[Dit punt werd onder mijn aandacht gebracht door Apollos. Ik vond dat het hier vertegenwoordigd moest worden, maar hij verdient alle eer voor het bedenken van de eerste gedachte en de daaropvolgende redenering.]
(Luke 23: 43) En hij zei tegen hem: "Echt, ik zeg je vandaag dat je bij me zult zijn in het paradijs."
Er is veel controverse over deze tekst. De NWT geeft het weer met de komma geplaatst, zodat het duidelijk is dat Jezus niet zegt dat de boosdoener die naast hem aan een paal genageld is, diezelfde dag naar het paradijs zou gaan. We weten dat dit niet het geval was, omdat Jezus pas op de derde dag werd opgewekt.
Degenen die geloven dat Jezus God is, gebruiken dit Schriftgedeelte om te 'bewijzen' dat de boosdoener - en iedereen die gewoon in Jezus gelooft - niet alleen vergeven werd, maar letterlijk diezelfde dag naar de hemel ging. Die interpretatie is echter in strijd met wat de Bijbel zegt over de toestand van de doden, de aard van Jezus als mens, de leer van Jezus aangaande de opstanding en de hoop op aards en hemels leven. Dit onderwerp is goed besproken in onze publicaties en ik ben niet van plan dat specifieke wiel hier opnieuw uit te vinden.
Het doel van dit bericht is om een ​​alternatieve betekenis voor Jezus 'woorden voor te stellen. Hoewel onze weergave in overeenstemming is met de rest van de bijbelse leringen over deze en aanverwante onderwerpen, roept deze toch enkele vragen op. Grieks gebruikt geen komma's, dus we moeten afleiden wat Jezus bedoelde. Als een begrijpelijk gevolg van onze decennialange verdediging van de waarheid vóór de aanval van een wereld van valsreligieuze leerstellingen, hebben we ons geconcentreerd op een weergave die, hoewel trouw aan de rest van de Schrift, naar ik vrees, ons een bijzonder mooie profetisch begrip.
Door onze weergave wordt de zinsnede "Voorwaar, ik vertel u vandaag ..." hier door Jezus gebruikt om de waarheid te benadrukken van wat hij op het punt staat te zeggen. Als hij het inderdaad zo bedoelde, is het interessant dat dit de enige gelegenheid is waarin hij de uitdrukking op die manier gebruikt. Hij gebruikt de zin "echt, ik zeg het je" of "echt, ik zeg het je" letterlijk tientallen keren, maar alleen hier voegt hij het woord "vandaag" toe. Waarom? Hoe draagt ​​de toevoeging van dat woord bij aan de betrouwbaarheid van wat hij gaat zeggen? De boosdoener heeft zojuist zijn partner in de misdaad moedig terechtgewezen en vervolgens Jezus nederig om vergeving gesmeekt. Het is niet waarschijnlijk dat hij twijfelt. Als hij twijfels heeft, zijn die waarschijnlijk verbonden met zijn mening dat hij zichzelf onwaardig acht. Hij heeft geruststelling nodig, niet dat Jezus die waarheid vertelt, maar eerder dat iets dat te mooi lijkt om waar te zijn - de mogelijkheid dat hij zo laat in zijn leven verlost kan worden - in feite mogelijk is. Hoe voegt het woord 'vandaag' toe aan die taak?
Vervolgens moeten we nadenken over de omstandigheden. Jezus was in doodsangst. Elk woord, elke ademhaling moet hem iets hebben gekost. In overeenstemming daarmee toont zijn antwoord een economie van expressie. Elk woord is beknopt en gevuld met betekenis.
We moeten ook in gedachten houden dat Jezus de grote leraar was. Hij hield altijd rekening met de behoeften van zijn toehoorders en paste zijn onderwijs daarop aan. Alles wat we hebben besproken over de situatie van de boosdoener zou voor hem duidelijk zijn geweest en meer nog, hij zou de ware toestand van het hart van de man hebben gezien.
De man had niet alleen geruststelling nodig; hij moest zijn laatste adem vasthouden. Hij kon niet toegeven aan de pijn en, om Jobs vrouw te citeren, "God vervloeken en sterven". Hij moest het nog een paar uur volhouden.
Zou Jezus 'antwoord ten goede komen aan het nageslacht of was hij in de eerste plaats bezorgd om het welzijn van een pas gevonden schaap? Gezien wat hij eerder in Lukas 15: 7 had onderwezen, moet het laatstgenoemde zijn geweest. Dus zijn antwoord, hoewel economisch, zou de boosdoener vertellen wat hij moest horen om tot het einde te volharden. Hoe hartverwarmend zou het voor hem zijn geweest te weten dat hij diezelfde dag in het paradijs zou zijn.
Maar wacht even! Hij ging die dag toch niet naar het paradijs? Ja, dat deed hij - vanuit zijn standpunt. En laten we eerlijk zijn; als je doodgaat, is het enige standpunt dat ertoe doet, die van jezelf.
Voordat die dag voorbij was, braken ze zijn benen zodat het volle gewicht van zijn lichaam aan zijn armen zou trekken. Hierdoor komt er spanning op het membraan, die niet goed kan functioneren. Men sterft langzaam en pijnlijk door verstikking. Het is een vreselijke dood. Maar wetende dat hij, zodra hij stierf, in het paradijs zou zijn, moet hem een ​​enorme troost hebben geboden. Vanuit zijn standpunt wordt zijn laatste bewuste gedachte over die martelpaal in een oogwenk gescheiden van zijn eerste bewuste gedachte in de Nieuwe Wereld. Hij stierf die dag, en voor hem duikt hij diezelfde dag op in het heldere licht van een Nieuwe Wereldmorgen.
Het mooie van deze gedachte is dat het ons ook goed van pas komt. Wij die misschien sterven aan ziekte of ouderdom, of zelfs aan de bijl van de beul, hoeven alleen maar aan die boosdoener te denken om te beseffen dat we dagen, uren of slechts enkele minuten verwijderd zijn van het paradijs.
Ik voel dat onze huidige interpretatie, hoewel ze bedoeld was om ons te verdedigen tegen de valse leer van Trinitariërs, ons een slechte dienst doet door ons te beroven van een prachtig en geloofversterkend profetisch woordbeeld.

Meleti Vivlon

Artikelen door Meleti Vivlon.
    6
    0
    Zou dol zijn op je gedachten, geef commentaar.x