Introductie
In Deel 1 en 2 van deze serie werd de theologische bewering van Jehovah's Getuigen (JW) dat "huis tot huis" betekent "van deur tot deur" geanalyseerd om een beter begrip te krijgen van hoe dit is afgeleid van de Schrift, en of deze interpretatie is ondersteund door zowel de Bijbel als de WTBTS[I] geciteerde naslagwerken en wetenschappers.
In deel 1 werd de JW-interpretatie van de Bijbel door middel van verschillende referenties in hun literatuur onderzocht en werden de Griekse woorden "kat oikon" vertaald "huis tot huis" geanalyseerd in context, specifiek voor drie verzen, Handelingen 20: 20, 5: 42 en 2: 46, omdat deze zeer vergelijkbare grammaticale constructen hebben. Het werd duidelijk dat het niet verwijst naar "van deur tot deur". Waarschijnlijker verwijst het naar het samenkomen van gelovigen in elkaars huis. Dit wordt ondersteund door Acts 2: 42, die leest "En zij bleven zich wijden aan het onderwijzen van de apostelen, aan het verenigen, aan het nemen van maaltijden en aan gebeden."[Ii] Vier specifieke activiteiten werden ondernomen door de nieuwe gelovigen. Alle vier hadden kunnen plaatsvinden in de huizen van gelovigen. Dit wordt versterkt door de vier andere voorbeelden van de woorden "kat oikon" in Romeinen 16: 5, 1 Corinthians 16: 19, Colossians 4: 15 en Philemon 1: 2 te overwegen. Deze geven een indicatie van hoe gelovigen in elkaars huis omgingen.
In deel 2 worden de vijf wetenschappelijke referenties geciteerd in de Herziene vertaling van de nieuwe wereld Bestudeer Bijbel 2018 (RNWT) voetnoten werden in hun context onderzocht. In elk geval begrepen de geleerden die verantwoordelijk waren voor de verwijzingen de woorden als 'samenkomen bij de huizen van gelovigen' en niet 'van deur tot deur' prediken. Dit werd afgeleid door alle citaten volledig in hun context te lezen. In één geval liet de WTBTS een sleutelzin weg die de betekenis volledig omdraaide.
In deel 3 zullen we het bijbelboek bespreken Handelingen van de apostelen (Handelingen) en onderzoek hoe de vroege christelijke gemeente haar evangelisatieopdracht uitvoerde. Het boek van Handelingen is het oudste document dat een venster biedt op de groei en verspreiding van het ontluikende christelijke geloof. Het beslaat iets minder dan 30 jaar en biedt inzicht in het apostolisch christendom. We zullen de gebruikte bedieningsmethoden onderzoeken, samen met de bijbehorende locaties. Uit deze contextuele context kunnen we conclusies trekken over de verspreiding van het vroege christendom en de methoden die worden gebruikt om dit nieuwe geloof te verspreiden. We zullen onderzoeken of de 'deur-tot-deur'-bedieningsmethode die door JW's werd gebruikt en onderwezen in de tijd van de apostelen significant was. Bovendien zullen we overwegen of Handelingen bevordert een primaire vorm van bediening die een handelsmerk van het vroege christendom zou kunnen worden genoemd.
Achtergrond van de Handelingen van de Apostelen
De auteur van dit werk is Luke, en dit document samen met zijn eerdere werk, de Evangelie van Luke, is geschreven voor Theophilus. In Handelingen 1: 8 geeft Jezus specifieke aanwijzingen over hoe het ministerie zich zal verspreiden en zal groeien.
"Maar u zult kracht ontvangen wanneer de heilige geest op u komt, en u zult getuigen van mij zijn in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, en in het verste deel van de aarde."
Jezus geeft zijn apostelen een duidelijke verklaring over hoe de bediening zou uitbreiden en groeien. Het begint in Jeruzalem, breidt zich uit naar Judea, gevolgd door Samaria en uiteindelijk naar de rest van de wereld. Handelingen volgt dit patroon in zijn lay-out van het verhaal.
De eerste zes hoofdstukken gaan over de boodschap die in Jeruzalem wordt verkondigd vanaf Pinksteren 33 CE. Dan begint de vervolging en de boodschap verplaatst zich naar Judea en Samaria, behandeld in de hoofdstukken 8 en 9, gevolgd door de bekering van Cornelius in hoofdstuk 10. In hoofdstuk 9 wordt de apostel van de naties gekozen op de weg naar Damascus. Vanaf hoofdstuk 11 verschuift de nadruk van Jeruzalem naar Antiochië, en dan volgt het de boodschap die door Paulus en zijn metgezellen aan de naties en uiteindelijk naar Rome werd overgedragen. Interessant is dat er twee hoofdpersonen zijn in de boodschap, Peter en Paul. De ene leidt in het verspreiden van de boodschap aan de Joden, terwijl de andere zich richt op de heidense naties.
De vraag is nu, welke specifieke methoden worden genoemd bij het verspreiden van de boodschap aan de mensen in de verschillende landen?
Methodologie
De aanpak is heel eenvoudig en direct. Het doel is om het hele boek van te lezen Handelingen en markeer elke instantie van de boodschap die wordt gepredikt of een getuige wordt gegeven. Bij elke instantie wordt een aantekening gemaakt van de specifieke tekst (en), de setting of locatie, het soort bediening, de uitkomst en eventuele opmerkingen van commentatoren of persoonlijke observaties van de auteur.
Voor het soort bediening zal worden bekeken of de instelling openbaar of privé is, en het type mondelinge getuigenis dat wordt gegeven. In de commentaren staan opmerkingen over de geregistreerde dopen en de snelheid van bekering en doop. Daarnaast zijn er punten die verder moeten worden onderzocht.
Download het document, „Werk van de prediker in de handelingen van de apostelen”, met een overzicht van al het bovenstaande.
Voor de drie eerder besproken teksten, Handelingen 2: 46, 5: 42 en 20: 20, zijn verschillende commentaren geraadpleegd en bevindingen opgenomen. Het idee van "huis tot huis" is niet theologisch controversieel voor de meeste andere commentatoren, en daarom is het vooroordeel waarschijnlijk aanzienlijk lager voor deze drie verzen. Deze zijn opgenomen om de lezers een breder perspectief op deze teksten te geven.
Hieronder is een tabel gemaakt om de verschillende fasen te beschrijven die zijn opgenomen in Handelingen met ministeriebetrokkenheid of een verdediging voor een gerechtelijk of magistraal gezag.
Schriftuurlijke instelling | Locaties | Aantal keren dat "getuigen" is vermeld | Sleutelpersonen |
Handelingen 2: 1 tot 7: 60 | Jeruzalem | 6 | Peter, John Stephen |
Handelingen 8: 1 tot 9: 30 | Judea en Samaria | 8 | Philip, Peter, John, Jesus on Lord, Ananias, Paul |
Handelingen 10: 1 tot 12: 25 | Joppa, Caesarea, Antiochië van Syrië | 6 | Peter, Barnabas, Paul |
Handelingen 13: 1 tot 14: 28 | Salami, Paphos, Antiochië van Pisidia, Iconium, Lystra, Derbe, Antiochië van Syrië | 9 | Paul, Barnabas eerste zendingsreis |
Handelingen 15: 36 tot 18: 22 | Philippi, Thessaloniki, Beroea, Athene, Corinth, Cenchrea, Ephesus | 14 | Paul, Silas, Timothy, tweede zendingsreis |
Handelingen 18: 23 tot 21: 17 | Galatia, Phrygia, Ephesus, Troas, Miletus, Caesarea, Jeruzalem | 12 | Paul, Silas, Timothy, derde zendingsreis. |
Handelingen 21: 18 tot 23: 35 | Jeruzalem | 3 | Paul |
Handelingen 24: 1 tot 26: 32 | Caesarea | 3 | Paul |
Handelingen 28: 16 tot 28: 31 | Rome | 2 | Paul |
In totaal zijn er 63-gelegenheden waarbij Petrus, Paulus of een van de andere discipelen worden opgetekend als getuigen van het geloof. Sommige van deze gebeurtenissen met Cornelius, Sergius Paulus, de Ethiopische functionaris enz. Worden getuige thuis of op hun reizen. De overige genoemde plaatsen zijn openbare plaatsen zoals synagogen, marktplaatsen, een schoolauditorium enz. Er is NEE vermelding van een christen die zich bezighoudt met de "deur tot deur bediening".
Bovendien wordt deze vorm van bediening nooit vermeld in de boeken van het Nieuwe Testament. Betekent dit dat het niet werd beoefend? De Bijbel zwijgt en alles daarbuiten is puur vermoeden. De enige conclusie is dat de Bijbel geen expliciet bewijs levert voor de bediening van deur tot deur, noch is er een impliciete verklaring die een dergelijke bediening ondersteunt die ten tijde van de apostelen werd ondernomen.
Conclusie
In deel 1 van deze serie stond een citaat uit een WTBTS-publicatie "'Grondig getuigenis afleggen over Gods koninkrijk" (bt) 2009 dat het volgende vermeldt op pagina's 169-170, paragraaf 15:
"Er zijn veel manieren om mensen met het goede nieuws vandaag te bereiken. Net als Paul streven we ernaar om te gaan waar de mensen zijn, hetzij bij bushaltes, in drukke straten of op marktplaatsen. Toch blijft het van huis naar huis primaire predikingsmethode gebruikt door Jehovah's Getuigen (vetgedrukt voor nadruk). Waarom? Ten eerste biedt huis-aan-huis prediking iedereen voldoende gelegenheid om de Koninkrijksboodschap op regelmatige basis te horen, waarmee Gods onpartijdigheid wordt aangetoond. Het stelt ook oprechte mensen in staat om persoonlijke assistentie te ontvangen volgens hun behoeften. Bovendien bouwt de huis-aan-huisbediening het geloof en het uithoudingsvermogen op van degenen die erbij betrokken zijn. Inderdaad, een handelsmerk van ware christenen (Vetgedrukt voor de nadruk) tegenwoordig is hun ijver in het getuigenisgeven „in het openbaar en van huis tot huis”. ''
In onze studie van het boek van Handelingen, er zijn geen aanwijzingen dat vroege christenen een "primaire predikingsmethode". Evenmin is hun vermelding van een prediking "handelsmerk van ware christenen". Het lijkt erop dat de ontmoeting met mensen op een openbare plaats de belangrijkste manier is geweest om hen te bereiken. Degenen die geïnteresseerd waren, schenen elkaar in groepen te hebben ontmoet in de huizen van verschillende gelovigen om in hun geloof te groeien. Betekent dit dat een persoon niet een systematische benadering zou moeten volgen om "van deur tot deur" te gaan om de boodschap over Jezus te delen? Nee! Een individu zou kunnen beslissen dat dit een effectieve methode voor hen persoonlijk is, maar ze kunnen niet beweren dat het bijbels gebaseerd is, noch verplicht. Er mag geen sprake zijn van dwaasheid of dwang van geloofsgenoten in deze of enige andere vorm van bediening.
Als een JW de verklaring herhaalt "We kunnen niet verwachten alles goed te krijgen, maar wie doet het predikingswerk nog meer"kunnen we de persoon in een geest van zachtaardigheid laten zien dat dit begrip niet schriftuurlijk is gebaseerd. Bij het omgaan met een JW is het van cruciaal belang dat we beginnen met het gebruik van hun literatuur om met hen te redeneren. Hiermee wordt voorkomen dat niet-goedgekeurde en zelfs zogenaamde 'afvallige' literatuur wordt aangeklaagd.
We kunnen nu demonstreren vanaf de RNWT Studiebijbel 2018 in combinatie met de Kingdom Interlinear Translation of the Christian Greek Scriptures:
- De term "huis tot huis" in Handelingen 5: 42 en 20: 20 betekent niet "van deur tot deur" maar hoogstwaarschijnlijk bij gelovigen thuis, zoals te zien in Handelingen 2: 46.
- We kunnen dit opvolgen door hen Acts 20: 20 te laten lezen in de context van Acts 19: 8-10. Ze zullen kunnen zien hoe Paulus zijn bediening volbracht in Efeze en hoe de boodschap iedereen in die regio bereikte.
- Voor Handelingen 5: 42, een vers voor vers lezing van Handelingen 5: 12-42 zal hen helpen om te zien wat de Bijbel leert. Het zou nuttig zijn om speel de animatie op de colonnade van Solomon, dat is nu onderdeel van de RNWT Studie Bijbel en voor JW's om te zien hoe WTBTS dit vers verklaart.
- Voor de wetenschappelijke referenties die worden aangehaald in de voetnoten bij Handelingen 5: 42 en 20: 20, help ze de citaten in context te lezen. Over het weglaten van de laatste zin in AT Robertsons commentaar over Handelingen 20: 20, we zouden kunnen vragen: 'Hoe zag de onderzoeker / schrijver deze zin over het hoofd? Was het een overzicht of een voorbeeld van eisegesis? ”
- Aan de hand van de tabel in het document "Bedieningswerk in de Handelingen van de Apostelen", kunnen we de vraag stellen: "Waarom wordt op 63 plaatsen waar een getuigenis van het geloof wordt gegeven, de bediening van deur tot deur nooit genoemd?" Als dit een handelsmerk was van het vroege christendom, waarom noemen de nieuwtestamentische schrijvers het dan niet? Wat nog belangrijker is, waarom heeft de heilige geest het weggelaten uit de geïnspireerde canon?
- We moeten oppassen dat we geen expliciete uitspraken doen over de JW-organisatie of haar bestuursorgaan. Laat het woord van God hun hart bereiken (Hebreeën 4:12) om hen te helpen redeneren over de Schriften. Een mogelijke reactie zou kunnen zijn: "Hoe raadt u aan om de bediening uit te voeren?"
Het antwoord kan zijn: elke christen moet een persoonlijke beslissing nemen over hoe het evangelie te delen. Ieder is verantwoording verschuldigd aan Jezus Christus, de regerende Koning en zal verantwoording afleggen aan hem, en hem alleen. Jezus zei duidelijk in Mattheüs 5: 14-16:
"Jij bent het licht van de wereld. Een stad kan niet worden verborgen als deze op een berg ligt. Mensen steken een lamp aan en zetten hem niet onder een mand, maar op de kandelaar, en hij schijnt op iedereen in huis. Laat evenzo uw licht voor de mensen schijnen, zodat zij uw voortreffelijke werken mogen zien en uw Vader, die in de hemelen is, heerlijkheid kunnen geven. "
Deze verzen verwijzen niet naar een predikingswerk, maar moeten in de context worden gelezen, te beginnen bij Mattheüs 5: 3. De strekking van Jezus 'woorden is dat elke persoon van binnenuit transformeert en het nieuwe christelijke karakter ontwikkelt. Deze nieuwe persoon in Christus zal dan het wonderbaarlijke licht over Jezus delen met een hart vol liefde en dankbaarheid. De Heer Jezus kan iedereen naar onze hemelse Vader leiden. We zijn allemaal kanalen of kanalen die Jezus kan gebruiken om dit doel te bereiken. Het moeilijkste deel voor een JW om te begrijpen, is dat er geen prescriptief antwoord is over hoe de bediening moet worden uitgevoerd, en deze gedachte moet worden gezaaid en de tijd krijgen om te groeien. Bedenk dat een christen er altijd naar streeft om in geloof op te bouwen en nooit af te breken.
Ten slotte rijst een vraag nu we de bedieningsmethoden van JW's hebben onderzocht: "Wat is de boodschap om met mensen te delen?" Dit zal worden besproken in het volgende artikel met de titel, "Theologie die uniek is voor JW's: de bedieningsboodschap".
____________________________________________________________________
[I] BEKIJK TOREN BIJBEL EN TRACT SAMENLEVING VAN PENNSYLVANIA (WTBTS)
[Ii] Alle schriftuurlijke verwijzingen komen uit de RNWT 2018 tenzij anders vermeld.
[…] Klik hier om deel 3 van deze serie te bekijken. […]
Is het altijd vermeldenswaard, Eleasar, zoals ik het zojuist heb opgemerkt, dat de voetnoot bij Handelingen 20:20 - in de Referentiebijbel - zegt dat de uitdrukking Kat Oi'kon betekent "en in particuliere huizen" - letterlijk "volgens aan huizen ”, maar de uitgave van 2013 besluit eenvoudigweg om een voetnootverwijzing naar het woord“ winstgevend ”te geven en het uit te leggen als“ voor uw bestwil ”. Daardoor hebben ze niets aan onze kennis toegevoegd, maar eigenlijk verborgen wat ze al wisten. Ik wist niet zeker of u dit in uw geschriften had genoemd, dus het spijt me als dat zo is... Lees verder "
Hallo LJ, bedankt voor dat punt. Ik had het opgenomen in deel 1 van deze serie, gepubliceerd op 22 november. Ik ga akkoord om niets toe te voegen. In deel 1 van deze serie heb ik het gebruik van het Griekse woord Kat Oikon onderzocht en het kon duidelijk niet worden aangetoond dat het "van deur tot deur" was, maar waarschijnlijker in de huizen van gelovigen. In deel 2 heb ik de 5 referentiebronnen onderzocht die door WTBTS worden gebruikt en in een vollediger verband geloofden ALLE bronnen dat het huizen van gelovigen betekende. In deel 3 wordt er in het boek Handelingen GEEN ENKELE melding van gemaakt... Lees verder "
Ik ben het van harte met je eens, Eric. Hoe het christendom op grote schaal zo geweldig zou zijn, als het maar werd beoefend. Helaas zit ‘organisatie’ in de weg.
Bijbellezing van deze week in Handelingen 18: 4 vertelt ons dat toen Paulus zich in Korinthe vestigde, “hij een lezing zou houden in de synagoge en Joden en heidenen zou overtuigen”. Niets anders vermeld. Is de implicatie dat Grieken naar de synagogen kwamen? We weten echter wel dat Paulus elke kans die hij kreeg, zou aangrijpen, zoals blijkt uit Handelingen 17.
Deze weekvergadering vermeldt niet het prachtige voorbeeld van de Beroeërs, niet zo verrassend gezien de nadruk van vorige weken om nederigheid en geduld uit te oefenen, de organisatie te vertrouwen en het bestuursorgaan te gehoorzamen, maar natuurlijk hebben ze dit account zelfs al eerder verdraaid visie.
w61 11 / 15 p.692 paragraaf 16
Denk ook aan de bijbellezende joden in Beroea in Macedonië.
Om de Bijbel voor hun redding te begrijpen, moesten ze het door Gods organisatie uitgelegd krijgen.
Tot dusver heb ik dit jaar gemerkt dat wanneer de bijbellezing voor de week een of ander onhandig vers behandelt (vanuit het standpunt van de organisatie), het meestal helemaal niet wordt besproken.
Ik heb die trend ook opgemerkt. De bijeenkomsten bevatten vaak delen die "discussies" worden genoemd, maar ze zijn natuurlijk niet zoiets als een echte discussie tussen mensen. Irving Janis, een onderzoekspsycholoog van de Yale University, merkte een van de oorzaken van groepsdenken op als een gebrek aan onpartijdig leiderschap: leiders kunnen de groepsdiscussie volledig beheersen door te plannen wat er zal worden besproken, alleen toestaan dat bepaalde vragen worden gesteld en om meningen te vragen over alleen bepaalde mensen in de groep. Leiderschap in gesloten stijl is wanneer leiders hun mening over de kwestie bekendmaken voordat de groep de kwestie samen bespreekt. Dit herinnerde me eraan... Lees verder "
Leonardo, Gebaseerd op geschiedenis en andere gegevens waren er 3 groepen die de synagogen bijwoonden. De joden van geboorte, de proselieten (degenen die zich bekeerden en de besnijdenis ondergingen en de "godvrezenden", degenen die de boodschap leuk vonden maar zich niet volledig bekeerden. Vaak zouden vooraanstaande vrouwen in de steden ook associëren. Dit komt naar voren in de NT-geschriften In Athene staat in Handelingen 17:17: "Dus begon hij in de synagoge te redeneren met de Joden en de andere mensen die God aanbaden en elke dag op de markt met degenen die toevallig aanwezig waren." Interessant dat de Org niet Kiezen... Lees verder "
Onthoud hoe we vroeger mensen lieten schrijven om onze artikelen te prijzen / te klagen, nou, dit is er een van. Ik herinner me dat ik dit gelezen heb van 22/8/1984, blz. 28 ...... Uw uitgave van 8 december 1983 was een van de meest aansprekende, boeiende en gevoelige in de recente herinnering. Uw kritische analyse van de spirituele, politieke, morele en sociale activiteiten van de paus was gezaghebbend, evenwichtig, gezond en ondersteund door een reeks onoverkomelijke bijbelse feiten. Het legt met overtuiging de drogredenen en gevaren van het moderne katholicisme bloot. Wakker! heeft opnieuw zijn standpunt versterkt als het ware licht van het hele gezin, ongeacht het laatste... Lees verder "
Goedemorgen Eleasar, Heel goed artikel. Het is echt zo vreemd dat de artikelen die ik op onze website lees de exacte gesprekken zijn die ik heb gehad met de ouderen. Een tijdje geleden las ik het boek Handelingen en ik kwam tot dezelfde conclusie als jij, dus ik benaderde een van de oudsten en vroeg, wat eerst komt, (kennis - doop - prediking) OF (kennis - prediking - doop). Hij verklaarde de 2e. Dus, ik vroeg, waarom zegt de bijbel anders volgens het boek Handelingen en ik citeerde de voorbeelden die u noemde, zijn antwoord... Lees verder "
Je hebt hier een zeer krachtig en vernietigend argument aangevoerd; een die ik op de een of andere manier nooit had gedacht te maken. Dit betekent dat er in het boek Handelingen geen enkel voorbeeld van een ontmoeting met getuigen in een "deur tot deur" -formaat is. En het is moeilijk voor te stellen waarom dat niet zou zijn, als dit de primaire evangelisatiemethode van de vroege kerk was. Dus zelfs als we hun interpretatie geven dat er van deur tot deur evangelisatie plaatsvond, is het buitengewoon opmerkelijk dat er nooit een enkele interactie is opgetekend. Een interessant historisch onderzoek zou een overzicht van Joodse en niet-Joodse huishoudens omvatten... Lees verder "