[Van ws15 / 04 p. 15 voor juni 15-21]

 "Dicht tot God naderen, en hij zal dicht tot u naderen." - James 4: 8

Deze week is Uitkijktoren studie opent met de woorden:

„Ben je een toegewijde, gedoopte Getuige van Jehovah? Als dat zo is, heb je een kostbaar bezit - een persoonlijke relatie met God. ”- par. 1

De veronderstelling is dat de lezer al een persoonlijke relatie met God heeft doordat hij zowel een gedoopte als een opgedragen Getuige van Jehovah is. De context van de brief van Jakobus onthult echter een ander scenario in de eerste-eeuwse gemeente. Hij berispt de gemeente voor oorlogen en gevechten, moord en begeerte, allemaal voortkomend uit vleselijke verlangens onder de christenen. (James 4: 1 3-) Hij vermaant degenen die hun broeders lasteren en oordelen. (James 4: 11, 12) Hij waarschuwt voor trots en materialisme. (James 4: 13 17-)
Het is in het midden van deze berisping dat hij hen vertelt om dicht tot God te naderen, maar hij voegt eraan toe hetzelfde vers, "Reinigt uw handen, gij zondaars, en reinigt uw hart, gij besluiteloze." Laten we als Jehovah's Getuigen de context niet negeren of denken dat we vrij zijn van alle kwalen die onze broeders uit de eerste eeuw teisterde.

Welke persoonlijke relatie?

De relatie waarnaar in het artikel wordt verwezen, is er een van vriendschap met God. Paragraaf 3 bevestigt met een illustratie:

„Regelmatige communicatie met Jehovah is een essentieel onderdeel van het naderen van hem. Hoe kun je met God communiceren? Nou, hoe communiceer je met een vriend die ver weg woont? '

We hebben allemaal vrienden, of het nu veel of weinig is. Als Jehovah onze vriend is, wordt hij er nog een in die groep. We zouden hem onze beste vriend of onze speciale vriend kunnen noemen, maar hij is nog steeds een van de velen, of zelfs velen. Kortom, een persoon kan veel vrienden hebben, net zoals een vader veel zonen kan hebben, maar een zoon of dochter kan maar één vader hebben. Welke relatie zou je, gezien de keuze, het liefst met Jehovah hebben: geliefde Vriend of geliefd kind?
Aangezien we James gebruiken voor deze discussie over het opbouwen van een hechte relatie met God, zouden we hem kunnen vragen wat voor soort relatie hij in gedachten had. Hij opent zijn brief met de aanhef:

“James, een slaaf van God en van de Heer Jezus Christus, voor de 12-stammen die overal verspreid zijn: groeten!” (James 1: 1)

Jakobus schreef niet aan joden, maar aan christenen. Zijn verwijzing naar de 12 stammen moet dus in die context worden gezien. Johannes schreef over de 12 stammen van Israël waaruit de 144,000 zouden worden getrokken. (Bij 7: 4) De hele christelijke Geschriften zijn gericht tot de kinderen van God. (Ro 8: 19) James spreekt wel van vriendschap, maar het is vriendschap met de wereld. Hij contrasteert het niet met vriendschap met God, maar met vijandschap met hem. Daarom kan een kind van God een vriend van de wereld worden, maar daardoor wordt het een vijand van de Vader. (James 4: 4)
Als we dicht tot God willen naderen door een persoonlijke relatie met de Goddelijke op te bouwen, hadden we dan niet eerst de aard van die relatie beter begrepen? Anders zouden we onze inspanningen kunnen saboteren voordat we zelfs maar beginnen.

Regelmatige communicatie

In paragraaf 3 van de studie wordt gesproken over de noodzaak van regelmatige communicatie met God door middel van gebed en persoonlijke bijbelstudie. Ik ben opgevoed als een van Jehovah's Getuigen en al meer dan een halve eeuw heb ik gebeden en gestudeerd, maar altijd met het besef dat ik Gods vriend was. Pas onlangs heb ik mijn ware band met Jehovah leren begrijpen. Hij is mijn vader; Ik ben zijn zoon. Toen ik tot dat begrip kwam, veranderde alles. Na meer dan zestig jaar begon ik eindelijk een hechte band met hem te voelen. Mijn gebeden werden veel zinvoller. Jehovah kwam dichter bij mij. Niet zomaar een vriend, maar een vader die om me gaf. Een liefdevolle vader zal alles voor zijn kinderen doen. Wat een geweldige relatie om te hebben met de schepper van het universum. Het is onbegrijpelijk.
Ik begon anders, intiemer met hem te praten. Mijn begrip van zijn woord veranderde ook. De christelijke Geschriften zijn in wezen een vader die tot zijn kinderen spreekt. Ik begreep ze niet langer plaatsvervangend. Nu spraken ze me rechtstreeks aan.
Velen die deze reis hebben gedeeld, hebben soortgelijke gedachten geuit.
Terwijl het leiderschap van Jehovah's Getuigen ons aanspoort een nauwere band met God op te bouwen, ontzegt het ons precies datgene wat nodig is om dat te bereiken. Ze ontzeggen ons het lidmaatschap van Gods familie, de erfenis waarvoor Jezus zelf naar de aarde kwam om mogelijk te maken. (John 1: 14)
Hoe durven ze? Ik zeg nogmaals: "HOE DURF ZE!"
We zijn geroepen om te vergeven, maar sommige dingen zijn veel moeilijker te vergeven dan andere.

Bijbelstudie - Vader spreekt tot u

De raad uit alinea 4 tot en met 10 is goed als u deze aanvaardt in het kader van uw relatie met God als kind met een Vader. Er zijn echter enkele dingen waar u op moet letten. Aangezien een foto meer zegt dan duizend woorden, is het idee dat door de illustratie op pagina 22 in de hersenen wordt geplant, dat iemands relatie met God hand in hand gaat met iemands vooruitgang in de organisatie. Velen, waaronder ikzelf, kunnen bevestigen dat de twee geen relatie met elkaar hebben.
Een andere waarschuwing heeft betrekking op het punt in paragraaf 10. Hoewel ik geen aanspraak maak op goddelijke inspiratie, zou ik het wagen om te ‘profeteren’ bij de eigenlijke studie, maar iemand in het gehoor zal de vraag op deze paragraaf beantwoorden door het toe te passen op de Organisatie. De reden zal zijn dat aangezien het Besturende Lichaam wordt geleid door Jehovah, en we Jehovah's daden niet in twijfel mogen trekken, zelfs als we ze niet begrijpen, we hetzelfde moeten doen met betrekking tot de leiding die van de organisatie komt.
Ik zal uw opmerkingen laten bepalen of ik hierin een 'ware profeet' of een valse ben. Eerlijk gezegd zou ik het heel fijn vinden als ik hierover ongelijk zou krijgen.

Een tangentiële observatie

Ik moet zeggen dat voor degenen die beweren een slaaf te zijn die zowel trouw als discreet is, er een opmerkelijk gebrek aan discretie is bij de keuze van bijbelse voorbeelden die worden gebruikt om het punt van recente artikelen te illustreren. Vorige week hadden we het nachtelijke bezoek van Saul aan Samuël als een bijbels voorbeeld van de opleiding die ouderlingen zouden moeten geven.
Deze week is het voorbeeld nog gekker. We proberen in paragraaf 8 uit te leggen dat Jehovah soms dingen doet die ons misschien verkeerd lijken, maar dat we uit geloof moeten aanvaarden dat God altijd rechtvaardig handelt. We gebruiken het voorbeeld van Azariah, waarin staat:

„Azaria zelf 'bleef doen wat goed was in Jehovah's ogen'. Toch 'kwelde Jehovah de koning, en hij bleef een melaatse tot de dag van deze dood'. Waarom? Het account zegt niet. Moet dit ons storen of ons doen afvragen of Jehovah Azaria zonder geldige reden heeft gestraft? "

Dit zou een goed voorbeeld zijn om het punt te illustreren, ware het niet dat we precies weten waarom Azaria werd getroffen door melaatsheid. Bovendien leggen we de reden in de volgende paragraaf uit, waardoor we de illustratie totaal ondermijnen. Dit is gewoon stom en doet er weinig aan om vertrouwen te wekken in de kwalificaties van de schrijver om ons in Gods woord te onderwijzen.

Gebed - u spreekt tot vader

In paragraaf 11 tot en met 15 wordt gesproken over het verbeteren van onze relatie met God door gebed. Ik heb het de afgelopen decennia al ontelbare keren gelezen in de publicaties. Het heeft nooit geholpen. Een relatie met God door gebed is niet iets dat geleerd kan worden. Het is geen academische oefening. Het wordt geboren uit het hart. Het is iets van onze aard. Jehovah heeft ervoor gezorgd dat we een band met hem hebben, want we zijn naar zijn beeld gemaakt. Het enige wat we moeten doen om dit te bereiken, is de wegversperringen wegnemen. De eerste is, zoals we al hebben besproken, om niet meer aan Hem te denken als een vriend en hem te zien zoals hij is, onze hemelse Vader. Zodra die grote wegversperring is verwijderd, kun je gaan kijken naar de persoonlijke obstakels die we in de weg hebben gezet. Misschien voelen we ons zijn liefde onwaardig. Misschien hebben onze zonden ons zwaar belast. Is ons geloof zwak, waardoor we twijfelen of hij om hem geeft of zelfs maar luistert?
Wat voor soort menselijke vader we ook hebben gehad, we weten allemaal hoe een goede, liefdevolle, zorgzame vader zou moeten zijn. Jehovah is dat alles en meer. Wat onze weg naar hem in gebed ook belemmert, kan worden verwijderd door naar hem te luisteren en bij zijn woorden stil te staan. Geregeld bijbellezen, vooral van de Schriftplaatsen die aan ons als Gods kinderen zijn geschreven, zal ons helpen Gods liefde te voelen. De geest die hij geeft, zal ons leiden naar de ware betekenis van de Schrift, maar als we niet lezen, hoe kan de geest dan zijn werk doen? (John 16: 13)
Laten we met Hem praten zoals een kind met een liefhebbende ouder spreekt - de meest zorgzame, begripvolle Vader die we ons kunnen voorstellen. We moeten hem alles vertellen wat we voelen en dan naar hem luisteren terwijl hij tot ons spreekt, zowel in zijn woord als in ons hart. De geest zal onze geest verlichten. Het zal ons op paden van begrip brengen die we ons nooit eerder hadden kunnen voorstellen. Dit alles is nu mogelijk, omdat we de koorden hebben doorgesneden die ons aan de ideologieën van mensen hebben gebonden en onze geest hebben geopend om de "glorieuze vrijheid van de kinderen van God" te ervaren. (Ro 8: 21)

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    42
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x