອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 5:11.”
ຕົກລົງ, ພວກເຮົາຈະເຮັດແນວນັ້ນ, ພວກເຮົາຈະອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 5: 11.
“ແຕ່ບັດນີ້ເຮົາຂຽນໃຫ້ເຈົ້າເຊົາຄົບຫາກັບຜູ້ໃດທີ່ເອີ້ນວ່າພີ່ນ້ອງທີ່ຜິດສິນລະທຳທາງເພດ ຫລືຄົນໂລບ ຫລືຄົນຂາບໄຫວ້ຮູບປັ້ນ ຫລືຄົນໝິ່ນປະໝາດ ຫລືຄົນເມົາເຫຼົ້າ ຫລືຄົນຂັບໄລ່, ບໍ່ແມ່ນແຕ່ກິນເຂົ້າກັບຄົນແບບນັ້ນ.” (1 ໂກລິນໂທ 5:11)
ສິ່ງທີ່ທ່ານເຫັນຢູ່ນີ້ແມ່ນ ad hominem ການໂຈມຕີ, ປະເພດຂອງການຫຼອກລວງຢ່າງມີເຫດຜົນ. ບາງຄົນທີ່ຢາກລາອອກຈາກພະຍານພະເຢໂຫວາຍ້ອນວ່າລາວຕ້ອງການນະມັດສະການພະເຈົ້າໃນທາງວິນຍານ ແລະໃນຄວາມຈິງບໍ່ແມ່ນຄົນບາບທີ່ຖືກພັນລະນາໄວ້ໃນ 1 ໂກລິນໂທ 5:11 ເຈົ້າເຫັນດີບໍ?
ຄົນຂີ້ຕົວະໃຊ້ຄວາມຜິດທີ່ມີເຫດຜົນນີ້ເມື່ອພວກເຂົາບໍ່ສາມາດເອົາຊະນະການໂຕ້ຖຽງໄດ້. ພວກເຂົາເຈົ້າໃຊ້ການໂຈມຕີບຸກຄົນນັ້ນ. ຖ້າພວກເຂົາສາມາດເອົາຊະນະການໂຕ້ຖຽງໄດ້, ພວກເຂົາຈະ, ແຕ່ນັ້ນຕ້ອງການໃຫ້ພວກເຂົາຢູ່ໃນຄວາມຈິງ, ບໍ່ແມ່ນການຕົວະ.
ຕອນນີ້ເຮົາມາເຖິງເຫດຜົນທີ່ແທ້ຈິງທີ່ອົງການເລືອກບັງຄັບຝູງແກະຂອງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຫຼີກລ່ຽງຜູ້ທີ່ລາອອກຈາກສາສະໜາຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາ. ມັນທັງຫມົດກ່ຽວກັບການຄວບຄຸມ. ມັນເປັນແບບຢ່າງຂອງການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງ, ແລະໂດຍການຍຶດຕິດກັບມັນ, ຄະນະກໍາມະການປົກຄອງໄດ້ເຮັດໃຫ້ພະຍານພະເຢໂຫວາເຂົ້າຮ່ວມກັບກຸ່ມຄົນຂີ້ຕົວະທີ່ຍາວໄກທີ່ພະຍາຍາມຂົ່ມເຫັງລູກໆຂອງພະເຈົ້າ. ດຽວນີ້ ພະຍານພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຮອງເອົານະໂຍບາຍຂອງສາດສະໜາຈັກກາໂຕລິກທີ່ເຄີຍກ່າວປະນາມ. ໜ້າຊື່ໃຈຄົດ!
ພິ ຈາ ລະ ນາ excerpt ນີ້ ຈາກ ຕື່ນເຖີດ! ວາລະສານທີ່ພວກເຂົາກ່າວໂທດໂບດກາໂຕລິກສໍາລັບສິ່ງທີ່ຄະນະກໍາມະການປົກຄອງປະຕິບັດໃນປັດຈຸບັນ:
ສິດອໍານາດສໍາລັບການ excommunication, ພວກເຂົາເຈົ້າອ້າງວ່າ, ແມ່ນອີງໃສ່ຄໍາສອນຂອງພຣະຄຣິດ ແລະອັກຄະສາວົກ, ດັ່ງທີ່ພົບໃນພຣະຄໍາພີຕໍ່ໄປນີ້: ມັດທາຍ 18: 15-18; 1 ໂກລິນໂທ 5:3-5; ຄາລາເຕຍ 1:8,9; 1 ຕີໂມເຕ 1:20; ຕີໂຕ 3:10. ແຕ່ excommunication ຂອງ Hierarchy, ເປັນການລົງໂທດແລະ "ຢາ" ວິທີແກ້ໄຂ (ສາລານຸກົມກາໂຕລິກ), ບໍ່ເຫັນການສະຫນັບສະຫນູນໃນພຣະຄໍາພີເຫຼົ່ານີ້. ຄວາມຈິງແລ້ວ ຄຳສອນໃນຄຳພີໄບເບິນເປັນເລື່ອງຕ່າງຊາດທັງໝົດ.—ເຫບເລີ 10:26-31. … ຈາກນັ້ນ, ເມື່ອຄວາມເຄັ່ງຕຶງຂອງຊັ້ນສູງເພີ່ມຂຶ້ນ, ອາວຸດຂອງ excommunication ໄດ້ ໄດ້ກາຍເປັນເຄື່ອງມືທີ່ນັກບວດໄດ້ບັນລຸການປະສົມປະສານຂອງ ອຳ ນາດຂອງສາດສະ ໜາ ຈັກແລະການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງທາງໂລກທີ່ບໍ່ມີຄວາມຄ້າຍຄືກັນໃນປະຫວັດສາດ.. ເຈົ້າຊາຍແລະຜູ້ມີສັກຍະພາບທີ່ກົງກັນຂ້າມກັບຄໍາສັ່ງຂອງ Vatican ໄດ້ຖືກຂັດຂວາງຢ່າງໄວວາໃນຊ່ອງຫວ່າງຂອງ excommunication ແລະຖືກຫ້ອຍໃສ່ໄຟຂົ່ມເຫັງ." –[Boldface ເພີ່ມ] (g47 1/8 ຫນ້າ 27)
ພະຍານບໍ່ເອີ້ນວ່າ excommunication. ເຂົາເຈົ້າເອີ້ນມັນວ່າການຕັດສຳພັນ, ເຊິ່ງເປັນພຽງການສະເທືອນໃຈສຳລັບອາວຸດທີ່ແທ້ຈິງຂອງເຂົາເຈົ້າ: Shunning. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕາມຖ້ອຍຄຳຂອງພະເຍຊູໂດຍການປ່ຽນພະຍານພະເຢໂຫວາທີ່ສັດຊື່ໃຫ້ກາຍເປັນສັດຕູຂອງຜູ້ຕິດຕາມພະຄລິດແທ້ໆ ດັ່ງທີ່ພະອົງເຕືອນວ່າຈະເກີດຂຶ້ນ. "ສັດຕູຂອງຜູ້ຊາຍຈະເປັນຂອງຄອບຄົວຂອງຕົນເອງ." (ມັດທາຍ 10:32-38)
ພວກທຳມະຈານແລະພວກຟາລິຊຽນເຮັດຕາມຖ້ອຍຄຳຂອງພະເຍຊູເມື່ອເຂົາເຈົ້າຂົ່ມເຫງຄລິດສະຕຽນ. ໂບດກາໂຕລິກໄດ້ບັນລຸຄໍາເວົ້າຂອງລາວໂດຍໃຊ້ອາວຸດຂອງ excommunication. ແລະຄະນະປົກຄອງກໍາລັງປະຕິບັດຕາມຄໍາເວົ້າຂອງພະເຍຊູໂດຍການໃຊ້ຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນທ້ອງຖິ່ນແລະຜູ້ດູແລເດີນທາງເພື່ອບັງຄັບຝູງຝູງຂອງພວກເຂົາໃຫ້ຫລີກເວັ້ນຜູ້ທີ່ກ້າເວົ້າຕໍ່ຕ້ານຄໍາສອນທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງຫຼືພຽງແຕ່ຕັດສິນໃຈທີ່ຈະຂີ້ຕົວະ.
ພະເຍຊູເອີ້ນພວກຟາລິຊຽນວ່າ “ຄົນໜ້າຊື່ໃຈຄົດ” ໃນຫຼາຍຄັ້ງ. ມັນ ເປັນ ລັກ ສະ ນະ ຂອງ ຕົວ ແທນ ຂອງ ຊາ ຕານ, ລັດ ຖະ ມົນ ຕີ ທີ່ ປອມ ຕົວ ໃນ robes ຂອງ ຄວາມ ຊອບ ທໍາ. (2 ໂກລິນໂທ 11:15) (ຈົ່ງຈື່ໄວ້, ເສື້ອຄຸມເຫຼົ່ານັ້ນນຸ່ງບາງຢ່າງໃນຕອນນີ້.) ແລະຖ້າເຈົ້າຄິດວ່າຂ້ອຍເວົ້າຢ່າງໂຫດຮ້າຍຄືກັບພວກຟາລິຊຽນ ຈົ່ງພິຈາລະນາເລື່ອງນີ້: ຕະຫຼອດ 20 ປີ.th ສະຕະວັດ, ພະຍານພະເຢໂຫວາໄດ້ຕໍ່ສູ້ທາງກົດໝາຍຫຼາຍຄັ້ງໃນທົ່ວໂລກເພື່ອສ້າງສິດເສລີໃນການນະມັດສະການຂອງບຸກຄົນ. ດຽວນີ້ພວກເຂົາໄດ້ຮັບສິດທິນີ້, ພວກເຂົາແມ່ນ ໜຶ່ງ ໃນບັນດາຜູ້ລະເມີດທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງມັນ, ໂດຍການຂົ່ມເຫັງຜູ້ໃດຜູ້ ໜຶ່ງ ທີ່ເລືອກທາງເລືອກທີ່ພວກເຂົາຕໍ່ສູ້ຢ່າງໜັກເພື່ອປົກປ້ອງ.
ນັບຕັ້ງແຕ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບເອົາບົດບາດຂອງສາດສະຫນາຈັກກາໂຕລິກທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ກ່າວໂທດໃນປີ 1947 ຕື່ນເຖີດ! ທີ່ເຮົາຫາກໍອ່ານ, ມັນເບິ່ງຄືວ່າເໝາະສົມທີ່ຈະກ່າວໂທດເຂົາເຈົ້າຕາມທີ່ມັນເໝາະສົມກັບການປະພຶດຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາ.
“ໃນຖານະທີ່ເປັນການລ່ວງລະເມີດຂອງລໍາດັບຊັ້ນ [ຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງ] ເພີ່ມຂຶ້ນ [ໂດຍຝ່າຍດຽວປະກາດຕົນເອງເປັນຂ້າໃຊ້ທີ່ສັດຊື່], ອາວຸດຂອງ excommunication ໄດ້ [ລັງກຽດ] ກາຍເປັນເຄື່ອງມືທີ່ນັກບວດ [ຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ JW] ໄດ້ບັນລຸການລວມກັນຂອງອໍານາດຂອງສາດສະຫນາແລະການ tyranny ທາງໂລກ [ທາງວິນຍານ] ທີ່ບໍ່ພົບຂະຫນານໃນປະຫວັດສາດ. [ຍົກເວັ້ນແຕ່ວ່າປັດຈຸບັນຂະຫນານກັບສາດສະຫນາຈັກກາໂຕລິກ]. "
ແລະຄະນະກຳມະການປົກຄອງເຮັດສິ່ງນີ້ໂດຍອຳນາດອັນໃດ? ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສາມາດຮຽກຮ້ອງໄດ້, ດັ່ງທີ່ພວກນັກບວດຂອງກາໂຕລິກໄດ້ເຮັດ, ວ່າສິດອໍານາດຂອງເຂົາເຈົ້າສໍາລັບການຫລີກລ້ຽງແມ່ນອີງໃສ່ຄໍາສອນຂອງພຣະຄຣິດແລະອັກຄະສາວົກ. ບໍ່ມີຫຍັງໃນພະຄຳພີຄລິດສະຕຽນທີ່ພັນລະນາເຖິງລະບົບການພິພາກສາທີ່ພະຍານພະເຢໂຫວາຕັ້ງຂຶ້ນ. ບໍ່ມີຄູ່ມືຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນສະຕະວັດທໍາອິດ; ບໍ່ມີຄະນະກໍາມະການຕຸລາການ; ບໍ່ມີກອງປະຊຸມລັບ; ບໍ່ມີການຄວບຄຸມແລະການລາຍງານຈາກສູນກາງ; ບໍ່ມີຄໍານິຍາມລະອຽດຂອງສິ່ງທີ່ປະກອບເປັນບາບ; ບໍ່ມີນະໂຍບາຍ disassociation.
ແນ່ນອນວ່າວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າຈັດການກັບບາບໃນປັດຈຸບັນນີ້ບໍ່ມີພື້ນຖານແນ່ນອນໃນການສອນຂອງພະເຍຊູຕາມທີ່ກ່າວໄວ້ໃນມັດທາຍ 18:15-17. ດັ່ງນັ້ນ, ພວກເຂົາເຈົ້າອ້າງສິດອໍານາດຂອງເຂົາເຈົ້າມາຈາກໃສ? ໄດ້ Insight ປຶ້ມຈະບອກພວກເຮົາ:
ປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ.
ອີງຕາມຫຼັກການຂອງພະຄໍາພີຍິວ, ພະຄໍາພີຂອງຄລິດສະຕຽນພາສາເກັຣກໂດຍຄໍາສັ່ງແລະກ່ອນຫນ້າການອະນຸຍາດການຂັບໄລ່, ຫຼື disfellowships, ຈາກປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ. ໂດຍການໃຊ້ອຳນາດທີ່ພະເຈົ້າປະທານໃຫ້, ປະຊາຄົມຮັກສາຕົວມັນເອງໃຫ້ສະອາດແລະຢູ່ໃນຖານະທີ່ດີຕໍ່ຫນ້າພະເຈົ້າ. ອັກຄະສາວົກໂປໂລທີ່ມີສິດອຳນາດທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ພະອົງໄດ້ສັ່ງໃຫ້ຂັບໄລ່ຄົນທີ່ຜິດຊາຍຍິງທີ່ມີເພດສຳພັນທີ່ໄດ້ເອົາເມຍຂອງພໍ່. (it-1 p. 788 ການໄລ່ອອກ)
ຫຼັກການອັນໃດຈາກພະຄໍາພີພາສາເຫບເລີ? ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າໝາຍເຖິງແມ່ນປະມວນກົດໝາຍຂອງໂມເຊ, ແຕ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢາກເວົ້າແບບນັ້ນ, ເພາະເຂົາເຈົ້າຍັງສັ່ງສອນວ່າກົດໝາຍຂອງໂມເຊຖືກປ່ຽນແທນດ້ວຍກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ, ເປັນກົດແຫ່ງຄວາມຮັກທີ່ມີຫລັກທຳ. ຈາກນັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມກ້າຫານທີ່ຈະອ້າງວ່າສິດອຳນາດຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນທີ່ພະເຈົ້າປະທານໃຫ້, ໂດຍໃຊ້ອັກຄະສາວົກໂປໂລເປັນຕົວຢ່າງ.
ໂປໂລບໍ່ໄດ້ຮັບສິດອຳນາດຈາກກົດໝາຍຂອງໂມເຊ ແຕ່ຈາກພະເຍຊູຄລິດໂດຍກົງ ແລະພະອົງໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບຄລິດສະຕຽນທີ່ຢາກປະຕິບັດກົດໝາຍໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ. ແທນທີ່ຈະປຽບທຽບຕົນເອງກັບອັກຄະສາວົກໂປໂລ, ຄະນະປົກຄອງແມ່ນດີກວ່າເມື່ອປຽບທຽບກັບຊາວຢູດາທີ່ພະຍາຍາມໃຊ້ການຕັດຜົມເພື່ອຕັດຄໍຄລິດສະຕຽນຄົນຕ່າງຊາດອອກຈາກກົດບັນຍັດແຫ່ງຄວາມຮັກທີ່ພຣະຄຣິດໄດ້ສ້າງຕັ້ງ ແລະກັບຄືນສູ່ກົດບັນຍັດຂອງໂມເຊ.
ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຈະຄັດຄ້ານທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົນໃຈຄຳສັ່ງຂອງພະເຍຊູໃນມັດທາຍ 18. ແລ້ວເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດ? ມັນຖືກຕ້ອງຢູ່ໃນພຣະຄໍາພີ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າສາມາດເຮັດໄດ້ຄືການຕີຄວາມໝາຍໃນແບບທີ່ບໍ່ທຳລາຍອຳນາດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າບອກຜູ້ຕິດຕາມຂອງເຂົາເຈົ້າວ່າມັດທາຍ 18:15-17 ພຽງແຕ່ພັນລະນາເຖິງຂະບວນການທີ່ຈະໃຊ້ໃນເວລາທີ່ຮັບມືກັບຄວາມຜິດບາບຂອງລັກສະນະເລັກນ້ອຍຫຼືສ່ວນຕົວ ເຊັ່ນວ່າການສໍ້ໂກງແລະການໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີ. ໃນຄູ່ມືຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່, ຈົ່ງລ້ຽງແກະຂອງພະເຈົ້າ (2023), ມັດທາຍ 18 ແມ່ນອ້າງອີງພຽງຄັ້ງດຽວ. ພຽງແຕ່ຄັ້ງດຽວ! ລອງນຶກພາບເຖິງຄວາມໂງ່ຈ້າຂອງພວກເຂົາໃນການບໍ່ຍອມຈຳນົນຕໍ່ຄຳສັ່ງຂອງພະເຍຊູໂດຍການຍົກເລີກການນຳໃຊ້ຂອງມັນໃຫ້ເຫຼືອພຽງວັກດຽວທີ່ມີຊື່ວ່າ: ການສໍ້ໂກງ, ໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີ: (ພວກເລວີ 19:16; ມັດທາຍ 18:15-17…) ຈາກບົດທີ 12, ຂໍ້. 24
ຄຳພີໄບເບິນເວົ້າຢູ່ໃສກ່ຽວກັບບາບບາງຢ່າງທີ່ເປັນເລື່ອງນ້ອຍ ແລະບາງຢ່າງທີ່ໃຫຍ່ຫຼືຝັງສົບ. ໂປໂລບອກພວກເຮົາວ່າ "ຄ່າຈ້າງບາບແມ່ນຄວາມຕາຍ" (ໂຣມ 6: 23). ລາວຄວນຂຽນວ່າ: “ຄ່າຈ້າງຂອງບາບໃຫຍ່ແມ່ນຄວາມຕາຍ ແຕ່ຄ່າຈ້າງທີ່ເຮັດໃຫ້ບາບເລັກນ້ອຍນັ້ນເປັນຄວາມຊົ່ວຮ້າຍແທ້ໆ”? ແລະມາ, guys! ການໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີເປັນບາບເລັກນ້ອຍ? ແທ້ບໍ? ການໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີ (ເຊິ່ງເວົ້າຕົວະກ່ຽວກັບລັກສະນະຂອງຄົນ) ບໍ່ແມ່ນເນື້ອແທ້ຂອງບາບຄັ້ງທຳອິດ? ຊາຕານເປັນຜູ້ທຳອິດທີ່ເຮັດບາບໂດຍການໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາ. ນັ້ນບໍ່ແມ່ນວ່າເປັນຫຍັງຊາຕານຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າ “ມານຮ້າຍ” ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າ “ຜູ້ໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີ”. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງກ່າວວ່າຊາຕານເຮັດບາບພຽງເລັກນ້ອຍບໍ?
ເມື່ອພະຍານພະເຢໂຫວາຍອມຮັບຂໍ້ອ້າງທີ່ບໍ່ໄດ້ລະບຸໄວ້ໃນພຣະຄໍາພີວ່າບາບມີສອງປະເພດ, ເລັກນ້ອຍແລະໃຫຍ່, ຜູ້ນໍາພາຂອງຫໍສັງເກດການໄດ້ຮັບຝູງຝູງຂອງພວກເຂົາເພື່ອຊື້ຄວາມຄິດທີ່ວ່າສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າມີຄຸນສົມບັດເປັນບາບທີ່ສໍາຄັນສາມາດຈັດການກັບຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ເຂົາເຈົ້າແຕ່ງຕັ້ງເທົ່ານັ້ນ. ແຕ່ພະເຍຊູອະນຸຍາດໃຫ້ຄະນະກຳມະການຕັດສິນຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່ສາມຄົນຢູ່ໃສ? ບໍ່ມີບ່ອນໃດທີ່ລາວເຮັດແນວນັ້ນ. ແທນທີ່ຈະເປັນ, ລາວເວົ້າວ່າຈະເອົາມັນຕໍ່ຫນ້າປະຊາຄົມທັງຫມົດ. ນັ້ນແມ່ນສິ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກການວິເຄາະຂອງພວກເຮົາໃນມັດທາຍ 18:
“ ຖ້າລາວບໍ່ຟັງພວກເຂົາ, ເວົ້າກັບປະຊາຄົມ. ຖ້າລາວບໍ່ຟັງປະຊາຄົມ, ຂໍໃຫ້ລາວເປັນຄືກັບຄົນຕ່າງຊາດແລະເປັນຄົນເກັບພາສີ.” (ມັດທາຍ 18:17)
ນອກຈາກນັ້ນ ລະບົບການພິພາກສາຂອງຄະນະປົກຄອງກ່ຽວກັບການຈັດການກັບບາບແມ່ນອີງໃສ່ຂໍ້ເທັດຈິງທີ່ວ່າມີຄວາມເທົ່າທຽມກັນລະຫວ່າງປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນກັບຊາດອິດສະລາແອນກັບກົດໝາຍຂອງໂມເຊ. ສັງເກດເບິ່ງເຫດຜົນນີ້ຢູ່ໃນບ່ອນເຮັດວຽກ:
ພາຍໃຕ້ກົດບັນຍັດຂອງໂມເຊ, ບາບອັນຮ້າຍແຮງບາງອັນ, ເຊັ່ນການຫລິ້ນຊູ້, ການຮັກຮ່ວມເພດ, ການຄາດຕະກໍາແລະການປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອ, ບໍ່ສາມາດແກ້ໄຂໄດ້ພຽງແຕ່ບົນພື້ນຖານສ່ວນຕົວ, ໂດຍບຸກຄົນທີ່ເຮັດຜິດຍອມຮັບຄວາມໂສກເສົ້າຂອງຜູ້ເຮັດຜິດ ແລະພະຍາຍາມແກ້ໄຂຄວາມຜິດ. ແທນທີ່ຈະເປັນ, ບາບອັນຮ້າຍແຮງເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຖືກຈັດການໂດຍຜູ້ເຖົ້າແກ່, ຜູ້ພິພາກສາ ແລະປະໂລຫິດ. (w81 9/15 ໜ້າ 17)
ການໃຫ້ເຫດຜົນໃນການຮັບໃຊ້ຕົນເອງຂອງເຂົາເຈົ້າມີຂໍ້ບົກພ່ອງເນື່ອງຈາກອິດສະລາແອນເປັນປະເທດທີ່ມີອະທິປະໄຕ, ແຕ່ປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນບໍ່ແມ່ນຊາດທີ່ມີອະທິປະໄຕ. ປະເທດຊາດຕ້ອງການຜູ້ມີອຳນາດປົກຄອງ, ລະບົບຕຸລາການ, ການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ, ແລະປະມວນກົດໝາຍອາຍາ. ໃນອິດສະຣາເອນ, ຖ້າຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຂົ່ມຂືນ, ລ່ວງລະເມີດທາງເພດເດັກ, ຫຼືການຄາດຕະກຳ, ເຂົາເຈົ້າຈະຖືກແກວ່ງກ້ອນຫີນຈົນຕາຍ. ແຕ່ຄລິດສະຕຽນເຄີຍຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍຂອງແຜ່ນດິນທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ເປັນ “ຊາວຊົ່ວຄາວ.” ຖ້າຄລິດສະຕຽນຖືກຂົ່ມຂືນ, ລ່ວງລະເມີດທາງເພດເດັກ, ຫຼືການຄາດຕະກໍາ, ປະຊາຄົມຈໍາເປັນຕ້ອງລາຍງານອາຊະຍາກໍາເຫຼົ່ານີ້ຕໍ່ເຈົ້າຫນ້າທີ່ຊັ້ນສູງທີ່ເຫມາະສົມ. ຖ້າຄະນະປົກຄອງໄດ້ສັ່ງໃຫ້ປະຊາຄົມທັງໝົດທົ່ວໂລກເຮັດແບບນັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າຈະຫຼີກລ່ຽງຄວາມຝັນຮ້າຍຂອງ PR ທີ່ເຂົາເຈົ້າມີຊີວິດຢູ່ໃນປັດຈຸບັນ ແລະຈະຊ່ວຍປະຢັດຄ່າສານ, ຄ່າປັບໃໝ, ການລົງໂທດ, ແລະການຕັດສິນທາງລົບຫຼາຍລ້ານໂດລາ.
ແຕ່ບໍ່ມີ. ເຂົາເຈົ້າຢາກປົກຄອງຊົນຊາດນ້ອຍຂອງຕົນ. ເຂົາເຈົ້າໝັ້ນໃຈໃນຕົວເອງຫຼາຍຈົນຕີພິມເລື່ອງນີ້: “ບໍ່ຕ້ອງສົງໄສເລີຍວ່າອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຈະຖືກຮັກສາໄວ້ແລະຈະຮຸ່ງເຮືອງທາງຝ່າຍວິນຍານ.” (w08 11/15 ໜ້າ 28 ໜ້າ 7)
ພວກເຂົາເຈົ້າແມ່ນແຕ່ເຊື່ອມຕໍ່ການລະບາດຂອງ Armageddon ກັບຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຂອງພວກເຂົາ. “ດີໃຈແທ້ໆທີ່ຮູ້ວ່າໂດຍການຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງແລະໃຫ້ພອນແກ່ອົງການຂອງພະອົງທີ່ປາກົດ ພະເຢໂຫວາຈະເຈາະໃສ່ຄາງກະໄຕຂອງຊາຕານ ແລະດຶງພະອົງແລະກຳລັງທະຫານຂອງພະອົງໄປສູ່ຄວາມພ່າຍແພ້ຂອງພວກມັນ!—ເອເຊກຽນ 38:4.” (w97 6/1 ໜ້າ 17 ໜ້າ 17)
ຖ້າເປັນເຊັ່ນນັ້ນແທ້ໆ, ອະລະມະເຄໂດນຈະເປັນທາງອອກທີ່ດີ ເພາະສິ່ງທີ່ເຮົາເຫັນຢູ່ໃນອົງການຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາບໍ່ແມ່ນຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ, ແຕ່ເປັນການຫຍໍ້ທໍ້. ການເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມຫຼຸດລົງ. ການບໍລິຈາກຫຼຸດລົງ. ປະຊາຄົມກຳລັງຖືກລວມເຂົ້າກັນ. ຫໍປະຊຸມລາຊະອານາຈັກຖືກຂາຍຫຼາຍພັນຄົນ.
ໃນ 15 ໄດ້th ສະຕະວັດ, Johannes Gutenberg invented ຫນັງສືພິມພິມ. ປື້ມທໍາອິດທີ່ພິມອອກແມ່ນພະຄໍາພີບໍລິສຸດ. ໃນຊຸມປີຕໍ່ມາ, ຄໍາພີໄບເບິນໄດ້ຖືກເຮັດໃຫ້ເປັນພາສາທົ່ວໄປ. ການຍຶດຖືຂອງສາດສະໜາຈັກທີ່ມີຕໍ່ການເຜີຍແຜ່ຂ່າວດີໄດ້ແຕກຫັກ. ຜູ້ຄົນໄດ້ຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນສອນແທ້ໆ. ເກີດຫຍັງຂຶ້ນ? ສາດສະໜາຈັກມີປະຕິກິລິຍາແນວໃດ? ເຄີຍໄດ້ຍິນເລື່ອງ Spanish Inquisition ບໍ?
ມື້ນີ້, ພວກເຮົາມີອິນເຕີເນັດ, ແລະໃນປັດຈຸບັນທຸກຄົນສາມາດແຈ້ງໃຫ້ຕົນເອງໄດ້. ສິ່ງທີ່ຖືກເຊື່ອງໄວ້ໃນປັດຈຸບັນມາເປັນແສງສະຫວ່າງ. ອົງການຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາຕອບສະຫນອງແນວໃດຕໍ່ການເປີດເຜີຍທີ່ບໍ່ຕ້ອງການ? ມັນເປັນເລື່ອງທີ່ໂສກເສົ້າທີ່ຈະເວົ້າ, ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວແມ່ນວ່າພວກເຂົາເລືອກທີ່ຈະຈັດການກັບສະຖານະການຫຼາຍເທົ່າທີ່ໂບດກາໂຕລິກໄດ້ເຮັດຄືນໃນສິບສີ່ຮ້ອຍ, ໂດຍການຂົ່ມຂູ່ທີ່ຈະຫລີກລ້ຽງຜູ້ທີ່ກ້າເວົ້າອອກ.
ສະຫຼຸບແລ້ວ, ທັງໝົດນີ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດສຳລັບເຈົ້າ ແລະສຳລັບຂ້ອຍ? ດັ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ກ່າວໃນຕອນຕົ້ນ, ຖ້າເຮົາຕ້ອງການທີ່ຈະນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຕໍ່ໆໄປດ້ວຍວິນຍານແລະຄວາມຈິງ ເຮົາຕ້ອງເອົາຊະນະຄວາມບໍ່ສະຫຼາດຂອງສະຕິປັນຍາ ຫຼືຄວາມສັບສົນທາງຈິດ ເຊິ່ງມາຈາກການຍຶດໝັ້ນສອງແນວຄິດທີ່ກົງກັນຂ້າມ. ຖ້າເຮົາສາມາດເຫັນຜູ້ຊາຍໃນຄະນະກຳມະການປົກຄອງວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນແນວໃດ ເຮົາກໍບໍ່ຕ້ອງຍອມໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເວົ້າຫຍັງອີກຕໍ່ໄປ. ເຮົາສາມາດບໍ່ສົນໃຈເຂົາເຈົ້າ ແລະ ກ້າວໄປໜ້າກັບການສຶກສາພຣະຄຳພີຂອງເຮົາ ໂດຍບໍ່ມີອິດທິພົນຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຈົ້າມີເວລາສຳລັບຄົນຂີ້ຕົວະບໍ? ມີບ່ອນໃດໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າສຳລັບຄົນແບບນີ້ບໍ? ເຈົ້າຈະໃຫ້ຄົນຂີ້ຕົວະມີອຳນາດເໜືອເຈົ້າບໍ?
ພະເຍຊູກ່າວວ່າ: “. . ດ້ວຍການຕັດສິນທີ່ເຈົ້າກຳລັງຕັດສິນ, ເຈົ້າຈະຖືກຕັດສິນ, ແລະ ດ້ວຍມາດຕະການທີ່ເຈົ້າກຳລັງວັດແທກ, ພວກເຂົາຈະວັດແທກໃຫ້ເຈົ້າ.” (ມັດທາຍ 7:2)
ນີ້ສອດຄ່ອງກັບສິ່ງທີ່ພວກເຮົາອ່ານກ່ອນຫນ້ານີ້: "ຂ້ອຍບອກເຈົ້າວ່າຜູ້ຊາຍຈະເຮັດບັນຊີ ... ສໍາລັບທຸກໆຄໍາເວົ້າທີ່ບໍ່ເປັນປະໂຫຍດທີ່ພວກເຂົາເວົ້າ; ເພາະໂດຍຖ້ອຍຄຳຂອງເຈົ້າ ເຈົ້າຈະຖືກປະກາດວ່າເປັນຄົນຊອບທຳ, ແລະດ້ວຍຖ້ອຍຄຳຂອງເຈົ້າ ເຈົ້າຈະຖືກກ່າວໂທດ.” (ມັດທາຍ 12:36, 37).
ດີ, ບັດນີ້ເຊີນຟັງຄຳເວົ້າຂອງຄະນະກຳມະການປົກຄອງທີ່ Gerrit Losch ສະໜອງໃຫ້ທ່ານ. [ໃສ່ Gerrit Losch Clip ສຸດຕົວະ EN.mp4 ຄລິບວີດີໂອ]
ສຸພາສິດເຍຍລະມັນທີ່ Losch quotes ເວົ້າມັນທັງຫມົດ. ພວກເຮົາໄດ້ເຫັນວິທີທີ່ຄະນະປົກຄອງ, ຜ່ານຄວາມຈິງເຄິ່ງໜຶ່ງແລະການຕົວະຢ່າງຈິງຈັງ, ເຮັດໃຫ້ຝູງແກະເຂົ້າໃຈຜິດ. ພວກ ເຮົາ ໄດ້ ເຫັນ ວິ ທີ ການ ທີ່ ເຂົາ ເຈົ້າ ໄດ້ ກໍາ ນົດ ຄວາມ ບາບ , ເພື່ອ ວ່າ ພວກ ເຂົາ ເຈົ້າ ສາ ມາດ ໄດ້ ຮັບ flock ຂອງ ເຂົາ ເຈົ້າ ຂົ່ມ ເຫັງ ໂດຍ ການ ຫຼີກ ເວັ້ນ ຊາວ ຄຣິດ ສະ ຕຽນ ທີ່ ຈິງ ໃຈ ທີ່ ລາ ອອກ .
ພວກເຂົາເຈົ້າຍັງສົມຄວນໄດ້ຮັບການອຸທິດຕົນຂອງທ່ານບໍ? ການເຊື່ອຟັງຂອງເຈົ້າ? ຄວາມສັດຊື່ຂອງເຈົ້າ? ເຈົ້າຈະຟັງແລະເຊື່ອຟັງມະນຸດຫຼາຍກວ່າພະເຈົ້າບໍ? ຖ້າເຈົ້າຫຼີກລ່ຽງພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າໂດຍອີງຕາມກົດລະບຽບແລະການຕັດສິນຂອງຄະນະກຳມະການປົກຄອງ ເຈົ້າຈະສັບສົນໃນບາບຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ພະເຍຊູກ່າວໂທດພວກຟາລິຊຽນທີ່ຄາດຄະເນວ່າເຂົາເຈົ້າຈະຂົ່ມເຫັງພວກສາວົກທີ່ສັດຊື່ຂອງພະອົງເຊິ່ງກ້າຫານທີ່ຈະເວົ້າຄວາມຈິງເພື່ອມີອໍານາດແລະເປີດເຜີຍການປະພຶດທີ່ຜິດບາບຂອງເຂົາເຈົ້າຕໍ່ໂລກ.
“ງູ, ເປັນເຊື້ອສາຍຂອງງູເຫົ່າ, ເຈົ້າຈະໜີຈາກການພິພາກສາຂອງເກເຮນນາໄດ້ແນວໃດ? ດ້ວຍເຫດນີ້, ເຮົາຈຶ່ງສົ່ງອອກໄປຫາພວກຜູ້ພະຍາກອນ ແລະພວກນັກປັນຍາຊົນ ແລະຄູສອນສາທາລະນະ. ບາງຄົນໃນພວກເຂົາເຈົ້າຈະຂ້າແລະຕາຍ, ແລະບາງຄົນໃນພວກເຂົາເຈົ້າຈະຕີໃນທໍາມະສາລາຂອງທ່ານແລະຂົ່ມເຫັງຈາກເມືອງຫນຶ່ງໃນເມືອງ. . .” (ມັດທາຍ 23:33, 34)
ເຈົ້າເບິ່ງບໍ່ເຫັນຄວາມຂະໜານກັບສິ່ງທີ່ເຮົາກຳລັງປະສົບເມື່ອເຮົາຕື່ນມາເປັນເວລາຫຼາຍປີຂອງຄຳສອນທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງບໍ? ດຽວນີ້ພວກເຮົາປະຕິເສດສິດອຳນາດທາງພຣະຄຳພີທີ່ພວກຄະນະປົກຄອງໄດ້ສົມມຸດໄວ້ຢ່າງຜິດໆເພື່ອຕົນເອງ, ພວກເຮົາຈະເຮັດແນວໃດ? ແນ່ນອນ, ເຮົາຕ້ອງການຊອກຫາເພື່ອນຄລິດສະຕຽນ, ເປັນລູກໆຂອງພະເຈົ້າ, ແລະຄົບຫາກັບເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ເຮົາຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບມືກັບບາງຄົນທີ່ຈະໃຊ້ເສລີພາບຂອງເຂົາເຈົ້າໃນພະຄລິດເພື່ອ “ປ່ຽນພຣະຄຸນຂອງພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໃຫ້ເປັນໃບອະນຸຍາດທີ່ຜິດສິນລະທຳ” ດັ່ງທີ່ພະທຳຢູເດ 4 ກ່າວໃນສະຕະວັດທຳອິດ.
ເຮົາຈະໃຊ້ຄຳສັ່ງຂອງພະເຍຊູໃນມັດທາຍ 18:15-17 ແນວໃດກັບທຸກກໍລະນີຂອງບາບພາຍໃນຮ່າງກາຍຂອງພະຄລິດ ເຊິ່ງເປັນປະຊາຄົມບໍລິສຸດຂອງຄລິດສະຕຽນ?
ເພື່ອເຂົ້າໃຈວິທີການຈັດການກັບບາບໃນປະຊາຄົມດ້ວຍວິທີປະຕິບັດແລະຄວາມຮັກ ເຮົາຈະຕ້ອງວິເຄາະສິ່ງທີ່ນັກຂຽນຄໍາພີໄດ້ດົນໃຈເຮັດເມື່ອສະຖານະການທີ່ຄ້າຍຄືກັນເກີດຂຶ້ນໃນປະຊາຄົມຕ່າງໆໃນສະຕະວັດທໍາອິດ.
ພວກເຮົາຈະເຂົ້າໃຈໃນວິດີໂອສຸດທ້າຍຂອງຊຸດນີ້.
ຂໍຂອບໃຈທ່ານທັງຫມົດສໍາລັບການສະຫນັບສະຫນູນທາງດ້ານຈິດໃຈແລະທາງດ້ານການເງິນຂອງທ່ານໂດຍທີ່ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດສືບຕໍ່ເຮັດວຽກນີ້.
ສະນັ້ນ Eric ເວົ້າໄດ້ດີ. ແຕ່ຢ່າງຈິງຈັງໃນປັດຈຸບັນ, ເສັ້ນ "Eagles" "ທ່ານສາມາດກວດເບິ່ງໄດ້ທຸກເວລາທີ່ທ່ານຕ້ອງການ, ແຕ່ທ່ານບໍ່ສາມາດອອກໄປໄດ້" ໃນໂຮງແຮມຄາລິຟໍເນຍສາມາດຂຽນໄດ້ດີກ່ຽວກັບ JW's? ຮາ!
ບົດຄວາມທີ່ດີແມ່ນຫຍັງ. ບໍ່ສາມາດຊ່ວຍໄດ້ແຕ່ຕົກລົງເຫັນດີກັບທຸກໆຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າມັນເປັນສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຈະເວົ້າ. ແທ້ຈິງແລ້ວ, ມັນແມ່ນສິ່ງທີ່ລາວເວົ້າ. ຄໍາພີໄບເບິນມີຊີວິດຊີວາກັບຄໍາຮ້ອງສະຫມັກທີ່ທັນສະໄຫມຂອງເຈົ້າ Eric ແລະມີຄວາມສຸກທີ່ເຫັນຄົນຊົ່ວເຫຼົ່ານີ້ຢູ່ໃນແສງສະຫວ່າງກວ້າງຂອງມື້. ຄໍາຖາມບໍ່ແມ່ນອົງການຈັດຕັ້ງແມ່ນຫຍັງ? ຄໍາຖາມທີ່ແທ້ຈິງແມ່ນໃຜແມ່ນອົງການຈັດຕັ້ງ? ມັນເຄີຍເປັນຜູ້ຊາຍທີ່ບໍ່ມີໃບຫນ້າທີ່ເຊື່ອງໄວ້ຢູ່ຫລັງ scenes ຈົນກ່ວາໃນຕອນທ້າຍ. ແລະດຽວນີ້ພວກເຮົາຮູ້ວ່າພວກເຂົາແມ່ນໃຜແທ້ໆ. ເດັກນ້ອຍຂອງພວກເຂົາ... ອ່ານຕື່ມ "
ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮູ້ເຖິງຄວາມຈິງເຄິ່ງຫນຶ່ງນັ້ນຢູ່ໃນເວັບໄຊທ໌ JW ສໍາລັບບາງເວລາ, Eric, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າດີໃຈຫຼາຍທີ່ທ່ານໄດ້ເລືອກທີ່ຈະປຶກສາຫາລື. ເມື່ອຄົນຂີ້ຕົວະເວົ້າຕົວະ, ລາວຢູ່ໃນທ່າທີ່ຍາກທີ່ຈະຈື່ຈຳຄຳຕົວະທີ່ລາວໄດ້ບອກ. ແຕ່ຄວາມຈິງແມ່ນງ່າຍທີ່ຈະຈື່ຈໍາຫຼາຍ, ເພາະວ່ານັ້ນແມ່ນສິ່ງທີ່ຜູ້ຄົນຈະຈື່ຈໍາໄດ້. ແລ້ວຄົນຂີ້ຕົວະກໍເຫັນວ່າຕົນເອງປົກປິດການຕົວະອັນໜຶ່ງກັບອີກຄົນໜຶ່ງ ແລະການຕົວະອີກເລື່ອງໜຶ່ງ. ແລະດັ່ງນັ້ນມັນເບິ່ງຄືວ່າຢູ່ກັບ JW.Org. ເຂົາເຈົ້າຕັດສຳພັນແລະຫລີກເວັ້ນຈາກນັ້ນກໍມີ... ອ່ານຕື່ມ "
ຂອບໃຈ Eric ສໍາລັບບົດບັນຍາຍທີ່ດີ. ທ່ານໄດ້ນໍາສະເຫນີບາງຄວາມຄິດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ຖ້າໃຜຜູ້ຫນຶ່ງທີ່ຢູ່ໃນອົງການ JW ເລີ່ມຕື່ນຂຶ້ນກັບຄວາມຂີ້ຕົວະຂອງອົງການນີ້, ພວກເຂົາຕ້ອງຮັບຮູ້ບາງສິ່ງ. ຖ້າມີຄວາມຜິດພາດ, ການບິດເບືອນ, ຄໍາພະຍາກອນທີ່ບໍ່ສໍາເລັດ, ຜູ້ໃດຜູ້ນຶ່ງຮັບຜິດຊອບໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. ຜູ້ນໍາຂອງອົງການຈັດຕັ້ງນີ້ກໍາລັງພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ມົວຄວາມຮັບຜິດຊອບ. ເມື່ອການຄາດຄະເນສໍາລັບປີ 1975 ບໍ່ໄດ້ເປັນຈິງ, GB ໄດ້ໂຕ້ຖຽງວ່າມັນບໍ່ແມ່ນພວກເຂົາ, ວ່າມັນແມ່ນນັກເທດບາງຄົນທີ່ໄດ້ເພີ່ມຄວາມຄາດຫວັງຂອງການສິ້ນສຸດຂອງໂລກ. ຄະນະກຳມະການປົກຄອງນີ້ເປັນຜູ້ພະຍາກອນປອມ. ສາດສະດາທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງໄດ້ຕົວະ,... ອ່ານຕື່ມ "
Zbigniewjan: ຂ້ອຍມັກຄໍາເຫັນຂອງເຈົ້າ. ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນທີ່ຂ້ອຍເຫັນກ່ຽວກັບພະຍານພະເຢໂຫວາທີ່ຕື່ນຂຶ້ນກໍຄືບາງຄົນເລືອກທີ່ຈະ “ຢູ່ໃຕ້ເຣດາ” ເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຕື່ນ ເຊັ່ນວ່າສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຫຼືຄົນອື່ນໆທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃກ້ປະຊາຄົມ. ເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມຫຼີກລ່ຽງການປະເຊີນໜ້າກັບຜູ້ເຖົ້າແກ່ ແລະອາດຢູ່ໃນປະຊາຄົມເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຊອກຫາທາງອອກ. ເມື່ອຂ້ອຍໄດ້ຍິນເລື່ອງນີ້ເທື່ອທຳອິດ ຂ້ອຍຄິດວ່າມັນເປັນໜ້າຊື່ໃຈຄົດ ແລະຂີ້ຕົວະ. ຫຼັງຈາກຄວາມຄິດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ຕອນນີ້ຂ້ອຍຮູ້ວ່າໃນບາງກໍລະນີ, ມັນອາດຈະດີທີ່ສຸດ... ອ່ານຕື່ມ "
ຂ້າພະເຈົ້າຕົກລົງເຫັນດີ: "ແຕ່ລະກໍລະນີແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ, ແລະແຕ່ລະຄົນຕ້ອງຕັດສິນດ້ວຍຕົນເອງ." ຂ້າພະເຈົ້າສໍາລັບການຫນຶ່ງພຽງແຕ່ຕິດຕໍ່ກັບຜູ້ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງການແຕ່ໃນລະດັບສັງຄົມເທົ່ານັ້ນ. ບາງຄັ້ງຂ້າພະເຈົ້າລົງຂໍ້ມູນຄໍາສອນເລັກນ້ອຍແຕ່ໃນລັກສະນະທີ່ຜ່ອນຄາຍຫຼາຍ; ຖ້າພວກເຂົາເລືອກເອົາມັນແລະຕອບສະຫນອງ, ດີ. ຖ້າບໍ່, ຂ້ອຍລະເວັ້ນໄລຍະໜຶ່ງ. ມັນເປັນວິທີດຽວທີ່ຂ້ອຍຍັງສາມາດເຂົ້າສັງຄົມກັບຫມູ່ເພື່ອນຂອງຂ້ອຍ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ກ່າວຈຸດນີ້ກັບພັນລະຍາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ (ຂ້າພະເຈົ້າປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບບັນຫາຄໍາສອນທັງຫມົດຂອງພຣະຄໍາພີກັບນາງ) ໃນທີ່ທັງຫມົດຂອງ 'ຫມູ່ເພື່ອນ' ຈະປະຖິ້ມຂ້າພະເຈົ້າ.... ອ່ານຕື່ມ "
ຂອບໃຈ, Zbigniewjan