ການຈັດການກັບການຂົ່ມເຫັງ

 

[ນີ້ແມ່ນບົດສືບຕໍ່ຂອງບົດຂຽນ,ຄວາມສົງໄສກ່ຽວກັບສັດທາ"]

ກ່ອນທີ່ພະເຍຊູຈະເຂົ້າມາໃນປະເທດຊາດອິດສະລາແອນໄດ້ຖືກປົກຄອງໂດຍຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງທີ່ປະກອບດ້ວຍພວກປະໂລຫິດຮ່ວມກັບກຸ່ມສາສະ ໜາ ທີ່ມີ ອຳ ນາດອື່ນໆເຊັ່ນພວກ ທຳ ມະຈານ, ພວກຟາລິຊຽນແລະພວກຊາດຶເຊ. ຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງນີ້ໄດ້ເພີ່ມເຂົ້າໃນກົດ ໝາຍ ດັ່ງນັ້ນກົດ ໝາຍ ຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ໃຫ້ຜ່ານໂມເຊໄດ້ກາຍເປັນພາລະຂອງປະຊາຊົນ. ຜູ້ຊາຍເຫຼົ່ານີ້ຮັກຄວາມຮັ່ງມີ, ຖານະຂອງພວກເຂົາທີ່ມີກຽດສັກສີແລະ ອຳ ນາດຂອງພວກເຂົາທີ່ມີຕໍ່ປະຊາຊົນ. ເຂົາເຈົ້າຖືວ່າພະເຍຊູເປັນໄພຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ທຸກໆຄົນທີ່ເຂົາເຈົ້າຮັກ. ພວກເຂົາຢາກເຮັດກັບລາວ, ແຕ່ວ່າພວກເຂົາມີລັກສະນະທີ່ຊອບ ທຳ ໃນການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ. ເພາະສະນັ້ນ, ພວກເຂົາຕ້ອງຍົກຍ້ອງພະເຍຊູກ່ອນ. ພວກເຂົາໄດ້ໃຊ້ກົນລະຍຸດຕ່າງໆໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງພວກເຂົາເພື່ອເຮັດແນວນັ້ນ, ແຕ່ວ່າທັງ ໝົດ ກໍ່ປະສົບຜົນ ສຳ ເລັດ.
ພວກຊາດູກາຍໄດ້ມາຫາລາວດ້ວຍ ຄຳ ຖາມທີ່ສັບສົນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ລາວສັບສົນພຽງແຕ່ຮູ້ວ່າສິ່ງທີ່ສັບສົນເຫລົ່ານັ້ນແມ່ນການຫຼີ້ນຂອງເດັກນ້ອຍ ສຳ ລັບຜູ້ຊາຍທີ່ມີວິນຍານນີ້. ວິທີການທີ່ລາວເອົາຊະນະຄວາມພະຍາຍາມທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງພວກເຂົາໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍ. (Mt 22:23-33; 19:3) ພວກຟາຣີຊາຍຜູ້ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບປະເດັນເລື່ອງສິດ ອຳ ນາດສະ ເໝີ, ພະຍາຍາມຕັ້ງ ຄຳ ຖາມທີ່ຕັ້ງຂື້ນເພື່ອຈະດັກພະເຍຊູບໍ່ວ່າລາວຈະຕອບແນວໃດກໍ່ຕາມ - ພວກເຂົາຄິດແນວນັ້ນ. ວິທີທີ່ລາວຫັນໂຕະໃສ່ພວກມັນໄດ້ດີ. (Mt 22: 15-22) ດ້ວຍຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງແຕ່ລະຄົນທີ່ຕໍ່ຕ້ານຄົນຊົ່ວຮ້າຍເຫລົ່ານີ້ໄດ້ລົງໄປສູ່ກົນລະຍຸດທີ່ບໍ່ມີການກະ ທຳ ຫລາຍຂຶ້ນ, ເຊັ່ນວ່າການຊອກຫາຄວາມຜິດ, ການ ນຳ ພວກເຂົາມາ ທຳ ລາຍກັບຮີດຄອງທີ່ຍອມຮັບ, ເປີດຕົວການບຸກໂຈມຕີສ່ວນຕົວແລະເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍລັກສະນະຂອງລາວ. (Mt 9: 14-18; Mt 9: 11-13; 34) ກົນອຸບາຍທີ່ຊົ່ວຮ້າຍທັງ ໝົດ ຂອງພວກມັນໄດ້ສູນຫາຍໄປ.
ແທນທີ່ຈະກັບໃຈ, ພວກເຂົາຈົມຢູ່ໃນຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຫລາຍກວ່າເກົ່າ. ພວກເຂົາປາດຖະ ໜາ ທີ່ຈະເຮັດກັບລາວແຕ່ບໍ່ສາມາດຢູ່ກັບຝູງຊົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງ, ເພາະວ່າພວກເຂົາເຫັນລາວເປັນສາດສະດາ. ພວກເຂົາຕ້ອງການຄົນທໍລະຍົດ, ​​ຜູ້ໃດຜູ້ ໜຶ່ງ ທີ່ສາມາດພາພວກເຂົາໄປຫາພຣະເຢຊູພາຍໃຕ້ຄວາມມືດເພື່ອພວກເຂົາຈະຈັບກຸມລາວຢ່າງລັບໆ. ພວກເຂົາພົບຊາຍຄົນດັ່ງກ່າວຢູ່ຢູດາອິສະກາກາໂອດເຊິ່ງເປັນ ໜຶ່ງ ໃນ ຈຳ ນວນອັກຄະສາວົກສິບສອງຄົນ. ເມື່ອພວກເຂົາມີພະເຍຊູຖືກຄຸມຂັງ, ພວກເຂົາໄດ້ ດຳ ເນີນສານກາງຄືນທີ່ຜິດກົດ ໝາຍ ແລະເປັນຄວາມລັບ, ໂດຍປະຕິເສດພຣະອົງທີ່ຈະໄດ້ຮັບສິດໃນການໃຫ້ ຄຳ ປຶກສາ. ມັນເປັນຄວາມອັບອາຍຂອງການທົດລອງ, ເຕັມໄປດ້ວຍປະຈັກພະຍານທີ່ຂັດແຍ້ງກັນແລະມີຫຼັກຖານທີ່ໄດ້ຍິນ. ໃນຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພະເຍຊູຂາດຄວາມດຸ່ນດ່ຽງ, ພວກເຂົາໄດ້ໃຫ້ ຄຳ ຖາມກ່ຽວກັບການກ່າວຫາແລະການຕັ້ງຂໍ້ຫາ; ຖືກກ່າວຫາວ່າລາວເປັນຜູ້ສັນນິຖານ; ດູຖູກແລະຕົບຕີລາວ. ຄວາມພະຍາຍາມຂອງພວກເຂົາທີ່ຈະກະຕຸ້ນລາວໃຫ້ມີຄວາມບໍ່ເຊື່ອຖືຕົນເອງກໍ່ລົ້ມເຫລວ. ຄວາມຕ້ອງການຂອງພວກເຂົາແມ່ນເພື່ອຊອກຫາເຫດຜົນທາງກົດ ໝາຍ ບາງຢ່າງທີ່ຈະເຮັດກັບລາວ. ພວກເຂົາ ຈຳ ເປັນຕ້ອງປະກົດຕົວທີ່ຊອບ ທຳ, ສະນັ້ນຮູບລັກສະນະຂອງກົດ ໝາຍ ແມ່ນ ສຳ ຄັນທີ່ສຸດ. (ມັດທາຍ 26: 57-68; ໝາຍ 14: 53-65; John 18: 12-24)
ໃນທັງ ໝົດ ສິ່ງເຫລົ່ານີ້, ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ ຄຳ ພະຍາກອນ ສຳ ເລັດ:

“. . “ ຄືກັບແກະໂຕ ໜຶ່ງ ທີ່ລາວຖືກ ນຳ ມາສູ່ການຂ້າ, ແລະຄືກັບລູກແກະທີ່ງຽບຢູ່ຕໍ່ ໜ້າ ໂຕແກະຂອງມັນ, ດັ່ງນັ້ນລາວບໍ່ໄດ້ເປີດປາກຂອງລາວ. ³³ ໃນໄລຍະທີ່ລາວຖືກອັບອາຍ, ຄວາມຍຸດຕິ ທຳ ຖືກເອົາໄປ ຈາກເຂົາ. . . .” (Ac 8:32, 33 NWT)

ການຈັດການກັບການຂົ່ມເຫັງວິທີການທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໄດ້ເຮັດ

ໃນຖານະເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາພວກເຮົາຖືກບອກເລື້ອຍໆວ່າຈະຄາດຫວັງການຂົ່ມເຫັງ. ຄຳ ພີໄບເບິນບອກວ່າຖ້າພວກເຂົາຂົ່ມເຫັງພະເຍຊູດັ່ງນັ້ນໃນແບບດຽວກັນພວກເຂົາຈະຂົ່ມເຫັງຜູ້ຕິດຕາມພະອົງ. (John 15: 20; 16: 2)
ທ່ານເຄີຍຖືກຂົ່ມເຫັງບໍ? ທ່ານເຄີຍຖືກທ້າທາຍກັບ ຄຳ ຖາມທີ່ມີການໂຫຼດບໍ່? ຖືກທາລຸນດ້ວຍວາຈາ? ຖືກກ່າວຫາໃນການກະ ທຳ ທີ່ສົມມຸດຕິຖານ? ຄຸນລັກສະນະຂອງທ່ານໄດ້ຖືກຫລອກລວງໂດຍການໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີແລະການກ່າວຫາທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງໂດຍອີງໃສ່ການຟັງແລະການນິນທາ? ມີຜູ້ຊາຍທີ່ມີສິດ ອຳ ນາດທຸກຄົນໄດ້ທົດລອງທ່ານໃນກອງປະຊຸມລັບ, ປະຕິເສດທ່ານບໍ່ໃຫ້ການສະ ໜັບ ສະ ໜູນ ຄອບຄົວແລະ ຄຳ ແນະ ນຳ ຈາກ ໝູ່ ເພື່ອນບໍ?
ຂ້າພະເຈົ້າແນ່ໃຈວ່າສິ່ງດັ່ງກ່າວໄດ້ເກີດຂື້ນກັບອ້າຍນ້ອງ JW ຂອງຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ໃນ ກຳ ມືຂອງຜູ້ຊາຍຈາກສາສະ ໜາ ຄຣິສຕຽນອື່ນໆເຊັ່ນດຽວກັນກັບເຈົ້າ ໜ້າ ທີ່ທາງການເມືອງ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດລະບຸຊື່ສຽງໃດໆ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຂ້ອຍສາມາດໃຫ້ຕົວຢ່າງຫຼາຍຢ່າງກ່ຽວກັບສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເກີດຂື້ນພາຍໃນປະຊາຄົມຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາດ້ວຍມືຂອງຜູ້ເຖົ້າແກ່. ພະຍານພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກເມື່ອເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ຖືກຂົ່ມເຫງເພາະວ່ານັ້ນ ໝາຍ ເຖິງລັດສະ ໝີ ພາບແລະກຽດຕິຍົດ. (Mt 5: 10-12) ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ມັນເວົ້າຫຍັງກ່ຽວກັບພວກເຮົາເມື່ອພວກເຮົາເປັນຄົນທີ່ຖືກຂົ່ມເຫັງ?
ໃຫ້ພວກເຮົາເວົ້າວ່າທ່ານໄດ້ແບ່ງປັນຄວາມຈິງບາງຢ່າງໃນພຣະ ຄຳ ພີກັບເພື່ອນ - ຄວາມຈິງທີ່ຂັດກັບບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ສິ່ງພິມຕ່າງໆສອນ. ກ່ອນທີ່ທ່ານຈະຮູ້ມັນ, ມີການເຄາະປະຕູຂອງທ່ານແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ສອງຄົນຢູ່ທີ່ນັ້ນ ສຳ ລັບການຢ້ຽມຢາມທີ່ແປກໃຈ; ຫຼືທ່ານອາດຈະຢູ່ໃນກອງປະຊຸມແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄົນ ໜຶ່ງ ຖາມວ່າທ່ານສາມາດກ້າວເຂົ້າຫ້ອງສະ ໝຸດ ໄດ້ບໍທີ່ພວກເຂົາຕ້ອງການສົນທະນາກັບທ່ານສອງສາມນາທີ. ບໍ່ວ່າທາງໃດກໍ່ຕາມ, ທ່ານ ກຳ ລັງຖືກຈັບ; ເຮັດໃຫ້ຮູ້ສຶກຄືກັບວ່າທ່ານໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ທ່ານ ກຳ ລັງປ້ອງກັນ.
ຈາກນັ້ນເຂົາເຈົ້າຖາມທ່ານໂດຍກົງແລະຕັ້ງ ຄຳ ຖາມເຊັ່ນ: "ທ່ານເຊື່ອວ່າຄະນະ ກຳ ມະການແມ່ນຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດບໍ?" ຫລື "ທ່ານເຊື່ອວ່າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ ກຳ ລັງໃຊ້ຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງເພື່ອລ້ຽງພວກເຮົາບໍ?"
ການຝຶກອົບຮົມທັງ ໝົດ ຂອງພວກເຮົາໃນຖານະເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາແມ່ນການໃຊ້ ຄຳ ພີໄບເບິນເພື່ອເປີດເຜີຍຄວາມຈິງ. ຢູ່ທີ່ປະຕູ, ເມື່ອຖາມ ຄຳ ຖາມໂດຍກົງ, ພວກເຮົາເອົາ ຄຳ ພີໄບເບິນອອກແລະສະແດງຈາກພຣະ ຄຳ ພີວ່າຄວາມຈິງແມ່ນຫຍັງ. ເມື່ອຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ຄວາມກົດດັນ, ພວກເຮົາກັບໄປຝຶກຊ້ອມ. ໃນຂະນະທີ່ໂລກນີ້ອາດຈະບໍ່ຍອມຮັບເອົາສິດ ອຳ ນາດຂອງຖ້ອຍ ຄຳ ຂອງພຣະເຈົ້າ, ພວກເຮົາຫາເຫດຜົນວ່າຜູ້ທີ່ ນຳ ໜ້າ ພວກເຮົາຈະເປັນຜູ້ທີ່ແນ່ນອນ. ມັນເປັນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເຈັບປວດສໍ່າໃດ ສຳ ລັບອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທີ່ນັບບໍ່ຖ້ວນທີ່ຈະຮູ້ວ່ານີ້ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍແທ້ໆ.
ສະຕິປັນຍາຂອງພວກເຮົາໃນການປ້ອງກັນ ຕຳ ແໜ່ງ ຂອງພວກເຮົາຈາກຂໍ້ພຣະ ຄຳ ພີວິທີທີ່ພວກເຮົາເຮັດຢູ່ທີ່ປະຕູແມ່ນມີ ຄຳ ແນະ ນຳ ທີ່ບໍ່ດີໃນສະພາບການແບບນີ້. ພວກເຮົາຕ້ອງຝຶກຝົນຕົວເອງກ່ອນເພື່ອຕ້ານທານກັບແນວໂນ້ມນີ້ແລະແທນທີ່ຈະຮຽນແບບພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຜູ້ທີ່ໃຊ້ກົນລະຍຸດທີ່ແຕກຕ່າງກັນໃນເວລາທີ່ພົວພັນກັບຜູ້ຕໍ່ຕ້ານ. ພຣະເຢຊູໄດ້ເຕືອນພວກເຮົາໂດຍກ່າວວ່າ,“ ເບິ່ງ! ຂ້ອຍ ກຳ ລັງສົ່ງເຈົ້າອອກໄປຄືກັບແກະໃນເວລາທີ່ມີ ໝາ; ສະນັ້ນຈົ່ງພິສູດຕົວເອງ ລະມັດລະວັງເປັນງູແລະຍັງມີຄວາມບໍລິສຸດຄືກັບນົກເຂົາ.” (Mt 10: 16) ໝາ ປ່າເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຖືກບອກລ່ວງ ໜ້າ ວ່າຈະປາກົດຕົວພາຍໃນຝູງແກະຂອງພຣະເຈົ້າ. ສິ່ງພິມຕ່າງໆຂອງພວກເຮົາສອນພວກເຮົາວ່າ ໝາ ປ່າເຫຼົ່ານີ້ມີຢູ່ນອກປະຊາຄົມຂອງພວກເຮົາທ່າມກາງສາສະ ໜາ ປອມຂອງສາສະ ໜາ ຄິດ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ໂປໂລໄດ້ອ້າງ ຄຳ ເວົ້າຂອງພະເຍຊູທີ່ກິດຈະ ກຳ 20: 29, ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຜູ້ຊາຍເຫຼົ່ານີ້ຢູ່ໃນຄຣິສຕະຈັກຄຣິສຕະຈັກ. ເປໂຕບອກພວກເຮົາວ່າຢ່າແປກໃຈກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້.

“. . . ຄົນທີ່ຮັກ, ຢ່າສັບສົນໃນການເຜົາຜານທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ເຊິ່ງ ກຳ ລັງເກີດຂື້ນກັບທ່ານ ສຳ ລັບການທົດລອງ, ຄືກັບວ່າມີສິ່ງແປກໆເກີດຂື້ນກັບເຈົ້າ. ¹³ ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຈົ່ງສະແດງຄວາມປິຕິຍິນດີໃນຂະນະທີ່ທ່ານເປັນຜູ້ແບ່ງປັນຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງພຣະຄຣິດ, ເພື່ອທ່ານຈະໄດ້ປິຕິຍິນດີແລະຊື່ນຊົມຍິນດີໃນລະຫວ່າງການເປີດເຜີຍລັດສະ ໝີ ພາບຂອງພຣະອົງ. ¹⁴ ຖ້າທ່ານຖືກກ່າວຫາ ສຳ ລັບພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ, ທ່ານມີຄວາມສຸກ, ເພາະວ່າ [ວິນຍານ] ແຫ່ງລັດສະ ໝີ ພາບ, ແມ່ນແຕ່ວິນຍານຂອງພຣະເຈົ້າ, ກຳ ລັງພັກເຊົາຢູ່ກັບທ່ານ.” (1Pe 4: 12-14 NWT)

ວິທີທີ່ພະເຍຊູປະຕິບັດຕໍ່ ຄຳ ຖາມທີ່ມີຢູ່

ຄຳ ຖາມທີ່ມີການໂຫຼດບໍ່ໄດ້ຖືກຖາມເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມເຂົ້າໃຈແລະສະຕິປັນຍາຫຼາຍຂື້ນ, ແຕ່ແທນທີ່ຈະກັກຕົວຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍ.
ຍ້ອນວ່າພວກເຮົາຖືກເອີ້ນໃຫ້ເປັນ“ ຜູ້ແບ່ງປັນໃນຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງພຣະຄຣິດ”, ພວກເຮົາສາມາດຮຽນຮູ້ຈາກຕົວຢ່າງຂອງລາວໃນການພົວພັນກັບ ໝາ ປ່າທີ່ໃຊ້ ຄຳ ຖາມດັ່ງກ່າວເພື່ອດັກລາວ. ທຳ ອິດ, ພວກເຮົາ ຈຳ ເປັນຕ້ອງຍອມຮັບເອົາທັດສະນະຄະຕິຂອງລາວ. ພະເຍຊູບໍ່ຍອມໃຫ້ຜູ້ຕໍ່ຕ້ານເຫຼົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ພະອົງຮູ້ສຶກປ້ອງກັນຕົວຄືກັບວ່າລາວເປັນຜູ້ທີ່ຜິດ, ຜູ້ທີ່ ຈຳ ເປັນຕ້ອງແກ້ໄຂການກະ ທຳ ຂອງລາວ. ເຊັ່ນດຽວກັບລາວ, ພວກເຮົາຄວນຈະເປັນຄົນບໍລິສຸດຄືກັນກັບນົກເຂົາ. ບຸກຄົນບໍລິສຸດແມ່ນບໍ່ຮູ້ເຖິງຄວາມຜິດໃດໆ. ລາວບໍ່ສາມາດຖືກເຮັດໃຫ້ຮູ້ສຶກຜິດເພາະລາວບໍ່ມີຄວາມຜິດ. ເພາະສະນັ້ນ, ມັນບໍ່ມີເຫດຜົນຫຍັງທີ່ລາວຈະປະຕິບັດການປ້ອງກັນ. ລາວຈະບໍ່ເຂົ້າໄປໃນມືຂອງຜູ້ຕໍ່ຕ້ານໂດຍໃຫ້ ຄຳ ຕອບໂດຍກົງຕໍ່ ຄຳ ຖາມທີ່ເຂົາເຈົ້າໂຫລດ. ນັ້ນແມ່ນບ່ອນທີ່“ ມີຄວາມລະມັດລະວັງຄືກັບງູ”.
ນີ້ແມ່ນຕົວຢ່າງ ໜຶ່ງ ສຳ ລັບການພິຈາລະນາແລະ ຄຳ ແນະ ນຳ ຂອງພວກເຮົາ.

“ ຫລັງຈາກພຣະອົງໄດ້ເຂົ້າໄປໃນພຣະວິຫານ, ພວກປະໂລຫິດໃຫຍ່ແລະພວກເຖົ້າແກ່ຂອງປະຊາຊົນໄດ້ມາຫາພຣະອົງໃນຂະນະທີ່ເພິ່ນ ກຳ ລັງສັ່ງສອນແລະກ່າວວ່າ:“ ເຈົ້າເຮັດຫຍັງເຫລົ່ານີ້ມີສິດ ອຳ ນາດຫຍັງ? ແລະໃຜໄດ້ມອບສິດ ອຳ ນາດນີ້ໃຫ້ເຈົ້າ?” (Mt 21: 23 NWT)

ພວກເຂົາເຊື່ອວ່າພຣະເຢຊູຊົງກະ ທຳ ຢ່າງສົມເຫດສົມຜົນເພາະວ່າພວກເຂົາໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງຈາກພຣະເຈົ້າໃຫ້ປົກຄອງປະເທດຊາດ, ດັ່ງນັ້ນ ອຳ ນາດການປົກຄອງນີ້ສົມມຸດວ່າສິດ ອຳ ນາດຫຍັງຂຶ້ນແທນພວກເຂົາ?
ພະເຍຊູຕອບດ້ວຍ ຄຳ ຖາມ.

"ຂ້າພະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າ, ຍັງຈະຂໍໃຫ້ທ່ານສິ່ງຫນຶ່ງ. ຖ້າທ່ານບອກມັນກັບຂ້ອຍ, ຂ້ອຍກໍ່ຈະບອກເຈົ້າໂດຍສິດ ອຳ ນາດຫຍັງທີ່ຂ້ອຍເຮັດສິ່ງເຫລົ່ານີ້: ²⁵ ການຮັບບັບເຕມາຂອງໂຢຮັນ, ມາຈາກໃສ? ມາຈາກສະຫວັນຫລືຈາກມະນຸດ?” (Mt 21: 24, 25 NWT)

ຄຳ ຖາມນີ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຕົກຢູ່ໃນສະພາບຫຍຸ້ງຍາກ. ຖ້າພວກເຂົາເວົ້າຈາກສະຫວັນ, ພວກເຂົາບໍ່ສາມາດປະຕິເສດສິດ ອຳ ນາດຂອງພະເຍຊູກໍ່ມາຈາກສະຫວັນເພາະວ່າວຽກຂອງພະອົງໃຫຍ່ກວ່າໂຢຮັນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຖ້າພວກເຂົາເວົ້າວ່າ“ ຈາກມະນຸດ”, ພວກເຂົາຈະມີຝູງຊົນກັງວົນໃຈເພາະພວກເຂົາຖືວ່າໂຢຮັນເປັນສາດສະດາ. ສະນັ້ນພວກເຂົາເລືອກທີ່ຈະບໍ່ຕອບໂຕ້ໂດຍຕອບວ່າ "ພວກເຮົາບໍ່ຮູ້."

ເຊິ່ງພຣະເຢຊູໄດ້ຕອບວ່າ, "ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ບອກເຈົ້າໂດຍສິດ ອຳ ນາດອັນໃດທີ່ຂ້ອຍເຮັດສິ່ງເຫລົ່ານີ້." (Mt. 21: 25-27 NWT)

ພວກເຂົາເຊື່ອວ່າ ຕຳ ແໜ່ງ ສິດ ອຳ ນາດຂອງພວກເຂົາໄດ້ໃຫ້ພວກເຂົາມີສິດທີ່ຈະຖາມ ຄຳ ຖາມກ່ຽວກັບການສອບຖາມພະເຍຊູ. ມັນບໍ່ໄດ້. ລາວປະຕິເສດທີ່ຈະຕອບ.

ນຳ ໃຊ້ບົດຮຽນທີ່ພະເຍຊູສອນ

ເຈົ້າຄວນຕອບສະ ໜອງ ແນວໃດຖ້າຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ສອງຄົນດຶງເຈົ້າໄປຂ້າງໆເພື່ອຖາມ ຄຳ ຖາມທີ່ມີຊື່ວ່າ:

• ເຈົ້າເຊື່ອບໍວ່າພະເຢໂຫວາ ກຳ ລັງໃຊ້ຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງເພື່ອຊີ້ ນຳ ປະຊາຊົນຂອງພະອົງບໍ?”
  or
• ທ່ານຍອມຮັບວ່າຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງແມ່ນທາດທີ່ສັດຊື່ບໍ?”
  or
• "ທ່ານຄິດວ່າທ່ານຮູ້ຫຼາຍກວ່າຄະນະ ກຳ ມະການບໍ?"

ຄຳ ຖາມເຫລົ່ານີ້ບໍ່ໄດ້ຖືກຖາມເພາະຜູ້ເຖົ້າແກ່ ກຳ ລັງຊອກຫາຄວາມສະຫວ່າງ. ພວກມັນຖືກໂຫຼດແລະມັນກໍ່ຄ້າຍຄືກັບລະເບີດທີ່ມີເຂັມຖືກດຶງອອກມາ. ທ່ານສາມາດລົ້ມລົງໄດ້, ຫຼືທ່ານສາມາດໂຍນມັນຄືນໃຫ້ພວກເຂົາໂດຍການຖາມບາງສິ່ງບາງຢ່າງເຊັ່ນ: "ເປັນຫຍັງທ່ານຖາມຂ້ອຍນີ້?"
ບາງທີພວກເຂົາອາດຈະໄດ້ຍິນບາງສິ່ງບາງຢ່າງ. ບາງທີມີບາງຄົນໄດ້ນິນທາກ່ຽວກັບທ່ານ. ອີງໃສ່ຫຼັກການຂອງ 1 Timothy 5: 19,[i] ພວກເຂົາຕ້ອງການພະຍານສອງຄົນຂຶ້ນໄປ. ຖ້າພວກເຂົາມີແຕ່ຟັງແລະບໍ່ມີພະຍານ, ພວກເຂົາກໍ່ຜິດທີ່ຈະຖາມທ່ານ. ຊີ້ບອກພວກເຂົາວ່າພວກເຂົາ ກຳ ລັງລະເມີດ ຄຳ ສັ່ງໂດຍກົງຂອງພຣະ ຄຳ ຂອງພຣະເຈົ້າ. ຖ້າພວກເຂົາສືບຕໍ່ຖາມ, ທ່ານສາມາດຕອບວ່າມັນເປັນສິ່ງທີ່ຜິດທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຢູ່ໃນເສັ້ນທາງທີ່ຜິດບາບໂດຍການຕອບ ຄຳ ຖາມທີ່ພວກເຂົາໄດ້ບອກໂດຍພະເຈົ້າບໍ່ໃຫ້ຖາມ, ແລະອີກເທື່ອ ໜຶ່ງ ອ້າງເຖິງ 1 Timothy 5: 19.
ພວກເຂົາເຈົ້າອາດຈະຄັດຄ້ານວ່າພວກເຂົາພຽງແຕ່ຕ້ອງການຢາກໃຫ້ທ່ານມີເລື່ອງ, ຫລືໄດ້ຍິນຄວາມຄິດເຫັນຂອງທ່ານກ່ອນ ດຳ ເນີນການ. ຢ່າຫລອກລວງໃຫ້ມັນ. ແທນທີ່ຈະ, ບອກພວກເຂົາວ່າຄວາມຄິດເຫັນຂອງທ່ານແມ່ນວ່າພວກເຂົາຕ້ອງປະຕິບັດຕາມທິດທາງຂອງ ຄຳ ພີໄບເບິນຕາມທີ່ພົບຢູ່ 1 Timothy 5: 19. ພວກເຂົາອາດຈະໃຈຮ້າຍກັບທ່ານ ສຳ ລັບການສືບຕໍ່ກັບໄປຫາບ່ອນນັ້ນ, ແຕ່ມັນແມ່ນຫຍັງ? ນັ້ນ ໝາຍ ຄວາມວ່າພວກເຂົາຜິດຫວັງກັບການ ນຳ ພາຈາກພຣະເຈົ້າ.

ຫລີກລ້ຽງ ຄຳ ຖາມທີ່ໂງ່ແລະໂງ່

ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດວາງແຜນການຕອບຮັບ ສຳ ລັບທຸກໆ ຄຳ ຖາມທີ່ມີທ່າແຮງ. ມີພຽງແຕ່ຄວາມເປັນໄປໄດ້ຫຼາຍເກີນໄປ. ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາສາມາດເຮັດໄດ້ແມ່ນການຝຶກຝົນຕົນເອງໃຫ້ເຮັດຕາມຫລັກການ. ພວກເຮົາບໍ່ເຄີຍຜິດພາດໂດຍການເຊື່ອຟັງ ຄຳ ສັ່ງຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ. ຄຳ ພີໄບເບິນບອກວ່າໃຫ້ຫລີກລ້ຽງ“ ຄຳ ຖາມທີ່ໂງ່ຈ້າແລະໂງ່ຈ້າ, ຮູ້ວ່າພວກເຂົາສ້າງການຕໍ່ສູ້”, ແລະສົ່ງເສີມຄວາມຄິດທີ່ວ່າຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງເວົ້າ ສຳ ລັບພຣະເຈົ້າທັງໂງ່ແລະໂງ່. (2 Tim. 2: 23) ດັ່ງນັ້ນຖ້າພວກເຂົາຖາມ ຄຳ ຖາມທີ່ມີການໂຫຼດ, ພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ໂຕ້ຖຽງ, ແຕ່ຂໍໃຫ້ພວກເຂົາມີເຫດຜົນ.
ເພື່ອເປັນຕົວຢ່າງ:

ຜູ້ເຖົ້າແກ່:“ ທ່ານເຊື່ອວ່າຄະນະ ກຳ ມະການແມ່ນຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດບໍ?”

ເຈົ້າ:“ ເຈົ້າເດ?”

ແອວເດີ:“ ແນ່ນອນ, ແຕ່ຂ້ອຍຢາກຮູ້ວ່າເຈົ້າຄິດແນວໃດ?”

ເຈົ້າ:“ ເປັນຫຍັງເຈົ້າເຊື່ອວ່າພວກເຂົາແມ່ນຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່?”

ແອວເດີ:“ ດັ່ງນັ້ນເຈົ້າເວົ້າວ່າເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອບໍ?”

ເຈົ້າ:“ ກະລຸນາຢ່າໃສ່ ຄຳ ເວົ້າຂອງຂ້ອຍ. ເປັນຫຍັງທ່ານເຊື່ອວ່າຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງແມ່ນຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ?”

ແອວເດີ:“ ເຈົ້າຮູ້ຈັກຂ້ອຍຄືກັນບໍ?”

ເຈົ້າ:“ ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ ຄຳ ຖາມຂອງຂ້ອຍເສີຍຫາຍ? ຢ່າຄິດ, ການສົນທະນານີ້ຈະກາຍເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ ໜ້າ ພໍໃຈແລະຂ້ອຍຄິດວ່າພວກເຮົາຄວນຢຸດຕິການນັ້ນ. "

ໃນຈຸດນີ້, ທ່ານຢືນຂຶ້ນແລະເລີ່ມອອກເດີນທາງ.

ການສວຍໃຊ້ສິດ ອຳ ນາດ

ທ່ານອາດຈະຢ້ານວ່າໂດຍການບໍ່ຕອບ ຄຳ ຖາມຂອງພວກເຂົາ, ພວກເຂົາພຽງແຕ່ຈະສືບຕໍ່ເດີນ ໜ້າ ແລະຂັບໄລ່ທ່ານອອກໄປ. ນັ້ນແມ່ນຄວາມເປັນໄປໄດ້ສະ ເໝີ ໄປ, ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຂົາຕ້ອງການໃຫ້ເຫດຜົນ ສຳ ລັບມັນຫຼືພວກເຂົາຈະເບິ່ງໂງ່ຫຼາຍເມື່ອຄະນະ ກຳ ມະການອຸທອນກວດກາເບິ່ງຄະດີ, ເພາະວ່າທ່ານຈະບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຫຼັກຖານກ່ຽວກັບການຕັດສິນໃຈຂອງພວກເຂົາ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ພວກເຂົາຍັງສາມາດສວຍໃຊ້ສິດ ອຳ ນາດຂອງພວກເຂົາແລະເຮັດຕາມທີ່ພວກເຂົາປາດຖະ ໜາ. ວິທີທີ່ແນ່ນອນທີ່ສຸດທີ່ຈະຫລີກລ້ຽງການຖືກຕັດ ສຳ ພັນແມ່ນການປະນິປະນອມຄວາມຊື່ສັດຂອງທ່ານແລະຍອມຮັບວ່າ ຄຳ ສອນທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງກັບພະ ຄຳ ພີທີ່ທ່ານມີປັນຫາແມ່ນເປັນຄວາມຈິງແທ້ໆ. ການຄຸເຂົ່າລົງໃນການຍື່ນສະ ເໜີ ແມ່ນສິ່ງທີ່ຜູ້ຊາຍເຫຼົ່ານີ້ ກຳ ລັງຊອກຫາຈາກທ່ານ.

ທ່ານ Bishop Benjamin Hoadley ນັກສຶກສາສະຕະວັດທີ 18th ກ່າວວ່າ:
“ ອຳ ນາດແມ່ນສັດຕູທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດແລະບໍ່ສາມາດປະຕິເສດໄດ້ກັບຄວາມຈິງແລະການໂຕ້ຖຽງທີ່ໂລກນີ້ເຄີຍຈັດຫາມາກ່ອນ. ທັງ ໝົດ ຂອງສິລະປິນ - ທຸກສີສັນຂອງຄວາມເປັນໄປໄດ້ - ຄວາມປອມແລະຄວາມຫລອກລວງຂອງຄົນທີ່ຂີ້ຮ້າຍທີ່ສຸດໃນໂລກອາດຈະຖືກເປີດເຜີຍແລະຫັນໄປຫາປະໂຫຍດຈາກຄວາມຈິງທີ່ພວກເຂົາຖືກອອກແບບມາເພື່ອຊ່ອນ; ແຕ່ຕໍ່ກັບສິດ ອຳ ນາດບໍ່ມີການປ້ອງກັນ. "

ໂຊກດີທີ່ຜູ້ມີ ອຳ ນາດສູງສຸດຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາແລະຜູ້ທີ່ສວຍໃຊ້ສິດ ອຳ ນາດຂອງເຂົາເຈົ້າໃນມື້ ໜຶ່ງ ຈະຕອບ ຄຳ ຖາມຈາກພະເຈົ້າເພື່ອມັນ.
ໃນເວລານີ້, ພວກເຮົາບໍ່ຄວນປ່ອຍໃຫ້ຄວາມຢ້ານກົວ.

ຄວາມງຽບແມ່ນ Golden

ຈະເປັນແນວໃດຖ້າບັນຫາດັ່ງກ່າວເພີ່ມຂື້ນ? ຈະເປັນແນວໃດຖ້າເພື່ອນຄົນ ໜຶ່ງ ເຮັດການທໍລະຍົດໂດຍການເປີດເຜີຍການສົນທະນາທີ່ເປັນຄວາມລັບ. ຈະເປັນແນວໃດຖ້າຜູ້ເຖົ້າແກ່ຮຽນແບບຜູ້ ນຳ ຊາວຢິວທີ່ຈັບພະເຍຊູແລະພາທ່ານໄປປະຊຸມລັບ. ຄືກັບພະເຍຊູເຈົ້າອາດພົບວ່າຕົວເອງຢູ່ຄົນດຽວ. ບໍ່ມີໃຜຈະຖືກອະນຸຍາດໃຫ້ເປັນພະຍານເຖິງການ ດຳ ເນີນຄະດີເຖິງແມ່ນວ່າທ່ານຈະຮ້ອງຂໍ. ບໍ່ມີ ໝູ່ ເພື່ອນຫຼືຄອບຄົວໃດຈະຖືກອະນຸຍາດໃຫ້ໄປ ນຳ ທ່ານເພື່ອການສະ ໜັບ ສະ ໜູນ. ທ່ານຈະໄດ້ຮັບນາມມະຍົດທີ່ມີ ຄຳ ຖາມ. ເລື້ອຍໆ, ປະຈັກພະຍານທີ່ໄດ້ຍິນຈະຖືກພິຈາລະນາເປັນຫຼັກຖານ. ນີ້ແມ່ນສະພາບການທົ່ວໄປແລະມັກງ່າຍຄືກັບສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງພວກເຮົາໄດ້ປະສົບໃນຄືນສຸດທ້າຍຂອງລາວ.
ບັນດາຜູ້ ນຳ ຊາວຢິວໄດ້ກ່າວໂທດພຣະເຢຊູຍ້ອນການ ໝິ່ນ ປະ ໝາດ, ເຖິງແມ່ນວ່າບໍ່ມີຜູ້ໃດເຄີຍມີຄວາມຜິດ ໜ້ອຍ ໃນການກ່າວຫາດັ່ງກ່າວ. ຄູ່ຮ່ວມງານຍຸກສະ ໄໝ ໃໝ່ ຂອງພວກເຂົາຈະພະຍາຍາມຄິດໄລ່ທ່ານດ້ວຍການປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອ. ນີ້ແນ່ນອນວ່າມັນຈະເປັນການກົດຂີ່ກົດ ໝາຍ, ແນ່ນອນ, ແຕ່ພວກເຂົາຕ້ອງການບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ຈະເຮັດ ໝວກ ດ້ານກົດ ໝາຍ ຂອງພວກເຂົາ.
ໃນສະຖານະການດັ່ງກ່າວ, ພວກເຮົາບໍ່ຄວນເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂອງພວກເຂົາງ່າຍຂື້ນ.
ໃນສະຖານະການດຽວກັນ, ພຣະເຢຊູໄດ້ປະຕິເສດທີ່ຈະຕອບ ຄຳ ຖາມຂອງພວກເຂົາ. ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຫຍັງແກ່ພວກເຂົາເລີຍ. ລາວ ກຳ ລັງເຮັດຕາມ ຄຳ ແນະ ນຳ ຂອງລາວເອງ.

"ຢ່າເອົາສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດໃຫ້ ໝາ, ແລະຢ່າເອົາໄຂ່ມຸກຂອງທ່ານໄປລ້າ ໝູ, ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະບໍ່ຢຽບຍໍ້ພວກມັນໄວ້ໃຕ້ຕີນຂອງພວກເຂົາແລະຫັນມາເປີດແລະເປີດທ່ານໄວ້." (Mt 7: 6 NWT)

ມັນອາດເບິ່ງຄືວ່າເປັນເລື່ອງທີ່ ໜ້າ ຕົກຕະລຶງແລະຍັງດູຖູກທີ່ຈະແນະ ນຳ ວ່າຂໍ້ພຣະ ຄຳ ພີນີ້ສາມາດໃຊ້ໄດ້ກັບການຟັງຄະນະ ກຳ ມະການ ໜຶ່ງ ພາຍໃນປະຊາຄົມຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາ, ແຕ່ຜົນຂອງການປະເຊີນ ​​ໜ້າ ກັນຫຼາຍຢ່າງລະຫວ່າງຜູ້ເຖົ້າແກ່ແລະຊາວຄຣິດສະຕຽນທີ່ສະແຫວງຫາຄວາມຈິງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່ານີ້ແມ່ນການ ນຳ ໃຊ້ ຄຳ ເວົ້າເຫລົ່ານີ້ຖືກຕ້ອງ. ແນ່ນອນພະອົງຄິດເຖິງພວກຟາລິຊຽນແລະພວກຊາດຶເຊເອນເມື່ອພະອົງໄດ້ເຕືອນພວກລູກສິດນີ້. ຈົ່ງຈື່ໄວ້ວ່າສະມາຊິກຂອງແຕ່ລະກຸ່ມນັ້ນແມ່ນຊາວຢິວແລະສະນັ້ນເພື່ອນຮ່ວມງານຂອງພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ.
ຖ້າພວກເຮົາຖິ້ມໄຂ່ມຸກແຫ່ງສະຕິປັນຍາຂອງພວກເຮົາຕໍ່ພວກຄົນດັ່ງກ່າວ, ພວກເຂົາຈະບໍ່ໃຫ້ລາງວັນແກ່ພວກເຂົາ, ພວກເຂົາຈະໄລ່ພວກເຂົາ, ແລ້ວຫັນມາໃສ່ພວກເຮົາ. ພວກເຮົາໄດ້ຍິນບັນຊີຂອງຊາວຄຣິດສະຕຽນຜູ້ທີ່ພະຍາຍາມຫາເຫດຜົນຈາກພຣະ ຄຳ ພີກັບຄະນະ ກຳ ມະການພິພາກສາ, ແຕ່ສະມາຊິກຄະນະ ກຳ ມະການຈະບໍ່ເປີດພຣະ ຄຳ ພີເພື່ອປະຕິບັດຕາມເຫດຜົນ. ພຣະເຢຊູໄດ້ປະຖິ້ມສິດທິຂອງຕົນໃນການມິດງຽບພຽງແຕ່ໃນທີ່ສຸດ, ແລະສິ່ງນີ້ເທົ່ານັ້ນເພື່ອວ່າຂໍ້ພຣະ ຄຳ ພີຈະ ສຳ ເລັດ, ເພາະວ່າລາວຕ້ອງຕາຍເພື່ອຄວາມລອດຂອງມະນຸດ. ແທ້ຈິງແລ້ວ, ລາວຖືກອັບອາຍແລະຄວາມຍຸດຕິ ທຳ ຖືກເອົາໄປຈາກລາວ. (Ac 8: 33 NWT)
ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ສະຖານະການຂອງພວກເຮົາແຕກຕ່າງຈາກລາວ. ຄວາມງຽບສະຫງັດຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງພວກເຮົາອາດຈະເປັນການປ້ອງກັນຕົວດຽວຂອງພວກເຮົາ. ຖ້າພວກເຂົາມີຫຼັກຖານ, ໃຫ້ພວກເຂົາສະ ເໜີ ມັນ. ຖ້າບໍ່, ຢ່າໃຫ້ພວກເຮົາເອົາມັນໃສ່ແຜ່ນຈາລຶກເງິນ. ພວກເຂົາໄດ້ບິດເບືອນກົດ ໝາຍ ຂອງພຣະເຈົ້າເພື່ອວ່າການຂັດແຍ້ງກັບ ຄຳ ສອນຂອງມະນຸດຖືວ່າການປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອຕໍ່ພຣະເຈົ້າ. ຂໍໃຫ້ຄວາມບິດເບືອນກົດ ໝາຍ ອັນສູງສົ່ງນີ້ຢູ່ເທິງຫົວຂອງພວກເຂົາ.
ມັນອາດຈະຕໍ່ຕ້ານ ທຳ ມະຊາດຂອງພວກເຮົາທີ່ຈະນັ່ງງຽບໆໃນຂະນະທີ່ຖືກສອບປາກ ຄຳ ແລະຖືກກ່າວຫາທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ; ເພື່ອໃຫ້ຄວາມງຽບໄປຮອດລະດັບທີ່ບໍ່ສະບາຍ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ພວກເຮົາຕ້ອງ. ໃນທີ່ສຸດ, ພວກເຂົາຈະເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມງຽບແລະໃນການເຮັດດັ່ງນັ້ນເປີດເຜີຍແຮງຈູງໃຈແລະສະພາບຫົວໃຈທີ່ແທ້ຈິງຂອງພວກເຂົາ. ພວກເຮົາຕ້ອງເຊື່ອຟັງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຜູ້ທີ່ໄດ້ບອກພວກເຮົາວ່າຢ່າຖິ້ມໄຂ່ມຸກກ່ອນ ໝູ. "ຟັງ, ເຊື່ອຟັງແລະໄດ້ຮັບພອນ." ໃນກໍລະນີເຫຼົ່ານີ້, ຄວາມງຽບແມ່ນສີທອງ. ທ່ານອາດຈະຫາເຫດຜົນວ່າພວກເຂົາບໍ່ສາມາດຕັດສິດຜູ້ຊາຍໃຫ້ກັບການປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອຖ້າລາວເວົ້າຄວາມຈິງ, ແຕ່ກັບຜູ້ຊາຍແບບນີ້, ການປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອ ໝາຍ ຄວາມວ່າຂັດກັບຄະນະ ກຳ ມະການປົກຄອງ. ຈົ່ງຈື່ໄວ້ວ່າຜູ້ຊາຍເຫລົ່ານີ້ແມ່ນຜູ້ຊາຍທີ່ໄດ້ເລືອກທີ່ຈະບໍ່ສົນໃຈທິດທາງທີ່ຖືກກ່າວຫາຢ່າງແຈ່ມແຈ້ງຈາກຖ້ອຍ ຄຳ ຂອງພຣະເຈົ້າແລະຜູ້ທີ່ໄດ້ເລືອກທີ່ຈະເຊື່ອຟັງມະນຸດ ເໜືອ ພຣະເຈົ້າ. ພວກເຂົາເປັນຄືກັບ Sanhedrin ໃນສະຕະວັດ ທຳ ອິດທີ່ຍອມຮັບວ່າສັນຍານທີ່ ໜ້າ ສັງເກດໄດ້ເກີດຂື້ນຜ່ານພວກອັກຄະສາວົກ, ແຕ່ບໍ່ສົນໃຈຄວາມ ໝາຍ ຂອງມັນແລະເລືອກທີ່ຈະຂົ່ມເຫັງລູກຂອງພຣະເຈົ້າແທນ. (Ac 4: 16, 17)

ລະວັງຄວາມບໍ່ສະມັກ

ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຢ້ານຄົນທີ່ສາມາດໃຊ້ ຄຳ ພີໄບເບິນໃຫ້ ຄຳ ສອນທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງຂອງເຮົາ. ພວກເຂົາຖືວ່າບຸກຄົນດັ່ງກ່າວເປັນອິດທິພົນທີ່ເສີຍຫາຍແລະເປັນໄພຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ສິດ ອຳ ນາດຂອງພວກເຂົາ. ເຖິງແມ່ນວ່າບຸກຄົນເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຈິງຈັງກັບປະຊາຄົມ, ແຕ່ພວກເຂົາຍັງຖືກເບິ່ງວ່າເປັນໄພຂົ່ມຂູ່. ດັ່ງນັ້ນເຂົາເຈົ້າອາດຈະເລື່ອນລົງ“ ເພື່ອໃຫ້ ກຳ ລັງໃຈ” ແລະໃນລະຫວ່າງການສົນທະນາຖາມຢ່າງບໍ່ມີຄວາມເຫັນວ່າເຈົ້າຕ້ອງການທີ່ຈະສືບຕໍ່ເຂົ້າຮ່ວມກັບປະຊາຄົມ. ຖ້າທ່ານເວົ້າວ່າບໍ່, ທ່ານໃຫ້ສິດ ອຳ ນາດແກ່ພວກເຂົາໃນການອ່ານຈົດ ໝາຍ ລົບກວນໃນຫໍປະຊຸມ. ນີ້ແມ່ນການຕັດ ສຳ ພັນໂດຍຊື່ອື່ນ.
ປີຕໍ່ມາພວກເຮົາມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ຜົນກະທົບທາງກົດ ໝາຍ ທີ່ຮ້າຍແຮງ ສຳ ລັບບຸກຄົນທີ່ຖືກຕັດ ສຳ ພັນທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການທະຫານຫຼືໄດ້ຮັບການເລືອກຕັ້ງ. ສະນັ້ນພວກເຮົາໄດ້ມາແກ້ໄຂບັນຫາເລັກໆນ້ອຍໆທີ່ພວກເຮົາເອີ້ນວ່າ“ ການບໍ່ສະ ໝັກ ກັນ”. ຄຳ ຕອບຂອງພວກເຮົາຖ້າຖືກຖາມວ່າພວກເຮົາບໍ່ນາບຂູ່ປະຊາຊົນຈາກການໃຊ້ສິດທິທາງກົດ ໝາຍ ຂອງພວກເຂົາໃນການລົງຄະແນນສຽງຫລືປ້ອງກັນປະເທດຂອງພວກເຂົາໂດຍການກະ ທຳ ທີ່ມີການລົງໂທດເຊັ່ນ: ການຕັດສິດ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຖ້າພວກເຂົາເລືອກທີ່ຈະອອກເດີນທາງດ້ວຍຕົນເອງ, ນັ້ນແມ່ນການຕັດສິນໃຈຂອງພວກເຂົາ. ພວກເຂົາໄດ້ແຍກຕົວເອງໂດຍການກະ ທຳ ຂອງພວກເຂົາ, ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ຖືກຕັດ ສຳ ພັນ. ແນ່ນອນ, ພວກເຮົາທຸກຄົນຮູ້ (“ ການເວົ້າ, ການເວົ້າ, ການຈົມ, wink”) ວ່າການເລີກລົ້ມແມ່ນສິ່ງດຽວກັນກັບການຕັດ ສຳ ພັນ.
ໃນ 1980s ພວກເຮົາໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການ ນຳ ໃຊ້ການອອກແບບທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງຕາມ ຄຳ ພີໄບເບິນວ່າເປັນ "ອາວຸດເສີຍ" ເປັນອາວຸດຕໍ່ຊາວຄຣິດສະຕຽນທີ່ຈິງໃຈທີ່ຍອມຮັບວ່າຖ້ອຍ ຄຳ ຂອງພຣະເຈົ້າຖືກ ນຳ ໃຊ້ບໍ່ຖືກຕ້ອງແລະບິດເບືອນ. ມີບາງກໍລະນີທີ່ບຸກຄົນທີ່ປາດຖະ ໜາ ທີ່ຈະຈາງຫາຍໄປຢ່າງງຽບໆແຕ່ບໍ່ສູນເສຍການຕິດຕໍ່ກັບສະມາຊິກໃນຄອບຄົວໄດ້ຍ້າຍໄປຢູ່ເມືອງອື່ນ, ໂດຍບໍ່ໄດ້ໃຫ້ທີ່ຢູ່ສົ່ງຕໍ່ປະຊາຄົມ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ພວກເຂົາເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຖືກຕິດຕາມ, ໄປຢ້ຽມຢາມຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ໃນທ້ອງຖິ່ນແລະຖາມ ຄຳ ຖາມທີ່ວ່າ, "ທ່ານຍັງຢາກເຂົ້າຮ່ວມກັບປະຊາຄົມບໍ?" ໂດຍຕອບບໍ່, ຈາກນັ້ນສາມາດອ່ານຈົດ ໝາຍ ຫາສະມາຊິກທຸກຄົນທີ່ຕິດປ້າຍຊື່ໃຫ້ ສະຖານະພາບທາງການຂອງ "ຖືກຕັດ ສຳ ພັນ" ແລະດ້ວຍເຫດນີ້ພວກເຂົາຈຶ່ງສາມາດຖືກປະຕິບັດຢ່າງແທ້ຈິງຄືກັບຄົນທີ່ຖືກຕັດ ສຳ ພັນ.

ໃນການສະຫຼຸບ

ແຕ່ລະສະພາບການແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ. ຄວາມຕ້ອງການແລະເປົ້າ ໝາຍ ຂອງແຕ່ລະບຸກຄົນແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ. ສິ່ງທີ່ສະແດງອອກໃນນີ້ແມ່ນມີຈຸດປະສົງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອແຕ່ລະຄົນສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງຫຼັກການໃນພຣະ ຄຳ ພີທີ່ກ່ຽວຂ້ອງແລະເພື່ອ ກຳ ນົດວ່າລາວເອງຈະ ນຳ ໃຊ້ມັນແນວໃດດີທີ່ສຸດ. ພວກເຮົາທີ່ມາປະຊຸມກັນຢູ່ນີ້ໄດ້ປະຖິ້ມການຕິດຕາມຜູ້ຊາຍ, ແລະດຽວນີ້ຕິດຕາມພຣະຄຣິດເທົ່ານັ້ນ. ສິ່ງທີ່ຂ້ອຍໄດ້ແບ່ງປັນແມ່ນຄວາມຄິດໂດຍອີງໃສ່ປະສົບການສ່ວນຕົວຂອງຂ້ອຍເອງແລະຂອງຄົນອື່ນທີ່ຂ້ອຍຮູ້ດ້ວຍຕົວເອງ. ຂ້ອຍຫວັງວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ. ແຕ່ກະລຸນາຢ່າເຮັດຫຍັງເລີຍເພາະວ່າຜູ້ຊາຍບອກທ່ານຄືກັນ. ແທນທີ່ຈະ, ຈົ່ງຊອກຫາການ ນຳ ພາຂອງພະວິນຍານບໍລິສຸດ, ອະທິຖານແລະຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບຖ້ອຍ ຄຳ ຂອງພະເຈົ້າ, ແລະວິທີທີ່ທ່ານຈະ ດຳ ເນີນໄປໃນຄວາມພະຍາຍາມໃດກໍ່ຈະແຈ້ງ.
ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການຂອງຄົນອື່ນໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາຜ່ານການທົດລອງແລະຄວາມທຸກຍາກ ລຳ ບາກຂອງພວກເຂົາ. ມັນອາດເບິ່ງຄືວ່າເປັນເລື່ອງແປກທີ່ຈະເວົ້າ, ແຕ່ທັງ ໝົດ ນີ້ເປັນສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມປິຕິຍິນດີ.

ອ້າຍນ້ອງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, "ພິຈາລະນາມັນເປັນຄວາມສຸກທັງຫມົດ, ໃນເວລາທີ່ທ່ານປະສົບກັບການທົດລອງຕ່າງໆ, ³ ການທີ່ທ່ານຮູ້ເມື່ອທ່ານເຮັດວ່າຄຸນນະພາບຂອງສັດທາທີ່ຖືກທົດສອບນີ້ຈະສ້າງຄວາມອົດທົນ. ⁴ ແຕ່ຂໍໃຫ້ຄວາມອົດທົນຈົ່ງເຮັດ ສຳ ເລັດໃນ ໜ້າ ທີ່ວຽກງານຂອງທ່ານ, ເພື່ອວ່າທ່ານຈະໄດ້ສົມບູນແລະສົມບູນໃນທຸກໆດ້ານ, ບໍ່ຂາດໃນສິ່ງໃດເລີຍ.” (James 1: 2-4 NTW)

_________________________________________________
[i] ໃນຂະນະທີ່ຂໍ້ນີ້ໃຊ້ໄດ້ໂດຍສະເພາະຕໍ່ຂໍ້ກ່າວຫາທີ່ ນຳ ເອົາຜູ້ທີ່ ນຳ ໜ້າ, ຫຼັກການດັ່ງກ່າວບໍ່ສາມາດປະຖິ້ມໄດ້ໃນເວລາທີ່ປະຕິບັດກັບຜູ້ທີ່ ໜ້ອຍ ທີ່ສຸດໃນປະຊາຄົມ. ຖ້າສິ່ງໃດສິ່ງ ໜຶ່ງ, ຜູ້ນ້ອຍຄວນຈະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງທາງກົດ ໝາຍ ຫຼາຍກວ່າຜູ້ທີ່ມີສິດ ອຳ ນາດ.