Par. 7 - "Door leiding te geven aan geloofsgenoten geven ouderlingen aanmoediging en raad op basis van de Schrift zelf of op Bijbelse principes."  Wat is het verschil tussen raad gebaseerd op de "Schrift zelf" en "Bijbelse principes"? Alle Bijbelse principes zijn te vinden in de Bijbel. Is er een andere bron voor Bijbelse principes? Natuurlijk niet. Dus waarom zou u het woord "zichzelf" gebruiken? Omdat de principes waarnaar wordt verwezen niet alleen uit de "Schrift zelf" komen, maar ook uit niet-schriftuurlijke bronnen. Iedereen die als ouderling heeft gediend, weet dat beginselen en richtlijnen en zelfs regelrechte regels van het Besturende Lichaam komen via onze publicaties, correspondentie en reizende opzieners. Deze zijn allemaal zogenaamd gebaseerd op wetten en principes die in de Bijbel te vinden zijn. In veel gevallen zijn ze echter gebaseerd op de interpretatie van mannen. Om maar één snel voorbeeld te geven: in januari 1972 werd een dergelijk 'schriftuurlijk principe' toegepast op het volk van de Heer dat een vrouw verbood te scheiden van een echtgenoot die praktiserend homoseksueel was of die zich bezighield met bestialiteit. (w72 1/1 blz.31)
Par. 8 - "Verder, voordat ze werden benoemd, toonden ze aan dat ze een duidelijk begrip van de Schrift hadden en dat ze gekwalificeerd waren om te onderwijzen wat gezond is."  Ik wou dat deze idyllische uitspraak waar was. Omdat ik in talloze ouderlingenvergaderingen heb gezeten, kan ik bevestigen dat de ouderlingen in veel gevallen de bijbel vaak niet gebruiken tijdens ouderlingenvergaderingen om tot beslissingen te komen. In een goed lichaam zullen er een of twee zijn die bedreven zijn in het juist gebruiken van de bijbel, en die de bijbel in de discussie zullen betrekken om de rest te helpen redeneren op basis van een principe. De meest voorkomende invloed die de richting van een kwestie bepaalt, is echter de persoonlijkheidskracht van een of twee leden van het lichaam. Vaak zijn de ouderlingen niet eens op de hoogte van de beginselen in onze eigen publicaties, zoals de Herder de kudde van God boek. Het zijn dus niet alleen Bijbelse principes die vaak over het hoofd worden gezien, maar ook de eigen richtlijnen en regels van de Organisatie. Tijdens mijn leven heb ik op veel plaatsen in dit land en buiten de Verenigde Staten gediend, en ik heb schouder aan schouder gewerkt met een aantal echt fijne spirituele mannen, maar ik kan bevestigen dat het idee dat alle ouderlingen - of dat zelfs de meerderheid van de ouderlingen - "een duidelijk begrip van de Schrift" hebben, is op zijn best wensdenken.
Par. 9, 10 - "Door zijn organisatie biedt Jehovah een overvloed aan geestelijk voedsel ..."  Ik zou echt willen dat dit waar was. Ik wou dat ik naar de samenkomsten kon gaan en me kon verdiepen in de "diepe dingen van God". Ik wou dat onze 30 minuten durende gemeentebijbelstudie een ware studie van de Schrift was. De recente wijziging in de Kom dicht bij Jehovah boek is een enorme verbetering ten opzichte van onze eerdere studie van de organisatie, maar toch gaan we niet diep in op de dingen. In plaats daarvan herhalen we wat al talloze keren eerder is geleerd. We gebruiken het excuus dat dit herinneringen zijn die we herhaaldelijk moeten horen. Ik kocht dat excuus altijd, maar meer niet. Ik heb gezien wat er bereikt kan worden en ik zou willen dat al mijn broers de vrijheid konden ervaren die ik de afgelopen maanden heb genoten op dit forum. De uitwisseling van aanmoediging en gedeeld bijbelonderzoek heeft me geholpen meer schriftuurlijke waarheden te leren dan ik heb gekregen van de afgelopen decennia van regelmatig vergaderen.
Jehovah zorgt voor een overvloed aan geestelijk voedsel, ja. Maar de bron is zijn geïnspireerde Woord, niet de publicaties van enige organisatie of religie. Laten we de eer geven waar de eer toekomt.
Par. 11 - “Zulke individuen kunnen redeneren: 'Het zijn onvolmaakte mensen, net als wij. Waarom zouden we naar hun raad luisteren? '  Eerlijk gezegd zouden we dat niet moeten doen. We moeten luisteren naar Gods raad die via de ouderlingen tot uitdrukking wordt gebracht. Als de raad die we krijgen niet in overeenstemming is met de Bijbel, moeten we er niet naar luisteren. Of de oudste een lichtend voorbeeld is van christelijke spiritualiteit of een man die volkomen verworpen is, zou geen verschil moeten maken. Jehovah gebruikte de goddeloze Kajafas om een ​​geïnspireerde waarschuwing uit te spreken, niet omdat hij waardig was, maar vanwege zijn aangestelde ambt als hogepriester. (Johannes 11:49) We kunnen de boodschapper dus negeren, maar de boodschap toepassen; ervan uitgaande dat het van God komt.
Par. 12, 13 - Deze alinea's staan, net als de rest van de studie, vol met fijne principes. Er is echter een breuk in de toepassing van deze beginselen op de gemeente van Jehovah's Getuigen. Het is waar dat David en vele andere „opzieners” van Jehovah's volk ernstige tekortkomingen hadden. Toen degenen onder hun hoede hen echter op die gebreken wezen, luisterden deze mannen - die de macht hadden over leven en dood - nederig. David was in een moorddadige woede maar luisterde naar de stem van een vrouw en werd zo van de zonde gered. Hij was niet bezorgd dat hij hierdoor misschien zwak leek voor zijn mannen. Hij zag dit niet als een aanval op zijn autoriteit; als een aanmatigende of opstandige daad van haar kant, of als een teken van gebrek aan respect. (1 Sam. 25: 1-35) Hoe vaak is dat tegenwoordig het geval? Zou je een van je ouderlingen kunnen benaderen om ze raad te geven als je ze op een dwaalspoor hebt gezien? Zou u dat volledig doen zonder enige angst voor represailles? Als dat zo is, dan heb je een geweldig lichaam van ouderlingen en zou je ze moeten koesteren.
Par. 14, 15 - "Gehoorzaamheid aan degenen die vandaag de leiding nemen onder ons is van vitaal belang." Het gebruik van het woord "vitaal" hier, gebaseerd op de context, past bij deze definitie uit de Shorter Oxford Dictionary: "Essentieel voor het bestaan ​​van iets; absoluut onmisbaar of noodzakelijk; extreem belangrijk, cruciaal. " Op basis van het artikel van vorige week, evenals wat hier over Mozes wordt gezegd, is gehoorzaamheid aan de oudsten een kwestie van leven en dood.
Als dit is wat Jehovah de hele tijd bedoelde, moet je je afvragen waarom hij Paulus inspireerde om Hebreeën 13:17 te schrijven - de enige schriftplaats die gehoorzaamheid aan degenen die de leiding nemen - op de manier waarop hij deed. Er is een Grieks woord, peitharcheó, wat "gehoorzamen" betekent, net als zijn Engelse tegenhanger. U vindt het in Handelingen 5:29. Dan is er een verwant Grieks woord, peitho, wat betekent "aandringen, overtuigd worden, vertrouwen hebben". Dat is het woord dat we in Hebreeën 13:17 ten onrechte als "gehoorzamen" vertalen. (Zie voor een uitgebreidere bespreking Gehoorzamen of niet gehoorzamen - dat is de vraag.)
We hebben Mozes vaak gebruikt als tegenhanger van het Besturende Lichaam. Degenen die tegen Mozes in opstand kwamen of tegen hem murmureerden, worden vergeleken met degenen die het absolute gezag van het huidige Besturende Lichaam in twijfel trekken. Er is inderdaad een schriftuurlijke tegenhanger van Mozes: Jezus Christus, de Grotere Mozes. Hij is het hoofd van de gemeente. Mozes gaf vitaal - lees, levensreddende—Richting naar de Israëlieten zoals de paragraaf verklaart. De 10th de pest waarnaar in de paragraaf wordt verwezen, kwam na negen andere. Negen redenen om te weten en te geloven dat God door Mozes sprak. Hij was een groot profeet. Hij heeft nooit vals geprofeteerd. Het is een aanmatigende belediging voor alles wat hij vertegenwoordigt om het leiderschap van onze organisatie vanaf 1919 met hem te vergelijken. We hebben een ononderbroken reeks mislukte en mislukte profetieën. We hebben geen van de geloofsbrieven van Mozes. Het is waar, zoals in de alinea staat, dat Jehovah altijd tot zijn volk heeft gesproken door de mond van een man, een profeet. Maar nooit via de mond van een commissie van profeten. Altijd een individu. En er is geen bijbelverslag van enige profeet die vóór het feit beweert dat hij een profeet is. Geen enkele ware profeet is ooit naar voren gekomen en heeft gezegd: "Ik spreek nu niet onder inspiratie en Jehovah heeft nooit tot mij gesproken, maar ergens in de toekomst zal Jehovah dat doen en dan kun je maar beter naar mij luisteren, anders zul je sterven."
Toch zijn deze woorden erin de Wachttoren kan heel goed angst inboezemen in de geest van veel van de gelovigen. "Als hij niet via het Besturende Lichaam spreekt, wie zal hij dan wel spreken?", Zullen sommigen redeneren. Laten we niet aannemen dat we weten wat Jehovah van plan is, want we zien geen alternatief. Als je echter een of andere vorm van geruststelling nodig hebt, overweeg dan dit historische incident van de vroege christelijke gemeente:

'Maar terwijl we een behoorlijk aantal dagen bleven, kwam er een zekere profeet genaamd Ag'a · bus uit Ju · de'a, 11 en hij kwam naar ons toe en nam de gordel van Paulus ter hand, bond zijn eigen voeten en handen vast en zei: 'Zo zegt de heilige geest:' De man aan wie deze gordel toebehoort, zullen de Joden op deze manier binden in Jeruzalem en in de handen van mensen uit de natiën. '”(Handelingen 21:10, 11)

Agabus was geen lid van het Besturende Lichaam, maar hij stond bekend als een profeet. Jezus gebruikte Paulus niet om deze profetie te openbaren, ook al was Paulus een Bijbelschrijver en (volgens ons onderwijs) een lid van het besturende lichaam van de eerste eeuw. Dus waarom gebruikte Jezus Agabus? Omdat dat de manier is waarop hij de dingen doet, net zoals zijn Vader deed in de Israëlitische tijden. Als Agabus profetieën had verkondigd die niet uitkwamen - zoals we herhaaldelijk hebben gedaan in onze geschiedenis - zou Jezus hem dan hebben gebruikt? Hoe hadden de broers in dat geval kunnen weten dat deze keer geen herhaling zou zijn van zijn eerdere mislukkingen? Nee, hij stond niet voor niets bekend als een profeet - hij was een ware profeet. Daarom geloofden ze hem.
„Maar Jehovah doet vandaag geen profeten opstaan ​​zoals hij destijds deed”, zullen sommigen zich verzetten.
Wie moet weten wat Jehovah zal doen? Eeuwen vóór de tijd van Christus wordt er geen profeet geregistreerd als gebruikt. Jehovah heeft profeten doen opstaan ​​wanneer het hem uitkomt, en één ding is consistent: telkens wanneer hij een profeet doet opstaan, verleent hij hem of haar onmiskenbare geloofsbrieven.
Paragraaf 15 zegt: „Zeer waarschijnlijk kun je aan talloze andere gelegenheden in de bijbelse geschiedenis denken dat Jehovah levensreddende instructies gaf via vertegenwoordigers van mensen of engelen. In al deze gevallen God zag het gepast om autoriteit te delegeren. Boodschappers spraken in zijn naam, en ze vertelden zijn volk wat ze moesten doen om een ​​crisis te overleven. Kunnen we ons niet voorstellen dat Jehovah in Armageddon iets soortgelijks zou kunnen doen? Van nature, alle ouderlingen vandaag die de verantwoordelijkheid hebben om Jehovah of zijn organisatie te vertegenwoordigen.... "
Wat glippen we subtiel in ons onderwijs, waarbij we de rede omzeilen. Jehovah delegeerde geen autoriteit. De profeet was een boodschapper, iemand die een boodschap bracht, niet iemand met autoriteit. Zelfs als de engelen als zijn spreekbuis werden gebruikt, gaven ze instructies, maar namen ze het bevel niet op zich. Anders zou er geen geloofstoets zijn geweest.
Misschien zal Jehovah weer engelachtige vertegenwoordigers gebruiken. Het zijn de engelen, niet een organisatie van mensen, die de tarwe van het onkruid zullen verzamelen. (Mat. 13:41) Of misschien gebruikt hij mannen zoals degenen die onder ons de leiding nemen. Door echter het volmaakte patroon van geïnspireerde woorden te volgen, zal hij zulke mannen eerst de onmiskenbare geloofsbrieven van zijn goddelijke steun geven. Als hij ervoor kiest om dat te doen, zullen de mannen volgens het eeuwenoude patroon Jehovah's woord aan ons overbrengen, maar geen speciale autoriteit over ons hebben. Ze zullen ons aansporen en overtuigen om te handelen (peitho) maar het is aan ieder van ons om die aandrang te volgen; vertrouwen hebben in hun overtuiging; en dus om onze eigen keuze als een daad van geloof te maken.
Eerlijk gezegd baart deze hele richting die we volgen me grote zorgen. Er zijn veel sekteleiders die zijn opgestaan ​​en velen hebben misleid, waarbij ze grote schade hebben berokkend, zelfs de dood. Dergelijke zorgen kunnen gemakkelijk worden afgedaan als onrealistische paranoia. We kunnen het gevoel hebben dat we boven zulke dingen staan. Dit is tenslotte Jehovah's organisatie. Toch hebben we het profetische woord van onze Heer Jezus om bij stil te staan.

"Als iemand dan tot U zegt: 'Zie! Hier is de Christus, 'of' daar! ' geloof het niet. 24 Want valse christussen en valse profeten zullen opstaan ​​en zullen grote tekenen en wonderen geven als misleiden, als dat mogelijk is, zelfs de uitverkorenen. ”(Matthew 24: 23, 24)

Als en wanneer er een onpraktische, niet-strategische richting is waarin God door het Besturende Lichaam komt, laten we de bovenstaande woorden onthouden en de raad van Johannes toepassen:

"Geliefden, geloof niet elke geïnspireerde uitdrukking, maar test de geïnspireerde uitingen om te zien of ze bij God vandaan komen, want er zijn veel valse profeten de wereld ingegaan." (1 Johannes 4: 1)

Wat ons ook wordt opgedragen, het moet in alle opzichten in overeenstemming zijn met Gods woord. Jezus, de Grote Herder, zal zijn kudde niet blindelings ronddolen. Als de "geïnspireerde richting" indruist tegen wat we al als waar weten, dan moeten we niet twijfelen of ons oordeel laten vertroebelen door angst. In dat geval moeten we bedenken dat de profeet 'met aanmatiging spreekt'. We moeten niet bang voor hem worden. ' (Deuteronomium 18:22)

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    119
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x