De mensheid redden Deel 6: Gods liefde begrijpen

In de vorige video van deze serie getiteld "De mensheid redden, deel 5: kunnen we God de schuld geven van onze pijn, ellende en lijden?" Ik zei dat we onze studie over de redding van de mensheid zouden beginnen door terug te gaan naar het begin en van daaruit verder te werken. Dat begin was, naar mijn mening, Genesis 3:15, wat de eerste profetie in de Bijbel is over menselijke geslachten of zaden die door de tijd heen met elkaar zouden strijden totdat het zaad of de nakomelingen van de vrouw uiteindelijk de slang en haar zaad overwint.

“En ik zal vijandschap stellen tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en het hare; hij zal je hoofd verbrijzelen, en je zult zijn hiel slaan. (Genesis 3:15 nieuwe internationale versie)

Maar ik besef nu dat ik niet ver genoeg terugging. Om echt alle dingen te begrijpen die te maken hebben met de redding van de mensheid, moeten we teruggaan naar het allereerste begin van de tijd, de schepping van het universum.

De Bijbel stelt in Genesis 1:1 dat God in het begin de hemel en de aarde schiep. De vraag die je bijna nooit iemand hoort stellen is: waarom?

Waarom schiep God de hemel en de aarde? Alles wat jij en ik doen, doen we met een reden. Of we het nu hebben over kleine dingen zoals tanden poetsen en ons haar kammen, of grote beslissingen zoals een gezin stichten of een huis kopen, wat we ook doen, we doen met een reden. Iets motiveert ons. Als we niet kunnen begrijpen wat God motiveerde om alle dingen te scheppen, inclusief het menselijk ras, zullen we vrijwel zeker verkeerde conclusies trekken wanneer we proberen Gods interactie met de mensheid te verklaren. Maar het zijn niet alleen Gods beweegredenen die we moeten onderzoeken, maar ook die van onszelf. Als we een verslag in de Schrift lezen dat ons vertelt dat God een massa van de mensheid vernietigde, zoals de engel die 186,000 Assyrische soldaten doodde die het land Israël binnenvielen, of bijna alle mensen in de zondvloed uitroeide, zouden we hem kunnen beoordelen als wreed en wraakzuchtig. Maar haasten we ons naar het oordeel zonder God de kans te geven om zichzelf uit te leggen? Worden we gemotiveerd door een oprecht verlangen om de waarheid te weten, of proberen we een levenswijze te rechtvaardigen die op geen enkele manier afhankelijk is van het bestaan ​​van God? Een ander negatief beoordelen kan ons een beter gevoel over onszelf geven, maar is dat rechtvaardig?

Een rechtvaardige rechter luistert naar alle feiten voordat hij oordeelt. We moeten niet alleen begrijpen wat er is gebeurd, maar ook waarom het gebeurde, en als we bij het "waarom?" komen, komen we bij het motief. Laten we daar dus mee beginnen.

Bijbelonderzoekers kunnen je dat vertellen: God is liefde, omdat hij dat aan ons openbaart in 1 Johannes 4:8, in een van de laatst geschreven bijbelboeken, aan het einde van de eerste eeuw. Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom God ons dat niet heeft verteld in het eerste Bijbelboek dat werd geschreven, zo'n 1600 jaar voordat Johannes zijn brief schreef. Waarom wachten tot het einde om dat belangrijke aspect van Zijn persoonlijkheid te onthullen? In feite lijkt er vanaf de schepping van Adam tot aan de komst van Christus geen enkel geval te zijn opgetekend waarin Jehovah God de mensheid vertelt dat "Hij liefde is".

Ik heb een theorie waarom onze hemelse Vader wachtte tot het einde van de geïnspireerde geschriften om dit sleutelaspect van zijn natuur te onthullen. Kortom, we waren er niet klaar voor. Zelfs tot op de dag van vandaag heb ik serieuze Bijbelstudenten Gods liefde in twijfel zien trekken, wat aangeeft dat ze niet volledig begrijpen wat Zijn liefde is. Ze denken dat liefdevol zijn gelijk staat aan aardig zijn. Voor hen betekent liefde dat je nooit sorry hoeft te zeggen, want als je liefhebt, zul je nooit iets doen om iemand te beledigen. Het lijkt voor sommigen ook te betekenen dat alles in de naam van God mag, en dat we kunnen geloven wat we willen, omdat we anderen 'houden van' en zij ons 'houden van'.

Dat is geen liefde.

Er zijn vier woorden in het Grieks die in onze taal als "liefde" kunnen worden vertaald en drie van deze vier woorden komen in de Bijbel voor. We hebben het over verliefd worden en vrijen en hier hebben we het over seksuele of hartstochtelijke liefde. In het Grieks is dat woord ers waarvan we het woord "erotisch" krijgen. Dat is duidelijk niet het woord dat door God in 1 Johannes 4:8 wordt gebruikt. Vervolgens hebben we storge, die voornamelijk verwijst naar familieliefde, de liefde van een vader voor een zoon, of een dochter voor haar moeder. Het derde Griekse woord voor liefde is philia die verwijst naar de liefde tussen vrienden. Dit is een woord van genegenheid, en we zien het in termen van specifieke individuen die de speciale objecten zijn van onze persoonlijke genegenheid en aandacht.

Deze drie woorden komen nauwelijks voor in de christelijke geschriften. Eigenlijk, ers komt helemaal nergens in de Bijbel voor. Maar in de klassieke Griekse literatuur zijn deze drie woorden voor liefde, ers, storgē, en philia in overvloed, hoewel geen van hen uitgebreid genoeg is om de hoogte, de breedte en de diepte van christelijke liefde te omarmen. Paulus verwoordt het zo:

Dan zult u, geworteld en gegrond in liefde, macht hebben, samen met alle heiligen, om de lengte en breedte en hoogte en diepte van de liefde van Christus te begrijpen, en deze liefde te kennen die kennis te boven gaat, opdat u vervuld mag worden met alle volheid van God. (Efeziërs 3:17b-19 Berean Studiebijbel)

Ziet u, een christen moet Jezus Christus navolgen, die het volmaakte beeld is van zijn Vader, Jehovah God, zoals deze Schriftgedeelten aangeven:

Hij is het beeld van de onzichtbare God, de eerstgeborene van de hele schepping. (Kolossenzen 1:15 Engelse standaardversie)

De Zoon is de uitstraling van Gods heerlijkheid en de exacte weergave van Zijn natuur, alle dingen hooghoudend door Zijn krachtige woord... (Hebreeën1:3 Berean Study Bible)

Aangezien God liefde is, volgt daaruit dat Jezus liefde is, wat betekent dat we ernaar moeten streven liefde te zijn. Hoe bereiken we dat en wat kunnen we leren van het proces over de aard van Gods liefde?

Om die vraag te beantwoorden, moeten we kijken naar het vierde Griekse woord voor liefde: met open mond. Dit woord komt vrijwel niet voor in de klassieke Griekse literatuur, maar toch overtreft het veel meer de andere drie Griekse woorden voor liefde in de christelijke Geschriften, en komt het meer dan 120 keer voor als zelfstandig naamwoord en meer dan 130 keer als werkwoord.

Waarom greep Jezus dit zelden gebruikte Griekse woord, agap, om de meest overtreffende trap van alle christelijke eigenschappen tot uitdrukking te brengen? Waarom is dit het woord dat Johannes gebruikte toen hij schreef: "God is liefde" (hoe Theos agapē is)?

De reden kan het beste worden verklaard door de woorden van Jezus in Mattheüs hoofdstuk 5 te onderzoeken.

"Je hebt gehoord dat er werd gezegd: 'Liefde (agapèseis) je buurman en 'Haat je vijand.' Maar ik zeg je, liefde (agapate) uw vijanden en bid voor degenen die u vervolgen dat u zonen van uw Vader in de hemel mag zijn. Hij laat Zijn zon opgaan over de kwaden en de goeden, en laat het regenen over de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen. Als je houdt van (agapēsēte) degenen die houden van (Agapōnta's) jij, welke beloning krijg je? Doen zelfs tollenaars niet hetzelfde? En als je alleen je broeders groet, wat doe je dan meer dan anderen? Doen zelfs heidenen niet hetzelfde?

Wees daarom volmaakt, zoals uw hemelse Vader volmaakt is.” (Matteüs 5:43-48 Berean Studiebijbel)

Het is niet natuurlijk voor ons om genegenheid te voelen voor onze vijanden, voor mensen die ons haten en graag zouden zien dat we van de aardbodem verdwijnen. De liefde waarover Jezus hier spreekt, komt niet uit het hart, maar uit het verstand. Het is een product van iemands wil. Dit wil niet zeggen dat er geen emotie achter deze liefde zit, maar emotie drijft het niet. Dit is een gecontroleerde liefde, geleid door een geest die getraind is om met kennis en wijsheid te handelen, altijd op zoek naar het voordeel van de ander, zoals Paulus zegt:

“Doe niets uit egoïstische ambitie of lege trots, maar acht in nederigheid anderen belangrijker dan jezelf. Ieder van jullie moet niet alleen kijken naar je eigen belangen, maar ook naar de belangen van anderen.” (Filippenzen 2:3,4 Berean Studiebijbel)

Definiëren met open mond in één korte zin: "Het is de liefde die altijd het hoogste voordeel voor de geliefde zoekt." We moeten onze vijanden liefhebben, niet door hen te steunen in hun misplaatste handelwijze, maar door ernaar te streven manieren te vinden om hen van die slechte handelwijze af te brengen. Dit betekent dat met open mond beweegt ons vaak om te doen wat goed is voor een ander ondanks zichzelf. Ze zouden onze acties zelfs als hatelijk en verraderlijk kunnen beschouwen, hoewel het goede na verloop van tijd zal winnen.

Voordat ik Jehovah's Getuigen verliet, sprak ik bijvoorbeeld met een aantal van mijn goede vrienden over de waarheden die ik had geleerd. Dit verontrust hen. Ze geloofden dat ik een verrader van mijn geloof en mijn God Jehovah was. Ze gaven uiting aan het gevoel dat ik ze probeerde te kwetsen door hun geloof te ondermijnen. Toen ik hen waarschuwde voor het gevaar waarin ze zich bevonden en het feit dat ze een echte kans misten op de redding die aan de Kinderen van God wordt aangeboden, groeide hun vijandigheid. Uiteindelijk, in overeenstemming met de regels van het Besturende Lichaam, onderbraken ze me gehoorzaam. Mijn vrienden waren verplicht me te mijden, wat ze deden in overeenstemming met de indoctrinatie van JW, omdat ze dachten dat ze uit liefde handelden, hoewel Jezus duidelijk maakte dat wij als christenen nog steeds van iedereen moeten houden die we (vals of anderszins) als een vijand zien. Natuurlijk wordt ze geleerd te denken dat ze me terug kunnen brengen naar de JW-fold door mij te mijden. Ze konden niet inzien dat hun acties echt neerkwamen op emotionele chantage. In plaats daarvan waren ze er droevig van overtuigd dat ze uit liefde handelden.

Dit brengt ons bij een belangrijk punt dat we moeten overwegen met betrekking tot: met open mond. Het woord zelf is niet doordrenkt met een aangeboren morele kwaliteit. Met andere woorden, met open mond is geen goede soort liefde, noch een slechte soort liefde. Het is gewoon liefde. Wat het goed of slecht maakt, is de richting ervan. Overweeg dit vers om te demonstreren wat ik bedoel:

“…voor Demas, omdat hij hield van (agapasas) deze wereld, heeft mij verlaten en is naar Thessaloniki gegaan.” (2 Timoteüs 4:10 nieuwe internationale versie)

Dit vertaalt de werkwoordsvorm van met open mondDit is agape, "houden van". Demas verliet Paul met een reden. Zijn verstand redeneerde hem dat hij alleen kon krijgen wat hij wilde van de wereld door Paulus in de steek te laten. Zijn liefde was voor hemzelf. Het was inkomend, niet uitgaand; voor zichzelf, niet voor anderen, niet voor Paulus, noch voor de Christus in dit geval. Als onze met open mond is naar binnen gericht; als het egoïstisch is, zal het uiteindelijk leiden tot schade aan onszelf, zelfs als er een voordeel op korte termijn is. Als onze met open mond onbaatzuchtig is, naar buiten gericht op anderen, dan zal het zowel hen als ons ten goede komen, omdat we niet handelen uit eigenbelang, maar in plaats daarvan de behoeften van anderen voorop stellen. Daarom zei Jezus tegen ons: "Wees daarom volmaakt, zoals uw hemelse Vader volmaakt is." (Matteüs 5:48 Berean Studiebijbel)

In het Grieks is het woord voor "volmaakt" hier: teleios, wat niet betekent zondeloos, Maar compleet. Om de volledigheid van het christelijke karakter te bereiken, moeten we zowel onze vrienden als onze vijanden liefhebben, net zoals Jezus ons leerde in Mattheüs 5:43-48. We moeten zoeken naar wat goed voor ons is, niet alleen voor sommigen, niet alleen voor degenen die de gunst kunnen terugbetalen, om zo te zeggen.

Terwijl deze studie in onze serie 'De mensheid redden' voortgaat, zullen we enkele van Jehovah's bemoeienissen met mensen onderzoeken die allesbehalve liefdevol lijken. Hoe zou bijvoorbeeld de vurige vernietiging van Sodom en Gomorra een liefdevolle daad kunnen zijn? Hoe kon het veranderen van de vrouw van Lot in een zoutpilaar worden gezien als een daad van liefde? Als we echt op zoek zijn naar de waarheid en niet alleen een excuus zoeken om de Bijbel af te doen als een mythe, dan moeten we begrijpen wat het betekent om te zeggen dat God met open mond, liefde.

We zullen proberen dat te doen naarmate deze reeks video's vordert, maar we kunnen een goed begin maken door naar onszelf te kijken. De Bijbel leert dat mensen oorspronkelijk naar het beeld van God zijn gemaakt, net zoals Jezus dat was.

Aangezien God liefde is, hebben wij het aangeboren vermogen om lief te hebben zoals hij. Paulus becommentarieerde dat in Romeinen 2:14 en 15 toen hij zei:

“Zelfs heidenen, die Gods geschreven wet niet hebben, laten zien dat ze zijn wet kennen als ze die instinctief gehoorzamen, zelfs zonder die gehoord te hebben. Ze laten zien dat Gods wet in hun hart is geschreven, want hun eigen geweten en gedachten beschuldigen hen of vertellen hen dat ze goed doen.” (Romeinen 2:14, 15 New Living Translation)

Als we volledig kunnen begrijpen hoe agapē-liefde van nature ontstaat (in onszelf doordat we naar Gods beeld zijn gemaakt), zou dat een heel eind betekenen om Jehovah God te begrijpen. Zou het niet?

Om te beginnen moeten we ons realiseren dat hoewel we als mensen een aangeboren vermogen tot goddelijke liefde hebben, dit niet automatisch tot ons komt omdat we als kinderen van Adam zijn geboren en de genen voor zelfzuchtige liefde hebben geërfd. Inderdaad, totdat we kinderen van God worden, zijn we kinderen van Adam en als zodanig is onze zorg voor onszelf. 'Ik... ik... ik', is het refrein van het jonge kind en inderdaad vaak de volwassen volwassene. Om de perfectie of volledigheid van met open mond, we hebben iets buiten onszelf nodig. We kunnen het niet alleen. We zijn als een vat dat in staat is een bepaalde substantie te bevatten, maar het is de substantie die we bevatten die zal bepalen of we eerbare of oneervolle vaten zijn.

Paulus laat dit zien in 2 Korinthiërs 4:7:

Dit licht schijnt nu in ons hart, maar wijzelf zijn als broze potten van klei die deze grote schat bevatten. Dit maakt duidelijk dat onze grote kracht van God komt, niet van onszelf. (2 Korintiërs 4:7, New Living Translation)

Wat ik zeg is dat om echt volmaakt te zijn in liefde, zoals onze hemelse Vader volmaakt is in liefde, wij gewone mensen Gods geest nodig hebben. Paulus zei tegen de Galaten:

“Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Tegen zulke dingen is er geen wet.” (Galaten 5:22, 23 Bereaanse letterlijke bijbel)

Ik dacht altijd dat deze negen eigenschappen de vruchten waren van de heilige geest, maar Paulus spreekt over de fruit (enkelvoud) van de geest. De Bijbel zegt dat God liefde is, maar er staat niet dat God vreugde of vrede is. Op basis van de context geeft de Passiebijbelvertaling deze verzen als volgt weer:

Maar de vrucht die door de Heilige Geest in jou wordt voortgebracht, is goddelijke liefde in al zijn gevarieerde uitdrukkingen:

vreugde die overstroomt,

vrede die onderwerpt,

geduld dat duurt,

vriendelijkheid in actie,

een leven vol deugd,

geloof dat overheerst,

zachtheid van hart, en

kracht van geest.

Stel de wet nooit boven deze kwaliteiten, want ze zijn bedoeld om grenzeloos te zijn...

Al deze overige acht kwaliteiten zijn facetten of uitingen van liefde. De heilige geest zal in de christen goddelijke liefde voortbrengen. Dat is met open mond liefde naar buiten gericht, om anderen te helpen.

Dus de vrucht van de geest is liefde,

Vreugde (liefde die jubelt)

Vrede (liefde die kalmeert)

Geduld (liefde die duurt, geeft nooit op)

Vriendelijkheid (liefde die attent en barmhartig is)

Goedheid (liefde in rust, de innerlijke kwaliteit van liefde in het karakter van de persoon)

Trouw (liefde die zoekt naar en gelooft in de goedheid van anderen)

Zachtheid (liefde die wordt gemeten, altijd precies de juiste hoeveelheid, de juiste aanraking)

Zelfbeheersing (Liefde die elke actie domineert. Dit is de koninklijke kwaliteit van liefde, omdat een persoon aan de macht moet weten hoe hij controle moet uitoefenen om geen kwaad te doen.)

De oneindige natuur van Jehovah God betekent dat zijn liefde in al deze facetten of uitdrukkingen ook oneindig is. Als we zijn omgang met mensen en engelen beginnen te onderzoeken, zullen we leren hoe zijn liefde alle delen van de Bijbel verklaart die op het eerste gezicht niet in overeenstemming met ons lijken te zijn, en door dat te doen, zullen we leren hoe we onze eigen vrucht van de geest. Het begrijpen van Gods liefde en hoe het altijd werkt voor het ultieme (dat is het sleutelwoord, ultieme) voordeel van elk gewillig individu, zal ons helpen om elke moeilijke passage van de Schrift te begrijpen die we in de volgende video's in deze serie zullen onderzoeken.

Dank u voor uw tijd en voor uw voortdurende steun aan dit werk.