Eenheid versus waarheid

Een tijdje geleden was er op de ouderlingenschool een onderdeel over eenheid. Eenheid is nu erg groot. De instructeur vroeg wat het effect zou zijn op een gemeente waar een ouderling met een sterke persoonlijkheid het lichaam domineerde. Het verwachte antwoord was dat het de eenheid van de gemeente zou schaden. Niemand leek de misvatting in dat antwoord op te merken. Is het niet waar dat één sterke persoonlijkheid er vaak voor kan zorgen dat alle anderen zich aan de lijn houden? In zo'n scenario ontstaat er eenheid. Niemand zou beweren dat de Duitsers niet verenigd waren onder Hitler. Maar dat is niet het soort eenheid waarnaar we zouden moeten streven. Het is zeker niet het type eenheid waarnaar de Schrift verwijst in 1 Kor. 1:10.
We benadrukken eenheid terwijl we de nadruk moeten leggen op liefde. Liefde brengt eenheid voort. In feite kan er geen verdeeldheid zijn als er liefde is. Er kan echter eenheid bestaan ​​als er geen liefde is.
Christelijke eenheid van denken hangt af van een bepaald soort liefde: liefde voor de waarheid. We geloven niet simpelweg de waarheid. We houden ervan! Het is alles voor ons. Welke leden van een andere religie identificeren zichzelf als "zijnde in de waarheid"?
Helaas vinden we eenheid zo belangrijk dat zelfs als we iets onderwijzen dat verkeerd is, we het moeten accepteren zodat we verenigd kunnen zijn. Als iemand op de dwaling van een lering wijst, in plaats van met respect te worden behandeld, worden zulke personen beschouwd als hulp aan de afvalligen; van het bevorderen van verdeeldheid.
Zijn we overdreven dramatisch?
Overweeg het volgende: Waarom werden Russell en zijn tijdgenoten geprezen voor hun zoektocht naar de waarheid door ijverige persoonlijke en groepsbijbelstudie, maar tegenwoordig wordt aangenomen dat privé-groepsstudie of een onderzoek van de Schriften buiten het kader van onze publicaties een virtuele afval? Als beproeving van Jehovah in ons hart?
Alleen als we te hard proberen om de hoeders van een absolute 'waarheid' te worden; het is alleen wanneer we beweren dat God elk hoekje en gaatje van Zijn Woord aan ons heeft geopenbaard; alleen als we beweren dat een kleine groep mannen Gods exclusieve kanaal van waarheid voor de mensheid is; alleen dan komt de ware eenheid in gevaar. De keuzes worden een gedwongen acceptatie van schriftuurlijke verkeerde interpretatie ter wille van de eenheid, of een verlangen naar waarheid dat verwerping van de verkeerde toepassing vereist, wat leidt tot een mate van verdeeldheid.
Als we het bredere kader van de waarheid zouden accepteren en definiëren wat echt belangrijk is, maar tegelijkertijd een niveau van nederigheid betrachten over die kwesties die op dit moment niet volledig bekend zijn, dan zou liefde van God en van de naaste de limieten die we nodig hebben om versnippering in de gemeente te voorkomen. In plaats daarvan proberen we dergelijke fragmentatie te voorkomen door strikte handhaving van leerstellige acceptatie. En natuurlijk, als u eenvoudig een regel hebt dat alleen degenen die onvoorwaardelijk geloven in uw claim op absolute waarheid in uw organisatie kunnen blijven, dan zult u uw doel bereiken om eenheid van gedachte te hebben. Maar tegen welke prijs?

Dit bericht is een samenwerking tussen
Meleti Vivlon en ApollosOfAlexandria

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.