Discipline - Bewijs van Gods liefde

[Van ws3 / 18 p. 23 - mei 21 - mei 26]

„Degenen van wie Jehovah houdt, hij disciplines.” Hebreeën 12: 6

Deze hele Uitkijktoren studieartikel en het artikel dat voor de volgende week ontworpen lijkt om het gezag van ouderen die gerechtelijke terechtwijzingen, uitsluiting en dissociatie behandelen, te versterken - hoewel veel van de argumenten op een subtielere manier worden aangewend dan normaal.

"WANNEER je het woord "streng onderricht" hoort, wat komt er dan in je op? Misschien denk je meteen aan straf, maar komt er veel meer bij kijken. In de Bijbel wordt discipline vaak in een aantrekkelijk daglicht gesteld, soms naast kennis, wijsheid, liefde en leven. (Spr. 1: 2-7; 4: 11-13) "- par. 1

Waarom zouden we "denk meteen aan straf ”? Waarschijnlijk omdat dat de gevolgtrekking is van de meeste vermeldingen van 'discipline' in de literatuur van de organisatie, inclusief de manier waarop bijbelverzen in de NWT zijn vertaald.

Discipline omvat vaak tuchtiging die onaangenaam is, of die nu verdiend is of niet. Wanneer we echter naar de betekenis van de Hebreeuwse en Griekse woorden kijken die vaak in de NWT worden vertaald als 'discipline', vinden we dat 'instructie' vaak beter past gezien de context. Het wordt ook veel vaker gebruikt door andere vertalers. Een snel overzicht van 26-vertalingen op Biblehub toont het volgende:

Bijvoorbeeld de passage van Spreuken 1: 2-7.

• Vers 2 wordt vertaald als 'instructie' of soortgelijke formulering 20 tijden en 'discipline' en soortgelijke formulering, alleen 6 tijden.
• Vers 3 heeft 'instructie', 23 tijden van 26.
• Vers 5 heeft 'begeleiding', 9 tijden en 'raad', 14 tijden.
• Vers 7 heeft 'instructie', 19 tijden en 'discipline', 7 tijden.
• Vers 8 heeft 'instructie', 23 tijden en 'discipline', 3 tijden.

Spreuken 4: 13 heeft 'instructie', 24 tijden en 'discipline', 2 tijden.

Dus in deze 6-verzen heeft de NWT in 5 uit 6 'discipline', terwijl de gemiddelde vertaling het tegenovergestelde zou hebben, in 5 uit 6-plaatsen zou het 'instructie' hebben.

Andere Spreekwoorden waar 'discipline' de NWT is, zien we een soortgelijk gebruik van 'instructie' in de meeste andere vertalingen. We doen niet de suggestie dat het vertalen van het Hebreeuws als 'discipline' noodzakelijkerwijs verkeerd is, maar 'instructie' heeft een zachtere connotatie in het Engels omdat het het strafaspect uitsluit dat 'discipline' heeft en op de meeste plaatsen een duidelijker en nauwkeuriger begrip geeft gebaseerd op de context. Zou het kunnen dat het overmatig gebruik van 'discipline' om deze woorden te vertalen duidt op enige gevestigde belangstelling van de zijde van de organisatie?

De eerste alinea gaat verder: "Gods discipline is een uitdrukking van zijn liefde voor ons en van zijn verlangen dat we eeuwig leven krijgen. (Hebreeën 12: 6) ”

Het Griekse woord dat wordt vertaald met 'discipline' betekent instructie geven door te trainen, vanuit de basisbetekenis van 'een kind in ontwikkeling met een strikte training'. (Zien paideuó)

Het is heel waar dat God ons traint en ons door zijn woord instrueert. Kan echter nauwkeurig worden gezegd dat God ons corrigeert? Dat zou immers betekenen dat hij ons verkeerd ziet doen en vervolgens aan ons meedeelt dat we verkeerd doen en ons laat weten wat we zouden moeten doen. Er is geen schriftuurlijk bewijs dat dit op individuele basis gebeurt, maar we kunnen worden getraind en geïnstrueerd als we Gods Woord lezen en mediteren. We kunnen ons dan realiseren dat als we bescheiden genoeg zijn om onszelf te corrigeren, omdat we leren dat iets dat we hebben gedaan of gedacht of denken te doen niet in overeenstemming is met Gods denken.

Je zou kunnen zeggen dat God uiteindelijk verantwoordelijk is voor de correctie en ons daarom disciplineert. Maar aangezien hij ons met vrije wil heeft geschapen en hij wil dat we onszelf gewillig corrigeren, zou dit dan een redelijke conclusie zijn? Inderdaad, dit begrip van de betekenis van het woord dat met 'discipline' is vertaald, wordt in de laatste zin erkend als er staat:In feite heeft de betekenis achter 'discipline' voornamelijk betrekking op onderwijs, zoals het opvoeden van een geliefd kind. ' (lid 1)

In termen van het straf- of strafaspect van discipline heeft Jehovah het uitgedeeld op de wereld van Noachs dag, Egypte met de 10-plagen, de natie Israël bij vele gelegenheden enzovoort, maar zelden bij individuen.

De gemengde berichten gaan door wanneer het artikel verder gaat „Als leden van de christelijke gemeente maken we deel uit van Gods huisgezin. (1 Tim. 3:15) '(par. 3)

Gods huisgezin bestaat uit zijn kinderen, de gezalfden. Nergens in de Schrift wordt gesproken over een groep vrienden van God die deel uitmaken van dit huishouden. Dit is een van die gelegenheden waarbij de leraren van de Organisatie proberen hun cake te hebben en die ook op te eten. Ze willen dat de "andere schapen" zichzelf beschouwen als een van de leden van Gods huisgezin, terwijl ze ook erkennen dat ze buitenstaanders zijn.

"We respecteren daarom Jehovah's recht om normen te stellen en liefdevolle discipline te geven wanneer we ze overtreden. Bovendien, als onze acties onaangename gevolgen hadden, zou zijn discipline ons eraan herinneren hoe belangrijk het is om naar onze hemelse Vader te luisteren. (Galaten 6: 7) "- (par. 3)

Precies hetzelfde als voor de eerste alinea, is geen enkel mechanisme voor Jehovah die ons disciplineert naar tevredenheid uitgelegd. Ja, Jehovah geeft ons instructies en leiding door zijn woord, maar discipline? Dat is niet duidelijk. De geciteerde tekst laat de gevolgen van een handelwijze zien, in plaats van elke directe actie van Jehovah om ons te kastijden. Wat nog interessanter is, is dat Hebreeën 12: 5-11 dat over discipline spreekt (hier geeft het Griekse woord feitelijk instructie en kastijding en is daarom correct vertaald als 'discipline'.) In dit artikel niet een keer genoemd. Verder gaat het over hoe Jehovah ons als zonen disciplineert. Bij het trainen van een kind is tuchtiging een laatste redmiddel als de training en redenering mislukken. Als wij als onvolmaakte mensen op deze manier redeneren, zou onze liefhebbende Schepper zeker waar mogelijk kastijding vermijden. Hebreeën 12: 7 zegt: “God handelt met U als met zonen. Voor welke zoon is hij die een vader niet disciplineert? ”Misschien is dat de reden waarom Hebreeën 12 niet in het artikel wordt aangehaald, omdat het zou betekenen dat we erkennen dat we 'zonen van God' zijn in plaats van 'vrienden van God'. Wat heeft Vader immers de autoriteit om zijn vrienden te disciplineren?

Als je ooit een Bijbelstudie hebt gehad of de Bijbel met een eigen kind hebt bestudeerd, herinner je je dan ooit het volgende: "Schriftuurlijke discipline geven", dus je zou kunnen “Je kind of een Bijbelstudent helpen het doel te bereiken om een ​​volgeling van Christus te worden”? (par. 4) Of gaf je hen in plaats daarvan schriftuurlijke instructies? Als ouders hebben we schriftuurlijk gezag om onze minderjarige kinderen te kastijden als ze verkeerd doen, maar een bijbelstudiegeleider heeft zo'n schriftuurlijk gezag niet. Zelfs 2 Timothy 3: 16 geciteerd als "discipline in rechtvaardigheid" wordt in de meeste andere vertalingen vertaald als "instructie in rechtvaardigheid".

Aan het einde van paragraaf 4 worden de volgende vragen gesteld om te bespreken en u zult merken dat de wens om de nadruk te leggen op 'discipline' in plaats van 'instructie' sterk naar voren komt. We zullen later in het artikel enkele redenen zien waarom.

De gestelde vragen zijn:

1. Hoe weerspiegelt Gods discipline zijn liefde voor ons?
2. Wat kunnen we leren van degenen die God in het verleden heeft gedisciplineerd?
3. Hoe kunnen we Jehovah en zijn zoon navolgen als we tucht geven? ”

God Disciplines in Love

Alinea 5 onder deze kop begint te onthullen waarom de organisatie "discipline" gebruikt in plaats van "instructie". Na te hebben gezegd: 'Integendeel, Jehovah waardig ons, doet een beroep op de goedheid in ons hart en respecteert onze vrije wil ”, ze zeggen verder: "Is dat hoe je Gods discipline ziet, of het nu door zijn Woord, bijbelse publicaties, christelijke ouders of ouderlingen van de gemeente komt? Ouderen die ons op een milde en liefdevolle manier proberen bij te stellen wanneer we 'een valse stap' zetten, misschien onbewust, weerspiegelen Jehovah's liefde voor ons. - Galaten 6: 1 '

Dus daar hebben we het. Het lijkt erop dat de hele strekking van het artikel is om gewicht te geven aan de autoriteit die door de organisatie wordt opgelegd door haar publicaties en de oudere regeling. De tekst deed hier een beroep op, Galaten 6: 1, heeft zelfs een extra woord “Kwalificaties” ingevoegd om gewicht toe te voegen aan deze interpretatie in de NWT. De meeste vertalingen geven dit vers echter volgens dezelfde lijnen weer als de NLT “Beste broeders en zusters, als een andere gelovige wordt overwonnen door een zonde, moet u die godvruchtig bent, die persoon zacht en nederig helpen op het juiste pad. En pas op dat u zelf niet in dezelfde verleiding valt. 'Merk op dat er geen melding wordt gemaakt van'kwalificaties” of "oudsten" of "discipline". Het is veeleer de plicht van alle godvruchtige gelovigen om een ​​medegelovige er vriendelijk aan te herinneren als ze onverwacht een verkeerde stap hebben gezet. Er wordt echter geen bevoegdheid verleend om discipline toe te passen om ervoor te zorgen dat dat gebeurt. De verantwoordelijkheid van een godvruchtige gelovige eindigt nadat hij de persoon bewust heeft gemaakt van de verkeerde stap die hij heeft gemaakt, omdat zoals Galaten 6: 4-5 duidelijk maakt: "Want ieder zal zijn eigen last [of verantwoordelijkheid] dragen".

Paragraaf 6 gaat verder in dezelfde gedachte, dat ouderen op de een of andere manier autoriteit hebben om te disciplineren zoals het zegt, "Als het om meer ernstige zonden gaat, kan dit een verlies van privileges in de gemeente omvatten."

Nu is het waar dat iemand die ernstige zonden begaat zichzelf in een moeilijke positie plaatst met andere geloofsgenoten, maar laten we even nadenken. Bestonden er in de eerste eeuw 'voorrechten' die werden gegeven en mogelijk werden weggenomen? De Schrift zwijgt hierover, dus het lijkt zeer onwaarschijnlijk. Als een broeder of zuster in de huidige gemeente verlies van privileges verliest, betekent dit dat iemand de autoriteit heeft om de privileges te geven en weg te nemen. Deze 'privileges' vandaag omvatten pionieren, omgaan met microfoons, antwoorden op vergaderingen, lezingen geven enzovoort. Geen van deze "privileges" bestond in de 1^st eeuws samenkomst anders zouden er instructies zijn gegeven door de apostelen aan een groep (bijv. oudere mannen) met autoriteit om te weten hoe de rest van de gemeente hiervoor in aanmerking zou komen. Dit heeft niet plaatsgevonden.

"Het verlies van voorrechten kan iemand bijvoorbeeld helpen beseffen hoe belangrijk het voor hem is om zich meer op persoonlijke bijbelstudie, meditatie en gebed te concentreren. '' - (par. 6)

Zo doet "verlies van privileges ” betekent instructie of kastijding? Het is het laatste. Toch is er tot nu toe in dit artikel geen schriftuurlijke basis voor autoriteit voor straf of tucht van leden van een christelijke gemeente voorzien.

In de volgende paragraaf (7) wordt de ondersteuning voor de huidige uitsluitingsregeling ingegooid wanneer er staat:Zelfs uitsluiting weerspiegelt Jehovah's liefde, want het beschermt de gemeente tegen slechte invloeden (1 Corinthians 5: 6-7,11) ”.  1 Corinthiërs werd aan de hele gemeente geschreven, niet alleen aan de oudsten. (1 Corinthians 1: 1-2). Het was de hele gemeente die werd gevraagd om te stoppen met het houden van gezelschappen die christelijke broeders zouden zijn, maar die seksuele immoraliteit bleven uitoefenen, hebzuchtig waren, afgodendienaars, opstandelingen, dronkaards of afpersers, zelfs niet met hen aan het eten.

Het Griekse woord, sunanamignumi, vertaald als "bedrijf houden" betekent 'nauw samengaan (beïnvloeden), of innig omgaan met'. Let op de aanwijzingen van 'nauw' en 'innig'. Als we een goede vriend hebben, zouden we veel tijd doorbrengen in nauw gezelschap, misschien intieme tijd. Dit type relatie verschilt nogal van iemand die een kennis is. Intiem gezelschap niet delen met iemand is echter heel wat anders dan iemand mijden, helemaal weigeren met hem te praten en zelfs een dringend telefoontje van hem beantwoorden.

De paragrafen 8-11 handelen over het account van Shebna. Zoveel is echter veronderstelling. Bijvoorbeeld “Zou dit niet kunnen stel dat Shebna niet plaatsmaakte voor bitterheid en wrok, maar in plaats daarvan nederig zijn mindere verantwoordelijkheden accepteerde? Als, welke lessen kunnen we uit het account leren? " (paragraaf 8)

Er is absoluut geen indicatie in de Schrift dat dit het geval was. De enige feiten die we hebben, zijn dat hij uit zijn ambt werd verwijderd als rentmeester van Hizkia's huishouden en later wordt geregistreerd als secretaris. Hoe kunnen we lessen trekken uit een fictieve conclusie met betrekking tot Shebna's denken? Alle lessen die uit veronderstellingen worden getrokken, zijn toch wel puur schijn? Het feit dat ze dit verhaal moeten volgen en aan veronderstellingen moeten deelnemen, geeft aan hoe zwak hun zaak is.

• Les 1 is "Trots is voor een crash" (Spreuken 16:18). - (par. 9)
  • “Als u voorrechten in de gemeente hebt, misschien met een mate van bekendheid, wil je ernaar streven een bescheiden beeld van jezelf te behouden? ' Trots kan inderdaad leiden tot een crash. Maar misschien zou deze les niet nodig zijn als er geen was "Voorrechten in de gemeente", en nee "Mate van bekendheid" aan hen gehecht. Dit is echter in ieder geval een geldige les in tegenstelling tot de volgende twee lessen.
• Les 2 „Ten tweede in het terecht berispen van Shebna, Jehovah kan zijn geweest waaruit blijkt dat hij Shebna niet als onherstelbaar beschouwde. " - (par. 10)
  • Dus nu probeert de schrijver van het Wachttoren-artikel Jehovah Gods gedachten te lezen waarom hij hem terechtwijst. 1 Korinthiërs 2:16 herinnert ons eraan „Want 'wie heeft de zin van Jehovah leren kennen, dat hij hem zou onderwijzen?' Maar we hebben wel de gezindheid van Christus ”. Pogingen om Jehovah's motief te lezen zonder andere feiten, is dus beladen met gevaar. Het artikel gaat verder met het trekken van een fictieve les uit deze veronderstelling door te zeggen: „Wat een voortreffelijke les voor degenen die thans dienstvoorrechten in Gods gemeente verliezen! Mogen zij in plaats van boos en wrokkig te zijn, God blijven dienen ... In hun nieuwe situatie, de discipline zien als een bewijs van Jehovah's liefde .... (Lees 1 Petrus 5: 6-7) ".
    Dus de conclusie die ze trekken uit deze fictieve les is dat het niet uitmaakt hoe iemand wordt behandeld, als men om welke reden dan ook privileges verliest, men het moet behandelen als „Bewijs van Jehovah's liefde”? Ik ben er zeker van dat dit niet goed past bij de waarschijnlijk duizenden ouderlingen en dienaren in de bediening die ten onrechte zijn verwijderd toen ze in de problemen kwamen met de vele ouderlingen die geen nederige kijk op zichzelf hebben. Les 2 dient alleen het doel van de Organisatie om te proberen de geloofwaardigheid van de ouderlingenregeling te behouden zoals die nu is, waarvan duidelijk is aangetoond dat deze niet door de geest wordt geleid.
• "Les 3""Jehovah's behandeling van Shebna biedt een waardevolle les voor hen die bevoegd zijn om streng onderricht toe te dienen, zoals ouders en christelijke opzieners '- (par. 10)
  • Tot nu toe is er geen bewijs geleverd dat aantoont dat christelijke opzieners bevoegd zijn om discipline te beheren.
    Dus we zullen helpen door te wijzen op de implicaties van Hebreeën 6: 5-11 en Spreuken 19: 18, Spreuken 29: 17. Deze teksten kunnen als toestemming voor ouders worden opgevat; het is echter onmogelijk gebleken om er een te vinden die christelijke opzieners machtigt om discipline te beheren. Misschien is een lezer misschien verplicht als zo'n schrift bestaat.

Bij het geven van discipline, volg God en Christus na

"Evenzo moeten degenen die door God gemachtigd zijn streng onderricht te geven, zich bereidwillig aan Jehovah's leiding blijven onderwerpen." - (par. 15)

Er is geen geciteerde tekst die de goddelijke autorisatie toont. We moeten pauzeren om te overwegen waarom dit zo is? Is het omdat zo'n schrift niet bestaat, maar ze willen dat je gelooft dat het wel bestaat? Het artikel herhaalt deze bewering opnieuw zonder bewijs wanneer het zegt: "Iedereen die geautoriseerd is om schriftuurlijke discipline te geven, is wijs als ze Christus 'voorbeeld navolgen'. (par. 17) 

De tekst die kort daarna wordt aangehaald, is 1 Petrus 5: 2-4, waar staat: “Weest herders van Gods kudde die onder jullie is, waak niet uit dwang over hen, maar omdat het Gods wil is; niet uit hebzucht, maar uit gretigheid ”. (BSB)

U zult merken dat zorg duidelijk is in deze woorden. Het woord vertaald herders brengt de betekenis van bewaken of beschermen, en leiden (zoals instrueren) over, maar er is geen hint van kastijding of discipline in de betekenis. Op dezelfde manier betekent 'waken over hen' 'kijken met echte zorgzame zorgen', een heel ander begrip dan de 2013 NWT die weer zegt 'dienen als toezichthouders', duidelijk een poging om de autoriteit van de organisatie te versterken.

Als onderdeel van de slotopmerkingen zegt het artikel:

"Ja, het is niet overdreven te zeggen dat Jehovah's streng onderricht ons leert hoe we voor eeuwig in vrede en harmonie kunnen samenleven als een gezin onder zijn vaderlijke zorg. (Lees Jesaja 11: 9) ”- (par. 19)

Als antwoord zeggen we: “Nee! Het is overdreven. " In plaats daarvan zijn het Jehovah's instructies die ons leren hoe we in vrede en harmonie samen kunnen leven. Het volgen van de instructies van onze hemelse Vader die via zijn geliefde Zoon, Jezus, zijn gegeven, zal ons leven redden. Het is niet door streng onderricht en tuchtiging te ondergaan van door de organisatie aangestelde (niet door de geest aangestelde) ouderlingen.

Tadua

Artikelen door Tadua.